"Hyung...လာ လာ ဒီ လမ္းအတိုငိးဝင္ရမွာ"
လမ္းေတြဘာေတြ မသိ သူေနာကိကေန ကုပ္ေခ်ာင္း ကုပ္ေခ်ာင္း လိုက္လာရင္း..ေရာက္ၿပီဆိုလို...sehun... ညြုန္ျပေနတဲ့..လမ္းကေလးကို တခ်ကိ ေမၽွာ္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့...ကၽြန္ေတာ္. ကိုယ္ေလးက်ံဳ႕ မိလိုကိ ရဲ႕ သား ပင္ျဖစ္သြားတယ္...
"ဒီ...ဒီ..လမ္းႀကီးကလား.."
လမ္းဘက္ကို လက္ညိဳးေလး..ထိုးကာ.မ်က္ႏွာေလး..ရွံုမဲ့ ၿပီး..ေမးေနတဲ့.. luhanကို ျမင္ရေတာ့လည္း.. ကၽြန္ေတာ့.ရင္ထဲ မေကာင္းရယ္.....ေရႊမငိးသား..ေလးကို ဒီလမ္းက ဘယ္ေခါသြား ရက္ပါ့မလဲ..ဗ်ာ..ဒါေပမယ့္.. ေက်ာင္း ေပါက္ဝကေနလည္း.. ျပန္မဝင္ ခ်င္တာက လည္း.. သူေရာ ကိုယ္ေရာ..တူတူပဲ..ၿပီးေတာ့....ဒီလမ္းကလြဲ...ေက်ာင္းထဲ ကို ျပန္ဝင္ဖိူ႔ တျခားလမ္း မရွိတာက တေၾကာင္း...ေၾကာင့္
Sehun..ေခါင္းေလးကိုသာ.. ဖြဖြေလး ကုတ္လိုက္ၿပီး..
"ေက်ာင္း ကို ျပန္ေရာက္ ဖို႔..ျဖတ္လမ္းက..ဒီ..တလမ္းပဲ ရွိတယ္...hyung ရ..ေက်ာငိးေပါက္ဝ က..ျပန္ဝင္ဖိူ႔က..သိပ္အဆင္မေျပဖူး.ေလ..ၿပီးေတာ့.မျပန္လို႔ကလည္း..မျဖစ္ဘူးမလား..."
Luhan ..sehun.. ညြုန္ျပတဲ့.. တိုကိ ေနာကိေဖးလမ္းၾကား ကို တခ်ကိ ၾကည့္ကာ.
..သက္ျပင္းေလးခိုး ခ် လိုက္ၿပီး..
"အင္းေပါ့ေလ.. ဘယ္တက္ႏိုင္ ပါ့မလဲ...ဒါနဲ႔...sehun.. က ဒီလမ္းေတြ ဘယ္လိုသိ..မဟုတ္မွလြဲရ်္..ေက်ာင္းလူမိုက္ေလးလား...."
ရယ္က်ဲက်ဲ..နဲ႔ ေမးလာတဲ့...luhan စကားကို.. sehun....ျပန္ေျဖသည္က.. စကၠန္႔ပိုင္း ပင္မျခားလိုက္....
"ဗ်ာ!!!!!!....ဟာ...မ..မဟုတ္ပါဘူး... hyung ကလည္း..ဟုတ္ပါဘူး..ဟုတ္ဘူး.."
သူ႔ကို အေၾကာက္အကန္ ျငင္း..ေနတဲ့.. sehun.. ပုခံုးေလးကို လက္သီးေလးနဲ႔.luhan ခပ္ျပင္း ျပင္းေလးတခ်ကိ ထိုး လိုက္ၿပီး.
"စတာပါ.. အေၾကာက္အကန္ ေတြကိူ ျငင္းေနတာပဲ.. အာလို ေတြ ျငင္းေနေတာ့..လူဆိုးေလး လိူ႔ ယံုရမလိုေတာငိ ျဖစ္ေနၿပီ .."
"ဟာ. Hyung ကလည္း...ကၽြန္ေတာ္..ဟုတ္ဘူး... အာ့တာ.. အာ့တာ. Chanyeol hyung ...သူေလ.. ေက်ာင္းေနာက္ က်တိုငိး.. ဒီက ဝင္ေနၾက....ဟား..ဟား.. chanyeol hyung. က အာ့လိုပဲ..."
