Chapter 26
Stacy's POV
"Brenda!" Tawag ko sa secretary ko. Medyo badmood na ako sa lagay na ito dahil sa Flowers na natanggap ko.
"Po ma'am?"
"Anong sabi ng Intel, okay ba daw akong makipagusap sa boss nila?"
"Yes ma'am at ang gusto po nila ay bukas po lunch meeting sa manila peninsula"
Huh saan daw? Manila peninsula pa?
"Okay sige, iwanan mo na ako."
Nang umalis si brenda ay wala na akong nagawang trabaho. Kumuha ako ng wine sa wine cabinet ng opisina ko.
Nakakalahati ko na ng pumasok sa loob ng office ko si kuya Franco.
"Ang aga aga yan ang iniinum mo? Ano na namn ba problema mo? Alam mo bang hindi solusyon ang alak sa problema."
"Kuya namn eh, bakit ka nga ba late?"
"Hinatid ko pa si abby sa work nya at nag breakfast pa ako sa baba"
Pinikit ko ang mata ko tsaka ako nagsalita.
"I've arrange a meeting to Intel company. Ano pa ang kailangan kung gawin."
"Oh that's good at buti pumayag sila na makipag meeting sayo, kasi ilang bisis na akong nag attempt pero i nila ako mapagbigyan."
"Si brenda ang tumawag, tsaka mas mabuti na yung siya dahil pag ako baka hindi rin sila pumayag."
"Hey what is wrong ba kasi? Nag away kayo ni ate?"
"No... Nakatanggap ako ng bulaklak."
"Oh bulaklak lang pala. Eh mabuti nga yan at nakakatanggap ka para namn makalimutan mo na yung gagong markus na yun."
"At kay markus galing ang bulaklak!"
"What?" Ang Oa mag react ni kuya parang ewan lang.
"Mas Oa ka pa mag react kaysa sa akin ah.. Ikaw ang ex?"
"Hahaha hindi namn i mean paano.."
"Ewan ko... At ayaw ko na malaman.. I had enough of him."
"Mabuti namn at natutu ka na. Keep it up. Nang hindi ka masaktan ng tudo tudo." Sabi nito at lumabas na siya ng opisina ko.
Pag uwi ko sa condo ko ay malinis na ito at may mga pagkain na rin na nakahanda doon may iniwan pang sulat si ate sa akin.
"Kumain ka at wag na wag mong itatapon... Goodnight stacy"
Hindi pa rin nagbabago si ate, lagi nalang nyang ginagawa ito sa akin. Hindi na ako bata para alagaan pa ng ganito.
Umupo ako sa mesa at tinitigan lang ang mga pagkain.
Pero wala namn akong ganang kumain. Kaya nilagay ko nalang ulit sa ref ang mga ito.
Pumasok ako sa room ko at mahiga pero di naman ako makatulog.
Kaya nag bukas ako ng emails ko nakita ko ang isang email na nagpabilis ng tibok ng puso ko. Matagal na akong hindi nakakatanggap ng email mula sa kanya. Bakit suddenly ito siya.
Markus kung ano man ang binabalak mo ngayun tama na.. Hindi ko na kaya pa ang sakit na naramdaman ko.
Binuksan ko ang email na galing sa kanya.
"Hi"
Yun lang ang nakasulat.
Nagbibiro ba siya. Bigla kung pinatay ang computer at nahiga nalang, hindi ko na pinansin pa ang nabasa ko.
Vincent's POV
Nasa manila peninsula ako naka check in ngayun dahil hindi pa naaayos ang condo ko.
Dito ko binalak gawin ang meeting ngayun pero hindi ko alam ang gagawin ko ngayung magkikita kaming muli ng mahal ko.
Habang nasa america ako lagi ko siyang pinasusundan sa lahat ng lakad nya at dito madalas magpunta si stacy para sa mga ka meeting nya.
"Goodmorning Sir. Coffee?"
