Gabi na ng maka-uwi si Simon at nabit-bit padin si Hutch. Nang makarating ng bahay, sila ay naglaro….. Biglang dumating ang asawang si Katty.
“Oh ano ang sabi ni Will?? May naghanap ba sa asong yan?” tanong ni Katty.
“Wala pa din daw eh, pero nadikit ko na ang mga lost and found na papel natin at sigurado may kukuha na dito kay Hutch.” Tugon ni Simon
“At sino naman si Hutch??”
“Itong aso. Hutch ang pangalan nya. Tinanong ko si Mr. Nakamura kung ano ang ibig sabihin nung kanyang dog tag at Hutchiko ang ibig sabihin nito.”
“You named him?” tanong ni Katty.
“Hindi pero ano…..”
“Binigyan mo ng pangalan? Ibig sabihin ba nyan ay gusto mo ng kupkupin yang asong yan??” pagalit na tanong ng asawa.
“Hindi, ayokong kupkupin yang asong yan kasi ayaw mo….”
“Eh bat binigyan mo ng pangalan?”sigaw ni Katty
“Ayoko nga!” tugon ni Simon at biglang nakarinig sila ng ingay sa kabilang kwarto. Kinagat at nasira ni Hutch ang school project na gawa ng kanilang anak na si Alice.
“Simon! Tignan mo na ang nangyare? Pinaghirapan yang gawin ni Alice at sisirain lang yang ng aso mo??”
“Ilayo mo yan dito sa pamamahay ko ah….Narinig mo ako?”
“Oo,narinig ko! Sorry hon, sige ilalabas ko na muna si Hutch at ilalagay sa bodega” maamong sabi ni Simon
Nang gabing iyon…..
Malakas ang ulan. Kumukulog. At sobrang dilim. Umuungol si Hutch at narinig ito ni Simon. Hindi siya natiis nito at pinuntahan niya agad ito sa bodega para ipasok sa loob ng bahay.
….. Binuksan ni Simon ang computer upang matignan kung anong uri ng aso si Hutch. Napag-tanto nya na isang AKITA dog si Hutch. Isang uri ng aso na 1000 years ng nag-eexist sa mundo at makikita lamang sa bansang Japan. Nalaman din niya na hindi ito marunong na mag-fetch ng kahit anong bagay.
Hating gabi na at matutulog na si Simon. Iniwan nya si Hutch sa kahon at sinabing
“Dito ka muna ah, aakyat na ako at matutulog. Please behave.”
Biglang umiyak ang tuta sa pag alis ni Simon…. Narinig na naman ito ni Simon at biglang bumalik kung saan naroroon si Hutch.
“Arf! Arf!”
“Please stay here…. Wag ka ng umiyak. Bukas naman babalikan kita.” Sabi ni Simon
Binuksan niya ang T.V. para magkaroon ng ingay sa silid. Para din makanood ang aso at hindi na mamalayan na aakyat na si Simon para matulog. Nang pag bukas ni Simon ng T.V, nakita nya na may tournament ang basketball at naglalaro ang kanyang paboritong team.
Kumuha siya ng popcorn para kainin nila ni Hutch habang nanonood ng laro. Nakatulog si Simon sa sofa at narinig ng kanyang asawa ang ingay at hiyawan sa pinapanood na basketball….
Tinapik ni Katty si Simon at nagulat.
“Sorry hon, sorry talaga. Naka-tulog ako kakapanood.” Inaantok na sabi ni Simon.
“Okay lang. Tara na sa taas para matulog.”
At naghalikan ang mag asawa….
Kinaumagahan….
Pumunta ng bakod si Simon at si Hutch upang maglaro…
“Ganito Hutch, ibabato ko itong bola at kukunin mo. Tapos mong kunin, ibalik mo naman sa akin.” Inihagis na ni Simon ang maliit na bola at gumalaw na din ang aso. Inamoy lang ng aso ang bola.
Dumungo sa bintana ang mag-inang si Katty at Alice at nakita nila na masayang masaya si Simon sa kanyang bagong aso. Nakikipaglaro ito na parang nakikipaglaro sa batang lalaki.
Nang biglang may tumawag sa bahay nila at si Katty ang naka-sagot.
“Ring, ring, ring ring!”
“Hello?”
“Ah hello po, nakita ko ang fliers nyo tungkol sa nawawalang aso at gusto ko lamang po na kung sana ako na lang yung kumupkop sa kanya” aniya ng tumawag
“Ikaw ba ang may ari ng asong iyon? Gusto ko kasi maka-sigurado na may magandang kalalagyan ang asong ito” sagot ni Katty
Ngunit…………..
Nagdalawang isip siya at tumingin sa bintana. Nakitang masayang naglalaro si Simon at ang aso…. Napag-isip isip nya na tuluyan na nilang kupkupin ang tuta…. “Sorry pero may naka-kuha na nung aso. Sorry talaga. Bye.” Biglang bawing sagot ni Katty sa caller.
Pagkatapos ng pangyayaring iyon, wala na ang tumawag sa kanila at isinikreto na lang ni Katty ang tawag na iyon kay Simon at Alice.