Chapter 14
"WHY?" Napahinto rin siya nang huminto ako sa paglalakad.
"Hindi ba ako magpapaalam kay ate?" Alanganing tanong ko. Mahigit limang oras na kami ni kuya Santi dito sa hardin bago siya mag-desisyon. He'll take me with him to Manila.
Kumunot ang noo niya batay sa nakikita ko sa tulong ng liwanag ng posteng nasa patio.
I bit my lower lip. "B-baka kasi mag-alala si ate..."
Humigpit ang pagkakahawak niya sa pulso ko. "May nagtatanan bang nagpapaalam?"
"Tanan?" Umawang ang mga labi ko.
"Ano ba sa tingin mo, Kara? You agreed to run away with me, right?"
"Oo... pero..." bigla akong nalito. Sinabi ko naman talagang sasama ako sa kanya, as in kahit saan sasama ako. Kaya lang paano si ate Camilla? Ito na nga lang ang nag-iisang kamag-anak ko sa mundo iiwan ko pa ba? Saka buntis si ate, baka makasama kung pag-aalalahanin ko pa-
"Let's go." Naputol ang pag-iisip ko nang halos kaladkarin na ako ni kuya Santi.
"Kuya!" Mabilis ang mga hakbang ko sa pagsunod sa kanya. Kung hindi ko bibilisan ay baka masubsob ako dahil higit na mas mahahaba ang mga biyas niya kesa sakin.
Tinalunton namin ang gilid ng Villa patungo sa garahian ng mga sasakyan.
I stopped in front of his grandparents mansion. Sa taas kasi ng mansion ay may malaking relo na kulay pilak bilang desenyo sa gawing main door.
Ayon sa oras na iyon ay mag-a-alas onse na ng gabi. Panibagong araw na naman kinabukasan at baka hindi ko na lang mamalayan, araw na pala ng pagpunta ni Kuya Santi sa ibang bansa. Iniisip ko pa lang ay naninikip na agad ang dibdib ko. Talagang mahihiwalay na ako sa kanya kung hindi ako sasama ngayon sa pagtakas.
Inis siyang lumingon sa akin nang mabunggo ako sa likuran niya. "Kara, we're in hurry. Baka ngayon alam na nilang wala ka pa, maghahanap na sila!"
"S-sorry..."
Itinaas niya ang baba kogamit ang dalawa niyang daliri. "Hindi ako galit, okay? Natatakot lang ako namay makakita sa atin. Sa mga mata ng mga tao rito, hindi tayo pwede. They loveyou so much, and knowing my reputation, hindi sila papayag na bumagsak ka lang saakin. Besides, I am almost ten-year older than you."
"I am turning seventeen on-"
"To hell with that. Masi-silya- elektrika pa rin ako." Muli niya akong hinila.
"Saan tayo pupunta sa Maynila, kuya?" Malamang kasi sa condo niya rin kami unang hahanapin nina ate Camilla.
Marami rin ang nakakita sa amin kanina ni kuya Santi na magkasama. Isa pa, may ilang CCTV dito sa loob ng villa. Malamang malalaman nila ang lahat kapag ipina-review nila iyon kapag hindi ako nakabalik kay ate.
"Just come with me. Just trust me." He said annoyed.
Paliko na kami nang may malaking bulto ng lalaki ang lumabas mula sa dilim. Una kong naaninagan ang pulang sindi sa subo-subo nitong sigarilyo kasunod ang matangos nitong ilong na hindi nalalayo sa itsura ng kay kuya Santi.
"Saan kayo pupunta?" Flat ang tono ngunit naroon ang pagdududa.
"Kuya!" Napahakbang paatras si kuya Santi subalit mas humigpit ang pagkakahawak niya sa akin.
Nagsalita muli ito. "Dis-oras na ng gabi. And you, Kara, kanina ka pa hinahanap ni Camilla." Napatungo ako nang lumampas patungo sa akin ang nakakalusaw na titig ni kuya Hunter.
