JUMP TO: 2 years after
Umalis si tamz at nagtungo sa Paris, hindi naman nabigo si Tamz sa pagpatuloy niya sa kanyang mga pangarap. Dito mas nahasa ang kanyang talento sa pagdedesign ng mga damit. Ginugugol niya ang kanyang sarili sa pagtatrabaho para sa pamilya niya, at para hindi alintana ang pagka miss sa kanyang mga kaibigan at kay Jamie walang araw na hindi nagpaka-busy si tamz. Kayod dito kayod dun. Ipinagpatuloy man ni Tamz ang kanyang pagiging fashion designer, hindi na rin naalis sa kanya ang pagiging racer. Sa tuwing nababakante siya naghahanap siya ng kung saan pwedeng manood ng racing sa ganitong paraan, pakiramdam niya kasama niya pa rin si Jamie.
Samantalang si Jamie naman ay natuloy sa US, dun niya pinagpatuloy ang kanyang paggaling kasama ang kanyang pamilya. First time din nakasama ni Jamie ang kanyang mga pamangkin. Masaya naman si Jamie sa tuwing nakikita niya ang kanyang mga pamangkin na naglalaro, sa tuwing nakikita niya ng kanyang mga kuya at si dada luis na magkasama, ganoon pa man hindi pa rin maiwasan makita ang lungkot sa kanyang mga mata. Ang pag-alis ni Tamz ay nag-iwan ng malaking tanong kay Jamie. Kung minsan pag mag-isa na lamang siya sa kwarto at tuwing naiisip niya si tamz, hindi niya maiwasang mainis at umiyak sa galit. Madalas niya rin pinagmamasdan ang trophy at medalya na nakamit ni tamz para sa kanya.
Sina Andrei at Lucy naman ay may kanya-kanya na ring trabaho, while si jasmine naman ay kinasal na kay Erik.
Magdadalawang taon na rin nung nung separate ways sina Jamie at Tamz. Sa kabila ng maghabnag panahon, Jamie decided to go to Paris to look for tamz. Pinakiusapan niya si Jasmine na ibigay ang addres ni tamz sa Paris.
Pagkadating palang sa paris sobrang excited na si Jamie makita si Tamz, agad itong pumunta sa address na ibingay ni Jasmine.
INT OFFICE - RECEPTION AREA
RECEPTIONIST: Hi ma'am good morning!
JAMIE: Good Morning!
RECEPTIONIST: What floor are you ma'am?
JAMIE: 15TH floor.
RECEPTIONIST: Did you make an appointment ma'am?
JAMEI: Ahhh no, i'm just visiting a friend.
RRECEPTIONIST: Kindly log here ma'am ang please wear this visitor's Id.
JAMIEl: Thank you.
RECETIONIST: You're welcome! Have a nice day ma'am.
Habang nagaantay ng elevator kitang kita sa mukha ni Jamie ang pag excite na makita si Tamz. Ngiting ngiti ito nang mapansin niya ang kanyang reflection sa pintuan ng elevator bigla niyang naisipan na mag CR muna upang mag-ayos.
Tumungo si Jamie sa CR, pag alis nito sa pintuan ng elevator ay siya rin naman pagbukas ng elevator na bungad ay si Tamz, lumabas is tamz kasama ang kanyang client palabas ng lobby.
Ilang saglit lang ay bumalik na si Jamie at nagabang ulit ng elevator. Maya maya lang nkasakay na si Jamie sa elevator, excited at kabado si Jamie, panay ayos ito sa salamin. Pagkalapag na pagkalapag niya 15th floor, tumungo ito sa front desk.
RECEPTIONIST 2: Welcome to BCBG Max azria, good morning ma'am!
JAMIE: Hi, are you a Filipino?
RECEPTIONIST 2: Filipino din po kayo ma'am?
JAMIE: yes!
RECEPTIONIST 2: Hello po ma'am anu pong maipaglilingkod kop o sa inyo ma'am?
JAMIE: Ahhhh Ms. Andyan ba si Tamz?
RECEPTIONIST 2: Tamz? Ahhhhh si Ma'am tamz, naku ma'am kababa niya lang po, hindi po ba kayo nagkasalubong? (Nagulat si Jamie sa sa sinabi ng receptionist)
JAMIE: Kababa lang po
RECEPTIONIST 2: yan din po yung elevator na sakay ni tamz, yung elevator na sinakyan niyo po.
JAMIE: Huh? (napapikit nalang ng mata si Jamie pagkadismaya), ahh Ms. Babalik pa ba siya?
RECPTIONIST 2: Ang alam ko po kase Ma'am may kasama siyang client. Pero mukhang hindi niya naman po bitbit kanina ang mga gamit niya baka ossibleng bumalik pa po siya, (saad ng receptionist)
JAMIE: Ahhh, sige aantayin ko nalang siya medyomaaga pa naman.
