~Alexia~
"Last day in Paris!" Zegt Zoë als we onderweg zijn met de metro naar de Champs Elysée. "If today was your last day and tomorrow was too late, could you say goodbye to yesterday." Zing ik zachtjes. Ashton stoot me aan sinds ik naast hem in de metro zit. Ik stop met zingen en kijk verbaasd op. "Are you okay. You are staring in front of you like all the time. And I can't say that you have a nice view or something." Zegt hij en hij trekt zijn neus op. Ik schiet in de lach en kijk naar de vieze zwerver die tegenover mij in de metro zit. "Awh, why not. I think he is hot with the bird shit in his hair and ketchup on his shirt. Not to mention the incredible attractive nose hair." Zeg ik terug en nu schiet hij in de lach. "Oh totally your type. Luke, it looks like you've competition." Zegt Ashton plagend en Luke draait zich met een ruk om. "I'm gonna beat up that asshole." Zegt hij en hij kijkt zoekend om hem heen. Ashton en ik gaan helemaal stuk. "Luke, Ash was talking about him." Zeg ik en ik wijs naar de zwerver. Luke trekt zijn wenkbrauw op. "Dude, she's all yours." Zegt hij tegen de man die hem niet begrijpend aankijkt en ik kan alleen nog maar lachen.
"Wow Luke. You're such a bipolar person." Grapt Zoë en Luke draait zich weer om. "Why else do you think I like penguins." Zegt hij op een sassy toon en Zoë rolt lachend haar ogen. "Guys, we are there in about two minutes. Be prepared." Waarschuw ik ze en Luke en Ashton staan al op. "I said in two minutes, not now." "But we rather don't miss the station." Zegt Luke beschaamd. "But if you are already standing when the metro is-" En juist op dat moment stopt de metro waardoor Ashton en Luke omvallen tegen de zwerver aan. "Never mind." Zeg ik en Zoë schiet in de lach. De jongens staan snel op en lopen de metro uit. Zoë en ik verlaten lachend het voertuig en volgen de jongens de trappen op.
"You're a bunch of dumbasses." Zegt Zoë als we op de beroemde straat zijn. "Ah but you like it." Zegt Ashton en hij slaat een arm om haar heen. "Ieuuuuuuuw don't touch me." Zegt Zoë en ze rent weg van Ashton terwijl Ashton daar alleen maar staat te beseffen wat er zojuist is gebeurd. Vlak daarna rent hij achter haar aan met een duivels lachje. "Such nice friends we have. They are just casually running after each other on one of the most beautiful streets in the world." Zeg ik geamuseerd. "Shall we join them." Vraagt Luke terwijl hij in mijn zij prikt en ik een meter opzij spring. Ik geef hem een boze blik. "You know I hate it when you do that." Zeg ik nep boos en hij zet een engelachtig smile op.
Ondertussen heeft Ashton Zoë gevangen en draagt hij haar over zijn schouder. "Let me go you dirty man." Zegt Zoë lachend terwijl Ashton haar nog extra knuffelt. "You guys done? Everybody is staring at us." Zeg ik ongemakkelijk als ik de politie onze kant op zie kijken. Ashton zet Zoë neer op de grond maar geeft haar nog snel een kus. In plaats van dat Zoë hem wegduwt, wat ik had verwacht, pakt ze zijn gezicht vast en verdiept de kus. "You guys are weird, you know that?" Zeg ik en ze lachen beiden onschuldig naar me.
