Luther Zachary Oxford [POV]
Magagabi na pero wala pa si rheya, hindi ko alam pero kusang nakaramdam ng kaba, napa-upo ako ng bigla nalang sumakit ang ulo ko, may mga vision na may kasamang lalaki si rheya na Masaya siya.
"Arrrgh! Hahaha, hindi-hindi ako papayag na iwan mo ako ulit rheya hahaha! Hindi AKIN ka lang—Argh!"
Inuuntog ko ang ulo ko, dahil sa sobrang sakit niya tumakbo ako papunta sa banyo para hanapin sa may cabinet ang mga gamot na binigay saken nung doctor ni Shintaro, inopen ko ang cabinet gamit ang isang kamay ko habang ang isa ay naka-sabunot sa buhok dahil sobrang sakit na ng ulo ko, kinuha ko ang isang maliit na lalagyan pero hindi ko mabasa dahil naapektuhan ang mata ko, napaupo ako at sinabunutan ang buhok ko.
"Hahahaha, you're mine rhey—argh!! No now please!"
"Oh My God, Luther!!"
Hindi ko tinignan ang nagsalitang yun dahil sobrang sakit ng ulo ko para itong binibiyak, naramdaman ko na may humawak sa may kamay ko.
"R-rina?"
"What happened?"
"My Head Hurts—argh!"
Tumayo siya at may kinakal sa may maliit ng cabinet ng banyo, umupo siya sa tapat ko at ini-abot saken ang dalawang piraso ng pills at tumakbo para kumuha ng tubig, agad ko naman yun ininom. Ilang minuto lang nawawala na ang sakit ng ulo ko.
"Anong nangyari?"
Tanong ni rina, tumayo ako at lumabas ng banyo, sumunod naman siya sa likod ko. Umupo ako doon sa isang sofa habang nakatingin sa may orasan na nakasabit, 5:30 na bakit wala pa din siya, kaya naman nag decide ako na puntahan ang building na pinagtatrabahuan niya.
"Sasama ka ba?"
"No."
Pinaharurot ko ng mabilis ang sasakyan ko papaunta sa building na pagmamay-ari ni knight, kalahating minuto lang ang inabot ko sa daan, wala na akong nakitang empleyado kaya naman lumapit ako sa guard.
"Manong, pwedeng magtanong."
"Ano po iyon, sir?"
"Kilala mo si RHEYA FRIDGE, hindi ba? Yung secretary ng may-ari niyan."
Turo ko sa building, matagal na hindi umimik ang guard parang nag-iisip siya.
"Ay! Kaninang lunch break pa po siya lumabas kasama niya po si sir knight."
Para akong lantang gulay na umalis sa building na yon, si knight nanaman ang kasama niya para yung nangyari noon lang,kilala ko si luther noong college days pa, aaminin kong siya ang naka-isip na magtayo kami ng Fans club ni rheya, hindi ko alam kung dala pa din niya hanggang yun ngayon, bumalik ako na umaasang naka-uwi na siya, pero nabigo ako at hindi ko siya nakita, pero mas nagulat ako ng madatnan ko si kuya na nasa sofa habang kandong si baby henrina.
"Oh bro? Nasaan si rheya?"
"Wala siya eh, kasama ang boss niya."
Umupo ako sa tabi ni kuya at hinilot ang sentido ko dahil bigla nanamang kumirot ang ulo ko, wag muna ngayon, nandito pa si kuya at ayaw kong Makita ako ni henrina ng ganon.
"By the way, chicks mo ba yung nagluluto sa may kusina?"
"Chicks?"
Tumayo ako para tignan ang taong nagluluto sa may kusina, si rina she wear pink apron, maganda naman si rina eh, pero hindi ko alam bakit wala akong nararamdamang special sa kniya, just a plain friendship.
"Nagluto nako, tinignan ko ang kusina at ref pero wala ka pang dinner, mag si-six thirty na."
