"Ji Min,bana bahsettiğin kız bu mu?"
Yaklaşık beş dakika önce adının Ae Mi olduğunu öğrendiğim kız beni meraklı bir edayla süzerken gözlerimi Ji Min'in eline kenetlenmiş bakımlı ellere yönelttim. Yaşadığım ufak çaplı şok beni bulunduğum zaman diliminden sararmış bir yaprak gibi koparmış, başka bir iklim yaratmıştı.
Park Ji Min'in neyin peşinde olduğu hakkında bir takım fikir yürütsem de; bir çığ yığını gibi biriken sonuç hiç de karanfillerle donanmış gibi değildi.
O an içimde yeşeren acıma duygusu kalbimde bir rüzgar gibi uğuldasa da bunu göz ardı etmeye çalıştım.Vicdanımın hükümsüz ayarı bir boşluğa atılıyormuşum hissi veriyordu ve bu boşluğun kimi zaman üzerime toprak atacağı konusunda kesinlikle emindim.
"Adı Yun,senin için gerçekten bir faydası olacağına eminim."
Ji Min'in dişlerinin arasından sarfettiği sözler bir bıçak gibi bütün iliklerimi keserken, donuk bakışlarının üzerimde dolanmasıyla boğuluyormuş hissiyle başa çıkmaya çalıştım.Boğazımı temizleyip oturmaktan buruşmuş pileli eteği beceriksizce düzelttim ve samimi olmasını umduğum bir tebessüm gönderdim.
"Merhaba,umarım iyi anlaşırız, Ae Mi-sshi."
Ae Mi siyah tonlarındaki dumansı makyajıyla harmanlanmış gözlerini üzerimde hafifçe gezindirdikten sonra Ji Min'e döndü.
"Gerçekten, bu kızı bulmak için bu kadar uğraştığına inanamıyorum."
Daha sonra bana göz kırpıp Ji Min'in omzuna kafasını koydu.Takınmaya çalıştığım tepkisiz ifade onu güldürmüş olmalıydı.
Hafifçe yüzümü buruşturup bakışlarımı Ji Min'le buluşturdum ve kafamı hafifçe salladım.Ne yapmam gerektiği ya da Ae Mi'ye ne yapmamız gerektiğiyle ilgili en ufak bir fikrim dahi yoktu.
"Küçük kızlardan hoşlandığını bilmiyordum Ji Min."
Ae Mi'nin sesi kulaklarıma dolduğunda gergince öksürdüm ve başımı ağır ağır Ji Min'e çevirdim.
Ji Min alayla gülümseyip omzunu Ae Mi'den kurtardı.
"Küçük bir kardeşim olsaydı, ilişkileri konusunda destek verebilirdim."
O an iliklerimde hissettiğim öfke ve belki de kırgınlık bütün demir parmaklıklarını kırarken hafifçe gülümsedim ve bakışlarımı Ae Mi'yle buluşturdum.
"İşte Park Ji Min ve şakaları."
Ji Min sitemdolu sesime gülümseyerek karşılık verirken masanın üzerinde duran telefonunu eline aldı ve ayağı kalktı.
"Biz artık gidelim Ae Mi,yarın Yun ile çalışmaya başlarsınız."
Ji Min çevik bir hareketle siyah deri ceketini giydi ve ellerini cebine sokup hazırlanmam için beklemeye başladı.
Jung Kook'un evden çıkmadan önce elime sıkıştırdığı pantoyu giyerken Ae Mi Ji Min'in saçlarını karıştırdı.
"Sence de artık bize bir şans vermelisin öyle değil mi chimchim?"
Ji Min gözlerini devirip Ae Mi'nin elini indirdi ve yanağını çekti.
"Aramızda bir çıkar ilişkisi olduğunu unutma, Ae Mi."
Vücudumda gezinen karıncalanma hissiyle başa çıkmaya çalışırken Ji Min elini sırtıma koyup öne doğru ittirdi ve mırıldandı.
"Günün en zor zamanını atlattık."
Hiçbir karşılık vermeden dış kapının kilidine yöneldim ve kapıyı açıp motosiklete doğru yürüdüm. Ji Min ve Ae Mi'nin arasındaki ilişkinin ne olduğunu kesinlikle merak ediyordum fakat sorduğumda karşılık olarak soğuk bir bakış daha alacağıma emindim.
Ji Min Ae Mi'yle son bir kez sarıldıktan sonra artık yadırgamadığım tekdüze ifadesiyle beni süzdü ve cebindeki anahtarı havaya fırlatıp kaparcasına tuttu. Şuan ona ne kadar sinirli olsam da bu durum beni sadece olumsuz etkileyecekti. Herhangi bir atılımda bulunmamak için hafifçe öksürüp üşüyen bacaklarımı oynattım ve etrafa cansız bir bakış attım.
"Şuan bana soru sormak için kıvrandığını görebiliyorum Yun, fakat sadece çeneni kapat ve şu kaskı kafana geçir."
Ji Min'in bir parçası olan siyah saçlarını yolmamak için kendimi zor tutsam da titrek bir nefes alıp Ji Min'e baktım.
"Beni o kızın yanında küçük düşürdüğüne inanamıyorum.Benden küçük olduğu halde ukala bir şekilde sana 'küçük kızlarla çıktığını bilmiyordum.' demesi onun saçını yolmam için gayet uygun bir sebep."
