AUTHOR'S NOTE: This is the updated 2022 version of Chapter 16-Part 1. If you are re-reading this part, you may observe some changes from the previous version.
CONTENT AND TRIGGER WARNING: This chapter contains references to stalking and harassment that may be upsetting for some readers. Please be mindful of these sensitive themes and other possible triggers. Remember to practice self-care before, during and after reading.
LORELEI
"MARY HAD A Little Lamb?" Loki raised an eyebrow, reclining on his chair and steepling his fingers. "Are you sure about that?"
"A hundred percent," I said with a firm nod. Wala pa akong problema sa pagdinig kaya malabong nagkamali ako sa tunog na nag-register sa tainga ko.
"I wouldn't be surprised if that were true. Moriarty's probably fond of nursery rhymes." He tilted his head up, staring at the white ceiling. "First, Twinkle, Twinkle, Little Star. Now, Mary Had a Little Lamb. What's next? London Bridge is Falling Down?"
I wondered what was the reason behind the criminal mastermind's choice of music. Baka dumating ang araw na hindi ko na gugustuhing makinig sa nursery rhymes dahil kay Moriarty. He was ruining them for me. "He's getting creepier, don't you think?"
"He's actually getting more interesting!" Loki smirked impishly as a glint of joy flashed in his eyes. "I'm curious as to what his ringtone is. BBC Sherlock's Moriarty had Stayin' Alive by Bee Gees. If he'd make the same choice, it wouldn't be surprising anymore."
Never pa akong nakapanood ng sinasabi niyang Sherlock kaya hindi ako naka-relate. It must be one of those modern adaptations of Sherlock Holmes that he had mentioned before.
Ngayong bumalik na si Loki sa favorite spot niya sa clubroom, pakiramdam ko'y buo na muli ang QED Club. Masaya ba ako na nakabalik na siya? Siyempre naman! Without his presence, this place did not feel like the way it used to be.
As promised, dahil okay na ang kondisyon niya, minabuti kong i-share na sa kanya ang nangyari noon sa ospital—mula sa Mary Had A Little Lamb tune hanggang sa paghabol ko sa lalaking nag-dial n'on.
"You should have told me about this keypad thingy sooner." Nabaling ang tingin ng mga mapanuring mata niya sa akin. "I would've been able to focus my undivided attention on figuring out what the digits are. Even if we know the tune, the list of possible number combinations is endless. If we hear it again, we'd know which keys to tap."
Ipinikit ko ang aking mga mata at ipinagkrus ang mga braso ko. Pilit kong inaalala ang eksaktong tune na narinig ko mula sa pagpindot ni John Baustista sa phone niya noon. Ang tanging pumapasok sa isipan ko ay ang pagsipol ng lalaki noong isang araw sa ospital. Baka nagkakanda-halo-halo na ang memory ko.
"Hindi ko na talaga matandaan kung aling part ng Mary Had A Little Lamb ang narinig kong keypad tone." Bumuntonghininga ako at marahang umiling. "But I have a feeling that one of the people from Clark High who visited the hospital has connections with Moriarty."
Tatlong tao na bumisita kay Loki ang alam kong tagarito sa Clark High.
First, Sir Jim Morayta, my Math instructor who brought Loki to the hospital.
Second, Bastien Montreal, the rookie campus police officer who delivered the autopsy report.
And last, Luthor Mendez, the vice president of the student council and Loki's brother.
Teka, meron pang isa! 'Yong lalaking tila sumusunod sa akin. May nakaipit na lollipop stick sa mga ngipin niya. I did not get his name, but I might recognize his face if I saw him in the crowd.
Posible kayang isa sa kanila ang utusan ni Moriarty? O baka isa mismo sa kanila si Moriarty?
There was also the possibility na wala sa kanila at ibang tao ang nag-dial sa misteryosong phone number. It could be someone whom we had not met yet or someone we were not aware of.
"Whatever the case is, we must be wary of people who may try to get close to us," Loki warned, breaking my train of thought. "We're still in the dark on what Moriarty is planning. All we can do for now is practice constant vigilance. So don't forget to bring that stun pen with you at all times. We never know when he or his minions will strike."
Loki did not sound worried about himself. Baka tiwala siya sa sinabi ni Daniel Geronimo na walang balak si Moriarty na patayin o saktan siya. Kaya ngayon, sa akin niya itinutuon ang kanyang concern. He might say it in a monotonous tone or nonchalant way, but I felt how he was concerned about my safety.