"So what's the plan?" Vraagt Luke aan mij. "Just walking down the street I guess. Making pictures of the Arc de Triomphe and maybe have lunch in the park?" Stel ik voor. Ik heb namelijk nog niet echt een goed idee. "Sounds good to me. What first?" Vraagt Ashton. "Well I always wanted to see the Grand Palais." Zegt Zoë. "Guide the way." Zeg ik en we volgen Zoë naar de Grand Palais. Als we bij het gebouw staan kijken we in stilte naar het grote glazen gebouw. "Quite awesome. Although you have no privacy." Merkt Ashton op en ik rol mijn ogen. "You just can't appreciate the beauty of the architecture." Plaag ik hem. Hij steekt zijn tong uit en Zoë geeft hem een por in zijn zij. "Stop being weird Ash." Zegt ze en ik steek snel mijn tong uit wanneer ze niet kijkt. Ashton wijst met grote ogen naar mij. "Did you see that?" Vraagt hij aan Zoë en Zoë kijkt verbaasd mijn kant op. "What's there to see except Shrek." Zegt ze en mijn speelse blik veranderd in een verontwaardigde. "Hey!" Zeg ik nep boos. "She just stuck her tongue out at me." Zegt Ashton even verontwaardigd alleen om iets anders. "I did nothing." Zeg ik en ik steek uit onschuld mijn handen op. "Yes, you did." Zegt Ashton. "No, I didn't." Zeg ik terug. "Guys." Waarschuwt Zoë ons. "Yes, you did." Zegt Ashton koppig. "No, I didn't." Zeg ik terug. Ashton opent zijn mond om wat te zeggen maar wordt onderbroken door een paar gillende meiden. Ik kijk tevreden en uitdagend naar hem en hij geeft me een dodelijke blik.
"Oh my god. You are Ashton and Luke from 5 Seconds Of Summer, right?" Vraagt het ene meisje met blond haar. Als ik haar zo bekijk schat ik haar op een leeftijd van 18 jaar? Even oud als mij dus. "Yes, we are. And you are?" Vraagt Luke beleefd. "I'm Tess and this is Sophie." Zegt het blonde meisje Tess en ze wijst naar haar vriendin Sophie die vrij lang is. Ongeveer even lang als Ashton. Best komisch voor een Française. Als ze praten hoor je duidelijk het Franse accent er doorheen komen wat sommige woorden onverstaanbaar maakt. "Nice to meet you. Do you girls live here?" Vraagt Ashton en de meiden knikken uitbundig. "Yeah, we heard you guys are in town and someone is posting picture updates of you on twitter so it wasn't hard to find you." Legt Tess uit. "Wow nice. Someone is stalking us." Zeg ik sarcastisch en de meiden schieten in de lach. "You must be Alexia and Zoë, right?" Vraagt Sophie en we knikken allebei. "We don't want to interrupt you guys, but we wanted to ask if we could take a picture with you?" Vraagt Tess verlegen. "Yes, of course." Zegt Luke en Tess haalt haar telefoon tevoorschijn.
"Shall I make a picture. I assure you I'm not some creepy guy who runs away with it." Zeg ik plagerig tegen haar. "Ah snap. I thought, finally some creepy guy wants to steal my brand new Iphone 6S." Grapt ze mee en ik schiet in de lach. "Sorry I'm not the one you expected." Zeg ik terug en nu schiet zij in de lach. "Girls, you done with this. Soon someone will think I'm dating a creepy guy." Zegt Luke en ik geef hem een dodelijke blik. "Alex, snap the picture." Zegt Zoë geïrriteerd en ik maak snel een foto. "Thanks, have a nice day." Zegt Sophie en we zeggen de meiden gedag. "They were nice." Zegt Zoë als de meiden weg zijn. "Yeah, these are the kind of fans I l-" Ashton wordt voor de tweede keer onderbroken door een hoge gil. We draaien ons verschrikt om en zien Sophie en Tess naar de foto kijken terwijl ze erover aan het fangirlen zijn. "I would totally be a fan like that." Zeg ik grinnikend. "You were a fan like that." Zegt Zoë plagend en ik geef haar een schouder duwtje.
"Shall we move on. I'm quite hungry." Zegt Luke. "Are you on your period or something." Zegt Ashton en hij krijgt een klap tegen zijn arm aan. "We can get something to eat in a bakery and eat it in Jardin de la Nouvelle France behind the Grande Palais." Stel ik voor en iedereen knikt instemmend. We halen even snel een broodje bij de bakkerij en lopen naar de tuin. Op een bankje gaan we zitten die uitkijkt op de Seine en Pont Alexandre lll.