RECEPTIONIST 2: Okay po.
Umupo si Jamie sa waiting area sa office at dun hinintay si tamz. Magdadalawang oras na wala pa rin si tamz.
CUT TO: RECEPTION AREA
Kasama pa rin ni tamz ang kanyang client animoy may kausap lang sa telepono, habang si Tamz naman ay nasa Receptionist pinagmamasdan ang mga clienteng nag lolog sa logbook. Maya maya lang ay nanlaki ang mata nito ng mapansin ang pangalan Jamie Ramos. Agad niya kinuha ang logbook at tiningnan ang detalye kung anung office ang pinuntahan, sa pagaakalang baka kapangalan lang. Pero mas nagulat ito ng makita niyang papunta sa offie nila at ang person to visit ay pangalang niya ang nakalagay. Agad napalunok ng laway si Tamz at napatingin tingin sa paligid. Kinuha niya ang kanyang telepono at tinawagan ang kanyang staff.
CUT TO: Sa waiting area..
STAFF 1: Yes ma'am tamz, eto lang po ba mga kaylangan niyo (habang hawak ang bag ni tamz at ang envelop, tila'y pinapadala sa kanya sa baba at halatang iniiwasan si Jamie sa pagaakalang galit ito sa kanya)
Tumayo si Jamie at nilapitan ang receptionist
JAMIE: Ahhh miss, babalik na lang siguro ako, baka kase hindi siya babalik, pwede ba akong humingi ng favor? Kung sakaling bumalik siya pwede mo ba tong ibigay sa kanya (inabot ni Jamie ang kapirasong papel na nakasulat ang pangalan at cp number niya)
RECPETIONIST 2: Okay po ma'am, don't worry iaabot ko po ito, anu pong pangalan nila ulit ma'am?
JAMIE: Jamie, pakisabi nalng Jamie. Thank you po.
RECEPTIONIST 2: Okay po Ms. Jamie. You're welcome po.
Umalis si Jamie at nagtungo sa elevator, kasabay niyang ang staff na bitbit ng mga gamit ni Tmaz, Habnag si Tamz naman ay na reception area at inaanaty ang kanyang staff. Pagkalapag ng elevator lumabas si jamei ng biglang nag ring kanyang phone kaya napatigil ito sa paglalakad at nang tiningnan ang kanyang cp si dada luis pala ang tumatawag, agad niya naman itong sinagot.
TAMZ: Naku salamat ha (dalidali kinuha ni Tamz ang kanyang mga gamit at umalis).
Pagkabalik ng staff patungong elevator ay saka lang natapos ang paguusap ni Jamie at ng kanyang Dada Luis sa phone.
Kinabukasan ay bumalik ulit si Jamie sa office ni tamz. Pagkabukas ng elevator napansin agad ni tamz ang paglabas ni Jamie habang sa exit area ito. Muling lumbas si Jamie at dali daling hinabol ang elevator ngunit hindi niya ito naabutan kaya naisipan niyang gamitin ang exit area, agad siyang pumunta sa may exit area nang biglang....
TAMZ: Ako ba hinahanap mo? (Sambit ni Tamz, napahinto si Jamie at nagulat ng makita si tamz na nakasandal sa pader at nakayuko, tiningnan niya si tamz, halos hindi maipinta ang mukha ni Jamie habang tinitingnan si tamz, gulat ang itsura, na parang galit at inis nang makita si Tamz)
Dahan dahan lumapit si Jamie at hindi inaalis ang tingin nito kay Tamz, samantalang si Tamz naman ay nakayuko pa rin at hindi makuhang tingnan si Jamie. Ilang saglit lamang ay sinampal ni Jamie si tamz. Nanginig ang mga labi ni tamz, namumula ang mga pisngi at napalunok na lamang ito ng kanyang laway.
JAMIE: Gusto kong magalit sayo!(Sambit ni Jamie), you left me with no words, hinanap kita pagkagising na pagkagising ko pero ano? Trophy at medalya ang hinarap sa akin. Bakit? (
TAMZ: Anung ginagawa mo dito? (uniti unti nang namumuo ang mga luha ni Tamz sa kanyang mga mata)
JAMIE: Sagutin mo yung tanong ko, bakit mo ginawa yun? (seryosong tanong ni Jamie, muling napalunok ng laway si Tamz)
TAMZ: Gusto kong tuparin ang pangarap mo (sagot ni tamz)
JAMIE: Anung pakialam mo sa pangarap ko?
TAMZ: Sinagot ko na ang tanong mo, kailangan ko ng umalis may trabaho pa ako.
Sinundan ni Jamie si Tamz...
JAMIE: Sandali hindi pa tayo tapos mag-usap.
