Ik haat mijn leven, waarom moest dat eergisteren ook gebeuren? Blijkt dat mijn moeder wist dat hij getrouwd was, echt, Halleluhjah! Ik zit in de klas, Wim die spreekt en ik doe alsof ik luister, wat ik eigenlijk niet doe. Jackson bijt nerveus op zijn nagels. Ik moet vanmiddag van partner wisselen, met aardrijkskunde. En uit zijn buurt blijven, dan maar geen nieuwe telefoon. Dan hoef ik ook niet meer met hem op een date. Jackson, kijkt mijn kant op, ik kijk snel weg. Wim kijkt me even bezorgd aan, Wim is erg aardig. Nee toch niet.
Eindelijk is de les afgelopen, nu is het pauze, als ik me nu gewoon verstop in het damestoilet, dan gaat hij me toch niet achterna. Ik loop achter Wim de klas uit, hij slaat rechtsaf. "Hi, Wim, heb je zin om nog een keer langs te komen, Merel vraagt naar je." Dit is niet helemaal een leugen. "Eh, tuurlijk, wanneer?" Hij is iets te happerig, maar daar komt Jackson aan. "Vanavond, mijn moeder had eigenlijk een beetje op je gerekend, we eten pizza. Kom maar rond een uur of zes."
"Of gewoon meteen na school."
"Is goed, dan rijd je dus met me mee naar huis?" "Ja, en dit keer moet je uitkijken voor vuilnisbakken, je wang ziet er wel al beter uit." Jackson schraapt zijn keel. "Dankje! Het doet ook geen pijn meer, en het is minder paars en groen en niet meer ontstoken, ben daar wel erg blij mee." "Dat snap ik ja. Hey, heb je zin om met mijn vrienden en mij in de kantine te zitten?"
Ooit moet ik hem onder ogen komen, hoe eerder hoe beter. "Nee, ik moet nog even naar mijn kluisje."
Dan draai ik me om en loop snel naar mijn kluisje. Jackson volgt me op de voet. Iemand slaat met zijn vuist. Mijn kluisje dicht. Bijna zat mijn hand er tussen. Ik grom en doe dan mijn kluisje op slot. "Wij moeten praten."
"Ik hoef geen nieuwe telefoon, dan hoef jij de helft van je afspraak niet na te komen en ik mijn deel, en ik ga straks vragen of ik met iemand anders mag, nee, we hoeven niet te praten, dat hebben we net gedaan, en dit gesprek is nu af. Dag stinkende panda."
Ik vlucht het toilet in. "Rachel! Waar slaat dat nu weer op?"
Ik wacht tot de bel gaat, loop dan het lokaal in, naar de tafel van de docent, lever mijn map in, en vraag hem dan het onvermijdelijke. "Aangezien je jouw deel al af hebt, mag je iets voor jezelf doen, en je hoeft niet naast je partner te zitten."
"Dankuwel meneer."
Ik neem een plaatsje helemaal voor in de klas, Wim ploft op de stoel naast me. Er wordt wat gemompeld, en plotseling zit Jackson naast me.
"Waarom negeer je me?" Ik klak geïrriteerd met mijn tong, snapt hij het nog steeds niet.? "Omdat je kapot vervelend en irritant bent, en ( ik zeg dit in een fluistertoon ) dat van zaterdag een ontzettende rare en idiote actie/moment was. Ik wil je niet zien en ik hoop dat je beseft dat je me nu stalkt. Goodbye Jackson."
Ik kijk de klas rond, naast Wim is nog een plekje. Snel pak ik mijn tas, maar Jackson trekt me terug. "Hoe bedoel je een 'fout'? Ik vond van niet, tenminste, we hebben het nu toch wel over het bijna zoen gedeelte."
"Nee, over het feit dat jij bent geboren, dat had nooit mogen gebeuren."
"Je faalt."
"Je vaders condoom faalde ook, denk daar maar eens over na."
Hij kijkt zagrijnig. Die jongen is altijd zachrijnig.
"Het valt me wel op dat als je je aangevallen voelt, je sarcastisch begint te doen."
"En jij veranderd in een lul, oh, wacht even, dat ben je al."
Ik steek mijn middelvinger op en negeer hem. Of tenminste dat is mijn plan.
Niet dat mijn plannen ooit werken. Hij draait mijn stoel naar de zijne.
"Jackson. Ik snap dat je heel graag verkering met dat meisje wilt, maar kun je dit soort zaken buiten school doen, in je eigen tijd."
"Meneer. Het is een lul. Dat weet u nu toch wel?"
"Nablijven. Tot vijf uur. Er wordt niet zo gesproken in mijn les."
"Meneer, dit is mijn eigrn tijd."
"Jij mag ook nablijven. Brutaliteit accepteer ik niet. Ga je nu maar melden."
Zuchtend en zachtjes vloekend, pak ik mijn spullen en loop het lokaal uit. Dankjwel stomme panda. Nablijven, derde keer in 2 weken.
