JUDITH POV*
Ilang days din akong nawala at di umuwi ng bahay because my emotion was high. I was so jealous for everything that happened that day. Una, ang pagkakasagip ni Kath kay Amber. That should be me. Pangalawa, si kath ang nag-alaga sa kanya imbis ako. Pangatlo at huli, ang mga sinabi sa akin ni Gab ng gabing iyon taunts me.
Naalala ko pa. Ang hindi inaasahan na pagsampal ni kathrin kay Eunice. It was out of her character. Kailan pa natutong magpahalaga sa ibang tao si kath? Kailan pa nito inuna isipin ang ibang tao kesa sa companya? Isang malaking issue ang pagsampal nito kay Eunice. Isa ito sa mga investor namin.
Then I heard Gabs voice: "I didn't expect Kathrin to be a possessive type of a person."
Ayaw kong bigyan ng kong ano mang kahulogan ang sinabi nito.
Kaya as a normal norms pag may problema ako o kaya may gusto akong takasan mapa-situasyon, tao o bagay man yan... nagpapakalayo-layo ako.
Kaya sa mismong gabing ding iyon tinawagan ko ang barkada.
"Call yen, cherry, james and fritz. Gusto kong umalis." Katapos akong pagsadhan ni kath ng pintoan tinawagan ko agad si mac.
'Anung hangin? Kilala mo pa pala kami. Eei judith?'
"Ano sasamahan niyo ako o hindi? Aalis tayo o hindi?" Naiirita kong sabi.
'Chilax! Syempre sasama kami. Matagal-tagal na din di lumalabas ang barkada ng kumpleto.' yun lang ang kailangan kong marinig galing kay Mac.
Agad-agad nagtipon-tipon ang barkada at sa isang resort kami napadpad. Dito lang muna kami mag stay-in.
"Bagong bukas lang to noh?" Tanong ni yen.
"Yup. Tara dun tayo. Maya na tayo mag-swimming," yaya ni james papuntang bar sabay akbay kay yen.
"Yown! Busog na naman ako!" Kung saan-saan na naman nakatingin si mac.
Pagdating namin ng bar, hiwa hiwalay muna kami.
"Kaka-ingit yung dalawa," si cherry, nakatingin kena james and yen na sumasayaw sa dance floor. Siya at si fritz lang kainuman ko. Habang si mac ay nawala nalang na parang bula. For sure nag papakabusog na naman sa chiks.
"Hanap kana kasi ng sayo," sabi ko kay cherry habang umiinom.
"Sure. Kung mag mo-move on kana kay cindy." she retorted that made me laughed. Di ko pa pala na kwe-kwento sa barkada ang tungkol kay amber. Akala seguro nila kaya ako nagyaya kasi di pa ako maka get over kay cindy.
Umiling nlang ako kasi ayuko pa pag-usapan si amber.
" Looks like I'm lucky tonight. " sabi ko kay cherry. She rolled her eyes at me. Nakita din nito yung babae na kanina pa nakatingin sakin.
"Can I buy you a drink?" nangiting sabi ko sa babae pagkatapos ko itong lapitan.
"One glass of martini then." She said habang tinitingnan niya ang kabuuan ko.
"Do you like the view?" I teased.
She smirked saka ininom ang martini na ibinigay ng bartender. "I think it would be better if I could feel them."
Ow! Aggressive!
She quickly leaned forward and starts kissing me. I hooked my arm around her neck and kissed her back. She tastes like martini that she just recently took. I felt her hand touch my stomach as I glide my hand to her waist.
But I was caught off guard when someone grab me by shoulder and punch me in the face, next thing I knew I was already kissing the floor.
Arggh!!!! sh*t! Napamura ako.
My jaw hurts.
"Get your hands off from my girlfriend! Dyke!" I feel another pain when he kicked me on my stomach. Namilipit ako sa sakit.
"Arnel! Stop it!" sigaw ng babaeng nakahalikan ko.
Pilit kong tinatayo ang sarili ng biglang nagkagulo ang paligid.
