Reeve's POV
For several years, the day I turned 18. Ako ang itinalagang pansamantalang pinuno ng cladestone vill.
Hinihintay pa nilang dumating kasama ni Mendev ang siyang magiging pinuno.
Lumaki akong si Mendev ang tanging kasama. Wala akong kinagisnang ama at ina.
For 5 years, mendev trained me to be a leader. Ngunit sa maka ilang beses na rin kaming natalo ng mga bandido.
I felt weak. Not being able to defend them against their oppressors.
Ayon kay Mendev, iniwan ako ng aking ina nang sanggol pa lamang ako sa pinto ng lab ni Mr. Westley.
Buhay pa ang ama ko. But I don't know a single detail about him. Wala ako ni litrato niya.
Only Mendev holds the key to my father's whereabouts. Ngunit kahit anong pilit ko sa kanya, hindi niya ako sinasagot.
"All things come at the right time"ang tanging sagot niya sa akin kapag kinukulit ko siya tungkol sa bagay na iyon.
Ren Saga's POV
Makailang katok na ako sa kwarto ni Reeve. Mukhang malalim na naman ang iniisip niya.
Si Mr. Reeve Anderson Philips ang pansamantalang pinuno namin. At 23, he struggled to fight for cladestone villagers but no luck.
Palaging talo ang hukbo namin. Ako naman ang kanang kamay niya. He is a tall handsome guy with jet black hair.
Ilang beses ko na rin siyang nahuhuling tulala kapag kumakatok ako sa kwarto niya.
There's been that certain longing in his eyes. Parang may hinanahanap siya.
Napansin niya akong nakatayo.
"Is there a problem? Bakit ka pumunta rito?"ipinanghila niya ako ng upuan.
"Mr. Reeve there is been a distress in the southern part of the village. Sinasalakay na naman ng mga bandido ang mga paninda ng mga mamamayan"pagbabalita nito.
"Very well, fetch the others. Susugod tayo roon"I commanded her and fetch my weapons.
Tumalima ako at umalis na.
Inihanda ko ang hukbo at bumalik sa kanya. Handa na rin ang mga armas.
"Mr. Reeve all is set. Kayo na lang po ang hinihintay"magalang na pag uulat ko sa kanya.
Humayo kami kasama ang isang daang kawal. It was an endless grass valley. Sariwa ang hangin roon.
Ilang oras din kaming naglakbay.
Malapit na kami sa business capital ng cladestone vill. Which is situated in the heart of the city. All of thier products are naturally made from organic.
Nadatnan naming magulo ang paligid. It was chaotic. Nagkalat sa paligid ang mga paninda ng mga villagers.
Hindi pa umaalis ang mga bandido. I can hear them from a distance. Mas binilisan ko pa ang pagpapatakbo ng kabayo ko.
Mukhang hindi nila inaasahan ang aming pagdating. Sila ang unang nagpaputok. Nasugatan na agad ang ilang bandido.
Hindi kasama ng mga bandido ang kanilang pinuno. Umalis sila nang mapag tantong dehado sila sa labang iyon.
Sa isang panig ng pamilihan, may pinagkakaguluhan ang mga tao roon. Isa iyong babae. Mukhang taga labas ito.
Nahimatay ito sa sobrang takot.
"Kanina pa namin nakikitang paggala-gala ang babaeng iyan. Alam naming taga labas siya ngunit hinayaan lang siya namin. Nang dumating ang mga bandido, mukhang nagustuhan siya ng mga ito. Nanlaban siya"kwento ng isa sa mga locals.
Binuhat siya ni Reeve papunta sa kabayo.
"Kami na ang bahala sa kanya"sabi ni Reeve.Tumango ang mga mamamayan.
Reeve's POV
I held the stranger in my arms. In that case a beautiful one. I fell safe holding her. As if I had known her all my life.
Pinalis ko sa isipan ko ang mga gumugulo rito. She had blond hair with a hazel nut eyes that glittered in sunshine.
Medyo malayo pa ang lalakbayin namin. Giving me enough time to look intently in the beautiful stranger in my arms.