Ξύπνησα αγκαλιά με τον αδερφό μου. Το ξυπνητήρι χτυπούσε εδώ και τρία λεπτά και αυτός δεν είχε καταλάβει τίποτα. Δεν πειράζει, θα τον ξυπνήσω όταν ετοιμαστώ ούτος ή άλλος κάνει δύο λεπτά να ντυθεί. Σηκώθηκα αργά από το κρεβάτι. Ήμουν τελείως πιασμένη, καθώς ο Ντέιβιντ με είχε πλακώσει και ένιωθα τα βλέφαρα μου βαριά. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη του μπάνιου και όπως περίμενα τα μάτια μου ήταν πρησμένα. Ξεφύσηξα κουρασμένη και πλύθηκα στα γρήγορα. Έβαλα μία γκρι λεπτή μπλούζα ένα τζιν παντελόνι και πήγα μα ξυπνήσω τον Ντέιβ.
"Eεε σήκω είναι ώρα να ξυπνήσεις." του είπα σιγανά για να μην τον τρομάξω.
"Πέντε λεπτά ακόμα μαμά σε παρακαλώ.." είπε και αμέσως γέλασα.
"Σήκω τώρα και η μαμά θα σου δώσει γαλατάκι." του είπα στον ίδιο τόνο προσπαθώντας να μην γελάσω. Σηκώθηκε και έτριψε τα μάτια του.
"Που είναι;" ρώτησε, αλλά μόλις με είδε γούρλωσε τα μάτια του.
"Βρε άι στο διάολο!" είπε αμέσως μετά και με έριξε στο κρεβάτι γαργαλώντας με. Τουλάχιστον σήμερα η μέρα ξεκίνησε καλά.. Χθες το βράδυ αφού συζήτησα αρκετά με τον αδερφό μου, πήρα την απόφαση να ζητήσω συγνώμη από τον Άντριαν. Πρόβαρα τον λόγο μου όλο το βράδυ στο κεφάλι μου και δεν πίστευα να πάει κάτι στραβά. Ξεφύσηξα και σηκώθηκα από το κρεβάτι αφού ο Ντέιβιντ πήγε στο δωμάτιό του να ετοιμαστεί.
Δεν είχα όρεξη για πρωινό και αφού ο Άντριαν ήταν αρκετά θυμωμένος με το χθεσινοβραδυνό γεγονός αποφάσισα να ξεκινήσω για το σχολείο.
Σας έχω πει ότι η τύχη δεν είναι ποτέ με το μέρος μου;
Πίστευα ότι θα μπορούσα να μιλήσω στο αγόρι μετά το σχολείο εφόσον θα είχα προλάβει να ετοιμαστώ ψυχολογικά, αλλά όχι γιατί ο θεός να μου κάνει την χάρη αφού χθες ήμουν τόσο κακό κορίτσι; Ρόλλαρα τα μάτια μου και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητό του.
Γιατί να μην πάρει την μηχανή; Έτσι δεν θα μιλούσαμε ούτε καν οπτική επαφή δεν θα είχαμε.
Άνοιξα την πόρτα και κάθισα στην θέση του συνοδηγού. Δεν γύρισε να με κοιτάξει. Το βλέμμα το έξω από το παράθυρο και οι μύες στο σαγόνι του τεντωμένοι.
"Καλημέρα.." είπα αργά.
"Να πας στο διάολο!" φώναξε και χτύπησε τα χέρια του με δύναμη στο τιμόνι, ενώ πλέον με κοιτούσε κατάματα. Τρόμαξα και αντανακλαστικά κόλλησα στο κάθισμα, ενώ μου ξέφυγε και ένα μικρό ξεφωνιτό.
Αυτό δεν είναι και πολύ καλό.
Προσπάθησα να χαλαρώσω καθώς έπαιζα τα λόγια που θα του έλεγα συνέχεια στο μυαλό μου. Ο Άντριαν δεν είχε πάρει το βλέμμα του από πάνω μου. Πριν προλάβω να του ζητήσω συγνώμη για τα λόγια μου άρχισε να μιλάει.
"Την πρώτη φορά που σε είδα στο αεροδρόμιο μου κόπηκε η ανάσα. Ήσουν τόσο μαζεμένη και ήσυχη που έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα σε κάνω να ανοιχτείς. Βασικά ήσουν το πρώτο κορίτσι που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Προς στιγμήν είχα ανησυχήσει ότι μπορεί να ήσουν το κορίτσι του Ντέιβιντ αλλά μετά θυμήθηκα ότι το καλοκαίρι μας είχε πει ότι είχε μια μικρότερη αδερφή. Ποτέ βέβαια δεν μας είχε πει την ηλικία." σταμάτησε για λίγο ψάχνοντας να βρει την απάντηση μέσα στα μάτια μου. Ποια απάντηση δεν ξέρω. Έβηξε απαλά και συνέχισε.
"Ναι.. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι μου άρεσες από τη μέρα στο αεροδρόμιο και άργησα αρκετά να το καταλάβω. Γι αυτό ζήλευα τον αδερφό μου, γι αυτό μου την έσπαγε ο Έλιοτ και γι αυτό σου αφιέρωσα εκείνο το καταραμένο γκολ. Πίστευα ότι ένιωθες και εσύ κάτι για εμένα.. Μάλλον έκανα λάθος." σταμάτησε και περίμενε να απαντήσω. Μα σε τι να απαντήσω; Ο Άντριαν, το πιο όμορφο αγόρι που έχω δει, έχει αισθήματα για εμένα.
"Άντριαν.." ξεκίνησα. Πραγματικά δεν είχα ιδέα τι να του πω. Όντως μου άρεσε και εμένα, αλλά φοβόμουν να το παραδεχτώ. Και αν όλα αυτά είναι ψέματα; Έχω διαβάσει μπόλικα βιβλία και είμαι αρκετά καχύποπτη. Ποτέ δεν με άφησε να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου, γιατί κόλλησε τα χείλη του στα δικά μου και μα τον Θεό φιλούσε τόσο καλά που ξέχασα το όνομά μου.
"Ήθελα να το κάνω εδώ και καιρό αυτό." μου είπε μόλις άφησε ελεύθερα τα χείλια μου. Τότε όλα ξεκαθάρισαν μέσα μου.
"Μπορεί να πεις όσες φορές θέλεις ότι σου αρέσω, να πεις ότι θες και όποτε το θες. Όμως αν δεν αποδείξεις ότι αυτά που λες είναι αλήθεια, τότε μην τα πεις καθόλου. Γιατί αν δεν μπορείς να δείξεις τα λόγια σου, για μένα δεν σημαίνουν τίποτα." του είπα.
"Παρόλο που αρέσεις και σε εμένα." πρόσθεσα. Χαμογέλασε στραβά και κατάλαβα ότι θα έκανε τα πάντα για να με κερδίσει. Ίσως να μην είναι και τόσο χάλια η μέρα σήμερα.
"Μου αρέσουν τα στοιχήματα." είπε και ξεκινήσαμε για το σχολείο.
Χάλο ❤ Ανέβασα γρήγορα ε; Χαχαχαχαχ είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων. Λοιπόν πολλές εξελίξεις σε αυτό το κεφάλαιο. Περιμένω πως και πως τα σχόλια σας. Τι πιστεύεται ότι θα κάνει ο Άντριαν για να την κερδίσει; Και με το #teamΝτάνιελ τι θα γίνει;
Εύη. Χχ