May mga kamay na humawak sa aking mga braso at inalalayan akong tumayo. "Anong nangyayari?"tanong ko kay yen at cherry na nasa aking tabi. Di umimik si Yen at tinuro lang sina james,fritz and mac na nakikipagsuntokan sa mga grupo ng kalalakihan.
"Kaya na nila yan," sabi ni cherry.
Napahawak ako sa aking tiyan ng my gumuhit na sakit doon. Fucking shit!
Nilingon ko ang bartender na sa mga oras na yon ay may malaking takot na gumuhit sa kanyang mukha.
"Tell your boss to call me for the damages," inabot ko sa bartender yung calling card ko. Na agad namang tinaggap nito.
I F*cked up ng muling maisip ang mga pangyayari.
I shook my head para wag na isipin pa ang mga nagdaang gabi.
I am looking forward to seeing Amber again.
---
AMBER POV*
Matagal na din akong nagtratrabaho dito sa Dragon Bite. Komportable na din ako sa mga kasama ko. Lahat sila mababait saakin.
"Alam mo amber, I find it weird." Pag-uumpisa ni jane. Naka-upo kaming pareho dahil wala masyadong customer ngayon.
"Ang alin?" tanong ko dito.
"Simula ng magtrabaho ka dito biglang nag-increase ng pasweldo si Sir jericho." pagpapatuloy nito.
Kumunot naman ang aking noo. "Maganda siguro ang kita kaya ganun."
Umiling ito. "Paanong maganda ang kita. Tingnan mo nga wala tayong customer ngayon." she pointed out.
Napatango naman ako at napa-isip sa sinabi ni jane. Medyo madalang ang customer na kumakain sa FC. Kaya bali-balita ang balak napag-paparenovate ni Sir Jerecho sa Restaurant.
"May gusto ata sayo si sir ee. Nagpapa-impress." sabi nito sabay crossed-arm.
Hayan nanaman siya ! Umaandar ang pagka-praning.
Hello! Mapapansin ko naman kong may gusto sa akin si sir. Kaso feeling ko naman wala. Wala talaga.
"Malabo nga magkagusto yun sa isang tulad ko."
Napa-irap ito. "Anong malabo? E. Ang ganda mo kaya---"
"Super ! Marunong ka bang manalaming at di mo kita ang kagandahang taglay mo." ako na ang nagpatuloy sa iba pang sasabihin nito. Parang na memorize ko na lintanya ni Jane. Na keso Maganda ako... mabait...cute..pretty...the list goes on.
Again, I don't find myself that much. For me, I'm just average.
Inirapan niya ako dahil sa ginawa ko. Di ko tuloy di mapigilan di matawa.
"Naku selos lang yan kaya kung ano-anu na naman ini-isip mo diyan. Wag kang mag-alala di ko type crush mo." sabi ko dito sabay kurot sa pisngi nito.
"Aray naman amber." reklamo nito sabay himas sa pisnging kinurot ko. Napatawa ako sa reaksyon ni jane.
Napahinto kami sa asaran ng bumukas ang pinto at may dumating na customer.
Napatigil ako ng makilala ang bagong dating.
"Judith?!"
Nagulat ako sa pagsulpot nito, kaya agad ko siyang nilapitan at niyakap. Tiningnan ko ang mukha niya at di ko nagustohan ang nakita ko doon.
"Napaanu ka?" concern kong sabi dito. May malaking pasa ito sa mukha.
Napakamot ito ng kilay. "Wala yan. Nakalmot lang ng pusa."
Hinila ko si judith sa bakanteng table para makapag-usap kami. "Saan ka ba galing? But ang tagal mong nawala? Okay ka lang ba? " sunod-sunod na tanong ko dito.
"Diyan lang sa tabi-tabi nag pahangin. Baka sakali ma-miss mo ako." pabirong sabi nito.
Pero di ko magawang matuwa sa biro ni Judith.
"Saan mo nakuha ang pasang yan?" tanong ko ulit dito sa seryosong boses. "And please don't tell me the same reason, because I won't buy it."
Napabuntong hininga ito sabay iling."I'm okay amber."
"Please wag nalang natin pag-usapan?" nasa mga mata nito ang pakiki-usap.
