42
A/N: I dont know kung ano ang nangyari dahil nawawala ang chapter na 'to. Luckily sa word ako gumagawa ng story at may backup palagi. Comment na lang kayo kung may mga chapter sa ibang story ko ang wala rin.
Chapter 42
Samantha's POV
"I'm glad you and your Dad are finally okay." Thunder.
"And I that is because of you, I owe it all to you hon." Humilig ako sa balikat ng asawa ko.
Pauwi na kami sa bahay pagkatapos ng ilang oras na kulitan ni Daddy at Cloud. Nalungkot pa si Daddy ng magpaalam na kami pero pinapapunta naman nya kami sa bahay nya bukas. "But I don't know how my parents will react alam mo naman na hindi madali sa kanila ang nangyari sa akin noon." I don't want to hurt them.
Inabot nya ang kamay ko at hinalikan. "Knowing Mommy and Daddy they love you so much and they respect your every decision kaya maiintindihan nila kung sasabihin mo sa kanila but still I cannot blame them kasi kung saakin mangyayari yun di ko rin kakayanin, kahit na ganyan ka kulit ang bata na yan God gay mang pakinggan but I will surely die if si Cloud ang mawawala sa akin." He said habang sinisilip silip ang aming gwapong anak na tulog na sa backseat.
Kahit ako hindi ko alam kung papaano mabubuhay kung mawawala si Cloud. Sana nga maintindihan ako nila Mommy I cannot afford to lose them, hindi ko kayang magalit sila sa akin.
"Di ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala ka Thunder. Sana may isa pa tayong baby gusto ko girl naman." *Sighed* kung hindi lang ako nagkaproblema noong nagbubuntis pwede pa sana but he's afraid to take a risk masyado kasing high risk ang pag bubuntis ko.
"Kung ang kapalit naman noon eh ikaw wag na lang, ikaw at si Cloud ang buhay ko maawala lang ang isa sa inyo di na ako mabubuhay." Napailing na lang ako kanina lang ang saya namin ngayon nagd-drama na kami.
>>>>
"Mom, why I have 3 grandpas? And 2 Lolo lolo?" Nilingon ko ang anak ko na nasa backseat papunta kami ngayon kay Daddy, sinusulit namin ang isang linggo pa namin rito with him.
"Lolo Rico is my real dad, while Lolo Elizondo is my dad also when I was young sya yung nagalaga sa akin, Lolo Rain naman is Daddy's daddy. Okay po ba?" Mahirap pang ipaliwanag sa kanya na kaya ko naging Daddy si Daddy Elizondo kasi kinuha nya ako from my real parents ayaw ko naman na pumanget ang tingin ng anak ko sa kanya but I know when the right time comes ipapaliwanag ko rin sa kanya kasi sa ayaw at sa gusto ko malalaman at malalaman nya pa rin 'to.
"Okay po. When po tayo babalik sa manila? I miss my girlfriend Ezra." Ezra is the new nurse na tuwang tuwa sa kanya kaya pumayag na lang sa kalokohan nya.
"She's too old for you honey, baka by the time na big boy ka na old na masyado ang itsura nya mas bagay kayo ni Yngrid remember the one you kissed on her lips?" Iiling iling na lang si Thunder sa usapan naming mag-ina.
"Really Sam? Kailangan ganyan ang usapan nyong magina? We are one crazy family." komento ni Thunder na hindi namin pinansin ni Cloud haha.
"It's okay Mom she's just my girlfriend and Yngrid will be my wife when we grow up we made a promise remember?" Hay naku ang anak ko talaga pero in fairness hindi nya nakakalimutan ang promise nya haha sana hanggang pagtanda nya maalala nya yun.
"Who's Yngrid?" takang tanong ni Thunder.
"Yngrid was the girl I told you na ni-kiss ng anak natin sa lips." I still remember that child para syang Korean na Japanese ang ganda gandang bata bagay sa anak ko haha.
"Suportado mo talaga sa kalokohan nya ang anak natin ah." Thunder.
"Syempre naman, I will support him in everything he does like the same way you support me." He's still young kaya hinahayaan ko lang syang I enjoy ang buhay nya at kung palagi ko syang sasawayin sa mga kalokohan nya hindi lang kami magkakasundo at baka lumayo pa ang loob ng anak ko sa akin but everything has a limit so far hindi pa naman nya yun sinasagad kaya cool pa ako sa ginagawa nya.
At sa ugali ng anak ko hindi malayong paglaki nya eh maloko sya but as parent nandito ako sa likod nya para gabayan sya.
"Hi dad." Sinalubong na agad kami ni Daddy pag kababa namin ng sasakyan, I kissed his cheek at nagman hug naman sila ni thunder at ang anak namin tumakbo na papunta sa kanya.
"Come on pasok kayo." Inakbayan na ako ni Thunder papasok. It's not my first time here sa bahay nya nagbabakasyon rin ako dati rito pero pinakamatagal na ata ang 1 week pero sa hotel ako natutulog ng bubwisit lang ako ng mga tao rito kapag umaga.
"Your dad seems so happy kapag kasama nya si Cloud he will definitely miss our son kapag umuwi na tayo. Hey cheer up next week pa naman yun if you want we can spend our last week here?" Napansin nya atang medyo malungkot ako.