Knock! Knock! Knock!
Bahagyang bumukas ang pinto at sumilip ang nakangiting mukha ni Rosetta sa gap. Oo nga pala! Nasabi niya kanina na daraan siya rito kasama ang kaibigan niyang gustong humingi ng tulong mula sa club namin. Wala silang tiwala sa akin kaya hinintay nilang bumalik si Loki.
"Hi! Nakaiistorbo ba ako sa inyo?" bati niya nang may pagkaway.
"We're in the middle of an important—"
"Rosie! Tuloy kayo! Wala naman kaming importanteng pinag-uusapan." Mabilis akong sumagot at nilakasan ang aking boses para maunahan ang pambarang tugon ni Loki. "Kasama mo ba ang na-mention mo no'ng isang araw na potential client namin?"
"Yup!" Tumalikod siya't may sinenyasan sa labas. Tuluyan nang bumukas ang pinto. Sabay silang pumasok ng kasama niyang babae.
"Are you planning to apply again to our club?" Loki was unreasonably annoyed. "And you've brought someone who—"
Something strange happened. His mouth froze as he gaped at Rosetta's companion. Nanlaki ang mga mata niya at namutla ang kanyang mukha na parang nakakita siya ng multo.
Curious as to why he made that reaction, I examined our client's appearance for today.
The female student's chest-length brown hair in a braid dangled down her left shoulder. Her pinkish lips curled into a welcoming and contagious smile. Her brown eyes sparkled with wonder and joy. Mala-porselana ang kutis niya katulad sa mga artista na kapag tinamaan ng liwanag ay lalo pang kumikinang. Mukha siyang angel na bumaba para bisitahin kaming mga mortal.
Alam ko na kung bakit na-starstruck itong si Loki. Artistahin kasi ang itsura at ayos ng babaeng nasa harapan namin. And here I thought he was not interested in women. Tinablan na ba siya ng charisma ng client namin? Was it the first time this ever happened?
We stared at him for a while. He sat there like a statue, his eyes remained wide and his mouth hung loosely open. Nanigas na yata siya sa kinauupuan niya.
Now this was getting creepy. Kumaway ako sa harapan niya para makuha ang kanyang atensyon. I also snapped my fingers near his ears to pull his consciousness back from wherever it went. He then shook his head and his eyes stared at me.
"Okay lang ba siya?" nagtatakang tanong ni Rosetta. "Baka hindi pa siya totally okay kaya parang nag-lag siya?"
"P-Please take your seat." Loki motioned to the vacant monobloc chairs near mine. Teka, tama ba ang narinig ko? Inalok niyang umupo ang dalawang bisita namin? Ni minsan yata'y hindi ko pa narinig na lumabas sa kanyang bibig ang mga salitang 'yon. Gano'n ba kalakas ang tama niya?
Tanging ang babaeng naka-braid ang umupo habang nanatiling nakatayo si Rosetta sa likuran niya.
Tanging si Rosetta ang naiwang nakatayo sa kanilang dalawa ng kasama niya. "Pasensiya na, hindi ako magtatagal dito. Hinatid ko lang talaga itong friend ko sa clubroom n'yo."
"Hi! My name's Jamie Santiago," pagpapakilala ng client namin na may malawak na ngiti. Base sa masiglang tono niya, may cheerful personality siya. "Pleased to make your acquaintance!"
"Baka hindi mo pa siya kilala dahil transferee ka, Lori, pero si Jamie ay isa sa mga talented theater actress ng Repertory Club!" Proud na tinapik ni Rosetta sa balikat ang kaibigan niya. "Laging sa kanya napupunta ang lead role at popular siya sa buong campus!"
Hindi na ako nagtaka. Sa ganda ba naman niya, kanino pa ba nila itututok ang spotlight sa stage? Pero kadalasa'y may kaakibat na burden ang fame. It was no longer surprising kung bakit may problemang bumabagabag sa kanya. Posibleng dulot 'yon ng bashers niya—kung meron man—o ng unwanted admirers niya.
"O siya! Iiwan ko na kayo. Sana'y matulungan n'yo ang friend ko." Kumaway muna sa akin si Rosetta bago niya binuksan ang pinto at lumabas ng clubroom. "Please take care of her!"
At dahil mukhang wala pa rin sa sarili si Loki, ako na ang nag-initiate na magpakilala sa amin. "I'm Lorelei Rios, the chronicler of our cases, and this is Loki Mendez, the club president. Please feel free to tell us what your problem is. We're here to listen."