Ibinaba ko sa sementadong sahig ang aking paningin habang ang dibdib ko ay walang tigil sa pagkabog nang malakas na halos ika-bingi ko na.
Sana naman ay hindi maghinala si kuya Hunter. Ayaw kong magalit siya kay kuya Santi. Ayaw kong paglayuin nila kaming dalawa.
Hindi ko pa rin magawang iangat ang mukha ko. Hindi, dahil mahuhuli niya ang pag-aalinlangan ko. "K-kasi..."
"Your keys," anangbaritonong boses nito. Si Kuya Santi na ang kausap.
"Pati ba naman iyong ginagamit kong kotse rito, kukunin pa?" angal ni Kuya Santi.
Naramdaman ko ang pagalawan ng mga muscles sa braso niyang kinasasandigan ko.
"Santi, just give me your car damn keys." Ani kuya Hunter.
"Why?" Sa boses ni kuya Santi na halatang nayayamot na.
"Sira ang sasakyan ko, pahiram muna ng sa'yo." I know na hindi iyon totoo. Ramdam ko, nagsisinungaling si kuya Hunter. May alam na ba siya?
"Marami namang sasakyan sa-"
Pumalatak si Kuya Hunter. "Iwant your car. Bakit may pupuntahan ka ba ngayong gabi para hindi mo ibigay angsusi sa akin? Bakit? Ano na naman bang kalokohan ang naiisip mong gawin?"
Saglit na natahimik ang paligid. Nanatili akong nakatungo at nakikiramdam lang sa kanilang magkapatid. Maya-maya ay nagpakawala nang malalim na buntung-hininga si kuya Santi.
"Fine." At kasunod niyon ay ang pagkalansingan ng kung ano mang matingkad na bagay sa dilim na kanyang kinuha mula sa bulsa ng pantalong suot-suot niya.
Tinanggap ni Kuya Hunterang inabot niya saka muli kong naramdaman ang kanyang titig sa akin. "Thanks,bro. And you, Kara. Umuwi ka na. Hindi magandang tingnan na magkasama kayo niSanti nang ganitong oras."
"Opo..." kiming sagot ko.
Nang hindi ko na gaanong naririnig ang yabag ni kuya Hunter ay saka lang ako tumingala sa lalaking katabi ko.
Sapo-sapo ni kuya Santi ang ulo niya habang mahina siyang nagmumura nang paulit-ulit.
"Kuya Santi."
"Nasa Maynila ang ibang kotse ko, hindi ako makakakuha ng sasakyan dito dahil malalaman nila na aalis ako. Tsk." Napaungol pa siya sa depresyon.
"Kay Manong Jun, we can ask for his help." Tukoy ko sa guwardiyang ka-close ko sa guard house ng villa. "Papakuha ako ng susi sa kanya-"
"Tara."
"Saan tayo?" Ni hindi man lang niya iko-consider iyong sinabi ko? Sabagay, mahirap na at baka makarating kay kuya Hunter na aalis si kuya Santi.
Ang labo... ang komplikado palang magmahal.
I followed him until we reached the end of the Villa Montemayor. Papasok na kami ngayon sa pinaka-rancho. Mas madilim doon kesa sa dinaanan namin. Ang inaalala ko lang ay baka may makakita sa aming nagro-rondang tauhan ng Hacienda at magtaka kung bakit narito kami ni kuya Santi sa ganitong oras ng gabi.
"Kuya..." sa liwanag ng buwan ay pinagmasdan ko ang seryosong mukha niya.
Bumilis ang mga hakbang niya at kita ko ang pagtulo ng pawis mula sa kaniyang mukha patungo sa kanyang leeg. Malamig pero pinagpapawisan siya? Marahil katulad ko ay nine-niyerbiyos din siya.
"Hindi nila tayo puwedeng makita kung gusto mo pa akong mabuhay."
