Kid
Maaga ako umalis kila Angela dahil ayoko na makadisturbo sa pagtulog niya. Nag-iwan nalang ako ng note para hindi na niya ako hanapin. Pag di niya yun nakita, tanga siya. De joke only, huehue. Labyu Gelai.
Dahil Wednesday naman ngayon, mamaya pang 10 yung pasok ko at 7 naman yung kay Jimin. 8 na rin naman ngayon kaya siguro wala na siya sa bahay.
Pagkadating ko sa tapat ng bahay niya, kinuha ko yung susi at pumasok na sa loob. Pagkasara ko ng pinto, napatalon naman ako sa nakita ko sa sala. Bakit nandito pa siya?
Lumapit siya kaagad sa akin at niyakap ako. Agad naman akong kumawala dahil medyo sumasakit pa yung katawan ko sa ginawa sa akin ni Hani.
"Rona, saan ka ba galing?! Halos di ako natulog sa kaantay sayo! Di na nga rin ako pumasok dahil inaantay kita na makauwi dito eh!"
"Tanga ka ba? Sino ba nagsabi sayo na antayin mo ako? Diba wala? Kaya wag ka ngang mataranta diyan na parang boyfriend kita!" napatahimik naman siya sa sinabi ko sa kanya. Bagay lang yun, palagi naman siyang ganyan sa akin eh.
Dumiretso naman ako sa sa cr para maligo at pagkalabas ko ay wala na siya. Siguro umalis na at pumasok na sa school.
--
'Teka lang Rona. Nanlibre pa kasi sa akin si Kookie, kain muna ako. Mag-antay ka muna diyan sa park.'
Text bigla sa akin ni Angela. Mag-apply na kasi ako ngayon sa lugar kung saan siya nagtratrabaho. Habang nakaupo sa isang bench at nagtwitwitter para antayin siya, biglang may batang lalaki na umiiyak ang lumapit sa akin.
"Hi baby! Bakit ka umiiyak? Asan si mommy at daddy?" tanong ko sa bata.
"I don't understand you! Waa!" sabi niya at mas umiyak pa. Langhiya, spokening dollars yung bata. My nose is blooding.
"Oh, I'm sorry. I said why are you crying? Where's your parents?" tanong ko. Galing ko diba? Huehue. I is no understanding what is I saying.
"I'm lost!" sigaw niya at mas umiyak. Binuhat ko naman siya at tinabi sa akin.
"I'm Rona noona. What's your name?" pagpapakilala ko.
"Donghae."
"How old are you?"
"Five."
"Okay, I will help you to find your parents but first you should stop crying." tumigil naman siya sa pag-iyak niya. "You're such a good boy. What do you need so I can comfort you more?"
"I want a hug." pagkasabi niya nun, niyakap niya ako kaagad.
"Sino siya?" tanong ng isang pamilyar na boses. Pagtingin ko kung sino, nakita ko si Jimin. Akalain mo nga naman, nakita ko pa siya sa liit niya.
Sino siya? Anak natin, panagutan mo. Pwe, asa ako! Ulol ko. Hehehehe.
"Jimin, si Donghae nga pala. Nakita ko lang siyang umiiyak kaya nilapitan ko." sagot ko.
"Noona, who is he? Is he your boyfriend?" tanong ni Donghae. Ex ko lang siya baby. :--)
"Oh, he's not." sagot ko sabay iwas ng tingin kay Jimin.
"Why? You two look good together. What's your name?" tanong niya kay Jimin. Tengene. Baka reglahin ilong niya, wala akong dalang extra napkin.
"Sumagot ka." bulong ko sa kanya.
"Oh yes, I is mine name is Jimin." PUTA!
"You don't know how to speak english?" tanong ni Donghae.
"What? Ah! Yes I is knows english. I is very flowing on spokening dollars."
Anong flow? Ah! Tengene nemen, fluent kasi! Gague talaga.
"Rona noona, can you make him your boyfriend?" sabi ni Donghae sabay puppy eyes. Ang cute langhiya.
"What? No, I--"
"Please! Just for today!" pagpupumilit niya sa akin. Napatingin naman ako kay Jimin na mukhang walang ideya sa pinag-uusapan namin.
"But Donghae--"
"Jimin hyung! Ask her to be your girlfriend!"