"Gaya ng sinabi ni Rosie, isa akong theater actress," kuwento ni Jamie habang nilalaro ang kanyang naka-braid na buhok. "Sanay na akong makakilala ng fans sa bawat production na pinagbibidahan ko. Hindi naman sila isyu sa 'kin. Ang mas kinatatakutan ko ay 'yong mga nagtatago sa dilim at hindi nagpapakilala."
Biglang dumaan sa isip ko si Moriarty. He had been hiding in the shadows all this time, making him more elusive and mysterious than ever.
"One time, may naka-chat ako sa Facebook," pagpapatuloy niya. "Hindi familiar ang pangalan at mukhang fake account ang gamit niya. Noong una, nakikipag-friend siya sa 'kin. 'Tapos sa mga sumunod na araw, bigla siyang nag-send ng mga picture ko habang nasa stage."
"May copy ka ba ng pictures na s-in-end niya sa 'yo?" tanong ko.
Inilabas ni Jamie ang phone niya at ipinakita sa akin ang mga hiningi ko. "Last week siya nagsimulang mag-send sa akin niyan. 'Yong pinakauna ay noong Tuesday, 7:56 ng gabi. Sunod ay Wednesday, 8:34 ng gabi. 'Yong pinakahuling sinend niya ay kagabi, 9:45."
Sinuri ko ang bawat retrato. Lahat ng mga 'yon ay kinuhanan habang nakatalikod, nakagilid o kaya'y candid shot ni Jamie habang umaarte sa stage. Maging sa pictures, kapansin-pansin kung gaano kaperpekto ang itsura niya. Pero teka . . . memorized niya ang mga oras na ipinadala sa kanya ang photos?
"Saan nakuhanan ang mga 'to?" tanong ko.
"Sa auditorium," mabilis niyang sagot. "Nagsimula na kasi ang rehearsal para sa susunod na production. Bilang member ng Repertory Club, automatic na kaming kasama sa play."
"Gusto mong ipa-identify sa amin kung sino ang kumukuha ng pictures na 'to at ang nanggugulo sa 'yo?"
Tumango siya. "Maliban kasi sa nagiging creepy na ang ginagawa niya, natatakot akong baka may iba pa siyang gawin sa 'kin kapag hinayaan ko lang siya. Nagse-send pa siya ng nakakikilabot na message sa chat. Ano sa tingin n'yo?"
Lumingon ako kay Loki na tulala pa rin at halos hindi na gumalaw sa upuan niya. Parang may nag-cast ng petrification spell sa kanya. Baka epekto pa rin 'yon ng belladonna? Imposible. Wala namang nabanggit ang doktor na may gano'ng aftereffect.
"Kung hindi pa gano'n ka-obvious sa 'yo, malamang isa sa mga ka-member mo ang nasa likod nito." Ibinalik ko kay Jamie ang phone niya. "Malapitan ang karamihan sa mga shot niya. That means he's in the same room as you. Sino pa ba ang kasama mo sa auditorium kundi ang mga taga-Repertory Club?"
"T-Talaga?" Napanganga siya. "Pero bakit niya gagawin 'to?"
"Baka nahihiya siya sa 'yo kaya hanggang sa chat ka lang niya kinakausap." This case reminded me of the secret admirer that I had weeks ago. Halos ganito rin ang nangyari. Ang pinagkaiba, regalo ang ibinibigay sa akin imbes na cryptic messages at photos. "Medyo nakababahala ang ganitong behavior sa isang fan. You should be extra careful especially when you're alone."
"Anyway, we'll need your chat records with the mysterious guy." Sa wakas, nagsalita na rin ang lalaking kanina pa walang imik. Ang akala ko'y tuluyan na siyang naging estatwa roon. "We need to understand the culprit first before we can gather our suspects."
Kinakausap man niya si Jamie, hindi nagawa ni Loki na tumingin sa kanya nang deretso. Iniiwasan niyang magtagpo ang kanilang mga mata. Hindi naman si Medusa ang kaharap niya na kayang mag-petrify sa kanya, pero bakit gano'n ang kilos niya?
"Also, if you don't mind, can you give us a list of all the members in your production?" dugtong niya. "We'll try to narrow down the possible number of suspects."
"Wala pa kaming official at final list talaga, but I remember the names of everyone who's been accepted in the production so far," tugon ni Jamie. "We're forty-two all in all. I can write them down for you."