"ဟုတ္လား......"
တကယ္ယံုသြား တဲ့ မ်ကိႏွာေလးကို ျမင္ရေတာ့မွပဲ ..sehun... ေခ်ာလဲ ေရာထိုင္..ရယ္က်ဲက်ဲ နဲ႔.. luhan ကိုေက်ာခိုင္း လိုက္ၿပီး..
*chanyeol ..hyung ..ကန္ေတာ့.. ကန္ေတာ့..ၾကံရာမရလို႔ပါ..ကန္ေတာ့ပါဂ်ာ...*
"လာလာ.. hyung သြား ရေအာင္.."
"အင္း..အင္း..sehun " ဆက္ရပ္ေနရင္...ဘာေတြ ဆက္ေပါဦးမလဲ မသိတာ မလို႔...အေရွ႕ကေနခပ္ သြက္သြကိက ေလး ထြက္ လာလိုက္တယ္..
***************
Sehun သြားရာ..လမ္း အတိုင္း..အတက္ေတြ ေရာ အဆင္းေတြေရာ. အေကြ႕ ေတြေရာ..အေကာက္ေတြေရာ...ေတာ္ေတာ္ မ်ား မ်ား. ျဖတ္ ေက်ာ္ လာတဲ တေလၽွာက္လံုး..လမ္းမွာ..လူနဲ႔ ..တူတာ ဆိုေတာ့.. အဝတ္ေတာငိ မေတြ႕ ဘူး....ဒီလို လမ္းမ်ိဳးလည္း..ရွိတာလား????
လူတေယာက္ခြဲ စာေလာက္ပဲ..ရွိတဲ့ လမ္း... ဒီ ေလာကိ ေခ်ာငိက်တဲ့ လမ္းကို..သိေတာ့. Ohsehun တို႔ ရုိး.ရဲ႕ လား..လို တဲ့ အေတြး ႀကီး.
ဝင္ေရာကိလာတဲ့ ..တခဏ ကၽြန္ေတာ့. နားရြကိ တခု လံုးပူထူလာၿပီး..ေရေတြပါအလိုလို ငတ္လာတာ..
"ပူ..ပူလိုကိတာ.."
"ဗ်ာ.."
တေယာက္ထညိး..ေရရြတ္မိတာ..သူဘယ္လို ၾကားသြား လဲ မသိ..နားပါးခ်ကိ..
"ေအာ္..နည္းနည္းပူသလားလို႔ပါ..."
"ခဏ..hyung ေရာက္ေတာ့မယ္.. ေရွ႕တျဖတ္ ဆိုေရာက္ၿပီ...ခဏေအာင့္ထားေနာ္..."
ပူတယ္လို႔ေျပာတာ..သူက ဘာေတြ ေအာင့္ ခိုင္းမွန္းမသိ ေပမယ့္..အင္း သာ..ေရာခ်လိုက္ၿပီး...
"အင္း.... sehun"
၃ မိနစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္..ေလးေလာက္ ထပ္ေလၽွာက္ၿပီးတဲ့ အခုမွာေတာ့..
"Hyung . ေရာက္ၿပီ"
"တကယ္...."
**********
ဝမ္းသာအားရနဲ႔.. သူ႔ကိုယ္ေလးကိုေက်ာ္ကာ...ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့..
"အ!!.. ဒါႀကီးက...."
မ်ကိစိေရွ႕မွာ ျမငိလိုက္ရတာက..ကၽြန္ေတာ့အရပ္တရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္မက ျမင့္တဲ့ .အုတ္တံတိုင္းႀကီး.....
"ျခံစည္းရိုးကိုေတာ့..ေက်ာ္ဝင္ရမယ္...hyung ဘယိလိုလဲ... အဆင္ေျပပါ့မလား.."
"အမ္!!..ေက်ာ္...ေက်ာ္ရမွာလား.."
"အငိး.."
"တခါး..အေပါက္ေတြပါေတြ..မရွိဘူးလား.."
"အရင္ကေတာ့..ရွိတယိ..ေနာက္ေတာ့..ေက်ာင္း..ရွိသမၽွ အေပါက္ေတြ..ပိတိလိုက္ရတယ္. ခိုး ထြက္ၾကလြန္းလို႔..ဟီး.."
"ေအာ္..."
