Sorry
[Rona's POV]
"Rona, cupcake ko!" sigaw ni Jungkook at inakbayan ako.
"Laki ng ilong mo grabe." sabi ko kaya hinampas niya ako nang mahina sa braso ko. "Aray!" sabi ko.
"Sorry. Hala, sorry Rona. Mahina lang naman yun ah. Sorry. Teka, pasa ba yan?" sabi niya habang nakatingin sa pasa doon sa braso ko. Nagyon ko lang din ito napansin, galingyata ito kay Hani.
"Ha, hindi ah! Make-up lang yan!"
"ANONG MAKE-UP?! ARAW-ARAW AKO NAGLALAGAY NG MAKEUP KAYA ALAM KO ITSURA NG MAKE-UP!"
"Teka, naglalagay ka ng make-up? Bakla ka?!"
"HINDI KASI!"
"Oh my gosh! Nagmana ka talaga sa nanay mo, si Jin wahaha!"
"Umayos ka Rona, kanino galing yan?" Seryosong sabi ni Jungkook.
"Wala yan Kookie. Halikana!" sabi ko at hinila ko naman siya papunta sa school.
"Rona, mauna ka na. Naiihi ako eh, hehehe." sabi niya pagkadating namin.
"Sure ka?"
"Oo, bakit gusto mo sumama?" sabi niya at kumindat sa akin. Yuck! Imagine niyo si squidward ginawa yun, kingina hahahaha!
"Bahala ka na nga sa buhay mo! Landi mo!" sabi ko at naglakad na palayo.
"Sayo lang naman ako malandi eh!" sigaw niya. Lakas talaga ng tama nun. Habang naglalakad, biglang may nakita akong babae na umiiyak kaya nilapitan ko siya kaagad.
"Miss, okay ka lang?" tanong ko. Napatingin naman siya sa akin. "Ngayon lang kita nakita dito, new student ka ba?"
"Ah, oo okay lang ako. At yeah, new student ako." sabi niya habang inaayos ang sarili niya.
"Bakit ka pala umiiyak?"
"Kasi ano...DITO NA AKO MAG-AARAL! GUSTONG-GUSTO KO TALAGA MAG-ARAL DITO KASI MAGANDA DITO SAKA NANDITO YUNG CRUSH KO!" masaya niyang sabi.
"Ah okay. Sino ba yun?"
"Huwag kang maingay ah. Si Jeon Jungkook. Kilala mo ba yun? Yung may malaking ilong." bulong niya.
"Ah syempre. Sikat yun dito eh. Ano pala pangalan mo?"
"Angela. Cheon Angela. Katunog nga ng Jeon eh, hihihi."
"Rona. Lee Rona. Ano pala section mo?"
"Section 3 beh."
"Kaklase pala kita eh! Gusto mo sabay na tayo?"
"Mauna ka na. Alam ko naman yung daan papunta sa room eh. Magmomoment muna ako dito."
"Ah sige." sabi ko at nauna na ako. Pagkadating ko sa room, nakita ko sila Jimin at Hani. Sino nga naman ang papasok ng ganito kaaga sa classroom? Ako at yung ibang maglalandian lang naman eh. Umupo ako kaagad sa upuan ko at biglang tumahimik yung dalawa.
"O bakit kayo tumahimik? Maglandian lang kayo." sabi ko sabay irap. Nagdaldalan ulit yung dalawa.
"Jimin, date tayo mamaya. Ayoko sa mall, sa park nalang." sabi ni Hani habang nakayakap sa braso ni Jimin. Lakas makalandi.
Tapos siya pa yung nag-aayaya ng date, kakaturn-off sa isang babae. Dati nga si Jimin yung palaging nag-aayaya sa akin tapos ako palaging umaayaw. Lagi niya kasing inuubos sa akin yung pera niya.
"Ah ano, sige." sagot ni Jimin. Halata namang napipilitan.
"Yay! Sweet talaga ng Minnie ko!" nakakagago yung tawag niya kay Jimin. Mukha ba siyang daga ah?! Teka, may naisip ulit ako. Kinuha ko naman yung phone ko.
"Oh Kookie! Bakit ka tumawag? Magkasama lang tayo kanina ah!" sabi ko. Napatingin kaagad yung dalawa sa akin. Wala naman talaga akong kausap, testing lang kung ano magiging reaction nila.
"Grabe ka naman makamiss!...Bakit?...ANO BA KOOKIE! HAHAHA!...Oo syempre, kinilig ako!...Kookie monster ko, enebe....Kasi na--" napahinto yung pag-aacting ko nang biglang may pumasok sa room.
Si Jungkook.
"Rona! Nan--"
"Kookie! Ang bilis mo naman! Magkausap lang tayo sa phone kanina ah!" bungad ko kaagad sa kanya.
"ANO?! MAGKAUSAP TAYO?!" sigaw niya sabay laki ng butas ng ilong niya. Napangisi naman bigla si Hani at may binulong kay Jimin. Mamatay na sana yang demonyo na yan.