Nasa linuluto lang niya ang kaniyang paningin, naramdaman kong may tumabi saken at pagtingin ko si kuya.
"Pakilala mo naman ako."
"Rina?"
"Yes?"
"Rina, si kuya Henry, kuya si Rina bestfriend ko."
Kumalansing ang malakas na tunog ng sansi na hawak niya, nahulog yon at nagkalat sa may sahig ang sabaw ng kaniyang linuluto, nanatili lang siyang nakayuko.
"Nice to meet you."
Hindi na niya inalis sa pagkakayuko ang kniyang ulo, kaya naman iniwan ko na sila doon, alam ko ang nararamdaman niya, pero hanggang doon lang talaga siya saken eh.
"Uncle luther? Where's mommy rheya?"
"She's on her work."
Damn, knight! Saan mo dinala si rheya? Natapos kaming kumain walang rheya na dumating, ayoko talaga nitong naiisip ko. Hatinggabi na hindi ako makatulog dahil nag pupumilit ang mga false image sa utak ko, I even see it kahit na alam kong hallucinate ko lang yon.
Tumayo ako at pumunta sa may garden, nakita ko si kuya at rina na nag-uusap kaya naman nagtago ako.
"Mahal ko talaga siya eh, I try to look in other man pero tangnang puso siya lang ang gusto niya!"
Ramdam ko ang bigat sa bawat salita niya, pumasok ako ulit sana bukas umuwi kana rheya dahil hindi ko na alam ang gagawin ko.
****
Knight Androda [POV]
Shit! Shit! Shit! Bobo mo knight! Sinong may sabi sa'yo na sabihin mo ang tungkol sa bahay na yon ha?! Iniuntog ko ang ulo ko sa manibela, nakakainis! Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ko at dinala ko siya sa bahay na yun kahit ang ex-fiancee ko na hindi ko man dinadala doon! Huminga ako ng malalim saka ko pinaandar ang sasakyan, papagabi hindi na ako kumain at halos limang oras din ako ditto sa sasakyan ko.
Papasok n asana ako ng Makita ko si luther na kausap ang guard ko, tumigil ako sa may side part para hindi niya ako Makita, pagkatapos niyang magtanong umalis siya na para bang lantang gulay, kaya naman agad akong bumaba ng sasakyan at lumapit kay manong guard.
"Ay sir ! good afternoon po sa inyo."
Tumango naman ako sa kniya, tinignan ko ang papalayong sasakyan ni luther bago ako humarap kay manong guard.
"Anong kelangan ng taong yon?"
"Sir, hinahanap po niya yung secretary niyo."
Tumango ako sa kniya at sumakay ulit sa sasakyan ko, uuwi muna ako para magpalamig ng ulo dahil sobrang dami ng mga naiisip ko. Pagdating ko sa bahay sinalubong ako ni ate .. .
"Anong milagro at maaga kang umuwi ngayon?"
"Pagod ako ate."
Umakyat ako ng kwarto at nilabas ang isang malaking maleta ko, at nilagay ko doon ang iilang suits ko at damit.
"Saan ka pupunta?"
"Heaven, sasama ka?"
Saka na ako lumabas, at sumakay sa sasakyan ko may parte ng sarili ko ang Masaya dahil kasama ko ang babaeng pinapangarap ko sa matagal na panahon kahit na ilang taon ko palang siyang kakilala.
"Rheya?"
Tawag ko pagkapasok ko, sinalubong naman ako ni mamita at kinuha ang mga maleta ko.
"Si rheya mamita?"
"Sa sala."
Naglakad ako ng konte, at nakita ko siya na nakahiga sa may sofa, pagod ang nakabakas sa kaniyang mukha, hinubad ko ang coat ko saka ko pinatong sakniya, gumalaw lang siya ng kaunti.
"Matagal na kitang gusto rheya, bakit hindi ka naniwala saken ng sabihin ko sa'yong gusto kita? Ano ba ang dapat kong gawin para maniwala ka?"