ကၽြနိေတာ္.. ဘာစကားမွ..ဆက္မေျပာမိေတာ့ဘဲ.. တံ တိုငိးကိုၾကည့္ လိုကိ.. ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ၾကည့္ လိုက္ နဲ႔သာ..ဘယ္လို ေက်ာ္ရမလဲ..သာစဥ္းစားေနမိတယိ..
"Hyung....hyung..."
နားထဲ..တိုးဝင္လာတဲ့..ေခါသံေလးေၾကာင့္.. အေတြးေတြကို ျဖတ္ကာ.ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့.
တံတိုငိးေအာက္မွာေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ေနတဲ့.. sehun..
"Sehun.. .ဘာ..ဘာ လုပ္ေနတာတုန္း.."
"Hyung ကို.တင္ေပးမလိုေလ.. လာကၽြန္ေတာ့ ပခံုးေပါတက္"
"ဟာ!!!...ရတယ္..ရတယ္..."
ကၽြန္ေတာ္.ကို.အေၾကာက္အကန္ကို..ျငင္းေနမိတယိ..အားနာစရာႀကီးေလ....ေယာက်ာ္းေလး အခ်င္း ခ်ငိး..ကၽြန္ေတာ္..ေပ်ာ့ညံရာ က်သြား မွာေပါ့....
"လာပါ.. hyung ရယ္..အတန္းဝင္ဖို႔.အခုေန..မွီေသးတယ္.. ေတာ္ၾကာ..စစတက္နဲ႔ ေန႔မွာ..ေနာက္က်ေနရင္..အဆူခံရဦးမယ္.."
"ဘာပဲ..ျဖစ္ျဖစ္..ေလ.."
ကၽြန္ေတာိ.. မ်က္လႊာေလးေအာက္ ခ်ၿပီး..ဆက္ကာ ျငင္းေနမိတယ္..
"ကဲ... ကၽြန္ေတာ္က..ဒီေက်ာငိး..hyung မန္ေနဂ်ာေနာ္....ကဲ..တက္ပါ...hyung.မန္ေနဂ်ာစကား..နားေထာင္မွေနာ္.."
"ဟို...."
"ကဲ..ျမန္ျမန္လာ....."
ဘယ္လိုမွ ျငင္းရေတာ့မယ္..ပံုလည္း..မေပါတာမို႔..
တေရြ႕ေရြ႕ နဲ႔ သာ.. သူ႔အနား ခ်ဥ္းကပ္လာလိုက္ၿပီး....
"ႏိုင္ပါ့မလား.."
"ႏိုင္ပါတယ္.. hyung ရယ္.."
ကၽြန္ေတာ္လည္း..ဘာမွဆက္ၿပီးမေျပာေတာ့ဘဲ..ဖိနပ္ေလး..ခၽြတ္ၿပီး.. သူ႔ပခံုးေလးေပါကို အားျပဳ တက္လုိက္ၿပီး....အုတ္တံ တိုငိးေပါ....တက္လာလိုက္တယ္....
မ်က္ႏွာႀကီး..တခုလံုး.. ပူထူလိုက္တာ.. ဘယ္နား သြား ထား ရမလဲေတာင္ တကယ္ မသိေတာ့..ပါဘူး....
အေပါေရာက္ၿပီး...တဘက္ျခမ္းကို ငံုၾကည့္လိုက္တဲ့..အခါမွာေတာ့..
ဘုရား..ဘုရား.... အျမင့္ႀကီးပါလားေစာေစာက.. ေအာက္က ေမာ့ၾကည့္တာမလို႔..မသိတာ...
ဒါႀကီး..ေပါက..ဘယ္လိုဆင္းရမလဲ..
"Hyung. ရၿပီလား... "
"ေအာ္..အင္း...ေရာက္ၿပီ.."
"ကၽြန္ေတာ္လာၿပီ..ခဏ "
စကၠန္႔ပိုင္းေလးေလာက္ၾကာေတာ့..sehun. အုတ္တံ တိုငိးေပါေရာက္လာတယ္.. ဘယ္လို တက္လာလဲ မသိ ျမန္ခ်ကိ...
"Hyung ဆင္းေလ"
"ဆင္း..ဆင္းရမယ္!!!"
ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔..ေၾကာက္လန္႔တၾကား..ေမးလာတဲ့ luhan.ကို sehun...ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္..
"မဆင္းပဲ...hyung အခန္းထဲ ဘယ္လိုဝင္မတုနး.."
