~Bir gün doğa yürüyüşüne çıkarsın,kulaklıklarını takarsın,müzik dinlemeye başlarsın yürürken birinin seni takip ettiğini anlarsın ve adımlarını sıklaştırırsın.Bir anda biri kolunu tutar korkudan gözlerini kapatırsın sırtın soğuk duvarla buluştuğunda gözlerini açarsın ve karşındaki hiç de beklemediğin biridir.
SEN:Hoseok!
JH:Tamda tahmin ettiğin gibi.
SEN:İnanmıyorum sevgilim,nasıl geldin buraya?
JH:Aşkına dayanamadım diyelim :/
SEN:Çok kibarsın ama şu pozisyondan çıksak birileri yanlış anlayacak.
JH:Anlayabilirler sıkıntı olmaz.
SEN:Of Hoseok :(
JH:Neyse gel,şurada bildiğim bir cafe var.
~Yürürsünüz,yürürsünüz ama cafe falan yoktur dayanamayıp sorarsın;
SEN:Hoseok burada cafe olduğuna emin misin?!
JH:Yani sanırım sevgilim :/
SEN:Kayıp mı olduk şimdi!
JH:Sanırım, evet sevgilim!