Ang cute niyang mag-panic! Sinaway ko ang sarili ko, kinikilig pa ako gayong namo-mroblema na nga ang lalaking mahal ko.
"Hindi tanga ang kuya ko, Kara. Siguradong alam niya na itatakas kita."
"Sasabihin kong mahal kita... na nagmamahalan ta-"
"You still don't understand,do you?" Nagpakawala siya ng malalim na paghinga. "Halos kapatid na kita, haloskamag-anak na ang turing sa 'yo ng pamilya ko."
"But where not related by blood... walang masama kung magiging tayo." Pangangatwiran ko.
Baka namin kasi pwedenaming mailusot ito. Kung sasabihin naming totoong nagmamahalan kami, bakapumayag na sila na maging kami. Baka hindi na nila ipadala si Kuya Santi saibang bansa.
"They won't trust me."
"But I trust you... I am coming with you, because I trust you." I love you...
He smirked. "I'm not harmless as you think I am."
Ngumisi ako at tumungo. "But I know you won't hurt me..."
"Come here..." Umakbay siya sa akin habang patuloy lang kami sa paglalakad. "Bakit kasi ang tagal mong mag-eighteen." Bulong niya na inis na inis.
Ewan pero natatawa ako. Ang cute-cute niya kasi. Problemadong-problemado siya sa edad ko.
Iniyakap ko ang isang braso ko sa bewang niya. "Eh, di bumalik tayo pag 18 na ako..."
Mula sa kuwadra ay nagtungo kami sa karatig na lupain ng hacienda. Inalalayan ako ni kuya Santi sa bitak-bitak na mga bato hanggang sa makarating kami sa medyo elevated na parte ng damuhan.
"Dito muna tayo..." mas maliwanag ang tama ng buwan sa parteng ito kaya mas klarado kong nakikita si kuya Santi ngayon kesa kanina.
Pawisan na pala ang suot niyang T-shirt kaya hindi na ako nagtaka nang bigla niya iyong hubarin at ilatag sa damuhan. Naupos siya roon at saka ako tinawag.
"Baka sipunin ka..." nag-aalalang sabi ko. Kinuha ko ang panyo na dala ko sa aking bulsa at saka iniabot sa kanya.
Tinanggap niya iyon pero mukha niya lang ang kanyang pinunasan. Maya-maya ay dumudukot na siya sa bulsa niya.
"Sinong tatawagan mo?" I asked when I saw his cellphone on his hand.
"A friend." Sagot niya habang nagda-dial. Hindi ko maintindihan ang usapan nila dahil naging abala ako sa pagpayapa sa kumukulo kong tiyan.
Kanina pa pala ako hindi kumakain. Pero 'di ba nga may kasabihang; 'When you're hungry, love will kep us alive.' Ay mali, hindi pala kasabihan iyon, lyrics pala sa kanta. Pero bagay iyon sa sitwasyon ngayon, bubusugin ko na lang ang mga mata ko sa pagmamasid sa poging ito.
Nang matapos siyang makipag-usap ay sinenyasan niya akong lumapit sa kinauupuan niya. "Bukas darating dito iyong kaibigan kong taga Maynila, susunduin niya tayo sa dulo ng kaparangan, from there ba-biyahe tayong pa-Maynila tapos pupunta tayong Singapore."
"S-sige..." wala na talagang atrasan ito. Planado na lahat. Kinilikig ako. Ano kayang magiging buhay ko kasama si kuya Santi? Magiging masaya ba kami? Aba, syempre! Walang dahilan para hindi ako sumaya sa piling niya!
"Fow now, let's rest..." hinila niya ako pahiga kasama siya.
Magkatabi kami ngayon at kagaya ng dati ay humilig ako sa balikat niya. Ganito naman kami noon kapag nahihiga kami sa damuhan, o kahit sa kama sa alin man sa kuwarto naming dalawa.
Pero kakaiba ang sa ngayon.
