Picture
"Tumahan ka na." sabi niya sa akin habang yakap-yakap pa rin ako.
"J-jimin..." mahina kong sambit at nang napansin niya ang ginawa niya, pinakawalan niya ako kaagad.
"Anong ginagawa mo dito?! Bakit magulo yang gamit ko diyan?!" pagalit niyang sabi. Hanep din ang lalaking ito. Parang kanina ang sweet niya tapos balik na ulit siya sa pagiging galit sa akin. May regla yata siya ngayon.
"M-may ano, may hinahanap lang ako. May naiwan yata ako." bakit ba ako nauutal?
"Ano ba yun?!" Iritado niyang sabi..
"Bakit ka ba galit ah?!"
"Sa tingin mo matutuwa ako na may taong biglang pumasok sa pamamahay ko?!"
"Sorry na, okay?! May naiwan kasi ako."
"Ano nga kasi yun?"
"Y-yung ano, box. May box yata akong naiwan sa cabinet mo." Tiningnan lang niya ako at may kinuha sa ilalim ng kama niya. "Ito ba?" sabi niya at pinakita sa akin yung box na hinahanap ko. Inagaw ko kaagad yun sa kanya.
"Bakit nandiyan yan?! Aish! Salamat nalang, aalis na ako." sabi ko at naglakad papuntang pintuan pero bigla niya akong niyakap mula sa likod.
"Huwag ka muna umalis..."
"J-jimin, ano ba?" sabi ko habang pinipilit ang sarili ko na makawala sa yakap niya.
"Rona, wag mo akong iwan ulit." nakaramdam nalang ako na basa sa balikat ko kaya napahinto ako. Napatingin ako sa kanya at nakita ko siyang umiiyak.
"Chimchim..."
"Bakit nasayo pa rin yung mga pictures natin?"
"T-tinignan mo yun laman??"
"Rona, bakit ganun? Hindi ko maintindihan itong nararamdaman ko." mas lalong humigpit yung yakap niya sa akin.
"Jimin, matagal na tayong wala. Magmove-on ka na."
"Bakit ikaw Rona? Nakamove-on ka na ba?"
Hindi. Hanggang ngayon masakit pa rin. Hanggang nagyon gusto pa rin kita. Mahal pa rin kita.
"Minnie! Nan--teka, anong nangyayari?!" napabitaw si Jimin kaagad sa akin nang dumating si Hani at nakita niya kami. "Anong ginagawa niyang babaeng yan dito?!"
Lumapit sa akin si Hani at sinampal kaagad ako. "Malandi ka!" sabi niya at sinabunutan niya ako. Nabitawan ko naman yung box.
"Putangina mo!" sigaw ko at sinabunutan ko siya pabalik. Kinalmot ko na rin siya kasi nakakagago na siya.
"Aray!" sigaw niya. Bagay lang yun sa kanya. Matagal na akong nangigigil sa kanya. Pinigilan naman kami ni Jimin at niyakap niya kaagad si Hani.
"Okay ka lang?" tanong niya sa kanya.
"Si Rona, sinaktan niya ako! Tingnan mo ginawa niya sa akin!" sabi niya at pinakita yung braso niya na may kalmot ko. Wow, best actress talaga ang babaeng ito.
"ANO BA ANG PROBLEMA MO AH?! UMALIS KA NA NGA DITO RONA! IWANAN MO NA NGA KAMI!" sigaw sa akin ni Jimin. Parang kanina lang gusto niyang doon lang muna ako tapos ngayon papaalisin na niya ako. Okay naman.
Tiningnan ko si Jimin at pagkatapos ay si Hani. Yung bruhilda, wagas kung makangiti. Umalis na rin ako kaagad dala yung box ko. Pagkadating sa apartment ko, tiningnan ko kaagad yung mga pictures sa box. Nandoon lahat except sa pinakapaborito ko.
Nandito kaming lahat sa rest house ni Jin sa Palawan. Ang yaman kasi ng baklang iyon, may nalalaman pang rest house. Bakasyon naman ngayon kaya limang araw kami nandito.
"Rona, ikot tayo sa buong beach." yaya sa akin ni Jimin.