"It's so quiet here." Zeg ik als ik tevreden een hap van mijn broodje neem. It's sad that we have to leave tomorrow." Zegt Zoë met een zucht. Ashton slaat bemoedigend een arm om haar heen. "But after that we are going to Disneyland and that's awesome too right?" Vraagt hij aan haar en Zoë knikt blij. Opeens gaat iemands telefoon af en ik schrik op uit een staar wedstrijd met een duif die op de railing zit. "Whoops, that's me." Zegt Luke en hij pakt zijn telefoon uit zijn broekzak. "Don't eat my sandwich." Zegt hij met een knipoog maar wanneer hij ziet wie hem belt wordt zijn blik serieus. Hij loopt een eindje weg en ik kijk hem bezorgd na. Wat is er hier aan de hand? Ashton en Zoë merken niks en kijken samen naar twee vogels die met elkaar aan het stoeien zijn. Wow, romantic guys.
Ik kijk weer Luke zijn kant op en zie dat hij in een verhit gesprek zit en hij steeds bezorgder gaat kijken. Na een discussie te hebben gehad van drie minuten hangt hij op en vloekt hij. Als hij merkt dat ik naar hem kijk, kijkt hij mijn kant op een glimlacht naar me. Maar het is geen oprechte glimlach. Eerder een neppe. Ik sta op en loop naar hem toe. "Luke, what's wrong?" Vraag ik hem bezorgd, maar hij schudt lachend zijn hoofd. "Nothing sweetheart." Liegt hij. Ik vernauw mijn ogen. Als hij me sweetheart noemt is er meestal iets behoorlijk mis. "Luke, I'm gonna ask you again and I want a honest answer. What's wrong?" Vraag ik opnieuw. "Nothing Alex. I swear." Zegt hij serieuzer deze keer maar ik kan hem maar moeilijk geloven. "Stop lying to me Luke. What's going on?" Vraag ik geërgerd deze keer. "Alex, there is nothing to worry about. Everything is fine baby." Zegt hij opnieuw en ik bijt kwaad op mijn lip.
Voor ik iets kan zeggen horen ik Zoë achter mij iets roepen. Luke, die blij is om uit dit gesprek te zijn loopt lachend naar de andere toe. Ik zucht en tel tot tien. Rustig loop ik weer naar de andere toe en ga weer op het bankje zitten. Luke ontwijkt mijn blik constant wat mij weer razend maakt en ik word niet snel boos. "Ashton has a surprise for us." Zegt Zoë opgewekt. Ik vergeet mijn boosheid en kijk Ashton nieuwsgierig aan. "Well, it's a surprise of me and Luke for the two of you." Zegt Ashton met een verlegen glimlach. "What is it?" Vraagt Zoë ongeduldig. "Patience cutie. I'm gonna blindfold the two of you first." Zegt hij en hij haalt twee van zijn bandana's uit zijn tas. Als Ashton en Luke er zeker van zijn dat we beiden niks kunnen zien vragen ze of we op willen staan. "Why do we have to stand up?" Vraag ik verbaasd. "We have to walk for a bit." Zegt Luke amper zijn lachen inhoudend. "What the heck. Are we going to walk through Paris blindfolded?" Vraagt Zoë verbaasd. "Relax, we will guide you." Zegt Ashton en ik voel hoe er een arm om mijn middel wordt gelegd. "Okay, I trust you guys so don't make me jump of a wall or something." Waarschuw ik ze. "You're in save hands." Fluistert Luke en ik krijg een koude rilling.