"Nah, I'm too old for that masaya na akong makita na nageenjoy si Dad at Cloud." True, makita ko lang na nageenjoy si Cloud sa company ni Daddy okay na ako, he said babawi na lang raw sya kay Cloud sa lahat ng pagkukulang nya sa akin.
"Did you tell him about Megumi?" he sat down and he wrapped his arms around me sanay na ako kanya once na katabi ko sya hindi pwedeng malalayo ako sa kanya kahit na isang dangkal lang, minsan nga naiisip ko itahi ko kaya sya sa tagiliran ko? haha pwede rin.
"Yeah, kahapon kaso hindi nya nasagot kasi dumating nakayo ni Cloud pero i-o-open ko ulit sa kanya yan before tayo umuwi."
Megumi is very vocal about her feelings, na miss nya na si Daddy at gusto nya nag umuwi pero nahihiya lang sya at natatakot, she loves Dad so much daddy's girl kasi yun.
"It's nice to see you again Miss Samantha."
"It's nice to see you too again Mr. Gary by the way this is my husband Thunder." Dad's butler.
Binati nya lang si Thunder at yumuko bago umalis.
"Is he that formal?" bahagya ko syang pinalo, si Mr. Gary normal nya na yun he's a typical butler na hindi ngumingiti at akala mo masungit, tahimik rin pati kaya kung hindi mo sya kilala magaalangan kang lapitan sya.
"Yes, magugunaw ang earth kapag nakipag kwentuhan yun." Pabulong na sabi ko lang sa kanya baka marinig kasi ni Mr. Gary sumama pa ang loob sa amin.
"Mommy! Mommy! Mommy! Look what Lolo gave me!" Sabay pa kami ni Thunder na napatayo dahil sa gulat kay Cloud akala ko napano na kung makasigaw.
"What is it?" lumuhod ako para magpantay kami pinakita nya sa akin yung toy car na hawak nya and based on its look hindi eto cheap na toy car.
"Look Lolo has lots of toys sa room, he said sa akin raw po lahat! Dali Mommy tingnan mo, Dad come on lets go." Wala na kaming nagawang magasawa ng hatakin kami ni Cloud paakyat sa kwarto.
I gasped ng makita yung kwarto, this is supposed to be my room here hindi ko alam na pinarenovate pala ni Daddy at para na syang play room sa dami ng toys but what makes me cry talaga is yung picture frame na naka wedding gown ako habang nakayakap kay Thunder magkaharap kami at parehas na nagtititigan habang ang lalaki ng ngiti, eto yung nagsasayaw kaming dalawa at masayang nag uusap. But how?
"I was there on your wedding day, nahihiya akong lumapit at natatakot dahil alam kong mahirap patawarin ang kasalang nagawa ko but I want to see you walking down the aisle kahit pa sa malayo lang, I asked a friend of mine whose invited there to took a picture of you, I am so happy seeing you with that big smile on your face.
This was your old room, pinagawa ko talaga 'tong play room ni Cloud, I know you have a son. I'm never get tired of praying that one day you will forgive me for all the things I've done. I was never a father to you, I wasn't there when you needed me, and I did nothing for you I'm sorry." He said while wiping his tears.
Kung titingnan mo he's right wala naman talaga syang nagawa para sa akin, we wasn't there para ipag tanggol ako sa asawa at anak nya, he wasn't there when we have family day that I chose not to tell to anyone kasi nahihiya ako ako lang ang walang parents, he wasn't there para sabitan ako ng medals kasi nag sikap ako sa pagaaral, he wasn't there noong naospital ako, he wasn't there when the time I need him the most... all my life he wasn't there but I still choose to forgive him despite of everything he does. Dios nga nagpapatawad ako pa kaya?
I hug him. "Let's forget the past dad, past is past we cannot do something to change it. But! We can make new memories naman eh so cheer up Dad. I knew it was you! Kahit sa malayo alam kong ikaw yung nakita ko dati hindi ako namamalikmata lang I'm so touched Dad."
"Lolo, why are you crying? Dad let's make Lolo milk po kasi he's crying diba ako pag nag cry umiinom ng milk then okay na?"
Thunder chuckles at lumuhod para magpantay sila, kasi based sa isang research dapat eye to eye level kayo ng isang bata kapag naguusap. "Lolo's not crying because he wants milk he's not like you na monster sa milk naalala lang ni Lolo ang childhood ni Mommy."
*face palm* - ako.
Kailangan ba talagang sabihan na monster ang anak sa gatas? Si Daddy natawa lang sa sinabi ni Thunder pero yung anak ko wala eto na humihikbi na.
"M-Mommy s-si Daddy he called me monster... waaahhh Mommy!" Niyakap ko na agad ang anak ko at pinadilatan si Thunder na ngingisi ngisi pa habang kakamot kamot sa batok minsan talaga di nya mapigikang hindi asarin ang anak namin kasi namumula na ang pisngi agad cute raw tingnan pero di naman marunong magpatahan. Tss.
"You are the most handsome monster baby." I bit my lower lips kasi nagpapadyak na yung anak ko he hates the word monster.
"But its still monster!" hindi na napigilan ni Daddy, napuno ng tawanan ang kwarto dahil sa anak ko, well maganda na rin 'to kesa sa magdrama.
4