Kumunot ang noo ko. "Memorized mo ang pangalan ng mga kasama mo?"
"Ang mga buong pangalan nila, oo," puno ng confidence ang sagot niya. "I have a retentive memory kaya hindi ako nahihirapan sa pagme-memorize ng lines ko sa play. Kaya kong tandaan ang isang bagay sa isang tingin."
S-in-end muna niya sa amin ang screenshots ng conversation threat nila ng mysterious guy bago niya isinulat ang pangalan ng mga kasama niya sa theater. She wrote them down without pausing or giving herself some time to recall. Nang natapos na siya sa paglilista, ni hindi man niya ch-in-eck kung tama ang mga pangalan.
If she really got a retentive memory, that would be awesome! Hindi lang 'yon makatutulong sa pagme-memorize niya ng lines sa play, pero pati na rin sa academics niya. Imagine, hindi na niya kailangang mag-review kapag may major exams siya. I wished I had that, too.
She handed over a list of more than forty names. For a second, naisip kong baka hinula niya ang ilan sa mga pangala rito para ipagyabang na matalas ang memory niya. Wala pa kaming way para i-verify kung tama ang bawat item na nandito. Pero mukhang hindi naman niya gagawin 'yon lalo na sa sitwasyon niya.
"Thank you for this list," tugon ni Loki. At talagang nag-thank you pa siya, ha? "We'll start our investigation right away. We'll let you know once we've made a breakthrough. Lorelei will contact you. Kindly give her your number."
"I should be the one thanking you," sagot ni Jamie. "I feel better now that you're on the case."
Matapos ibigay sa akin ang kanyang contact details, nagpaalam na si Jamie sa amin at lumabas na ng clubroom. Pagkasara ng pinto, sandaling natahimik sa kuwarto.
"So what now?" tanong ko kay Loki. Hindi ko natiis ang nakabibinging katahimikan. "What's our next move?"
His lips did not move and his eyes did not shot a gaze on me. Tumayo siya't kinuha ang laptop na nakapatong sa inaalikabok naming bookshelf. He was probably drowned in the mystery brought by our celebrity client.
"Maiba ako. Bakit parang na-starstruck ka kanina kay Jamie?" sunod kong tanong nang hindi siya sumagot. "Parang nakakita ka ng multo."
For the second time, he did not bother to reply. Ewan kung nabingi na ang lalaking ito o talagang iniiwasan niya ang aking tanong. For some people, silence would mean, "I'm so engrossed with what I'm doing that I didn't hear you. Can you repeat what you've just said?" But for Loki, his non-response would mean, "I have no interest in answering your stupid question so you better not ask it again, okay?"
Fine, I would not ask him again. Tumayo ako at pumunta sa likuran niya para silipin ang kanyang ginagawa sa laptop. I thought he was doing something related to the investigation. Nag-i-scroll lang pala siya sa Facebook!
"You're wrong. What I'm doing is relevant to the case," nagsalita na siya sa wakas. Wala pa man akong sinasabi, kaagad na niya akong kinontra. Here he went again with his mind reading thingy. Muling kong tiningnan ang screen niya. He was browsing the profile of someone named Stein Alberts.
Wait, Stein Alberts? Siya 'yong lalaking natagpuan naming nakakulong sa locker room ng abandonadong school building! Loki was going over that guy's Facebook profile, reading his posts written in English and scrolling the page down for more. May ilan akong nakitang status na nakasulat sa dots and dashes. Why in the world would someone use Morse Code on social media?
"Just so you know, I'm checking the profile of every person on this list, reading and studying how they construct their self-centered if not utterly ridiculous Facebook posts," paliwanag niya. "It's making my head ache, but it has to be done."
"At paano konektado ang kanilang Facebook posts sa kasong hinahawakan natin?" tanong ko.
He let out a sigh, lifting his thin fingers off the keyboard before turning to me. "Do you know that you can recognize someone through their writer's fist? No, not your literal fist, but the way you write. Even if your chatmate is hiding behind a fake identity, you can identify them through their word choice and sentence construction. In short, their writing style and pattern."
Tama naman siya. May kani-kaniyang style ng pagsusulat ang bawat tao, mapa-chat o mapa-essay man 'yan. It was akin to our penmanship. May pagka-unique kaya hindi basta-basta magagaya ng iba.
Sunod niyang ipinakita sa akin ang phone kung saan naka-display ang screenshots ng conversation ni Jamie sa mystery guy. "I'm attempting to divine who among these forty-two members of the production team has the same writer's fist as this person."