"No thank you" habang kumakain ako ng breakfast ay pinapractice ko na ang sasabihin ko sa kanya.
"Hi stacy kamusta ka na? Panget"
"Hello stacy long time no see. Too obvious"
"Stacy..." Bigla kung nasambit ng makita ko siyang papasok, hindi ko naman inakalang maaga siyang darating eh 9am palang. bigla akong nagtago.
Sa likod ko siya naupo at may dumating pang isa at kilalang kilala ko ito. Si vincent?
"Here vincent." Tawag ni stacy.
"Hey how are you" sabay halik sa pisngi itong si vincent.
"Im okay, ikaw grabe ahh tignan mo namn ang porma mo boss na boss."
"Hahaha wag kang magbiro haha, so kamusta namn sa italy don't tell me iba na namn girlfriend mo?"
"Stacy alam mo namng ikaw lang diba." Biglang sinundot ng puso ko sa sinabi ni vincent. Hindi ko alam kung magseselos ako or hahayaan ko muna.
Umalis na ako sa resto tsaka umakyat sa room ko para magbihis.
Bumaba ako 3hours later para magkitang muli ang babaeng mahal ko ang babaeng binaliwala ko 2years ako.
Pagpasok ko ulit sa resto ay nasa pinakadulo ito at nakatalikod.
Palapit na ako ng biglang tumayo ito at paalis na sana siya.
Nabigla siya ng makita nya ako. Napaatras siya ng kunti.
"Hi" yun lang ang nasabi ko,
Wala na akong masabi ng makita ko siya.
Lumapit ako sa kanya at hahalik sana sa pisngi nya pero umiwas ito.
Naintindihan ko siya sa kanyang pagiiwas.
Markus namn kasi sa ginawa mo 2 years ago is unforgiven.
"President of Inter company" sabi ko sa kanya. Tsaka siya bumalik sa pagkakaupo.
Magkaharap na kami pero wala pa rin siyang imik sa akin.
"Lets get into business" sambit nito.
Stacy's POV
Mula ng makita ko ulit siya ng harapan biglang tumigil ang tibok ng puso ko na para bang may bumara.
Sinong hindi magugulat sa gwapong markus na humarap sa akin.
He looks really handsome now. May biguti na rin na tumutubo. Lumabas na rin ang mga muscle nya. God forgive me!
Natulala nalang ako ng biglang sabihin nyang siya ang president ng Intel company.
Ano pa nga bang magagawa ko, kailangan ko ang companya nila ngayun. I need to sacrifice my pride dahil palugi na ang company. Maraming umaasa sa amin mga pamilyang mawawalan ng trabaho pag nawala ang company namin.
"Lets get into business" yun lang ang nasabi ko dahil tumahimik na ito.
"I need you...to invest in our company"
"Why?"
Gosh markus dont torture me like this....
"Oo na kakapalan ko na ang mukha ko. I didn't know na pag aari nyo ang Intel. So i try to contact the president for my proposal."
"I want to hear your proposal now, pag satisfied ako tatanggapin ko right away."
Masama ba ako....
Gusto ko lang tumulong...
Pero bakit parang puso ko ulit ang nag sasacripisyo sa sitwasyong ito.
So sinabi ko ang dapat kung sabihin, i give a chance to talk about things of business at nag agree siya pero naipasok nya ang tungkol sa amin.
"I have also proposal to discuss." Bigla akong nagulat.
Hindi ko ata kayang marinig ang proposal nya dahil natatakot ako.
Natatakot akong sabihin nyang bumalik ako sa kanya.
"Magpakasal ka sa akin!"
Ano daw?
Pakasal sa kanya.
Nahihibang na ba siya.
NO WAY!!
"Kalimutan mo na ang proposal ko sayo" bigla akong tumayo pero pinigilan nya ako.
"Diba kailangan mo ang tulong ko, im just giving you an option."