"Uhmm..." nagpout naman bigla si Donghae. Tengene, bibigay na talaga ako neto. "Okay. I is ask her to be mine gf." sabi ni Jimin.
"Yehey!" masayang sabi ni Donghae. Naiintindihan ba nito yung spokening dollars ni Jimin?
"Rona." tawag sa akin ni Jimin. "P-pwede ba kitang maging g-girlfriend ulit?" tanong niya. Di lang ako sigurado sa huling word na sinabi niya dahil binulong lang niya yun.
Pero puteeekk! Kinikilig ako, enebe! Bakit ganun? Bakit feeling ko gusto niya talaga ako balikan? Ang feeler ko langhiya, huhuhu.
"Wag kang umasa sa akin. Ngayon lang ito." dagdag niya. Ayun lang eh. Kilig na kilig na ako dito tapos ganyan lang! Aba!
"Oo!" sigaw ko sa kanya. Ngumiti naman siya nang sobra-sobra. "Putangina mo gago ka pakyu." dagdag ko na pabulong, Baka marinig nung bata, delikado.
"He's my boyfriend now, are you happy?" tanong ko kay Donghae. Tumango lang siya sabay fake smile. "Baby, what's wrong?" tanong ko.
"I really want to go home. I miss my parents." sagot niya. Oo nga pala, hahanapin ko pa magulang niya.
"Donghae, you is like ice cream?" tanong ni Jimin.
"Ice cream?"
"Yeah. I is always buying ice cream yours Rona noona when she is sad." maya-maya siguro may dugo na tutulo sa ilong niya.
"I want ice cream!" sabi ni Donghae.
"You is waiting for I." sabi ni Jimin at umalis para bumili ng ice cream. Maya't maya bumalik siya na may dalang dalawang cups. Inabot naman niya yung isa kay Donghae.
"Wala ako?" tanong ko.
"Gusto mo ba? Wala na, last na ito ni kuya." sagot niya.
"Why you don't share with Rona noona? You guys are in relationship, right?" sabi bigla ni Donghae. Yung totoo, 5 years old ba talaga itong bata na kasama namin? Baka may taong gustong magkabalikan kami kaya ginamit nila si Donghae at pinadala dito. Huwaw, I is very smart and pretty like Jin.
"Kuha ka ng isa pang spoon kay kuya." utos ko sa kanya.
"Umalis na si kuya. Hati nalang tayo sa isang kutsara." naubo naman ako bigla kahit wala talaga akong ubo dahil sa sinabi niya.
"Isang kutsara? Tayo? No thanks nalang."
"Tss. Arte. Parang dati hindi mo pa natikman laway ko." bulong niya pero narinig ko.
"ANO SABI MO?!"
"Wala! Ang sabi ko ang gwapo ko!" wala siyang maloloko dito.
"Luh? Kwento mo sa height at jams mo."
"Noona! Just share with one spoon!" sabi bigla ni Donghae.
"No--" bigla nalang umiyak si Donghae. "Okay fine! Just stop crying." huminto naman siya. Kung di talaga ito bata, baka kanina pa ito nasa ospital.
"Arte kasi." sabi ni Jimin at kumuha ng ice cream at tinapat sa akin yung kutsara. "Open your mouth babe, susubuan na kita." sabi niya sabay ngisi.
"Gago." bulong ko at kinain na yung ice cream sa kutsara. Pagkatapos ko kainin yun, bigla nalang niyang nilagay sa labi niya yung kutsara. Shet, indirect kiss.
"Hyung, noona! You're so sweet!" sabi ni Donghae sabay heart sign. Anong sweet? Bitter nga kami eh. "Hyung, kiss noona!" masayang sabi niya habang pumapalakpak.
"What? Donghae! No!" pagproprotesta ko. "Donghae-ya! Don't tell your hyung to do those kinds of thi--"
"Rona."
"Ano?" paglingon ko bigla nalang hinawakan ni Jimin yung balikat ko at hinalikan ako. Una sa left cheek, tapos right cheek, noo, ilong at nagsmack siya sa labi ko.
Ngumiti naman siya hanggang sa mawala yung mga mata niya. Naiwan naman akong tulala sa nangyari.
Teka. Tengene. Hinahabol ko pa hiniga ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Kinikilig ako.