Most of the mystery guy's message were written in English. Sa mga naunang chat nila ni Jamie, mukhang ganado pa itong makipag-usap sa kanya. Pero kinalaunan, naging weird na ang mga ipinadalang message ng taong 'yon. Kung ako ang nasa posisyon ng client namin, hindi ko na siya re-reply-an at iba-block ko siya sa Facebook para hindi na makapanggulo pa.
Some of that person's chat messages went like this:
Mister Y: I noticed that you have good curves. Do you work out everyday?
Mister Y: I saw you wearing strawberry lipstick today. I can't help but wonder how those lips taste like.
Mister Y: Can I touch your legs? I guess they're so freaking smooth!
One word: Creepy. Just by reading that guy's messages, goosebumps broke out on my skin.
"You should have observed by now that this Mister Y—who has an overly lame name—is on the brink of obsessing over our client." Ibinaba na ni Loki ang phone at nagpatuloy sa pag-i-scroll. "It won't be too long until he's overcome by that urge. Pretty sure he's drooling over Jamie's photos every night."
If that was true, kailangan nga naming ma-identify kaagad kung sino ang "Mister Y" na ito bago pa siya makagawa ng bagay na tiyak na ikapapahamak ni Jamie. Ugh! Naalala ko naman ang secret admirer ko. Creepy dudes deserved to be expelled.
Pinunit ni Loki sa dalawa ang listahan at iniabot sa akin ang kalahati. "Since there are two of us here, I thought it's best to implement a division of labor. Alone, it will take some time for me to check all of their profiles. So I'll appreciate your help. If you're not bringing your laptop with you, you can go to the CyberSpace room on the fourth floor and rent one of their computers."
Hindi na ako umangal pa't lumabas agad ako ng clubroom. Nagmadali akong umakyat patungo sa fourth floor. How I wished that I brought my laptop today para hindi ko na kinailangang pumunta sa internet room. Pagpasok doon, nag-log muna ako bago binigyan ng seat sa harap ng desktop computer.
Ang kailangan kong gawin ay i-check kung sino-sino sa mga taong nasa listahan ang may kaparehong writing pattern ng ka-chat ni Jamie. The moment I logged on Facebook, isa-isa kong t-in-ype ko ang mga pangalan at binasa ang kanilang posts. Ilan sa kanila'y pure Filipino kung mag-status. May ilang nag-e-English pero mali-mali ang grammar. Ang iba nama'y may account nga pero walang update.
Sa huli, nasa dalawang tao mula sa dalawampu't isang nasa listahan ang napansin kong mahilig gumamit ng English sa posts nila at maayos ang grammar. Agad kong t-in-ext si Loki para sabihing tapos na ang pinagagawa niya sa akin. At ang kanyang reply?
LOKI (09:50 AM): K.
Sa nag-iisang letter na 'yon, damang-dama ko kung gaano niya na-appreciate ang effort ko sa pagna-narrow down ng list of possible suspects. Ginamit ko ang buong break time ko para sa research na ito, 'tapos gano'n niya i-e-express ang kanyang pasasalamat sa ginawa ko?
Oh, well. I could not do anything about that. Loki is Loki. No one could magically change him.
Nag-log off na ako sa CyberSpace room at bumalik na sa clubroom. Ibinigay ko sa kanya ang dalawang pangalang nakuha ko. Hindi ako sure kung tama ang ginawa kong basis o baka may na-miss ako sa listahan. Posible rin kasing nililinlang kami ng mystery guy sa pamamagitan ng paggamit ng ibang way ng pagsusulat ng post o chat message. Baka English nga ang ginamit niya sa chat, pero sa totoong account niya, Filipino pala ang preferred language niya.
"So you think it's a bluff?" Loki asked as I raised that possibility. "Do you think someone who's stupid enough to name himself 'Mister Y' is what? A genius who can cover his tracks and commit the perfect crime?"
Maybe if Jamie's chatmate chose a better and classier name than a lame pun on "mystery," Loki would have admired him more.
Mula sa forty-two names, meron na kaming apat na suspek:
Stein Alberts
Wesley Nuñez
Raymond Torres
Alvin Mendoza
"Now, we need to track down who among them is our guy." In-encircle ni Loki ang bawat pangalan sa papel. "The initial screening through their social media posts is done. We have to see them in person and know more about what they do in the production. Then we'll lay a trap that can expose him."