Langzaam lopen we weg en na een tijdje lopen we een trap op. Ik hoor mensen om ons heen praten en het geluid van langskomend verkeer. Het geluid van ruisend water wordt ook steeds duidelijker. "Are we on a bridge?" Vraag ik als ik het holle geluid van houten planken hoor. "You will see in a min." Hoor ik Luke zeggen en niet veel later staan we stil. Er is hier duidelijk een koude wind aanwezig en ik trek mijn rits van mijn jas verder omhoog. "Okay, you can look now." Hoor ik en ik verwijder de bandana van mijn gezicht. Het eerste wat ik zie is Zoë die al net zo verbaasd als mij kijkt. Zodra ik opzij kijk zie ik honderde slotjes hangen en ik krijg al een vaag idee. "Oh my god, are we at Passerelle Solférino?" Vraag ik verbaasd. Als ik geen antwoord krijg draai ik me om. Mijn mond valt open en ik kan amper ademen.
Oh My God
Luke en Ashton zitten op een knie met allebei een zwart fluwelen doosje in hun handen. Ik kijk Zoë verschrikt aan en zij kijkt met grote ogen naar mij. Dit kun je niet menen.
"Girls, we are both extremely in love with you. For almost four months now..." Begint Luke.
"And we want to tell you how much you mean to us and we can't stop thinking about you..." Gaat Ashton verder.
"Meeting you was one of the best things that happened to us..."
"And because we think we are in quite a romantic place..."
"And our relationships our quite serious..."
"We were thinking that we could take our relationships to the next level..."
"By asking you the next question..."
Ik kijk ze verschrikt aan. Dit kan niet. We hebben het hier over gehad en we zijn nog maar net samen en we zijn super jong. Als dit echt is ren ik zo meteen echt heel hard weg. Zoë grijpt mijn arm en knijpt er in terwijl ik naar ze sta te staren.
"Do you wanna hang up a lock with me." Zeggen ze tegelijkertijd.
Volgens mij is mijn gezicht nu echt priceless want het is een mix van shock, opluchting, verbazing en het proberen om mijn lach in te houden.
"You stupid shitheads. I thought you were going to propose!" Zegt Zoë verontwaardigd als ze van haar shock bekomen is. "Yeah, me too." Val ik haar bij. De jongens kijken elkaar tegelijkertijd aan en schieten in de lach. "High five mate." Zegt Luke en ze geven elkaar een high five. Ik kijk ze met opgetrokken wenkbrauwen aan. "What the heck is going on?" Vraag ik verbaasd en ze kijken lachend onze kant op. "You girls are bothering too much with this whole proposing thing so Luke and I thought we would prank you so you girls can finally accept that we aren't going to propose to you at this age." Legt Ashton lachend uit en mijn mond vormt een 'O'. "Not a funny prank." Zegt Zoë nep boos. "It was funny." Zegt Ashton die een arm om haar heen slaat en een kus op haar mond wil geven. Zoë draait haar hoofd weg zodat hij haar oor kust. "Awh come on baby. Don't be mad." Zeurt Ashton. "I'm mad." Zegt Zoë maar ze heeft moeite haar lachen in te houden. "You're not mad. You can't resist those lips." Zegt Ashton plagend als hij haar hoofd pakt en naar hem toe draait zodat hun lippen gevaarlijk dicht bij elkaar zijn. Zoë kijkt van zijn lippen naar zijn ogen. "No, I can't and neither can you resist mine." Fluister ze voordat Ashton zijn lippen op die van haar drukt. Hoe ik dat kon horen? Supersonische gehoor, duh.
"Are you mad at me?" Vraagt Luke. "Not about this." Zeg ik en ik kijk hem doordringend aan. Hij zucht. "I can't tell you Alex. I promised someone. Please, just trust me and let this go." Smeekt hij en hij pakt mijn hand vast. Ik bijt mijn lip en kijk naar de grond. "I trust you." Zeg ik als ik hem weer aankijk. Hij zucht opgelucht. "But if it gets worse or you start to behave differently you gonna tell me what's going on." Waarschuw ik hem en hij knikt braaf. "Sooo, the lock." Zeg ik om maar over iets anders te beginnen. "Oh yeah, here's a marker." Zegt hij en hij haalt een permanente stift uit zijn zak en ik pak het slotje uit het doosje voor ik er L♥A opschrijf. "Shall we hang it up together?" Vraag ik aan hem. Hij knikt maar voordat hij me helpt loopt hij naar Ashton en vraagt of hij een foto wil maken. De cutiepie.