Hindi na kami magkapatid sa mga mata namin. Hindi na magkaibigan. Hindi ko na siya kuya at hindi na ako ang munti niyang prinsesa.
Dahil kami na ni kuya Santi. I am now his girl... and that made me so damn happy!
Sumiksik pa ako sa hubad niyang dibdib. Para akong naku-kuriente sa pagkakadikit ng mga katawan naming dalawa, ramdam na ramdam ko siya at amoy na amoy din. Oo nga at may kaunti pa siyang pawis, pero hindi nagbago ang amoy niya mula kanina.
Mabango ang perfume niya na humalo sa pawis niya. Malamig ang makinis na balat niya na nakadikit sa akin ngayon ay nalalanghap ko ang pinaghalong amoy ng mint bubble gum, sigarilyo at ng toothpaste na gamit niya.
Wala yatang posibilidad na mati-turn off ako sa lalaking ito. Lahat maski kapintasang meron si kuya Santi ay minahal ko na.
Siguro kapag matagal na kami, kapag palagay na ako bilang girlfriend niya ay pipigilan ko na siya sa ilang bisyo niya. Siguro naman makikinig siya sa akin kung makikiusap ako sa kanyang itigil niya na ang paninigarilyo.
"What are you thinking?" He asked.
"Wala... hindi lang ako makapaniwala. Para kasing panaginip na kasama kita ngayon."
Tumagilid si kuya Santi paharap sa akin. He planted soft kisses on my head. "This is real, Kara..."
Napapikit ako sasensasyong dulot niyon. It was sweet and heartwhelming kisses. Napadilat ako nang humigpit ang pagkakayap niya sa bewang ko.I lifted my head and looked into his dark eyes.
"Kara, sa akin ka na, di ba?" Ang mga mata niya na tila nagkaroon ng ibang kulay sa dilim. Mas lumalim din ang paraan ng kanyang pagkakatitig sa akin.
Tumango ako.
Gumuhit ang hindi ko kilalang ngiti sa mga labi niya. Umusod siya at saka inabot ang mga labi ko.
Napapikit ako sa paglalapat ng mga labi naming dalawa. Kusang umakyat sa balikat niya ang mga braso ko para mas umangat pa ako at tuluyang maabot niya.
Umungol siya sa pagitannang paghalik sa akin na tila ba nagustuhan niya ang aking pagtugon.Nakakalunod ang mga bagong pakiramdam. Marahan lang sa una ang pagalawa niyahanggang sa umiinit na nang umiinit paglipas ng mga segundo.
Masarap ang lasa ng mga labi niya at magaling ang bawat pag-galaw niyakaya hindi ko maiwasang hindi gumaya. Bumuka ang bibig ko para tanggapin angdila niya na nagpupumilit na makapasok. Nakakapaso pero nakakadala.
Nang maghiwalay ang mga labi namin ay kapwa kami hinihingal. Hindi ako makatingin nang deretso sa kanya. Ito ang unang beses na angsalo kami ni kuya Santi sa ganoong uri ng halik.
Bago pa ako nakahuma ay narinig ko na lang ang pagkapunit ng suot kong damit.
Nakanganga lang ako habang hinihila niya paalis sa katawan ko ang suot ko. Totoo nga ito dahil ramdam ko ang hapdi na dulot ng pagkawasak ng damit ko sa aking balat.
"All of you is mine... Promise me that, Kara." Paos na sabi niya habang ang mukha niya ay unti-unting bumababa sa leeg ko.
"Kuya!" Nanlaki ang mga mata ko ng tumuloy ang mga labi niya sa dibdib ko. Sinubukan ko siyang itulak dahil sa pagkabigla ko pero nabigo ako.
"Akin ka lang..." He pinned me down at halos hindi na ako makakilos sa pagkakadagan niya.
