Chapter 57
Vienesse POV
Nag-hihintay ako sa isang coffee shop. I checked my watch. Ilang minuto nang late ang hinihintay ko.
Flashback
"Here is the rules.Dapat mapapayag mo siyang pirmahan ang kontrata, whatever it takes"sabi niya sa akin nasa office niya kami.
"Why do you want that contract so much? Ano ba ang nasa kontratang iyan?"kumunot ang noo ko.
"Kokontrahin ng kontratang iyan ang breach of contract na pinirmahan ko noon na nag-sasaad na habang buhay na nilang isi-ship sa mga barko ko ang mga drogang ipinapadala nila sa ibang bansa, na kapag napirmahan ng apo niyang si Zievia Ellen Watson mawawalan na iyon ng bisa. I don't want to held accountable sa mga pinapadala nilang shipment. It would ruin my reputation or worst put me behind bars"mahabang paliwanag niya.
"You mean I'm gonna convince that Zievia Girl?"nanlaki ang mga mata ko sa narinig.
"She likes you. Kailangan mo ulit na mag balat-kayo upang makuha ang kontrata maliban na lang kung ayaw mong Mafia Boss. I am planning to retire. So are you in?"tinignan niya ako.
Sandali akong nag-isip. Am I willing to do all the odds just to be a Mafia Boss?
"I'm in"tinanggap ko ang hamon niya because giving up is never my option.
End of Flashback.
Kanina pa ako pinag-titinginan ng mga babae. Mauubos na ang pasensya ko sa kahihintay sa babaeng iyon.
Annoyed na ibinagsak ko ang baso ng frap na iniinom ko. Tinititigan ako ng lahat ng babae sa coffee shop na iyon
as if I'm some kind of god.
I checked my watch for the fourth time. 30 minutes nang late ang babaeng iyon.
Tumunog ang wind chimes ng pinto ng coffee shop. Nakabusiness attire si Zievia.
"Did I kept you waiting?"malamyos na tanong niya sa akin.
"Not at all"ipinaghila ko siya ng upuan.
"I'm proposing--"pinigil ng kamay niya ang bibig ko.
"Nagbago na ang isip ko. I'm gonna sign that contract on one condition"she made a bargain.
"And what condition is that?"napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"For a week, you will accompany me wherever I go. Is that a deal?"kinindatan niya ako.
I took all the courage I can muster not to wring her neck. Sandali kong pinag isipan ang bargain niya.
"Okay!"walang choice na sabi ko sa kanya.
"Kaninong kotse ang gagamitin yours or mine?"nasa labas na kami ng coffee shop.
"Mine"simple kong sabi sa kanya. Gumuhit ang ngiti sa mga mata niya. She was obviously swooned.
Ipinag-drive ko siya.
"Are you still single?"hinawakan niya ako sa kwelyo. Simpleng pinalis ko ang kamay niya.
Muntik ko nang matapakan ang preno.
"Wala pa"I concentrated on my driving.
"Wala pa? So naghahanap ka? I'm still single"she subtely touched my shoulder.
"Oo. Hindi ko pa rin alam kung kailan kami magkikita ng babaeng para sa akin"sagot ko sa kanya. God! Nasusuka ako sa pinag gagawa ko.
"Where to?"kinakabahang tanong ko sa kanya. This task is restricting me to make choices.
"Drive me to my meeting"nakangiting sabi niya sa akin. Nakasimangot na sinunod ko ang utos niya.
Kinuha niya ang android phone.
"Can I get a photo of you?"malambing na pakuisap niya sa akin.
"Okay"ngumiti ako ng pilit. Sa buong biyahe. Nahuhuli ko siyang kinukuhanan ako ng stolen shots.
Pinipigil ko ang sariling itapon sa labas ng kotse ang phone niya at singhalan siya.
I tried to calm and compose myself. But I don't want to blow my cover. patience! Vienesse patience!
Ngingitian ko lang siya kapag napapatingin sa akin. Para kong ibenibenta ang sarili ko sa murang halaga
Maganda at malaki ang restaurant na pinuntahan namin. Cozy ang lugar at makakapag-relax ka. Mostly of the tables and chairs na gamot nila made of endigenous materials.
Very filipino ang place. Pati ang tanawin nakaka-relax. Floating restaurant ang "The Floating Grill".
Siya na ang umorder para sa akin. Tutal naman masarap lahat ng nasa menu. Mas naunang iserve ang drinks.
Ilang minuto lang ang lumipas pumasok na sa restaurant ang ka bussiness meeting niya.