TAMZ: Ms. Ramos may trabaho po ako, at saka may mga appointment pa po ako na kailangan asikasuhin, (habang lumapit ito sa kanyang staff), anung appointment ko ngayon? (tanong ni Tamz sa kanang staff, napatingin lamang si Jamie sa kanya habang tumalikod ito at kausapa ng staff)
STAFF: Ma'am may client po kayong imemeet ngayon.
TAMZ: Sino?
STAFF: Bagong cliente poi to ma'am si Jamie Ramos. (napahinto si Tamz at lumingo kay Jamie na nakataas ang mga kilay nito at nakangiti ng sambitin ng staff ang pangalan niya.)
JAMIE: May appointment kang aasikasuhin diba? Ako yung ka appointment mo so dapat mo lang ako asikasuhin. (mulint itinaas ni Jamie ang kanyang dalawang kilay sabay ngiti)
CUT TO:
Pumunta si Jamie at Tamz sa isang pizzateria at don nag-usap.
TAMZ: May mga catalog ako dito na pwede mong pagbasehan sa kung anung gusto mong damit kulay at desenyo. (Inabot ni Tamz ang catalog agad naman binuksan ni Jamie at tiningnan ang ito, sabay kumuha naman si Tams ng notebook to take notes), so para san ba gagamitin?
JAMIE: bakit? (patuloy parin tinitingna ni Jamie ang catalog)
TAMZ: Mahilig ka na rin pala sa mga damit?
JAMIE: Bakit? (pag-uulit ni Jamie)
TAMZ: May mga nagustuhan ka na bang desing?
JAMIE: Bakit?(muling inulit ni Jamie, sa puntong iyon ay naasar na si Tamz sa paulit ulit na tanong ni Jamie na agad naman napansin ni Jamie, sinara niya catalog at nilapag sa mesa, tiningnan niya si tamz), BAKIT? (muling inulit ni Jamie ang tanong)
TAMZ: Anu bang gusto mong marinig?
JAMIE: Bakit? (Asar na asar na si Tamz sa tanong ni Jamie sa sborang asar napapakagat na lamang ito ng kanyang labi)
TAMZ: Kase "MAHAL KITA", yan ba ang gusto mong marinig? O sige, Mahal kita kaya ko ginawa yun, anu Masaya na kana? MAHAL KITA! MAHAL KITA! MAHAL KITA! (unti unti nang napapiyaks si tamz), Pero ang tagal na non Jamie, pinatay na ng sobrang lungkot at pangugulila ko sayo kung anu mang pagmamahal na meron ako. Sa sobrang lungkot at sakit naging manhid na tong puso ko. Akala ko hindi na tayo magkikita, kaya sinanay ko tong sarili kong balewalain itong nararadaman ko sayo. Pero nawala na lahat yun nung nakita kita.
JAMIE: Nakita mo ako?
TAMZ: Nakita kita kahapon.
JAMIE: Nakita mo ako(nagulat si Jamie sa sinabi ni tamz), pero binalewala mo lang ako?
TAMZ: Dahil hindi ko alam kung anung sasabihin ko sayo, ni hindi ko nga alam na magkikita pa tayo. Bakit ba kase pumunta ka pa dito? Para anu? Paalalahanin lang sa akin ang lahat ng sakit.
JAMIE: Hindi mo ba talaga alam kung bakit ako pumunta dito at hanapin ka? Or sadyang nagmamaang mangan ka lang? Kagagaling ko ko lang non, umasa ako na pagkagising ko ikaw yung una kong makikita sa tabi ko, pero kahit ni anino mo wala, alam bo kung gaano kasakit yun? Gabi-gabi ipinagdadasal ko na sana, sana paggising ko naandiyan ka na sa tabi ko pero umaasa lang ako wala, alam mo ba kung gaano kahirap yun? (hindi na napigilan ni Jamie ang kanyang sarili na umiyak sa puntong iyon, ipinahid niya ang kanyang mga luha agad), Araw -araw, wala akong ibang ginawa kungdi antayin ang pagkakataong ito, ang makita ka at makausap ka, araw araw binubuhay ko tong puso ko kase nagbabakasali akong makakasama kita muli. (patuloy parin apg-iyak ni Jamie), pero mukhang nagkamali ako, mukhang hindi mo naintindihan nung sinabi ko sayo na samahan mo ako. (Agad na tumayo si Jamie at paalis n asana ito)
TAMZ: Are you here for good? (napahinto si Jamie at tiningnan ni TAmz)
JAMIE: Nakadepende yan sayo (sagot ni Jamie, tumayo si Tamz at lumapit kay Jamie sabay hinawakan ang mga kamay nito)
TAMZ: Pwede bang ako naman ang hihiling sayo? (seryosong tanong ni Tamz, tiningnan siya ni Jamie), pwedeng samahan mo rin ako dito? Kung okay lang sayo? (napangiti si Jamie kay tamz, lumapit ng konti patungo kay tamz at hinawakan ang mukha at nakipaghead to head)
JAMIE: Okay pa sa okay. (ngiting sagot ni tamz sabay hinalikan ito sa labi)
Umalis sina tamz at Jamie sa pizzateria, pinasyalan nila ang magagandang lugar sa paris, bagay na hindi nila nagawa noon sa Pilipinas, kinagabihan ay sumabay na si Jamie sa bahay ni Tamz.