"Ready?" Vraag ik als we het ding samen ophangen. Hij knikt en we klikken het samen vast aan de railing van de brug. "Well, now we are locked on a brid-" Begin ik voordat Luke me onderbreekt door zijn lippen op die van mij te drukken. Eerst ben ik in shock voor ik hem terug zoen. "I caught that on camera too." Hoor ik Ashton grijnzend zeggen en ik maak me los uit onze zoen. "What was that for?" Vraag ik verbaasd aan Luke. "For trusting me and being unbelievably cute." Zegt hij lachend en ik schud lachend mijn hoofd. "Only you." Zeg ik glimlachend en ik sta op.
Nadat Zoë en Ashton hun slot hebben opgehangen en ik dertig schattige foto's van hun heb gemaakt besluiten we om eerst de foto's op insta te plaatsen voor we weer terug naar Place de la Concorde lopen om daar de metro te pakken naar George V om nog wat te shoppen op de Champs Elysée. Het is een flinke wandeling en onderweg komen we nog wat fans tegen die een handtekening willen of op de foto willen. Uiteindelijk staan we pas om drie uur op het station van George V. In de tussen tijd is het een stuk kouder geworden en is het weer gaan sneeuwen. Gelukkig niet zo heel hard.
"I want to go to the H&M. It's been so long." Zeg ik als we voor de H&M staan. "Me too. You guys can do what you want." Zegt Zoë tegen hun. De jongens kijken elkaar kort aan. "We will go with you." Zegt Luke en ik trek mijn wenkbrauw op. "You sure? We are going to fit some clothes. I'm pretty sure there is nothing to do for you guys." Zeg ik. "Maybe we can search some clothes for you." Stelt Ashton voor met een duivelachtige grijns. "If you like it, you can buy it." Voegt Luke er met dezelfde grijns aan toe. Ik wissel een blik met Zoë. "Challenge accepted." Zeggen we tegelijkertijd.
We lopen met z'n allen naar binnen en nemen de trap naar beneden waar de Divided zit. "Okay, you girls go sit here while we search clothes for you." Zegt Luke tegen ons terwijl hij weg loopt achter Ashton aan. "Nooit verwacht dat we hier zo zouden zitten als de 'boyfriends' terwijl de 'girlfriends' aan het shoppen zijn." Zeg ik en Zoë schiet in de lach. "Ik hoop dat ze iets goeds uitzoeken." Zegt Zoë vertwijfeld. "Van Ashton weet ik het zeker. Hij is daar wel goed in. Luke aan de andere kant draagt als het kan twee weken hetzelfde shirt." Zeg ik een beetje moedeloos. Zoë probeert haar lach in te houden maar faalt hard. "Arme jij." Zegt ze enigszins sarcastisch wat waarschijnlijk niet haar bedoeling is.
Hoop ik.
En anders heeft ze een probleem.
"Here you are." Zegt Ashton als hij en Luke de kleding overdragen aan ons na tien minuten gewacht te hebben. "Thanks. We will be back in a min." Zeg ik voor Zoë en ik de kleedkamers induiken. Ik bekijk de kledingstukken stuk voor stuk.
"Dit ga je niet menen!" Zeg ik verontwaardigd als ik een shirt pak dat Luke voor me heeft gepakt. "Wat, wat is er?" Hoor ik Zoë vragen van de andere kamer. Ik duw het gordijn een stukje open en laat met een verveeld gezicht de trui zien. Wanneer Zoë's hoofd om de hoek komt verdwijnt hij al gelijk weer, omdat ze zo hard moet lachen. "Oh my, he didn't." Zegt ze lachend. "Oh ja, hij heeft het gedaan." Zeg ik en ik verdwijn weer in het pashokje. "Ik trek hem aan puur om Luke een plezier te doen." Zeg ik tegen haar en ik trek de trui over mijn hoofd. Daarna schakel ik over naar de zwarte ripped skinny jeans. Gelukkig zijn die wel goed uitgezocht samen met een paar rode neppe vans voor de vorm denk ik?