Again, I sighed in defeat. Di naman ako mamimilit kong ayaw nito mag-kwento. Antayin ko nlang siya mag-open up.
Ng di na ako nagtanong pa inabot ni Judith ang aking kamay na nakapatong sa mesa. "Why don't we eat instead? Samahan mo kumain?"magiliw na sabi nito.
Dahan-dahan kong kinuha ang aking kamay sa pagkakahawa niya. "Di pwede nag tratrabaho ako," tanggi ko.
Biglang nalungkot ang mukha nito, kaya pinitik ko sugat niya as pisngi.
"Ouch naman amber. " reklamo nito. Napatawa ako sa naging reaksyon ng mukha niya. Lalo ito naging kawawa.
"Ayan ang napala mo. Nagpakalmot ka kasi sa pusa." tukso ko dito ng naging dahilan para tumawa ito.
"Sorry tlaga judith, maybe next time. And it will be my treat." Tumango naman ito saka ako nagpaalam dito.
Working hours pa kasi, ayuko may masamang masabi sa akin si sir at ng mga katrabaho ko, lalo na kabago bago ko palang.
---
Kumain lang si Judith saka umalis din ito agad. Mayat-maya dumadami na ang mga customer namin na kumakain. Super busy ako ng biglang lingonan ang lahat sa may pintuan.
Halos di ako makapaniwala sa nakita.
Oh my gosh! Anong ginagawa niya dito?
Ng umupo ito sa may bakanteng mesa agad ko siyang nilapitan.
Hindi na kataka-taka ang paglingonan ng mga tao sa pagdating niya. Sa ganda ba naman nito at sa suot nitong business suit para itong aristrokat na naligaw.
"Kathrin? Ano sadya mo? May nangyari ba?" Nag tatakang tanong ko sa kanya. May kailangan kaya ito saakin? Emergency para ito mismo ang pumunta? My telepono naman pwede niya akong tawagan.
"This is a restaurant, right? I'm here to eat of course." she said while giving me that sly smile.
Pinipilosopo ba niya ako? Nagbibiro kaya ito?
Umiling ako. Wala sa character nito ang mag-biro.
Pero anong hangin at dito ito kakain? For sure di pa ito nakaka-kain sa mga ganitong lugar. Ito lang ba ang pinunta nito ?
"Anong gusto mong kainin?" nag-aalinlangan na tanong ko nalang dito. Ako nalang ang kukuha sa order ni Kathrin.
"Anything." tipid nitong sagot.
I sighed. Ang hirap naman mag-isip ng anything. Sa pagkakakilala ko kay Kathrin, fruits lang ang kinakain nito sa umaga saka one piece of toasted bread. Tas sa lunch naman di ko alam. Di ko kilala yung mga pinapaluto nito kay mae or personal chef niya.
Bahala na nga. Titingnan ko nlang kong ano ang meron na pwede ko ma-serve dito.
Aalis na sana ako ng hawakan ni Kathrin ang aking kamay. "And where do you think you're going?"
I was confused by her question.
"You will join me. Aling tisay told me you didn't have your breakfast."
Napamaang ako sa sinabi nito. "Working hours ko ngayon kathrin. Hindi pwede," tanggi ko, kaya mas lalong hinigpitan nito ang pagkakahawak sa aking kamay.
"You know I can't take no for an answer. Sit," utos nito.
Hay naku! Ito na naman po kami. Umagang-umaga na sstressed ako.
"Kathrin. Nagtratrabaho ako. Mamaya nalang ako kakain pag-break ko," paki usap ko sa kanya.
"Call your boss. I want to talk to him," utos muli nito, ni hindi man lang pinakinggan ang sinabi ko.
Madadag-dagan ata ng wrinkles ang mukha ko. Ang tigas talaga ng ulo nito. Mas mabuti pa si judith nakukuha sa paki-usap ee. Dagli-dagli akong umiling. Bakit idadamay pa nito si Sir jerecho? Baka mawalan pa ako ng trabaho.
"Papapuntahin mo siya dito o iba ang uutosan ko para papuntahin dito ang boss mo." Ayan nag babanta na naman ito.