"အာတာက..အာတာက...ေလ"
Sehun.. မ်ကိစိပ်က္..မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ ေျမျပင္ကို..ငံုၾကည့္ေနတဲ့. Luhan မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာႀကည့္မိလိုက္ၿပီး..
"Hyung..hyung.. အ့ျမင့္ေတြ..ဘာေတြ..ေၾကာက္တက္တဲ့...အက်င့္ အာတာမ်ား...."
*ေသၿပီေလ...ေပါသြားၿပီ... ဘယ္သူမွ မသိေစခ်င္တာ..ကၽြတ္.....
အခုမွေတာ့..ဖံုးထား..လို႔ လည္းမရ..ဘာတက္ႏိုင္ေတာ့မွာလဲ.. *
Luhan.. မ်က္လံုးမွိတ္ကာ..ေခါင္းသာ ခပ္သြက္သြက္ ၿငိမ့္ျပ မိလိုက္တယ္...
"အ..miare.hyung ..ကၽြန္ေတာ္..မသိလို႔...အာဆို.ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.."
"မ..မ..သိဘူးေလ"
Sehun..တံတုငိးေပါ.. ခဏထိုငိၿပီး..အေတြးေပါင္းေျခာက္ေထာင္ထဲ စဥ္းစားမိတဲ့.. အခါမွာေတာ့..
"အာ့ဆို ဒီလိုလုပ္"
ေျပာစကားေတာငိမၿပီးေသး..
တံတိုငိးေပါကေန...sehun လွစ္ကနဲ ခုန္ခ်လိုက္ၿပီး...
"လာ hyung"
လက္ႏွစ္ဖက္ ကမ္းေပးေနတဲ့.. သူ႔ကို.. ကၽြန္ေတာ္.. ေငးၾကည့္ေနမိတယိ..
"လာ..ကၽြနိေတာ္.. ဖမ္းထားေပးမယ္.. ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔..."
"Sehun.. နာမွာေပါ့.. ရရပါတယ္.."
"အာဆိူ. Hyung ဘာသာ ခုန္ခ်ရဲ လို႔လား.."
"အာ့..တာ...."
"ကဲ.လာပါ.ကၽြန္ေတာ္ရွိတယ္. ..မ်က္လံုး.မွိတ္ၿပီးခုန္ခ်လိုကိ..ကၽြန္ေတာ္.ဖမ္းထားေပးမယ္"
အျမဲတမ္း..အေၾကာက္အကန္ျငင္းတက္တဲ့.. luhan ဆိုတဲ့ ကၽြနိေတာ္..အခုေတာ့..သူစကားေလးေတြကို.အလိုလိုေနရငိးလိုိက္နာေနမိပါလား.. သူကို ယံုၾကည္ေနမိေနတယိေလ.. အခုလညိး.. မ်က္လံုး..စံုမွိတ္ၿပီး... တံတိုငိးကို တင္းတငိး ဆုပ္ကိုငိမိထားတဲ့ လက္ေတြကို ျဖဳတ္ကာ..အားကုန္.. ခုန္ခ်လိုက္မိတယ္...
တစကၠန္႔...
သံုး..စကၠန္႔...
ငါး..စကၠန္႔...
တျဖညိး..တျဖည္းနဲ႔ ..အားယူကာ..ဖြင့္မိလိုက္တဲ့..မ်က္လံုးေလးထဲ ဝင္လာတာက.. သူရဲ႕..က်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ ရင္အုပ္..နဲ႔ အတူ.ပ်ံလႊင့္လာတဲ့.... ကိုယိသင္းရနံ သင္းသင္းေလးကို. ကၽြနိေတာ္.. ခိုးကာရႈ ရွိုက္မိေနတုန္း.....
"Hyung.. အဆင္ေျပလား.."
"ေျပ..ေျပတယ္.. sehun"
သူ႔အသံၾကားေတာ့မွပဲ..ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး... ကုန္းရႈန္းထမိလိုက္ကာ..
"အဆင္..ေျပရဲ႕လာ.. sehun"
"Nae...Nae.. hyung.. ကိုယ္က ထင္ထား တာထကိေပါ့သားပဲ..."
"..Gomarwow...sehun.."