"Klaar?" Vraag ik aan Zoë. "Jep." Antwoordt ze en we stappen beide het pashokje uit. "Ik zei toch dat Ashton een goede smaak heeft." Zeg ik als ik Zoë bekijk. "Ja, je heb gelijk. Ik vind dit echt een gaaf outfit." Zegt Zoë als ze zichzelf in de spiegel bekijkt. "Zullen we kijken naar de reacties van de jongens?" Stelt Zoë voor. Ik knik en we lopen naar de jongens toe. Zoë draagt een grijs ACDC shirt en zwarte skinny jeans. Daarover heen draagt ze een zwart leren jack en neppe Dr. Martens. Ik daarentegen draag...
"A penguin sweater?! Really Luke." Zegt Ashton als hij me ziet. Zoë schiet weer in de lach als ze het verontwaardigde gezicht van Luke ziet. "Yeah, really. She looks gorgeous." Beschermt Luke zijn eigen keus en mij. "Well, it's sweet of you to call me gorgeous, but if I'm honest Luke. This is not really my style." Zeg ik en wanneer die woorden mijn mond verlaten wil ik ze weer terug nemen. Luke kijkt zo zielig op dit moment. Het maakt me dat ik hem in bubbelfolie wil wikkelen en hem veilig op de bank wil neerzetten. Normaal, toch?
"But I will definitely buy it." Zeg ik snel waardoor zijn glimlach weer terug komt. "Just like the jeans." "And I will buy this whole outfit. It's perfect Ash." Zegt Zoë en ze loopt naar hem toe om hem een zoen te geven. "Nice vans, by the way." Zeg ik tegen Luke. Hij glimlacht voor hij iets achter zijn rug vandaan haalt. "Wow, I wanted that sweater for a really long time. Well, at least something like that." Zeg ik verbaasd als ik de grof grijs gebreide trui zie. "I know. You told me about it like two months ago." Zegt hij als hij me het kledingstuk geeft. "You remembered?! I'm impressed." Zeg ik en ik geef hem een kus op zijn wang. "I knew I could impress you in some way." Zegt hij lachend. "Believe me, you did from the first time I saw you." Zeg ik tegen hem als ik terug loop naar de paskamer om de trui te passen.
Na de H&M struinen we nog wat andere winkeltjes af en heb ik Luke ondertussen vol gespoten met vrouwen parfum in de Parfumerie. Nu loopt hij de hele tijd in een walm van bloemetjes en suikerspin. Lijkt wel een beetje op een eenhoorn. Ondertussen is het steeds harder gaan sneeuwen. Zelfs zo hard dat ik bijna geen hand meer voor ogen zie. "Eh guys, shall we head back to the hotel. The weather is becoming quite awful and it's almost seven pm." Zeg ik tegen hun. Iedereen stemt in en samen lopen we naar het dichtstbijzijnde metrostation. We hebben net het ongeluk dat deze metro niet naar Trocadero rijdt en als we er wel naartoe willen moeten we een omweg maken. We kunnen dus beter gaan lopen.
Dus daar staan we dan. Op een random straat ergens in Parijs waar het intussen hard aan het waaien en sneeuwen is waardoor je geen hand voor ogen ziet. Een warme maaltijd in een papieren zakje, een bloemetjes geur en een vaag idee van waar we heen moeten. Leuke combinatie. Hebben we ook echt heel veel aan. Ik raak Luke alleen niet kwijt want dan hoef ik alleen maar even te ruiken. Zo zie je maar weer: ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Half strompelend, half rennend zoeken we de weg naar ons hotel waarbij we elkaar wel een paar keer kwijtraken. Ik houd ondertussen stevig Lukes arm vast en samen lopen we door de kou. Man, ik heb het idee dat ik in een of andere rare film zit.