"Hindi ka pa ba pagod? Halos matagal biyahe natin papunta dito ah."
"Paano ako mapapagod kung lagi kong kasama ang kalakasan ko? Bakit babe, pagod ka na ba? Pwede namang bukas nalang at mag--"
"Sige na, ikot na tayo."
"Ha? Hindi, magpahinga ka nalang. Sasamahan kita."
"Baliw ka din eh noh? Ikaw magyayaya tapos aayaw ka. Yung totoo Chim? Kung ayaw mo edi wag." sabi ko at nagsimula ng maglakad pero hinabol naman niya ako.
"Let goes." Yung english talaga niya ang palaging nagdadala. Nang mapagod na kami sa paglalakad ay umupo kami doon sa buhangin.
"Ang ganda ng sunset oh!" sabi ko sabay turo sa araw.
"Pero mas maganda ka." Enebe Jemen, kenekeleg eke.
"May naisip ako, picture tayo!" sabi niya at nilabas niya yung cellphone niya. Umayos kami ng pwesto para kita yung sunset yung background.
Nakangiti na ako sa camera nang bigla niya akong tinawag."Rona." lumingon ako at bigla niya akong hinalikan.
"Jimin, ano ba!?" sigaw ko habang hinahampas siya sa braso niya.
"Bakit mo ako hinahampas? Gusto mo hawakan biceps ko noh?" sabi niya sabay tawa.
"Gago!" sigaw ko at hinampas ulit siya.
"Aray, Rona! Masakit! Kung gusto mong hawakan sabihin mo lang! Hindi naman ako aangal eh!"
"Manyak!"
"Bakit ako?! Ikaw nga diyan ang nagmomolestiya sa katawan ko eh!"
Binatukan ko siya nang malakas. "Ewan ko sayo!"
Tumawa lang siya at biglang humiga sa hita ko. "Ipopost ko ito sa facebook. Yung caption, 'watching the beautiful sunset with the most beautiful girl in the world.'"
"Ayos ah, nag-iimprove english natin."
"No no, I just hears he say!" sabi niya sabay turo sa magkasintahan na medyo malapit sa amin.
"Psh."
"Hala! Bakit ayaw magpost?!"
"Hay nako Park Jimin. Malamang, nasa loob ng rest house ni Jin yung internet at wala dito."
"Hehe sabi ko nga." Pagkabalik namin ay pinost niya kaagad yung picture namin.
"Hanep Rona! 69 likes kaagad!" tuwang-tuwang sabi ni Jimin.
"Inaatake nanaman ng libog itong si pandak." sabi ni Yoongi sabay ngiti.
"Grabe Yoongi, ang silaw."
"Wow Rona ah. Sweg out."
Kinuha ko yung phone ni Jimin at ngayon ko lang nakita yung picture, ayaw niya kasi ipakita kanina. Kuha yung sunset ng araw at nakahalik kami sa isa't isa..
Naiiyak nalang ako kapag naaalala yung nakaraan. Sobrang saya, hindi tulad ngayon. Tapos nawawala pa yung paborito kong picture namin.
Hindi naman pwede bumalik ulit ako sa bahay niya para kunin lang yun. Ang kapal ko naman para gawin yun. Bahala na.
[Jimin's POV]
Umuwi kaagad si Rona pagkatapos ko siyang sigawan. Nagsisisi ako sa ginawa ko. Alam ko namang si Hani ang nagsimula pero nung nakita kong may sugat siya, nandilim kaagad ang paningin ko. Ginamot muna namin ni Hani yung sugat niya at pagkatapos ay kumain siya dito sa bahay ko.
"Ano ba ang ginagawa ng babaeng yun dito ah?! Ako ang girlfriend mo tapos may ibang babae kang pinapapunta mo dito sa bahay mo!" Sigaw ni Hani.
"Sorry na, okay?"
"Fine."
Tama si Hani. Siya na ang girlfriend ko. Hindi na dapat ako nagpapapasok ng kung sino-sinong babae sa bahay ko. Lalo na ang ex ko.
Simula ngayon, hindi ko na papansinin si Rona. Pati na rin siguro itong nararamdaman ko. Paalam na ba ito sa kanya?