"အာ...ရပါတယ္ဆို.လာျမန္ျမန္လာ.. အတန္းမွီေသးတယ္..လာ"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ..တၿပိဳငိနိ..ကၽြန္ေတာ္ လက္ကို...ဆြဲၿပီး.. ေျပးျပန္တဲ့.. သူေနာက္ ကို.. ကၽြန္ေတာ္.. ဒုတိယ အႀကိမ္လိုက္သြားမိျပန္ၿပီ..ေရွ႕က.သူ႔ေက်ာျပင္ေလယ...ေငးၾကည့္ရင္း..ကၽြန္ေတာ္.. ေ.. ပထမတေခါက္တူန္းကလို...ခံစား ခ်ကိ ေလး မ်ိဳးနဲ႔..မတူေတာ့တာ..ေလးကို.. မ်က္ႏွာေပါက.. အျပံဳးေလးကေနတဆင့္..ကၽြန္ေတာ္.. ရင္ထဲ က..ကို သိေနခဲ့သလိုပဲ....အခုမ..ရင္းႏွီးမိတဲ့..
သူနဲ႔ ရွိတိုငိး.....ကိုယ့္ကို လံုျခံဳတဲ့ လို႔ေတြးမိၿပီး....ေပၽွာ္ရႊင္မိေနတာေလးက..ယံုၾကည့္မႈေလးေတြ ေပါလာတာေလးက.. ဘာမ်ား ပါလိမ့္ဗ်ာ........
***************
"ဘုန္း...!!!!"
"အနီးအနားကို...ျပဳတ္က်လာတဲ့.. အၾကာႀကီး...ေၾကာင့္ chanyeol လန္႔ဖ်တ္ကာ.. ထခုန္မိတယ္....
"ဘာတုန္း..ဟ..ဘာတုန္း...!!"
"အား!!!!...ေပ်ာ္လိုက္ဗ်ာ.."
"ေဟ့ေကာင္.. ငါက ဘာမ်ား လဲ လိူ႔ လန္႔သြားတာပဲ..အခန္း ထဲဝင္လာတာ..တံခါးေလး ဘာေလးေခါက္..ပါဟ"
"ဟီး...ဟီး.."
သူေျပာတဲ့ စကားေတြကို.. ၾကားေရာ ၾကားရဲ႕ လားမသိ.. တဟီး..ဟီး နဲ ရယ္ေနတဲ့.. sehun ကို မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ကာ ၾကည့္ လိုက္ၿပီး...
"ေဟ့ေကာင္...!..sehun.."
"ဟင္..."
"ဘာေတြေပ်ာ္လာလို႔တူန္.. ဘာတုနိး.. luhan..မိန္းမရသြားလို႔လား.."
"Hyung!!!!!!!!.. ယူစရာလား.. သူ႔ ဖူးစာ ရွင္က ဒီ မွာငုတ္တုတိႀကီး..ထိုင္ေနတာကို.."
Chanyeol ...sehun ကို ႏႈတ္ခမ္း ရြဲ႕ ကာ....ျပံဳးျပလိုက္ၿပီး..
"သိဘူးေလ..မင္းၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္ေနတာကိုး..."
"ဖြဖြ.. ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္တာနဲ႔.. သူမိန္းမ ရစရာလား..... :/ :/
ငြား!!. ..ေပ်ာ္လိုကိတာဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔..ဘယ္လိုေပ်ာ္ လို႔ ေပ်ာ္မွန္း မသိ.. သူ႔ေရွ႕မွာမလို႔..မနညိး ထိန္းထားရတယိ... ရင္ဖတ္ေတြ ေပါက္ထြကိမတက္ပဲ...ျဖစ္ႏိုငိရငိ..ႏွလံုးသား ႀကီး ပဲ..ေရာ့ lu အတြကိ ဆိုၿပီး..
ျပလိုကိခ်ငိတယိ.... ခ်စိစရာေလး hyung ရယ္.. သူ႔..မ်ကိလံုးေလးေတြက..ေတာက္ၿပီး.. မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ေကာ့ေနတာ..အနီးကပ္ၾကည့္ ေလ.. ကိုက္စား ခ်င္ေလပဲ...ဂါး!!!!!..."
အိပ္ရာေပါ ဟို လွိမ့္ ဒီ လွိမ့္ နဲ႔...ေအာ္ကာ..ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ..
Sehun ကို...ေနႏွင့္ဦးဆိုတဲ့ ပံုနဲ႔ ၾကည့္လိုကိၿပီး
..