Eindelijk komen we helemaal verzopen bij het hotel aan met een koude maaltijd. We vragen aan de receptie of ze het eten willen opwarmen zodat wij ons kunnen douchen en om kleden. Ik spring voor Luke de douche in en blijf er lekker lang onderstaan. Net zolang totdat het warme water op is. Whoops.
Daarna hijs ik mezelf in een lekkere warme joggingbroek en mn pinguïn trui. "You can take a shower." Zeg ik tegen Luke als ik de badkamer kom uitlopen. "Okay, you look hot in that shirt you know." Zegt Luke als hij zijn armen om mijn middel slaat. "Oh yeah, because a red penguin shirt is totally what makes a girl hot." Zeg ik sarcastisch. Hij rolt zijn ogen en drukt zijn lippen op de mijne als teken dat ik moet stoppen met praten. Ik sla mijn armen om zijn nek en zoen hem terug. "You're cold." Zeg ik als we terugtrekken. "And you're nice warm." Zegt hij als hij me nog iets steviger tegen hem aandrukt. "Can we cuddle after I showered?" Vraagt hij. Ik schud lachend mijn hoofd. "First we have to eat something. We will cuddle after that." Zeg ik tegen hem. "Okay, then I'm going to shower." Zegt hij voor hij me een kus geeft en naar de badkamer loopt. Grijnzend loop ik naar ons bed en plof erop neer.
Als ik neerkom voel ik iets hards in mijn rug prikken. Voelend met mijn hand onder mijn rug trek ik een telefoon onder mij vandaan, Luke's telefoon. Net als ik hem op het nachtkastje wil leggen verschijnt er een bericht in beeld.
"We need to find a solution. The girls need to stay with us."
Is het eerste bericht dat in beeld komt. Wie zijn 'the girls'? Gelijk erna volgt een ander bericht.
"I know you love Alex, Luke. But we need to get into action. Otherwise you won't see her again."
Ik kijk met grote ogen naar het bericht. Wie stuurt dit naar hem? Ik kan het niet zien want het is een anoniem nummer.
Sluit dit aan met het telefoontje van vanmiddag en waarom zal ik Luke nooit meer zien? Wat is er aan de hand? Als ik probeer binnen te komen op zijn telefoon wijst hij het wachtwoord af. Waar slaat dit op? Waarom heeft hij het wachtwoord veranderd?
Ik zit nog een paar minuten na te peinzen als Luke de kamer binnenkomt in alleen een joggingbroek. "You bad girl. You didn't leave any warm water for me." Zegt Luke plagend maar als hij mijn serieuze gezicht ziet stopt hij ermee. "Alex what's going on?" Vraagt hij bezorgd. Ik zeg niks en laat hem de telefoon met berichten zien. Al het bloed trekt uit zijn gezicht weg. "You can better tell me what's going on." Zeg ik met een trillende stem. Het blijft even stil voordat Luke wat zegt.
"I-I can't tell you Alex. I promised." Brengt Luke uit en ik frons. "But you also promised me that if your behaviour changed you would tell me what's going on." Breng ik er tegen in.
"Yeah, but my behaviour didn't change." Zegt hij terug.
"But I'm involved in this Luke. You need to tell me what's going on. I have the right to know." Zeg ik verontwaardigd, mijn stem verheffend.
"No, Alex. You don't! You need to trust me and leave this alone." Zegt hij ook zijn stem verheffend.
"How can I trust you Luke? I'm involved in this and it says that I'm gonna lose you. I have all the right to don't trust you!" Schreeuw ik tegen hem terwijl ik opsta van het bed. Hij loopt kwaad naar me toe.
"Why don't you trust me? Why do you need to know anything. Why do you always have to take the control!" Schreeuwt hij tegen me. Zijn hele gezicht wordt rood en hij zet dreigend nog een stap vooruit.
"I don't need to have all the control. God Luke, I give you all the space you need. I'm your girlfriend for christ sake! If there is something bothering you, you can tell me. Especially when I have something to do with it!" Zeg ik tegen hem als ik bang een stap naar achter zet.