Jackson ruimt zonder mopperen zijn spullen op en loopt het lokaal uit. Ik volg hem. Wim kijkt niet mijn kant op.
2 hele uren nablijven. Ge-we-ld-ig.
"Je wordt bedankt. Ik had een afspraakje. Die je nu hebt verpest."
"Je moeder wilde dat hij langs kwam. Dat is geen date. Wim is echt een loser."
"En jij bent zeker anders?"
"Ik ben lekker, Wim is een loser en ik ben helemaal da bomb."
Ik rol met mijn ogen. Waarom praat hij zo dom.
"Wil je mijn sixpack zien?"
"Ik krab nog liever mijn ogen eruit dan je nog één blik waardig te keuren. I'd rather die."
"Hoe is het om dood te zijn?"
Ik staar hem niet begrijpend aan. Hij grijnst en trekt zijn shirt omhoog. Snel bedek ik mijn ogen.
"Ben je Taylor Lautner of zo? Doe even normaal. Gestoorde bananensplit."
"You like?"
"I hate. Smerig. Heb je je shirt weer naar beneden getrokken? Dan kan ik zien waar ik loop."
"Kust is veilig." Ik haal mijn handen weg. Jackson trekt zijn shirt weer omhoog.
Ik grom en ren weg. Dat hoef ik niet te zien.
Hij lacht en rent me achterna. Ik vlucht de meisjes toiletten in.
Ik sluit me op in het achterste hokje.
Voetstappen galmen door de ruimte, ik voel me net een hulpeloos slachtoffer, die wacht op haar dood.
In een horrorfilm.
"Rachel, ik weet dat je hier bent. We moeten praten. Ik moet het erover hebben. Ik kan het niet links laten liggen. Alsjeblieft?"
Ik heb zoveel zin om hem nu te slaan. Ik draai het slot open en hij kijkt verbaasd naar me. Hij had me toch niet verwacht.
"Hier is je antwoord; het was stom, er zaten geen gevoelens achter en je bent een klootzak."
Dan draai ik de kraan van de wasbak open en plaats mijn duim op de kraan, het water spuit alle kanten op, ik duik weg, onder de wasbak, maar ik houd mijn duim op de kraan, ik hoor Jackson luid vloeken, dan loop hij mega nat weg, ik haal mijn duim weg en kruip onder de wasbak vandaan.
Ik dacht dat de kust veilig was.
Jackson heeft zijn shirt uitgetrokken en staart met een zelfvoldane grijns naar mijn geschokte uitdrukking.
Ik draai me om, besef me dan dat ik nu voor de spiegel sta en dat ik hem nog steeds kan zien.
Gefrustreerd slaak ik een gil, en loop weg, uiteraard uitglijdend en dan beland ik tegen zijn natte borstkas aan, gadverdamme.
Hij vouwt zijn armen om mijn middel en drukt zich tegen me aan.
Gadverdamme. "Wil je je man boobs uit mijn gezicht halen en me loslaten?!"
"Okay." Hij laat me los en ik val op de grond.
Dan, inmiddels doorweekt, sta ik op, kijk niet in zijn richting en loop met alle waardigheid die ik nog heb, de meisjestoiletten uit.
Gelukkig is bijna de hele school al uit, naar huis of nog in de les, ik zou het besterven als ze zagen wie de jongen was en hoe hij uit de meisjestoiletten kwam gewandeld.
"Jij bent echt geschift." Dan trekt hij zich naar me toe, en staart diep in mijn ogen, "Rachel, heb ik je al verteld dat ik.."
Wat een ongelofelijke lul. "Dat ik, hiermee hebben we het natuurlijk over jou, een ongelofelijke klootzak bent? Echt ga met de tekendocent naar bed."
Zijn grijns is oog verblindend en heel triomfantelijk. "Al gedaan, nog een andere docent, waar ik de hersens uit moet -"
Volledig gechoqueerd sla ik mijn hand over zijn mond, ik kijk paniekerig naar hem, en hij grijnst nog breder, niet de kuiltjes glimlach, niet de kuiltjes glimlach. En daar is mijn enige zwakte bij een jongen, als hij kuiltjes heeft.
Damn it, dan voor ik het weet, plaatst hij zijn lippen op de mijne, ik schrik en duw hem terug, hij werkt niet echt mee. Mijn been schiet omhoog.
Hij vloekt luid, en krimpt in elkaar, mij met zich meesleurend. Op zijn borstkaas beland ik.
Karma, waarom?! WAAROM!
"Omdat karma me echt erg leuk vindt. En jij hebt heel foute gedachten over mij."
"Puleez, dacht je nu echt, dat ik je leuk vond, misschien moet je je gezicht maar even uit je reet halen, zodat je een keer door hebt hoe vol jij zit met shit en mongoliteit."
"Sinds wanneer is mongoliteit een woord?"
"Sinds jij op deze wereld bent gezet."
"Ach, nu kwets je me echt heel diep, ik ga er bijna van huilen."
