Stephanie's POV
Nabyahe kami ngayon ni Sade papunta sa ospital. Hindi pa nakakaalis dun si Leo, at yung katawan ni Alyssa ay pinoproseso na. Her family decided na crimation ang mangyari at dadalhin nila yung abo sa Amerika. At pinagdesisyunan din na dun dadalhin yung anak nila ni Leo. Pumayag si Leo dahil wala naman siyang nakikitang problema para tanggihan, at sigurado siyang yun din ang magiging desisyon ni Alyssa kung sakali. Susunod din naman si Leo after kapag naayos niya lahat.
"Kumain ka muna Stephanie, para bago tayo makarating nakakain ka na." sabi ni Sade at kinapa niya ang isang paper bag sa gilid niya.
Kinuha ko yun at sinimulang kainin yung Chicken Burger at fries. Sinubuan ko si Sade ng fries habang nagdadrive siya at pagkakaubos niya ay sinusubuan ko siya ulit.
Bago pa man maubos yung fries, Sade held my hand habang yung isa niyang kamay ay nasa manibela.
"I missed you." sabi niya at sumulyap saglit sakin at ibinalik yung tingin sa kalsada.
"Ako rin naman, sobra." sabi ko at sinubuan ulit siya ng fries.
Naramdaman kong mas lalong humigpit yung hawak niya sa kamay ko.
At nanatili lang kaming ganun hanggang sa makarating kami sa parking lot ng hospital.
Lumabas si Sade at umikot para pagbuksan ako ng pintuan.
"Gentleman." I murmured then smirked.
"Wag mo nga ako asarin." shit namumula yung tenga niya. Hahahaha!
I pinched his cheek.
"Cute mo!" nanggigigil ako sobra.
Pokerface lang siya habang naglalakad kami at nakapulupot naman yung braso ko sa braso niya.
Habang lumalapit kami kung nasaan si Leo medyo bumigat yung aura. Tinanggal ni Sade yung pagkakapit ko sakanya at siya na mismo ang humawak sa kamay ko.
Tinabihan ko si Leo dahil nakaupo lang siya sa mga upuan na nasa tapat ng nursery.
"Cheer up, you have your daughter naman oh." sabi ko sakanya at pinat siya sa balikat.
"Masaya naman ako eh. At least naging masaya siya bago siya mawala." sabi niya samin.
Tiningnan ko si Sade at nakatingin lang siya sa loob ng nursery room. I saw pain in his eyes, pilit niyang tinatago pero hindi kaya ng mga mata niya. Hindi sila nakapag-usap ni Alyssa bago siya mawala, I know he is regretting it right now.
"Anong balak mo ipangalan sakanya?" I blurted.
"I want to name her after her mom." sabi niya. I silently nodded at ngumiti.
Sobrang matutuwa si Alyssa kung nasaan man siya ngayon.
Tumayo ako at sumilip sa nursery.
Manang mana siya kay Alyssa. Sobrang obvious na mas kamukha niya si mommy niya kesa kay Leo. Kaya bagay na bagay sakanya na ipangalan sa mommy niya.
Nawala man siya pero may pumalit naman, so lucky.
-
Pauwi na kami ni Sade, iniwan na namin si Leo dun na nag-aasikaso ng mga kailangan para sa baby.
"Masaya na kaya siya?" i asked out of nowhere.
"Hmm?" nakatutok lang siya sa pagdadrive.
"Masaya na kaya si Alyssa?" tanong ko ulit sakanya.
"Siguro. Hindi naman natin malalaman eh. Pero isa lang ang sigurado ko, alam na niya ngayon kung gano karami ang nagmamahal sakanya. " sabi niya.
Tumango ako at kinuha yung cellphone ko.
I texted my parents, all my friends.
Pagkababa ko ng cellphone ay narinig kong tumunog ang cellphone ni Sade.
Akmang kukunin na niya pero pinigilan ko siya.
"Just drive, mamaya mo nalang yun tingnan." sabi ko sakanya.
Lumingon ako sa kanan at tiningnan lang yung view sa labas. Mainit ang panahon ngayon pero madalas naulan.
Pinakang ayaw kong panahon. =___=
Hinatid niya ko sa bahay at sabi niya magbibihis lang daw siya sa bahay nila na katapat lang naman namin.
My mom hugged me.
"I love you too, baby girl!" she said then kissed me.
I hugged her back.
Umakyat ako sa kwarto at nagpalit ng damit.
Binuksan ko yung aircon dahil sobrang init talaga.
