Ik ruik de geur van het bloed maar ik probeer het te negeren.
Angel blijft hongerig naar het gillende meisje kijken.
Jacob staat voor me.
Ik laat me tanden zien.
Ik zie dat Angel verbaasd naar Jacob kijkt.
Angel komt langzaam naar Jacob toe lopen.
Jacob kijkt haar aan, maar hij doet niks.
Als ze zo een paar seconde hebben gekeken zie ik een gemene grijns op Angel's gezicht komen.
Jacob loopt naar links en Angel naar rechts om me heen.
Ik ruik de geur van Jino!
'Jino schiet op!' Gil ik via de link.
Jino schiet uit de struiken samen met Sem en Jill.
Jill springt op Angel.
Angel probeert haar van haar af te gooien maar het lukt niet.
'Jack, luister nou, dit wilden jij toch niet zijn!' Zegt Jino.
Jacob ziet er ineens heel verward uit.
Hij krijgt langzaam bruine ogen.
Jacob rent op Angel af en pakt haar bij haar keel.
Hij bijt door en ze hangt slap.
Het meisje ziet er bang uit.
Ze begint te gillen.
Angels ogen draaien weg en ze hangt slap.
Jacob laat haar vallen.
Ik loop langzaam naar hem meisje toe.
Ik weet niet hoe ik haar gerust moet stellen zonder iets te zeggen.
Ik vraag me af waar haar moeder is.
'Laat maar aan mij over.' Zegt Jill via de link
Ze rent de struiken in en komt een paar seconde later weer terug in mensen vorm met een stok in haar hand.
'Wegwezen!' Roept ze naar ons.
Ze is echt heel goed in toneel spelen.
Ze gooit een stok naar Jacob toe.
We rennen allemaal weg.
'Ik probeer haar bezig te houden en te vragen waar haar ouders zijn wacht even!' Zegt ze via de link.
We verstoppen ons in de struiken.
'Waar is je moeder?' Vraagt Jill.
'Ik ben haar kwijt geraakt in het bos toen ze de spullen uit de auto ging halen!' Zegt ze bang.
Ze is een jaar of 6 zie ik.
'Zullen we haar dan even gaan zoeken?' Vraagt Jill terwijl ze haar hand uit steekt.
Het meisje knikt.
Het meisje pakt Jill's hand en zo lopen ze weg.
'Gaan je mee naar het politiebureau, dan kan de rest terug naar de roedel.' Zegt ze via de link.
'Ik kom eraan!' Zeg ik terug.
Jill en ik rijden naar het politiebureau, dan kunnen jullie terug naar de roedel.
Iedereen knikt.
Ik verander in een mens en ren richting de auto, de andere rennen richting de roedel.
Jill komt op dat moment aan met het meisje.
Ik stel me voor: Sasha. Zeg ik.
'Sarah.' Zegt ze verlegen.
We stappen in de auto op weg naar het politiebureau.
Als we bij het politiebureau naar binnenlopen worden we begroet door een politie agent.
Hij geeft ons een hand: Henk Klous. Zegt hij.
Het is een man van tussen de 50 en 55.
Hij heeft een vriendelijk gezicht met een paar rimpels en een grijze bos met haar.
'Jill Country.' Zegt ze.
Hij geeft mij ook een hand.
'Sasha van Dijk.' Zeg ik.
Hij geeft Sarah een hand en zegt:'En wie ben jij?' Vraagt hij met een vriendelijk gezicht.
'Sarah.'
'En wat is je achternaam?' Vraagt Henk.
'Van Der erg.' Zegt ze verlegen.
De man glimlacht en begeleid ons naar binnen.
Hij houd de deur voor ons open en gaat aan een bureau zitten.
We gaan op 2 zwarte stoelen zitten met blauwe kussens erop.
Sarah gaat aan een klein tafeltje zitten met kleur potloden en een kleurplaat.
'Dus, wat is er precies gebeurd?' Vraagt de man.
'Ik was samen met Sasha door het bos aan het wandelen en toen hoorden ik iemand gillen.'
De man knikt en schrijft alles op.
'Toen ik keek was het Sarah en ze werd omringt door wolven.
'Toen heb ik een stok gepakt en naar ze toe gegooid, toen zijn ze weggerend.'
'Maar nu is het probleem dat ze haar moeder kwijt is geraakt, we wilden eerst zelf gaan zoeken maar dat bos is te groot!'
De man schrijft alles op en knikt.
Als de man klaar is met alles op te schrijven zegt hij:'Het is al bekend dat er veel wolven door het bos rond lopen, ze zijn groter dan andere wolf, er word onderzoek naar gedaan.'
'Er beweerden zelfs mensen dat ze een zwarte wolf van wel 2 meter hebben gezien!'
Jacob! Schiet er door me hoofd.
Jill kijkt me aan.
Ze dacht dus ook het zelfde.
'Maar wat doen we nu met Sarah?' Vraagt Jill.
'Dat is heel simpel, ze weet haar voornaam en haar achternaam dus ik typ dat in op de computer, en dan heb ik haar adres en telefoon nummer!' Zegt hij terwijl hij ijverig begint te typen.
De man draait het scherm naar ons toe.
Er staan 3 namen op: Tom Van Der Erg, Wilma Van Der Erg en Sarah Van Der Erg.
Er staat ook een adres en telefoon nummer op.
'Sarah?' Vraagt Henk
Sarah kijkt hem aan.
'Heten jou ouders: Tom en Wilma?'
Sarah knikt blij.
'Dan gaan we je ouders even opbellen.
Henk toets het telefoon nummer in hij gaat een paar keer over.
'Goedemiddag, u spreekt met Henk Klous van Politiebureau in Den Haag klopt het dat u u dochter kwijt ben?'
Ik kan niet verstaan wat te de man aan de aan de telefoon zegt.
'Oké, komt u haar dan ophalen, oké, dan zie ik u binnen een half uurtje, fijne dag verder.'
Hij legt de telefoon neer en knikt.
'Yeeh!' Zegt Sarah blij.
'U mag nog blijven als u dat wilt.' Zegt Henk.
We knikken allebei.
'Willen jullie allebei een kop thee?' Vraagt hij.
We knikken weer.
Henk komt later terug met 2 koppen thee en een Wickey.
Een half uur later komt er een man en een vrouw van ongeveer 35 binnen lopen.
Sarah rent blij op ze af en geeft ze een knuffel.
'Oh lieverdje toch!' Zegt de moeder blij.
Als ze uit ge knuffelt zijn geeft de man en vrouw ons een hand en stellen zich voor: Tom en Wilma.
Wij stellen ons ook voor: Sasha en Jill.
Ze glimlachen vriendelijk.
'Hebben jullie Sarah gevonden?'
'Ja maar Jill heeft haar echt gevonden.' Zeg ik blij.
'Dankjewel, als we ooit nog wat terug kunnen doen geven jullie maar een gil'