"Loop naar de hel." Ik duw mezelf overeind en loop naar het nablijf lokaal, Jackson is geloof ik ook, opgestaan. En roept dan heel brutaal.
"Ben jij er dan ook?"
De middelste vinger is tegenwoordig mijn beste scheldwoord. Scheldgebaar.
Dan loop ik het lokaal binnen en zie tot mijn verbazing Wim zitten, mijn hart maakt een sprongetje.
Hij kijkt en zwaait even. Ik glimlach breed en ga naast hem zitten.
"Hoi, schoonheid, waarom ben je zo nat?" Hij knipoogt heel erg spastisch. Even doordenken. Gadverdamme.
"Wim, smeerlap!" Ik mep hem op zijn schouder, we lachen samen en dan worden we stil, want daar is Jackson, inmiddels met zijn shirt aan, nog steeds helemaal doorweekt, en spot mij en Wim, en gaat achter ons zitten.
"Hey, Rachel, uhm, zou je eh, misschien een keer met mij op een date willen?"
Dat lachje van hem is zo schattig, hij kijkt verlegen naar de grond.
Achter ons is Jackson van zijn stoel afgevallen, rolt over de grond van het lachen.
"Ja, wanneer?"
"Nu?" Da's iets nieuws.
"Nablijf date?" Hij knikt. "Is goed."
Wim ritst zijn rugzak open en haalt er een broodje uit, jam en pindakaas.
"Hier de helft, peanut butter and jelly sandwich."
Ik neem dankbaar de helft van het broodje en begin langzaam te kauwen. We moeten met zijn drietjes twee uur nablijven, maar dankzij Wim gaat dit nog leuk worden.
Na een uur te hebben gelachen en gepraat te hebben, verdwijnt de docent uit het lokaal. Wim buigt zich naar me toe en plaatst een kus op mijn lippen, ik kus hem terug. Jackson kucht geïrriteerd en we gaan gewoon door.
Als de docent weer binnenkomt, stoppen we snel, hij buigt zich naar mijn oor en fluistert: "wil je mijn vriendinnetje, eh zijn? Ik ben hier echt helemaal niet goed in, maarre ja of nee?"
"Ja, is goed."
En daar komt het bekende gevoel terug, ik vind Wim leuk, net zoals ik Spencer toen heel leuk vond.
"Rachel, je hebt nog iets op je bovenlip zitten, laat mij maar."
Wim buigt zich voorover, om me te kussen en dan plotseling zit er een hand tussen.
"En dat was genoeg, Rachel, alsjeblieft, vind je deze gozer nu serieus leuk? Alsjeblieft zeg, het is echt een enorme loser. Zelfs ik ben dan nog een betere keuze. Oh, nee, wacht. Ik ben de beste keuze."
Als het er eindelijk op zit, rijden Wim en ik naar huis.
Ik introduceer hem aan mijn moeder, die er nauwelijks met haar hoofd bij is en wuift ons de woonkamer uit.
We gaan op mijn bed zitten en blijven praten, tot we uiteindelijk alleen nog maar aan het kussen zijn.
VERDER NIKS.
Wim's telefoon gaat, hij verbreekt onze kus en neemt op.
"Hey Stiefbroer, nee, ik ben nu bij Rachel, ja mijn vriendin. Jackson, ze is niet eens je vriendin, ze is mijn vriendin en nee wacht, ik vraag het haar wel even."
"Rachel, zou je met Jackson, mijn stiefbroer naar bed willen?"
Jackson is de broer, stiefbroer, van Wim?
Oh My God.
~Dus, ik ben gemeen, en ik heb erg veel huiswerk in te halen, dus, dit is eventjes het laatste hoofdstuk voor een tijdje,
Wel vind ik het heel leuk dat jullie ( wie jullie ook zijn.) Mijn boek lezen. Echt ik voel me vereerd.
En wat vinden jullie van de draai aan dit verhaal?
Conversatie met Jackson en Wim:
Gemene auteur: En jongens, jullie vinden hetzelfde meisje leuk, wat nu?
Wim: ze is mijn vriendin.
Jackson: Huurmoordenaars zijn in staat alles te doen tegen een redelijke prijs. Ik vind haar niet leuk, eerder lekker. LELIJK!
Gemene auteur: Als je dat maar laat, als je iemand moet vermoorden, zou ik het moeten zijn, aangezien ik je leven in een hel ga veranderen.
Jackson: Dat kan geregeld worden.
Gemene auteur: Jij zit vast in een computerscherm en ik ben gemaakt van vlees en bloed. Leg dat maar even aan me uit mop. ; )
Jackson: één woord: Onsterfelijkheid.
Wim: Iemand heeft er duidelijke een vampierenromannetje gezien.
Jackson: Je vind me gewoon een lekker ding, kom op, die 'shirtless' scene. Beken het nu maar gewoon.
Gemene auteur: Ik moet mijn lezers verliefd op je laten worden, zodat ik ze daarna kan laten zien wat voor loser je werkelijk bent. : )
Wim: Dit verhaal wordt steeds beter...
Gemene auteur.~