"Kuya..." Napakapit ako sa balikat niya. Hindi ko naman ipagda-damot sa kanya ang sarili ko, pero hindi ako handa sa ngayon. Ni wala akong ideyang dito at ngayon niya gusto. "Kuya... Hindi ko yata kaya..." bakit ang bilis naman yata?
Napasinghap ako nang maramdaman ang basa niyang bibig sa gitna ng dibdib ko. Halos ibaon niya ang mukha niya roon habang ang dalawang kamay niya ay abala sa pagalugad sa iba't-ibang parte ng aking katawan.
"K-Kuya!"
"Shhh..." naglandas sa balat ko ang mainit niyang dila. "I've been dreaming of this, Kara..."
"Hmn..." napaungol ako at napasabunot ng isubo niya ang tuktok ng isa kong dibdib habang ang kaliwang kamay niya ay nakasalo naman sa isa.
Ganito ba ang pakiramdam? Nakakaliyo. Nakakakilabot pero sa magandang paraan.
"Ahhh..." hindi ko napigilan ang pag alpas ng mahabang ungol nang kagat-kagatin niya at laruin ng kanyang dila ang isa kong nipple. "Kuya, t-tama na..."
Nakakahibang ang ginagawaniya sa katawan ko. Ang pagpapatigil ko sa kanya ay kapos sa lakas dahil ibaang isinisigaw ng katawan ko sa sinasabi ng mga labi ko.
Pinagsalitan niya ang dalawang dibdib ko at halos mamanhid na ang mga ito sa paglamas niya. Pero may mas hihigit pa pala doon.
Naglakbay na rin ang isang kamay niya sa mga hita ko. Pumipisil at humihimas. Napakurap na lang ako nang sa pagbaba ng kamay niya ay kasama na nito ang undies na suot-suot ko.
Nanlamig ang pakiramdam ko nang simulan niya nang kalagin ang kanyang sinturon.
Am I gonna see that 'thing' again?
Nakita ko na iyon noon. Ilang gabi akong nabalisa at hindi iyon maalis sa batang isipan ko noon. Hindi ako pinatahimik, nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naaalala ko na nakita ko si kuya Santi... na nakita ko ang buong siya.
May ipinagbago kaya iyon ngayon?
Gaano na ba katagal ng huli ko iyong makita? Bata pa ako non, ano na kaya ang itsura niyon ngayon? Mas malaki na ba? Mas mahaba? Kakayanin ko kaya?
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Kinakabahan ako, natatakot pero humahalo ang kakaibang pakiramdam; ang pananabik.
Are we really gonna do it?
Is he really gonna take me now?
Nang tingnan ko siya ay nakatitig din pala siya sa mukha ko.
Ito na nga ang sinasabi niya noon... he'll fu ck me... Kagaya sa mga ibang naging girlfriends niya. Hindi man ako nakaharap sa salamin ngayon ay batid kong nakabadya na sa mukha ko ang takot.
"Shhh... I'm not going to fuc k you, because I will make love with you, Kara."
'Make love...' sounds better. Marahan akong ngumiti sa kanya, giving him my permission.
At unti-unti nang lumadlad sa paningin ko ang 'bagay' na iyon. Tayong-tayo iyon at tila nagmamalaki pa sa paningin ko. Did I really made him this hard?
I closed my eyes when he positioned himself between my legs. Natatakot ako sa susunod na mangyayari pero at the same time ay nasasabik ako. "And after this ayoko ng tatawagin mo akong 'kuya'."
Alam kong hindi ako ang una sa kanya, alam kong marami na siyang babaeng nadala sa kama. Gustuhin ko mang magselos ay huli na, dahil nangyari na ang mga iyon. Pero sa akin na siya ngayon. At kung isa ito sa mga bagay na gusto ni kuya Santi sa pakikipag-relasyon ay ibibigay ko rin ito sa kanya.
