***California***
*Lee's Point of View
"Lee ... bakit parang ang tamis naman nitong cup cake na ginawa mo?" pagrereklamo ni Sheyna at tinikman ulit ang cupcake na ginawa ko.
Nasa kusina kasi kame at nagluluto ako ng paborito niyang cupcakes.
"Kasi ... matamis din ang pagmamahal ko sayo..." sabi ko habang nagbebake.
Napansin kong hindi na siya nagsalita kaya napahinto ako sa pagbebake.
"Bakit?" tanung ko sakanya.
"W-wala... sige tawagin mo nalang ako pagtapus kana..." sabi niya at nagmamadaling umakyat sa taas.
Anu ba sinabi ko?
Kaya ipinagpatuloy ko na ang pagbebake ko ng mga cupcakes. Pagkatapus kong magbake ay pinuntahan ko siya sakanyang kwarto.
Kumatok at ilang saglit lang ay bumukas ang pinto.
"What is it?" bungad niya sakin.
Ngumiti ako sakanya.
"Tapus na ko sa paggawa ng mga cupcakes mo... inihanda ko na doon sa lamesa.." sabi ko sakanya at ngumiti.
Napangiti naman siya na parang bata at mas binuksan niya pa ang pinto ng malaki.
"Talaga?..." excited na tanung niya sakin.
"Oo naman... tara?.." sabi ko at niyaya siyang bumaba at pumunta sa kusina para kumain ng mga cupcakes na ginawa ko.
Lumabas siya at nauna ng bumaba papuntang kusina.
Haaaiiii.... Kahit kalian talaga paborito niya ang cupcakes. Matakaw padin siya at isip bata. Kaya mahal ko siya eh...
*Sheyna's Point of View
"Wow! Ang sharap naman nitong cupcakes na ginawa mo Lee..." sabi ko habang kumakain.
Ang sarap talaga ng pagkakagawa parang hindi nakakasawa. Saka maganda pa sa paningin.. Alam niya ang paborito kong pagkain at kulay.
"Talaga? Akala ko ba subrang tamis?" pang aasar niya sakin habang nakatingin lang sakin.
Wala ba siyang balak kumain ng cupcake na ginawa niya? Nakakahiya naman...
"A-ahmm..." napahinto ako sa pagkain at napayuko.
"Hey... I'm just joking..." sabi niya at binigyan ako ng isang napakatamis na ngiti.
Ngumiti rin ako sakanya.
"Loko ka talaga Lee..." sabi ko sakanya sabay ngiti.
"Hahaha! Kaw kasi eh... patikim nga..." sabi niya sabay kagat sa cupcake ko.
"Waaaaah! Bakit mo kinagat ang cupcake ko?!"
Kawawa yung cupcake ko. Kinagat niya. Akin lang yun eh.
"Bakit? Masama ba?" tanung niya sakin na parang hindi alam kung anu ang ginawa niya.
Hmmmmmfff!
"Cupcake ko yun eh!" sigaw ko sakanya na parang immature.
Alam kong parang bata ako ngayon sa inaasal ko. Eh sa AKIN YUNG CUPCAKE NA KULAY SKYBLUE EH. AKIN LANG YUN. MINE IS ONLY MINE. Kaya humanda ka Lee, kinain mo yung mahal kong cupcake.
"Ows... ikaw ba ang gumawa?" pang aasar niya sakin.
Mas lalo namang umusok ang taenga ko sa sinabi niya. Kahit hindi ako ang gumawa basta't ibinigay mo sakin. AKIN LANG YUN DAPAT.
"OO AKIN LANG! ANG SAMA MO LEE!" sigaw ko sakanya.
Kaya napatayo siya at napatakip ng tenga.
"HAHAHAHA! EH ASAL BATA KA PALA EH! BLEEEH..." panunukso niya sakin at tumakbo.
Habulan pala ha...
"KYAAAAAAH!! IKAW ANG ASAL BATA!!" at hinabol ko siya.
Naghabulan kame buong maghapun. Ang daya kasi eh. Para siyang kabayo kung tumakbo. Ang bilis bilis. Parang hihikain ako nito. Grave kung may mabilis pa talaga sa kabayo siguro ganun siya. Ang haba kasi ng mga binti niya at mabilis siyang kumilos parang robot at higit sa lahat parang hindi siya napapagod..
Seroiusly??
Tao ba 'tong hinahabul ko o robot?? ang bilis bilis kasing tumakbo eh.