Hinahapis ko ang kaniiyang buhok, pababa sa kniyang pisngi pero napatigil ako ng makita ko ang nakaawang niyang konting bibig, sheez! Stupid knight! Wag mong titignan ng ganyan ang taong walang malay!
"Kumain ka nab a hijo?"
"Hindi pa po mamita."
"O siya gisingin mo na yang Nobya mo at ng makapag-hapunan na kayo."
"Ho? Hindi pa po siya kumain?"
"Sabi niya hihintayin ka nalang daw niya, osiya gisingin mo na siya."
Iniwan na kami ni mamita, rheya wag ka namang ganyan pwede? Simpleng action mo lang mas lalong tumitindi ang nararamdaman ko eh, tumayo ako at hinawakan ang kaniyang dalawang kamay saka ko siya inalog ng kaunti.
"Rheya?"
Nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang batok ko at hinila niya ako sakniya, kaya ang result, nakadagan ako saknya habang siya yakap niya ako.
"Knigh—Diyosmiyo! Anong ginagawa niyo?! Tatawagan ko ang ate bis moat kuya rook mo!"
Wait what?! Inalis ko ang mga kamay niyang nakapulupot sa may bewang ko at nagmamadaling tumakbo sa taas, ayoko! oo gusto ko siya pero hindi pwdeng ganito lang!
"Mamita!"
Tawag ko, hindi ko siya nakita sa taas..
"Kelangan ko kayo ngayon ditong dalawa, yung kapatid niyo at ang kaniyang nobyo---"
"Ate, Kuya, wag kayong pupunta dito! na-missunderstood lang ako ni mamita kanina."
Saka ko binaba ang telepono, hinarap ko si mamita.
"Mamita, hindi ko po yun Nobya, secretary ko po yun."
"Ay! akala ko nobya mo, kasi sabi mo saken noon na yung taong dadalhin mo dito siya mapapangasawa mo? alam mo ba hijo? bagay kayong dalawa."
Kahit na lalaki ako hindi ko maiwasang pamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya.
"So, sino siya sa buhay mo?"
"My Life.. ."
Saka ako tumingin sa labas, magaling magsaliksik sa ganito si mamita ayokong mabasa niya ang nararamdaman ko.
"And your everything."
"Opo mamita, siya po yung kinukwento ko sa inyo na gusto kong babae noong nag aaral pa ako ng kolehiyo."
"Talaga? ke gandang bata pala niya."
"Sir?"
Nagbalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses niya.
"Hala, bumaba kana at kumain na kayo."
Bumaba na ako at nakita ko siyang nakaupo sa may unang baitang ng hagdan, mahigpit ang kaniyang yakap sa coat ko, palinga-linga lang siya.
"Rheya? kakain na tayo, halikana."
Tumayo siya at tinignan ako ng daretcho, dahil sa hindi ko nakayanan ang ilang niya nag-iwas ako ng tingin.
"Sir? Payakap ako?"
"What?!"
"Ang Lamig eh."
Doon ko lang napansin na namumula ang kaniyang mukha, dahan-dahan siyang lumapit saken at pinulupot ang kniyang mga braso sa bewang ko at sinubsob ang mukha sa dibdib ko.
"Stay still lang sir, ang bigat bigla ng pakiramdam ko eh."
"Pero maayos ka naman kanina hindi ba?"
"Opo, ganito po talaga ako pag malapit na ang period ko, nilalagnat."
Humigpit ang yakap niya saken, sa paraang para hindi na ako makahinga.
"Sa-salamat sir."
Umalis na siya ng yakap saken at naglakad ng parang lantang gulay, nakasunod lang ako sa likod niya in case na matumba siya, masasalo ko siya, hanggang sa--
*BLAAAAG*
"Rheya!!"
***
Wala kang gagawin Knight beybeh hahahha~
#ihartbenben ^^,