INT. TAM'S HOUSE -NIGHT
TAMZ: Ayyy teka lang, may ipapakita ako sayo. Pero bago noon pikit ka muna?
JAMIE: Hmmmm? Ayan kana naman tammy ha?
TAMZ: Pikit ka muna, surprise ito para sayo. (agad nama pumikit si Jamie, habang binubuksan ni tamz ang gate ng bahay, nang mabuksan na ang gate dahan dahang inalalayan ni Tamz si Jamie papasok sa gate), ayan, andito na kaya slowly oper your eyes. (dagdag ni Tamz, binksan ni Jamie ang kanyang mga mata)
JAMIE: Oooooo! Wow! Ganda naman nito (bumulaga sa harap ang isang pang race car, inikutan ni Jamie ang kotse sabay tinitingna ito), hmmmm mukhang nahilig ka na rin dito ah?? (ngiting sambit ni Jamiekay Tamz)
TAMZ: Ehhhhh, wala eh sadyang napahamahal agad sa akin. (ngiting sagot ni tamz), Nung mga panahon wala ka sa tabi ko, hindi ko rin alam kung papano buhayin itong puso ko?, Pero sa tuwing nakikita ko yung mga ganitong sasakyan, dun lang ako nabubuhayan ng loob. Kase pakiramdam ko pag nakikita ko sila, parang nakikita na rin kita. (sambit ni tmaz habnag namumula na ang mga mata na gusto ng umiyak), at kahit saan man ako magsimula, alam ko ang dulo noon sayo parin papunta. (dagdag ni Tamz)
JAMIE: Mahal mo nga talaga ako nuh??? (biglang napakamot si tmaz ng ulos sa sinabi ni Jamie, lumapit si Jamie kay tamz at sabay tinitigan, saglit lang inilapit niya ang kanyang mukha sa tenga ni tamz), mahal na mahal din kita (bulong ni Jamie na ikinangiti naman ng sobra sobra ni Tamz),
Pumasok sina tamz at Jamie sa loob upang makapagpahinga. Kinabukasan ay maagang nagising sina Jamie at Tamz, since walang trabaho si Tamz, naisip niyang gawin ang mga bagay na matagal niya ng pinangarap gawin na kasama si Jamie.
EXT RACETRACK- MORNING
JAMIE: Sigurado ka talaga? Ahhhh! Ako pa hinamon mo? (sambit ni Jamie)
TAMZ: Siguradong sigurado ako, hindi ba exciting? Heheheh (pabirong saad ni Tamz)
Niyaya ni tamz si Jamie na makipag car race, masaya naman tinanggap ni Jamie ang hamon. Bagay na hindi niya inakalang pagkakasunduan nila balang araw.
Nagpasiya na rin ang dalawa na manatili sa Paris para sa bagong buhay nila, ipinagpatuloy pa rin nit Tamz ang pagiging Designer, habang si Jamie naman ay unti unti niya na rin niyayakap ang mundong ginagalawang ni Tamz. Buo ang suporta at madalas kasama narin siya lagi sa mga appointment meetings ni Tamz.Tumutulong narin siya sa pagdedesign na ikinasaya naman ni Tammy. At kahit abala man sila sa kanilang pagiging designer, hindi parin naiaalis sa kanila ang pagiging racer.
Sa tuwing walang trabaho ay namamasyal sina Jaime at tamz, pero mas madalas pinupuntahan nila ang mga lugar na meron racetrack at doon ineenjoy nilang dalawa ang karera.
Ang buhay ay para rin karera, maging anung karera man yan, hanggat may natatalo at may nananalo at sa bawat laban, ang SIMULA, angsiyang nagtuturo sayo na maging handa sa kung anu man ang mangyari. Sa KALAGITNAAN, itinituro naman sayo ang maging matatag dahil sa bawat laban mararanasan mong bumagsak at dumapa hindi ilang iisang beses kungdi higit pa. At PAGKATAPOS ng laban, itinuturo naman sayo ang pagpahahalaga sa kung anu man ang inilaan ng Diyos para sayo. Matalo man, at least natuto kang sumabay sa bawat hamon ng buhay. Manalo man, alam mong lumalaban ka ng patas at ang PREMYO bonus na lang.
Love is like a RaceTrack, kahit saan ka man magmumula, kahit saan kaman dadalhin ng karera, ang end point ay doon pa rin sa taong mahal mo.
THE END.