Humiga ako sa kama at pumikit. Nakakaantok pag ganito ang panahon.
Mamaya-maya ay biglang gumalaw yung kama meaning may humiga rin. Nilingon ko si siya at nakita ko si Sade na nakatitig lang sakin.
Hindi ko namalayan ng mabilis siyang naglean sakin at hinalikan ako sa labi.
"I love you more." sabi niya at hinigit niya ako at niyakap ng mahigpit kahit nakahiga kami.
Ng biglang may pumasok sa kwarto ko.
"Oops. Sorry for the interruption, pero sana soon pa ha? Hindi pa ko handa." sabi ni mommy.
Bumangon ako at tiningnan siya ng may halong pagtatakha.
"Handa saan ma?" tanong ko sakanya.
"Secret anak." sabi niya at tumalikod na para lumabas.
Curiosity kills.
"Mommy!!" pag-angal ko.
"Maging lola, jusko bata pa ko. Pag 100 years old nalang ako. Ay hinde siguro mga 75 nalang pala, baka hindi ko maabutan. Tutal 52 na naman ako, konting intay nalang." sabi ni mommy.
My jaw dropped. Talaga bang sinabi niya yun sa harapan ni Sade?!
"Tita bawasan niyo naman, pag 53 na kayo." napatingin ako bigla kay Sade ng bigla siyang magsalita.
"Hinde, mga 54 naman next month 53 na ko eh." natatawang sabi ni mommy at tuluyang lumabas ng kwarto ko.
Nilingon ko si Sade at naasar ako sa pagmumukha niya.
Pero bakit ang cute cute niya??
Inirapan ko nalang siya. Dapat naman naaasar ako pero yung lawak ng ngiti niya grabe. I cannot resist his smile though. Ano ba yan? What is happening to me?
"Narinig mo naman, 54 daw. Konting hintay nalang." pang-aasar niya sakin.
"Kadiri ka pramis." sabi ko sakanya.
"Hahahaha joke." sabi niya at hinigit ako at muling niyakap.
-
Sade's POV
Nakatulog na si Stephanie sa pagkakayakap ko.
I kissed her forehead at dahan dahang tinanggal yung pagkakayakap ko sakanya dahil naiipit yung kamay ko at magising pa siya.
Napagod siguro siya dahil ang agap naming pumunta sa ospital kanina.
Hinawakan ko yung noo niya at medyo mainit siya. May sinat siguro siya.
Kinuha ko yung kumot na nakatiklop pa. Kinumotan ko siya at pinahina yung aircon. Kailangan niyang pagpawisan.
Lumabas ako at dahan dahang isinara yung pintuan.
Nakita ko si tita na nasa sala at nanunuod ng tv.
"Please take care of her na ha?" sabi niya ng umupo ako sa single sofa na nasa gilid niya.
"Sorry nga po pala sa nangyari. Kahit akoㅡ "
"I know, naiintindihan ko. Alam kong mahirap ang pinagdaanan niyo. Ang gusto ko lang alagaan mo ang anak ko. Okay lang masaktan dahil parte yang ng pagmamahal, kung hindi ka nasasaktan ibig sabihin lang nun e manhid ka at hindi ka nagmamahal. Lahat ng nararamdaman niyo ngayon ay parte ng pagmamahalan ninyo, at swerte ang anak ko dahil nakilala ka niya. " sabi niya sakin.
Swerte si Stephanie sa naging magulang niya. Grabe ang pagmamahal nila sakanya kahit only child lang siya. Sobrang bait nina tito at tita.
"Mas maswerte po ako." sabi ko sakanya.
I'm luckier more than anyone else. Maswerte ako ng makilala ko si Stephanie, nagsimula noong hinahabol habol ko siya, writing letters, sending gifts, pagbati sakanya araw-araw.
Nagsimula akong black and white at siya ang nagbigay ng kulay at saya sakin.
Nagsimula akong nerd at walang kaibigan sa school. Pinagtanggol niya ko kayna Paul noon. Biktima ako ng bullying at siya ang tagapagtanggol ko.
Sobrang saya ko talaga nung nagsimula na niya kong pansinin, naging magkaibigan kami, naglakas loob akong manligaw, sinagot niya ko, naging kame. Yung dating pinapangarap ko lang ay natupad na, hinahatid ko siya sa kanila kasama ko siya ng makilala ko yung tunay kong magulang, kasama ko siya sa mga pinagdaanan ko, nagkaproblema kami, nagkatampuhan.