"Option ba ang tawag mo sa sinabi mo markus. Kasi ang pagkakaalam ko ang option. Dalawa dapat ang pagpipilian ko. And you agree sa proposal ko hindi mo ako pwedeng iganito markus, dahil ba sa alam mong gipit ako"
"Yun naman ang sa akin lang. Proposal ko iyon para iyo. Alam kung wala ka ng uutangan sa lagay na ito ako nalang ang tanging option mo stacy. Marry me or papakawalan mo ang nagiisang proposal mo."
Tumayo si markus pero tumigil siya sa tapat ko.
"Tawagan mo nalang ako pag umagree ka na rin sa proposal ko."
"Yan ba ang dahilan kaya ka nagbalik. Ang muli akong parihapan."
"Hindi kita pinapahirapan stacy. Binibigyan kita ng chance dahil sinabi mong kailangan mo ako."
Pagkaalis ni markus ay para akong binagsakan ng bato sa ulo.
Markus's POV
"Ito lang ang paraang alam ko stacy para bumalik ka sa akin at para hindi ka na muling masaktan ni lolo" bulong ko habang palakad akong umalis at muling sinulyapan ito.
Dumiretso ako sa isang bar at nakipagkita kay bryan.
"Tama ba ang desisyon ko bryan?" Tanong ko sa kanya habang humihithit ito ng yusi.
"Eh gago ka pala eh, hihiwalayan mo tapos babalik ka after 2 years alam mo bang ngayun palang siya nakakarecover sa breakup na ginawa mo."
Hindi maiintindihan ni bryan ang sitwasyon dahil hindi ko sinabi sa kanya ang tungkol sa nalaman ko.
"Oo gago nga ako... Pero i need her, mahal ko siya at oo gago ako dahil sa pagbabalik ko hindi ko alam na ganito pala kalala ang pinapasan nya."
"Ewan ko sayo bro... Bakit mo ba kasi siya hiniwalayan, eh nong nasa states tayo laging siya ang laman ng isip mo. Hindi kita maintindihan."
Hindi nalang ako umimik dahil ayaw ko rin siyang madamay dito. Tama ng ako nalang ang nakakaalam ng lahat ng ito.
Stacy’s POV
Matamlay akong pumasok sa condo ko ng maalala ko ang mga sinabi ni Markus kanina, na gusto nya akong pakasalan kasi kailangan ko daw ng kanyng tulog.
Pumasok ako sa opisin a ng bahay at tinawagan si Kuya.
“Oh kamusta? Kamusta ang meeting mo sa president ng Intel?” tanong pa nya, sasabihin ko ba?
Siguro kailangan nyang malaman.
“Okay namn, pumayag namn siya.”
“well that’s great… so kailangan daw sila peperma?”
“Pagpumayag na akong magpakasal sa kanya?”
“Huh? I don’t get it? Stacy”
“gusto nya akong pagpakasal sa kanya para tanggapin ang proposal ko”
“Alam ko namn na hindi ka papayag diba?....”
“Hindi pa sa ngayun kuya, pero……It’s markus whos asking me.”
“Markus? Paanong nangyari iyon?”
“he is the acting CEO and President ng Intel. We have no choice kuya?”
“PEro paano ka? Ayw namn kitang masaktan.”
“Kung ito nalang ang paraan, gagawin ko, para lang sa mga tauhan natin.”
The next day nakakipagkita ako kay Markus sa isang restaurant.
“Tinatanggap ko na ang alok mo.” Matamlay kung sabi sa kanya.
Ngumiti lang ito.
“okay…napirmahan ko na ang proposal mo, naisubmit ko na rin.. now lets talk about the wedding.”
“ikaw na ang bahala sa wedding…wag kang mag alala sisipot ako..” sabay tayo ko at naglakad paalis.
Kung nag stay pa ako ng matagal doon bibigay ako, bibigay ang puso kung mahulog muli sa kanya, kahit na alam kung hanggang gnayun ay hindi pa rin ako nakagetover sa pagmamahal nya, how long I’ve been waiting for this time to come. Ang muli siyang bumalik at kunin nya ako.