"ညေနက်ရငိ..ဒီ ထက္ေပ်ာ္ စရေတြ ရွိေသးတယ္"
"Jinja!!...wae..wae.. lu ဆီ သြားဖိူ႔လား.."
"အင္း... သူ႔ဆီေတာ့ဟုတ္ဘူး.."
"အငိ...ဘယ္ကို တုန္း.. hyung ဘာသာ သြားေလ"
"ဟိတ္ေကာင္..ဟိတ္ေကာင္...မင္း မညစ္နဲ႔..ေနာ္.. ငါျပန္ညစ္ လိုက္ မယ္..လိုက္မွာလား...!!!."
"အယ္....အာ့လို လုပ္ရဘူး... ညေနမွမလား..ဒါနဲ႔.ဘယ္သြား.မွာတူနိး.. "
"အငိး...ေလဆိပ္ကို..."
"ေလဆိပ္ကို..... !!!!"
*************
ေလဆိပိဆိုတဲ..ေနရာႀကီးကို ေရာက္ေနတာ.. အခုဆို..နာရီ ဝက္မကေတာ့... ဝင္လာတဲ့.. သူေတြထဲ.. သူရွာေနတဲ့ သူ မပါေသးဘူး လား မသိဘူး..ေျခေထာကိေတြ..ေတာင္ ေညာင္း ဘာၿပီ..
"Chanyeol.. hyung"
"Wae..."
Chanyeol အေပါက္ဝ ကို ၾကည့္ေနရင္း ပင္ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္..
"လာေသးဘူး လား.....ေညာင္းလာၿပီ.."
"လာေတာ့မွာ.."
Sehun..မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုငိ ဆက္မရပ္ ႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္....လက္ရန္းကို. အားျပဳကာ
ေက်ာ ေပးရပ္ လိုက္ၿပီး..
"အာ့မ်ား..အခ်ိန္နီး မွ လာေပါ့.. အခုေတာ့. ေစာႀကီး.. :/ :/"
chanyeol ..ပြစိ ပြစိ ေျပာေနတဲ့ ..sehun ကို..လ်စ္လ်ဴရႈကာ.. အေပါက္ဝ ဆီ သိူ႔ သာ. ၾကည့္ေနရင္.. ခဏေလာကၾကာေတာ့..
"လာၿပီ.."
"လာၿပီလား!!!!"
ဝမ္းသာ အားရႏဲြ... sehun. ထကာ.. ၾကည့္လိုကိေတာ့...
"အြန္႔!! ဘယ္သူတုန္း.. လူေတြမ်ားႀကီးပဲ.."
"ေတြ႕မွာပါ... "
Sehun.. ဘယိသူမွန္းမသိတာေၾကာင့္.. လူအုပ္ထဲ...ဟိုရွာ ဒီရွာ. လုပိေနရင္း....
"Oppa!!!!!!! Sehun oppa !!!"
တကိုယ္လံုး.လြင့္ ထြက္ သြား မတကိ.. အသံေၾကာင့္.. ဒိန္းကနဲ႔. ၾကည့္ မိလိုကိေတာ့...
"သူ.....သူ.က..."
"Oppa!!!!! hun..Oppa ya !!!"
အထုပ္ ေတြ အပိုးေတြ.. မႏိုငိ မနငိး နဲ႔.. သူရွိရာကိူ ေျပးလာတဲ့..ေကာင္မေလး..တေယာက္...
Sehun. လူမွားေနမွာ စိုးလို႔.. မ်က္ လံုးေတြေတာင္.. ေသခ်ာ ပြတ္ၾကည့္ေနမိလိုက္ေတာ့...မမွားပါ...
ကၽြန္ေတာ္..chanyeol ကို ဆက္ကနဲ႔ လွည့္ၾကည့္ မိလိုက္ေတာ့...
.ေလတခၽြန္ခၽြန္နဲ႔...ဟိုဘက္ကို လွည့္သြား လိုက္ေသးတယ္...
"Oppa!!!!!!!!"
.
.
.
.ေသခ်ာပါတယ္...ဒါ...ဒါ.....သူကလြဲ ဘယ္သူမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့..
.
.
.
"အား!!!!!...... Yukiko မ "
******************
ေမာင္... chanyeol.. ရဲ႕..လက္ေဆာင္ႀကီး... ေလ..