"But here's the thing, I can't tell you! You always want to make anything right. You always want to find a solution! Guess what, you can't fix this! This is reality, not some kind of dreamworld Alexia! Accept that you can't help me!" Schreeuwt hij tegen me terwijl de muur steeds dichterbij komt. Zijn woorden doen pijn en ik moet de moeite doen om niet te gaan janken.
"Well I'm sorry Luke! I'm just trying to be a good girlfriend to you. You know I tour with you all around the world. I'm always there for you. Sorry that I'm not the one you want me to be!" Schreeuw ik terug.
"Yeah, you're right." Zegt hij iets zachter. "Maybe we thought wrong about this relationship."
Ik kijk hem vol ongeloof aan en een traan loopt over mijn wang naar beneden. "You aren't doubting our relationship, are you? Luke, we love each other!" Zeg ik tegen hem en ik probeer oogcontact te zoeken. Hij ontwijkt mijn blik. "You are doubting our relationship." Zeg ik zachtjes. Plotseling komt er een enorme woede naar boven. Zoiets ergs heb ik nog nooit gevoeld. Het is zo'n gevoel dat je iemand wat wil aan doen maar je bent zo klein. Zo klein en kwetsbaar. Ik doe het enige wat mogelijk is in deze situatie.
Ik duw Luke aan de kant en loop richting de deur. "Alexia! Don't leave!" Schreeuwt Luke me nog na. Ik stop terwijl ik de deur open doe en draai me om. "Why can't I? I'm not the one who is doubting our relationship!" Schreeuw ik naar hem. Luke trekt zijn mond open om wat te zeggen als hij wordt onderbroken.
"Guys." Zegt Zoë met een trillende stem en we kijken haar kant op. Ze staat met een mobiele telefoon in haar hand en de tranen lopen over haar wangen.
"Zoë? What's wrong?" Vraag ik haar bezorgd. Ze kijkt me met verdrietige ogen aan.
"The Government sent us a letter." Zegt ze terwijl ze bijna in snikken uitbarst. Al het bloed trekt uit mijn gezicht weg.
"We have two weeks left before we have to leave Australia...for six years."
.......
------------------------------------------------------------
A /N
Hey guys,
Als eerst wil ik even zeggen dat ik geen idee heb hoe het visum in elkaar zit in Australië, dus heb ik maar wat verzonnen. Don't judge me.
Ten tweede: HAPPY BIRTHDAY MICHAEL! Waarschijnlijk hebben jullie hem al lang gefeliciteerd, maar ik doe het hier nog even. Can't believe he is twenty now ;(
Als laatste...
Dit is het einde van mt5sos2. :(
Ik weet dat het een prachtig einde is en dat veel mensen me zullen vermoorden, maaaaar niet getreurd want mt5sos3 komt er aan :). Het zal helaas wel even duren voordat hij er is, maar jullie kunnen toch nog wel even wachten toch ;)
Ook willen wij jullie bedanken dat jullie ons zijn blijven supporten tijdens het schrijven van dit boek en ons eerste deel. Dat het zo succesvol zou zijn hadden we nooit gedacht. Ook hadden we niet gedacht dat we een tweede deel zouden maken en nu zelfs nog een derde deel! Het derde deel is trouwens iets anders dan het tweede en het eerste deel maar daar komen jullie nog wel achter ;).
Daarnaast weten jullie al dat we naar SLFL gaan en ondanks dat we graag privacy hebben betekent dat niet dat we jullie niet willen ontmoeten bij het 5sos concert. (We willen alleen gewoon liever niet dat ons boek bekend wordt op social media.) Het zou echt superleuk zijn om jullie te ontmoeten! Als jullie het ook willen tenminste. Laat graag een reactie achter en Zoë en ik zoeken contact met jullie op en misschien kunnen we jullie wel ontmoeten :).
In ieder geval, opnieuw bedankt en blijf onze verhalen lezen alsjeblieft! Tot snel en please don't kill meh.
-XXX- Zoë en Alexia