Pero sa pangalawang pagkakataon umiling ulit ako. Nakakahiya kay sir! Aabalahin ko pa. For heaven's sake kathrin!
"I am a customer here amber. And I want to talk to your boss." seryoso na ang mukha nito.
Arggh!!! Gusto kong mapa mura.
Do I have a choice? Syempre sumunod na naman ako sa demands nito.
Nakakahiya man, pinuntahan ko si sir sa opisina nito and I was praying na sana di ako tanggalin nito sa trabaho.
But to my surprise, without further question sumama agad si sir sa akin. Wala na talaga akong duda sa kabaitan nito.
Ng makalapit si sir kay kathrin hinayaan ko muna silang dalawa na makapag-usap habang akoy nakamasid, and again praying na walang gulo na mangyari.
I know sir won't allow me to eat with kathrin. Work ethic diba? Kaya mas lalo akong kinakabahan kasi kathrin is a persistent woman.
When sir called my name, alam kong tapos na ang pag-uusap nilang dalawa kaya agad akong lumapit. "Sir?"
"Amber, you can take you break now and join miss Kathrin for a breakfast." sabi ni sir at agad tumayo sa kinauupuan niya.
Wait a minute. What?
"Sir halos kakarating ko lang. Di pa po oras ng break ko." I said confused.
"It's okay. Let just say you take your break earlier." sabi nito habang nakangiti.
Ng maka-alis si sir I still can't comprehend sa nangyari. Ganun ba ka impluwensya ang babaeng ito?
Absentmindedly, I sat down in front of kathrin.
And when I looked at her. She gave me a knowing smirk.
I sighed.
Panalo na naman siya. Kung ano talaga ang gusto nito nakukuha niya.
Mayat-maya tinawag ni kathrin ang isa sa mga staff - isa sa mga katrabaho ko.
"Ano ang kailangan mo?" Naka kunot noo na tanong ko dito.
"Someone should serve us."
Di ko tuloy di mapigilan di matawa. This is not a fancy restaurant, Fast Food Chain lang po kami.
"Pinagtatawanan mo ba ako?" She eyed me.
Agad naman akong umiling. Kinagat ko na lang ang aking labi para pigilan ang mapa-ngiti.
"Don't do that." kathrin was staring intensely at my lips.
Napalunok ako. "Do what?"
"Are you teasing me?" hamon nito.
"Wala akong alam sa sinasabi mo," sabi ko sabay iwas ng aking mukha. "Ako na bahala sa order natin."
Tumayo na ako at iniwan si kathrin para pumunta sa counter.
Dahil may mga customer na naunang nakapila, humingi ako ng favor kay Ella na i-punch nalang mamaya yung order kong pancakes and hot chocolate for kathrin habang hotdog and egg with rice and hot chocolate naman yung sa akin.
Katapos kong makuha yung food namin, tahimik lang kami ni kathrin. Medyo nakaka-ilang lang kasi nakatingin lang ito saakin. Magana naman akong kumain kasi ang totoo lang gutom ako, totoo din ang sinabi ni Aling tisay na di ako nakapag-almusal dahil sa pagmamadali ko na baka malalate ako sa trabaho. Pero pansin kong hindi man lang ginalaw ni kathirn ang food niya. "You're not hungry?"
"I'm full already. I should go," sabi nito at inabutan niya ako ng 1thousand bill.
"This is too much kathrin." sabi ko dito, sorry hampas lupa lang malaki na ang isang libo saakin.
Nagkibit balikat lang ito. "Then, keep the change."
I sighed. I will never get used to her. Sabagay barya lang dito ang isang libo.
Tumayo na din ako ng makita kong tumayo si kathrin.
Aalis na sana ito ng humarap muli ito sa akin at binigyan ako ng halik sa pisngi.
Kathrin left without saying anything and I was totally frozen on my feet.
Her actions always left me speechless.
Napa-upo ako ng makitang madaming tao ang nakatingin sa akin. Mabuti na lang at wala sa mga katrabaho ko ang nakakita.
Great! I want to bury my face.