At narealize ko na sa dinamirami ng pinagdaanan naming pagsubok ay kami paring dalawa.
Gabi na at mahimbing parin ang tulog ni Stephanie, I decided na wag na siyang gisingin dahil pagod at masama siguro ang pakiramdam niya.
Nagpaalam na ko kay tita na uuwi muna ako.
I organized stuffs, dahil nga bihira na kong umuwi rito ay walang lamang damit yung cabinet ko. Lahat kasi dinala ko na sa condo, dati kasi pumupunta nalang dito si Alyssa without informing me. Kaya nagdesisyon akong lumipat na sa condo na binigay sakin nina mommy.
-
Stephanie's POV
Nagising ako at sobrang dilim ng paligid. Tiningnan ko yung oras at nakita kong 8:45 na pala.
Sobrang tagal ko palang nakatulog, at hindi ko narin kasama si Sade. Anubayan. Pakiramdam ko ang bigat
ng ulo ko.
Napansin ko namang patay na ang aircon, pero bakit sobrang nilalamig parin ako?
Kinuha ko yung cellphone ko at nagsimula ng magtype.
Still up?
At saka ko sinend kay Sade yung message.
Hinintay ko siya magreply pero baka tulog na siya. Binuksan ko yung bintana ko.
At nakita kong umilaw yung cellphone ko na nakapatong sa ibabaw ng side table ko.
Yeah. Feeling well?
Nagreply ako na sumilip siya sa bintana niya. I waited for a while at nakita ko na siyang binuksan yung bintana at sumilip siya.
He smiled kaya kinawayan ko siya.
"Miss mo na ako agad?" nakangising tanong niya sakin.
Kapal talaga nitong lalaking to hahaha!
"Oo, ba't iniwan mo ko?" tanong ko sakanya.
"Napagod ka kasi, kaya hindi na kita ginising. Bakit gusto mo ko katabi matulog?" tanong niya sakin, nakangisi parin ang loko =____=
"Fine with me!!" napatungo ako at nakita ko si mommy.
Mental facepalm.
"Anong ibig mong sabihin my?" tanonv ko sakanya.
"Okay lang sakin na tabi kayo matulog!" totoo ba yung nakikita kong nakangisi rin ang mommy ko?
"Thanks mom!" sigaw ni Sade at nakita ko siyang isinarado yung bintana niya.
Siguro pababa na yun ngayon papunta dito. =___=
"Mommy, patutulugin mo talaga dito sa tabi ko si Sade?" di makapaniwalang tanong ko kay mommy.
"What's the problem. I trust him naman don't you worry." sabi ni mommy.
Hayys grabe.
Hindi ba manlang naisip ni mommy na pwedeng may gawin kami. I mean kahit na hindi naman namin gagawin yung alam mo na. Malay niya ba diba, grabe. Papalayasin na ata ako ng nanay ko dito kaya ganun.
Isinara ko na yung bintana ko dahil nakita ko na si Sade na tumawid ng kalsada at pinapasok na siya ni mommy sa gate.
-
Binuksan ko yung pinto ko nung kumatok siya. Binalot ko yung sarili ko kanina ng comforter at binuksan ulit yung aircon. Mas komportable kasi ako kapag malamig yung mga kumot at unan ko eh.
"Ba't nagbukas ka pa ng aircon? May lagnat ka ah." sita niya sakin nung nagsimula ng lumamig ulit.
"Hayaan mo na. Hindi naman ako masyadong nilalamig." sabi ko sakanya.
Buti hinayaan nalang niya ko.
Nakita ko naman siyang kumuha ng kumot sa cabinet ko. Wow, kabisado ha.
"Dito ka na sa tabi ko matulog, malamig yung sahig baka magkasakit ka pa." sabi ko sakanya at umipod ng konti para kasya kaming dalawa.
"Sure ka?" pero kita ko namang nakangiti siya na parang sinisigurado lang niya yung sinabi ko.
"Bakit, ayaw mo? Di wag!" sabi ko at humiga na at humarap sa opposite direction.
"Wala naman akong sinabi, syempre gusto." sabi niya at naramdaman kong humiga narin siya sa tabi ko.
Lumingon ako para tingnan siya. At napalunok nalang ako bigla ng makita ng malapitan yung mukha niya.
Yung mukha niya, perpekto para sakin. Yung jawline niyang sobrang fine a hugis.
"Sleep tight, baby girl."
-
A/N: Lusaw na. I'll end this soon.
Love,
kaidi_forever ❤