I wanted to do thiswith him. I want to know everything about having a relationship with him. Kayakong maging katulad nina Ate Holly, nina Ate Kyla o kung sino pang mga babaengdumaan sa buhay niya. Pag-aaralan ko kung paano siya paligayahin sa lahat ngaspeto
"I'll take you now..." kasabay niyon ay pagbulusok ng sakit sa kaibuturan ko na halos humati sa kahimay-himayan ng katawan ko.
"Ah..." I almost lost my mind when he buried himself inside me. Hindi ko na napigilang 'wag umiyak pero hindi ako bibitaw. Hindi. Kaya ko ito.
"Fu ck!" Paungol na sambit niya. "You're so tight..."
"K-kuya... m-masakit!" I said between my sobs. "Dahan-dahan lang... don't worry I can take it..." I can take you.
He bowed his head and kissed me on the lips. "You'll get used to it." Sabi niya sa pagitan nang pag-angkin sa mga labi ko.
"Hmn..." ungol ko nang sipsipin niya ang dila ko. Malapit na talagang mawala ang katinuan ko sa pinaga-gagawa niya.
"Agh..." With the next thrust he lost his control. Halos bumaon ang mga kuko ko sa balikat niya sa sakit na dulot nang mabilis niyang pag-labas-masok sa akin.
"Kuya... hmn..." unti-unti nang natatabunan ng kakaibang kiliti ang sakit. Namalayan ko na lang na marahan ko nang ginagagad ang pagkilos niya sa ibabaw ko. Nakayakap na rin ang mga binti ko sa hubad niyang torso.
Pabilis nang pabilis siya na tila may hinahabol na kung ano. Malakas ang tibok ng puso niya ayon sa nararamdaman kong pagkabog ng dibdib niya sa ibabaw ng dibdib ko.
"Say my name, Kara..." he pleaded.
"S-Santi..." I opened my eyes and looked into his. "Santi..."
"That's more like it, baby." He smiled seductively while thrusting in and out inside me. He's thrusting hard like there's no tomorrow.
"Santi... hmn..." pakiramdam ko'y maiihi ako sa patuloy na pag-iinit ng aking puson. Nakagat ko na lamang ang labi ko nang maramdam ko ang mainit na bagay na gustong kumawala sa akin.
"Ahhh..." ungol niya. "nilabasan ka na..." hindi ko maintindihan kung ano ang tinutukoy niya dahil hibang pa rin ako sa patuloy na pagkawala ng mainit na bagay mula sa akin.
Ilang sandli pa ay nanigas na rin ang kalamnan niya at kasunod niyon ay ang pagkapuno ko sa pagitan ng aking mga hita.
"Ahhh... Aya Karissa!" He exploded inside me. Naghalo ang katas naming dalawa and it makes me smile.
"I love you, Santi..." hindi ko ito pagsisisihan...
Umikot siya at hinila ako paibabaw upang magkapalit kami ng posisyon.
"Magagalit sina ate..." bulong ko habang nakasubsob ako sa dibdib niya habol ang aking sariling paghinga.
"Sasaluhin ko ang galit nila." May bakas din ng hingal ang boses niya. Inabot niya ang napunit kong damit at saka ikinumot sa hubad kong likuran.
Tumaas ako at tiningnansiya. "P-paano pala kapag mabuntis ako?" I was aware that what we had was unprotectedsex. Kahit first time ko, alam ko kung gaano kaimportante ang safe sex. Angkaso ay naging mabilis ang mga pangyayari kanina kaya hindi ko na siya napaalalahanan.Maski ako ay nakalimot na rin.
"Papanagutan kita." He reassured me.
Sa pagsama ko sa kanya ay wala pa naman sa isip ko ang pagkakaanak kaya natatakot ako, pero dahil sa sinabi niya, nabura na ang pag-aalala ko.
"Santi..." naiiyak na sambit ko. "I love you, I promise to be good. Gagawin ko ang lahat para hindi ka magsisi, para hindi mo ako iwan."
He just smiled. Sa mga oras na ito ako ang pinakamaligayang babae sa mundo.
JAMILLEFUMAH