Chapter 44
Klein's POV
We traveled for almost 3 hours. Masakit na ang puwet ko sa kakaupo.
I can feel Vienesse's body tense.
"Attention everyone. In a minute we are gonna land in vegas"pagbibigay alam ni Ravel sa lahat.
"This is it Vienesse! Kung ano man ang kahinatnan nito. Always remember I'm still here for you"pinisil ko ang kamay niya.
She nodded.
We landed safely on the ground.
Halos takbuhin na namin isang taxi.
The whole place was beautiful without the lights. Fancy cars are everywhere.
"Where to?"tanong ng amerikanong driver. He has a british accent.
"Lotus Gardens"mabilis na sagot ni Markov.
"You sure knew your your way here"komento ko.
"Yeah! I worked here for 3 years"simpleng sabi ni Markov.
"Can you please hurry?"pinagmamadali ko siya.
"We only got one hour and thirty minutes"I checked my watch.
"How long would it take us to get there?"baling ko sa driver.
"Two hours at most"said the american driver.
"Two hours? Here I'll pay you double. Just get us there the soonest possible time! Can you make it for one hour?"inilagay ko sa kamay niya ang pera. His face looked greedy. Ngunit agad naman iyong napalitan ng ngiti.
"Yes! I'll try my best"tinanggap nito ang pera.
We traveled for 30 minutes. Napansin kong liblib na lugar na ang pinagdalhan ng lalaki sa amin.
"Hey! This isn't the--"he shut us out.
"This is hold up! Put your hands up!"tinutukan niya kami ng baril.
Kinumpeska niya ang pera ni Klein.
"Damn it"mura ni Klein nang makuha nito ang pera.
"This is a lot of money"he said greedily.
Hinawakan niya ako sa kamay.
"You two get out!"itinulak niya palabas si Klein at Markov.
"Now, disrobe"Puno ng pagnanasang tinignan niya ako.Narinig kong napamura si Klein sa labas.
"Do you want to die?"I said at him. Danger was in my eyes.
"That's bullshit--"natigilan ito ng agawin ko sa kanya ang baril.
Pinaputukan ko ang magkabila niyang paa.
"Ahhhh!"napasigaw ito sa sakit.
"That's the price you have to pay for underestimating a woman like me"pinaputukan ko ulit ang paa niya.
I slaped him hand on the face saka ko siya itinulak palabas ng taxi niya.
"What the hell are you waiting for?. Sumakay na kayo"pinasakay ko sila.
Si Markov ang nag drive. Gamay na nito ang lugar.
"Shit!"napatingin si Klein sa relo.
"We only got forthy five minutes! Damn it"napabuga ako sa hangin.
"Aabot pa ba tayo Markov?"tanong ni Vienesse sa kanya.
"No but--"hindi ko siya pinatapos sa pagsasalita.
"But--?!"desperado na ang tinig ko.
"Kung hindi natin aabutan ang oras ng pagsasalin. Baka maabutan pa natin ang abogado ng pamilya"he maneuvered the car.
Sumapit kami sa isang office.