Pero Jimin, parang awa mo na. Tigilan mo na ako. Ayokong umasa dahil takot na akong masaktan ulit. Pagod na ako.
"Yieeeeee!" sigaw ni Donghae at mukha na siyang kiti-kiti dahil sa kilig na kilig siya. "Hyung loves noona!" dagdag niya at nagheart sign ulit.
Habang nag-uusap yung dalawa at nakatulala pa rin ako, bigla nalang kaming may narinig na sumigaw ng pangalan ni Donghae.
"Lee Donghae!" sigaw ng isang babae at lumapit sa kanya sabay yakap.
"Eomma!" sigaw ni Donghae at yumakap pabalik.
"Salamat sa pagbabantay sa anak ko ah. Sorry sa istorbo. Thank you talaga." sabi ng nanay niya sa amin. Nagbow lang kami sa kanya.
"Bye Rona noona, Jimin hyung! Thank you!" sabi ni Donghae at niyakap kami. Umalis naman sila kaagad.
"Ayan, wala na siya. Break na tayo." cold niyang sabi at naglakad na palayo. Ganun lang yun?! Pinakyu ko siya. Kapal ng mukha.
"Rona!" napalingon naman ako kung sino tumawag sa akin.
"Ang tagal mo!" sabi ko.
"Rona, sorry ah. Hiniram ko muna si Gela." sabi ni Jungkook. "Teka, tama ba nakita ko kanina? Magkasama kayo ni Jimin hyung?" tanong niya.
"Oo nga Rona! Bakit kayo magkasama? Kayo na ba ulit?" tanong naman ni Angela.
"Ha? Ewan ko sa inyo. Halikana Angela." pag-iiba ko ng usapan at hinila si Gela papunta sa sakayan ng mga sasakyan.
--
"Tanggap ka na. Magsimula ka the day after tomorrow." sabi ni sir.
"Talaga! Omg! Thank you sir!" sabi ko.
"Congrats! Sabay na tayo pumasok sa susunod." sabi ni Angela.
"Thank you talaga Gela. Kung di dahil sayo wala akong makukuhang trabaho ngayon." sabi ko.
"Uwi na tayo." yaya niya. Tumago nalang ako. Ang saya ko. Magkakaroon na ako ng trabaho. Di rin tatagal, magkakaroon na ako ng pera para sa pambayad ng renta ng uupahan kong bahay. Makakaalis na rin ako sa bahay ni Jimin. Makatitigil na rin ako sa pag-aasa ko sa kanya, kung saan ako titira at na mahalin niya ako ulit.
[Jimin's POV]
Pumunta ako sa park para lang makapag-isa pero nakita ko si Rona na may kayakap na bata kaya lumapit ako sa kanya. Hindi ko rin naman napansin na nagkakatuwaan na kaming tatlo. Halos dumugo na nga yung ilong ko kanina, grabe. Speaking of ilong, miss ko na si Kookie.
Habang nag-uusap kami kanina ni Donghae kanina, nakita ko nalang ang isa sa mga kaibigan ni Hani. Nakatingin siya sa akin at mukhang sinasabi niya na 'aalis ka o sasabihin ko kay Hani?'.
Sakto naman dumating yung magulang ni Donghae at sinundo siya. Sabay naman nun ay iniwan ko si Rona doon.
Sa totoo lang, gusto ko pang makasama si Rona kung wala doon yung kaibigan ni Hani. Gusto kong mag-usap kami, tumawa at umikot pa sa park. Parang mga ginagawa lang namin dati.
Hindi labag sa loob ko na halikan siya kanina. Sa totoo lang, namiss ko gawin yun at gusto ko gawin yun ng paulit-ulit. Kung pwede lang sana.
Nung naging kami ulit, kahit ilang minuto lang, naging masaya ulit ako. Yung saya na di ko naranasan nung sinagot ako ni Hani.
Ngayon ko lang napansin, hindi ko talaga mahal si Hani. Masama man tingnan pero rebound ko lang siya. Hanggang ngayon, si Rona pa rin talaga. Siya lang, wala ng iba. Ang tanga ko.
Makikipaghiwalay na ako kay Hani at gagawin ang lahat makuha ko lang ulit si Rona.
Kinuha ko ang cellphone ko at nagtext kay Hani.
'Nakikipaghiwalay na ako sayo. Sorry.'