"Bakit hindi mo gamitin ulit ang trick mo sa secret admirer ko noon?" tanong ko nang maalala ang ginawa niya kay Aaron. Halos magkapareho naman ang circumstances ng dalawang case. "Let Jamie send a message to meet him somewhere where we can apprehend him."
Umiling siya. "A good magician never repeats the same trick for the same audience."
Tumaas ang isa kong kilay. "But you're a detective, not a magician!"
"Both are performers," proud niyang sagot. "Without the help of magic tricks, a detective like me can amaze the audience through seamless deductions and superb powers of observation. Besides, if I were to use the same trick, it's gonna be boring to catch the culprit."
"Teka, ano ba'ng mas importante sa 'yo? Ang mahuli natin kung sino ang nanggugulo sa client o ang maging creative sa paghuli sa kanya?"
"Don't worry, I have a plan in mind. What you need to do is send Jamie a message and ask her if we can meet the whole cast and crew later this afternoon. We'll set our plan in motion."
I sent a message to our client the second Loki gave the order. Agad namang nag-reply si Jamie at sinabing pwede kaming pumunta sa rehearsal nila mamaya sa auditorium kasama ang ibang members ng Repertory Club.
Napaisip tuloy ako kung ano ang plano ni Loki para i-lure out ang mystery guy namin.
PINAG-USAPAN NAMIN ni Loki na magkita sa tapat ng hagdanan sa mismong fifth floor. Ilang metro lang 'yon mula sa auditorium kung saan may rehearsal ang Repertory Club. Nangako siya sa akin na ipaliliwanag niya ang kanyang plan bago namin isagawa. Five minutes past four o'clock na ako nakarating sa meeting spot. Nadatnan kong nag-iisa roon si Jamie.
"Nasaan si Loki?" pambungad na tanong niya na may kasamang ngiti. Nakahahawa ang smile niya kaya napangiti rin ako sa kanya.
"Baka hindi pa tapos ang klase nila," tugon ko. Knowing him, mas gugustuhin niyang pumunta agad dito kaysa mag-extend ng ilan pang minuto sa last subject nila nitong hapon. "Don't worry. Siguradong susunod na siya rito."
An awkward silence ensued between me and our client. Nakadagdag pa sa awkwardness ang pagtitig ng mga estudyanteng dumaraan sa hallway at ang pagbulong nila tuwing napapansin ang ganda ni Jamie. Nginitian sila ng katabi ko habang ako'y tumingin palayo, kunwari'y hindi kami magkakilala.
"Uhm . . . Lorelei?" nahihiyang tawag niya sa akin. Nabasag na ang katahimikan sa pagitan namin. "Puwede ba akong magtanong?"
"Sure, I don't mind."
Iniwas niya ang kanyang tingin sa akin. "Is there . . . Is there something going on between you and Loki?"
Halos magsalubong ang mga kilay ko at malaglag ang aking panga. Ang akala ko'y tatanungin niya ako tungkol sa case niya! Bakit ba may mga tulad niyang nag-iisip na may relasyon kami ni Loki? Hanggang sa pagiging roommate at clubmate lang ang meron kami.
"Y-You're mistaken! There's nothing going on between us!" Minabuti kong i-correct kung anumang maling impression ang pumasok sa isip niya bago pa 'yon lumaki at lumala. "Loki and I are just . . . acquaintances and clubmates. And to be honest with you, hindi ko ma-imagine ang sarili ko na ma-fall sa lalaking 'yon. Understood?"
The innocent smile across her lips twisted into an impish smirk. "Just as I thought, Loki will never fall for someone like you. Nagtataka nga ako kung bakit para kang aso na laging nakabuntot sa kanya."
W-What?
q.e.d.
Project LOKI Volume 1 (Collector's Edition) is still available on PSICOM Publishing's Shopee and Lazada stores for only ₱650. The package includes (1) book with author's signature, (2) bookmarks, (2) postcards, (2) sticker pads, and (1) magnetic bookmark.
Get in touch with AKOSIIBARRA (R.C. MUSNI) on social media:
Facebook: Cris Ibarra / Akosiibarra
Twitter: @akosiibarraWP
Instagram: @akosiibarraWP
Tiktok: @akosiibarraWP
YouTube: @akosiibarra
Like or follow Project LOKI on social media:
Facebook: Project LOKI
Twitter: @TeamProjectLOKI
Join the official group for AKOSIIBARRA and Project LOKI readers on Facebook:
www.facebook.com/groups/theqedclub or The Q.E.D. Club (Project LOKI)