---
It was already 7 in the evening when I, jane and Ella-isa din sa naging kapalagayan ko ng loob dito sa trabaho, decided to go home.
"Amber. Sino yung babaeng bumisita sayo?" curious na tanong ni ella habang nag-hihintay kami ng masasakyan.
Sino ang tinutukoy nito si Judith o Kathrin?
"Grabe ang ganda niya, Halos di maalis ang tingin ko sa kanya. Di ba jane? Artista ba yun?" di maitago ang paghanga sa tinig at mukha nito.
"Seryoso ka? Di mo kilala si kathrin villaneuva?" Si jane.
"Kathrin Villaneuva?" kinikilig na sabi nito. "Ayyy ! Pati pangalan ang ganda ! Bagay na bagay sa kanya."
Ow so si Kathrin pala ang tinutukoy nito.
"Sira!" sigaw ni jane."Hindi yun artista. Pero ilang beses na din kaya ito nagkaroon ng interview at guesting sa tv. Laman din ito ng mga balita, winawagay-way nito ang bandila ng kababaehan! She's rich and famous and still a Bachelorette!" dagdag pa ni jane. "How to be her?!"
"Ayyy! Really? Mukhang langit at lupa pala kami." manghang mangha na sabi ni ella.
Napakunot noo ako sa sinabi nito.
"Favor amber..."lumapit ito saakin at hinawakan ako sa braso. "Pakilala mo ko sa kanya. I think this is love at first sight." Ella giggled halos yugyugin ako.
Parang gusto ko mag-roll eyes.
"Wag na ella. Masungit yun, mataray, walang puso, masama ang ugali." mabilis na sagot ko dito. Saka feeling ko nagbibiro lang ito.
Pero bakit ko ba sinasabi ang mga bagay na ito? But parang sinisiraan ko si kathrin kay ella?
Pero di naman ako guilty, totoo naman lahat ng sinasabi ko aa.
Naputol ang aming pag-uusap ng may humintong jeep sa tapat namin. Akon na ang unang sumakay since iba naman ang daan ko pa-uwi sa kanila.
---
KATHRIN POV*
"Trish. Ayoko ng my i-istorbo sakin. I don't want any visitor." I strictly informed my secretary.
"Yes maam." mabilis na sagot nito.
Nasa-opisina ako ngayon. Busy much. Maraming documents ang kailangan kong pag-aralan at pirmahan. Dag-dag pa ang problema sa pag-cancel ko ng partnership sa mga vivero.
"S-sir...please di po talaga pwede..." nakita ko ang secretary ko na inaawat si nathan na sadyang nagpupumilit na pumasok sa opisina ko.
"M-maam..."nakita ko ang pangamba sa mukha ni trish.
I waved my hand in irritation. "It's ok trish. You may go."
"What do you want nathan? Can't you see I'm busy." Di ko man lang siya tiningnan. Naka-focus ako sa mga documents na nasa aking harapan.
"I'm visiting my future girlfriend. NO. Future fiancé." Napaangat ako ng mukha ng inilapag ni Nathan ang isang bouquet of roses sa aking harapan.
Nag hahanap ba ito ng sakit ng ulo? Inuubos nito ang pasensiya ko.
"Date with me hon. Dinner later, please?" He smiled showing his gorgeous white teeth. Kung sa ibang babae baka sakali gumana ang charm nito. Pero I'm not like other women. I frowned.
"Get out nathan. Before I forgot that your family is one of my business partners," matabang kong sabi dito.
"Aalis lang ako. If you will say YES sa dinner date natin mamaya," pag pupumilit nito. "Dad will be thrilled."
Someone is testing my patience.
Ang kulit din ng isang to. Let see kung hangang saan nito kaya panindigan ang panliligaw sa akin.
"Okay."
"I knew it!"
Lakas din ng kompyansa nito sa sarili. I smiled to myself.
"7pm. Sharp! Sa Oriental. Ayoko ng late." sunod-sunod na sabi ko dito.
"I wouldn't be late. I'll be going," he grinned.
And I smile secretly. I will definitely wipe that smile out of his face.