"Ano ka ba Jungkook? May amnesia ka ba?" sabi ko sabay dinilatan ko siya ng mata.
"Ha? Ano, oo nga pala! Magkausap tayo kanina! Oo tama!" sabi niya habang kinakamot yung ulo niya. Walang hiya itong ilong na ito, halatang-halata na nagsisinungaling. Umupo kami sa upuan at inantay yung iba pa naming kaklase hanggang sa dumating na yung lahat.
"You have a new classmate starting today." sabi nung teacher namin at pumasok naman siya.
"I'm Cheon Angela. Maganda, period."
"Uhm okay, you may now seat beside Ms. Lee." sabi ni ma'am at napatingin naman siya sa akin at sa katabi ko, si Jungkook. Nanlaki naman bigla yung mata niya at dahan-dahang umupo sa tabi ko.
"Walang hiya ka Rona. Di mo man lang sinabi sa akin na kaklase natin si Jungkook." bulong niya.
"Hehe, sorry. di ka kasi nagtanong." sabi ko sabay peace sign. "Oy Kookie, si Angela nga pala." pakilala ko.
"Alam ko, nagpakilala siya kanina diba?"
"Wow naman, sungit ng ilong mo! Sasama na siya sa atin simula ngayon."
"Ha?! Ibig sabihin di na kita masosolo?!"
"Anong masosolo?" tanong ni Angela.
"Mahabang kwento."
"Parang baba ko." epal bigla ni Hoseok na nakaupo sa harapan ko. "Jung Hoseok." pagpapakilala niya sa sarili.
"Min Yoongi, sweg sweg baby." sabi ni Yoongi bigla at bumalik sa tulog.
"Kim Taehyung! Pinakagwapo sa lahat ng gwapo!" sabi ni Tae sabay pogi sign.
"Kim Namjoon. Leader ng Bangungot Squad."
"Magkamag-anak kayo?" tanong ni Angela.
"OO! ANAK NAMIN NI NAMJOON SI TAEHYUNG! KIM SEOKJIN NGA PALA! MAS MAGANDA SA LAHAT NG BABAE SA MUNDO!" sigaw ni Jin habang nakayakap sa kamay ni Namjoon. NamJin.
Napatingin kami lahat kay Jimin na katabi si Hani at naktingin lang sa board. Problema ng pandak na yan?
"Nakikita mo yang lalaki na yan? Si Park Jimin yan." sabi ko sabay turo sa kanya. Narinig yata ni Jimin yung sinabi ko kaya napatingin siya sa akin at inirapan. Wow ah.
Getting to know each other sila Angela at yung Bangungot except kay Jimin at Jungkook. Si Jungkook naawkward kasi dikit nang dikit sa kanya si Angela. Si Jimin naman, may sariling mundo kasama yung higad.
Bago maguwian tinawag ko si Jimin.
"Jimin!" tawag ko pero di lang niya ako pinansin at tuloy-tuloy sa paglakad.
"Oy Park Jimin!" tawag ko ulit pero ngayon ay hinawakan ko yung balikat niya kaya napahinto siya. Agad niyang tinanggal yung nakapatong kong kamay.
"Problema mo?!" iritado niyang sabi. Anong ginawa ko sa kanya?
"A-ano, may n-naiwan yata akong picture sa bahay mo. Baka nakita mo lang."
"Wala." cold niyang sabi at dumiretso sa paglalakad.
"Teka!" sigaw ko.
"Ano nanaman?!"
"Ano ba ang problema mo ah?! Kinakausap kita nang maayos tapos ganyan ka sumagot! Ano ba ang ginawa ko sayo ah?! Ano ba ang problema mo?!"
"Problema ko?! Ikaw! Pwede ba Rona?! Layuan mo na ako! Layuan mo na kami ni Hani!"
"Wala naman akong ginawa sa inyo ah!"
"Anong wala?! Sinaktan mo siya kagabi tapos wala?! Isang beses mo pa siyang saktan, makakatikim ka talaga sa akin!" galit niyang sabi. Aalis na ulit sana siya pero hinawakan ko ulit balikat niya. "Bitawan mo ako."
"Sa tingin mo siya lang nasaktan?! Kasi pati ako nasaktan! Kita mo itong braso ko?! Gawa niya lahat niyan!" sabi ko sabay pakita sa kanya yung dalawang braso ko na punong-puno ng sugat at pasa.
"R-rona..."
"Hindi lang siya ang nanakit sa akin! Pati ikaw! Iniwan mong sugatan at durog itong puso ko!" sabi ko at naglakad na palayo pero nakaramdam ako ng yakap mula sa likod.
"I'm sorry." sabi niya. Kumawala ako kaagad sa yakap niya at naglakad ulit. Kahit kailan, hindi ko talaga siya maintindihan. Lagi nalang niya ginugulo ang isip ko.