Ji Min anahtarı motosiklete takıp sağa doğru çevirdi ve motosikleti çalıştırdı.Daha sonra kolumdan tutup sertçe tısladı.
"Böyle ukalalıklar yapıp, her şeyi mahvetmezsen iyi edersin."
Kolunu hızla çekip sinirle geriye doğru adımladım.
"Karşında çocuk yok, beni hiçbir şeye zorlayamazsın. Aptal planlarını kendine sakla Park çokbilmiş Ji Min."
Ji Min hırıltılı bir nefes verip ellerini sertçe saçlarından geçirdi ve motosiklete binmem için kafasını hafifçe oynattı.
Elimdeki kaskı kafama sinirle takıp motosikletin kenarlarından tutundum ve harekete geçmesini bekledim. Ji Min son bir kez arkasını dönüp gülümsedi ve gaza bastı.
Bir anda çıkan rüzgar bedenimi titretirken düşmemek için Ji Min'in belinden tutundum.
Maalesef ki Park Ji Min'le mücadelem bu kadar sürebiliyordu.
*
*
*
"Geldiğinden beri neden bu kadar sevimsiz olduğunu merak ediyorum."
Jung Kook salondaki büyük akvaryumun ışık sistemiyle oynarken bir yandan da benimle konuşuyordu.
"Ae Mi denen kızın yarından itibaren öğretmeni olacağım ve bunu neden yapacağıma dair hiçbir fikrim yok.Ayrıca dipnot olarak o kızdan nefret ettiğimi de eklemem gerek."
Jung Kook akvaryumun başından ayrılıp karşımdaki antika koltuğa oturdu ve ellerini göğsünde kavuşturdu.
"Ae Mi Ji Min için önemli bir koz, bu yüzden sevmesen de saçma bir harekette bulunma Yun."
Daha sonra genzini temizleyip burnunu cekti ve belli belirsiz gülümsedi.
"Sen Ae Mi'yi kıskanıyor musun yoksa?"
Gözlerime batan kısa saç tutamlarını yukarı doğru üfledim ve Jung Kook'a döndüm.
"Tabiki hayır.Sadece bana uyku saati gelmiş bir çocuk gibi davranmasına bozuldum."
Jung Kook sesli bir şekilde güldü ve kafasını yukarı aşağı salladı.
O an Jung Kook'un gülüşünü ilk kez gördüğümü farkettim.Gülmek kısıtlı bir özellik olsaydı sadece Jung Kook için yaratılması kesinlikle bir tercihim olurdu.
Çok nadir bir zamana şahitlik ettiği için Jung Kook'a eşlik eden gülümsemem Ji Min'in öksürüğüyle kesilirken, Jung Kook ayağa kalktı ve göz kırpıp odadan çıktı.
Titrek bir nefes alıp oturuşumu düzelttim ve kafamı televizyona doğru çevirdim.
Ji Min, elindeki sigara kutusundan bir dal çıkarıp dolgun dudakları arasına yerleştirdi ve ahşap masanın üzerindeki çakmağa uzanıp sigarayı yaktı.
O an odayı dolduran yanık kokusu yüzümü buruşturmama neden olurken, Ji Min yan tarafıma oturdu ve kafasını geriye doğru yaslayıp gözlerini kapattı.
Sessizce yutkunup göz ucuyla son bir kez Ji Min'e baktım ve ayağa kalkmak için bir hamlede bulundum.
Fakat O an duyduğum televizyondaki haber hareketsiz kalmama neden olurken, spikerin söylediklerine odaklandım.
"Tüyler ürpertici seri 13 Ekim cinayetleriyle ilgili yeni bir gelişme yaşandı sevgili izleyiciler.Cesetlerle birlikte bulunan nota kağıtlarındaki DNA kalıntılarından herhangi bir sonuç çıkmasa da kağıtların üzerinde yazan bir tarih göze çarptı.Geniş çaplı bir araştırma sonucu bu cinayetleri işleyen kişi veya kişilerin geçmişte yaşanan 13 Ekim 2001 olayıyla bağlantısı olduğu ortaya çıktı. Ayrıca 13 Ekim'e sadece 16 gün kalmış olması insanların yüreklerine bir korku bırakmakta. Herhangi bir cinayet daha işlenmemesi için geniş çaplı-"
Ji Min elimdeki kumandayı alıp televizyonu kapattı ve kafasını omzuma koydu.
O an nereden geldiğini anlamadığım sıcak hava akımı beni etkisi altına alırken sakin olmak için büyük bir çaba farkettim.
Park Ji Min'in yolmak istediğim saçları şuan boynuma dokunuyordu ve ben gerginliğimi hissetmemesi için nefes almayı bile ikinci plana atmıştım.
"Şey..kalkmam gerekiyor."
Titrek sesim Ji Min'i gülümsetirken kafasını bana çevirdi ve bakışlarını yüzümde dolandırıp gözlerini kapattı.
"Peki, benden kaçamayacağını anlaman için ne yapmam gerekiyor? "
Işte o an yüzüme çarpan sigara dumanına bulanmış nefesi, burada kalmam için yeterli bir sebepti.