That Strange Feeling Called...

By rhiredux19

169K 6.2K 265

Love? Forever? Do this two really exist? Never ko ngang na feel na may love when im in a relationship. Ano ba... More

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49"
Chapter 50

Chapter 31

3.5K 123 13
By rhiredux19

Rhian's POV


I am here sa parking area, iniintay ko si lablab. Nauna na si Bianca baka daw kasi may maistorbo pa siya. Hahaha. Sumandal ako sa kotse niya at nag open ng twitter para malibang kahit papaano.

Gravity! Trending ang mall tour ni lablab. Hahaha so proud of her! \(^o^)/ marami din akong notifications dahil pinaguusapan nila yung paga-'I love you' ni lablab kanina. Hahahaha kahit ako nagulat! Well, kahit siya ata nadala hahaha. May mga nakatag sakin na tweets regarding sa nangyari kanina. Tinatanong nila kung ako daw ba yung nag 'I love you' at nagrequest nung song. Hmmmm.. teka makapag tweet nga. Wahaha.


"love your song @glaizaredux! But I love you more."

Tweet sent!

WOAH?! Dami agad nagreply, nag favorites at nag retweet. Inaabangan ba nila ang pagbubukas ko? Hahahaha..

"tsk! Lablab bakit kasi hindi kinuha sakin ang susi? Edi sana sa loob kanalang nagintay hindi yung halos papakin ka na ng mga ta-" di ko siya pinatapos magsalita dahil I kissed her. Ang daldal kasi eh.. hahaha tsaka I missed her na..

"lablab?! Baka may makakita satin." Sabi niya. I laughed.

"and so? I don't care mabuti nga yun para alam nilang akin ka lang." I said.

"Naks! Kinilig ako dun lab.. haha"

Natawa ako sa sinabi niya, halata nga dahil namumula siya. Shit! Ang cute cute ng lablab ko!!

Naglakad siya para buksan ang pinto katabi ng driver's seat for me. Naks! gentlegirl talaga! So, kumilos na ako para pumasok pero sinadya kong ilapit yung mukha ko sa kanya habang nakatingin lang directly in her eyes.

"Such a tease!" sabi niya and pouted her lips. Hahaha.

And finally we reached my condo, dito matutulog si lablab! Woot woot! Hahaha Pero naramdaman ko yung pagod after ko magshower. Sumasakit ang ulo ko shit! Hindi pwede to. L magagalit sakin sila Liz!

"Lab ok ka lang?" tanong sakin ni Glaiza. Nakahiga na kami and ready na matulog.

"Yup!" sagot ko and I smiled. Yumakap ako sa kanya at siniksik ang mukha ko sa leeg niya. Her smell.. Yumakp din siya sakin.

"I love you lablab, good night" bulong niya sakin and we both felt sleepy..



Glaiza's POV

Gumising ako ng maaga to prepare our breakfast. Two days din siyang nasa London for the fashion event and mamimiss ko siya ng todo! (T.T) Kung pwede lang ako humindi nung tinanong niya kung ok lang sakin ginawa ko na.. pero ayoko pigilan ang pangarap niya. I know na matagal na niyang hinihintay ang event na ito so I will support her nalang kahit two fuckng days siya mawawala
(-.-)

Bago ako umalis sa tabi niya I kissed her forehead, Wait?! Ang init niya! Shiit!

"Lab?" sabi ko habang pinakiramdaman ko ang leeg at pisngi niya.. Damn! May lagnat si lablab! Tsk!

"hmmm?"

"Lablab your so hot!" sabi ko hysterically! First time to and hindi ko alam kung anong gagawin at anong dapat ibigay sa kanyang med.

"I know.. im freakin hot." Sabi niya na nakangiti pero halata kong nanghihina siya.

"Psh! Alam ko na yun.. pero literal na mainit ka lablab! God! Anong gagawin ko?!" sabi ko.

Hinila niya lang ang kamay ko na naging dahilan para mapahiga ulit ako sa tabi niya.

"Just stay here .. kailangan ko ang init mo lablab.." bulong niya sakin.

(>/////////<) Tangina Glaiza!!! Ibang init yung iniisip mo! Ugh! Mula sa pagkakayakap niya feel na feel ko yung init ng katawan niya ngayon tsk!

Miya miya naramdaman kong lumuwag ang pagkakayakap niya sakin kaya tumayo ako para tawagan si Dom.

Unang ring palang sinagot na niya kaagad..

"Señorita Sekir?"

"Dom? Anong dapat inuming medicine kapag may fever? And please.. utusan mo muna ang isang Guardian na pumuntang drugstore for the medicine at dalhin dito sa condo ni Rhian. I'll just send the address. I need it right now! And call Liz, Rhian's manager makipag coordinate ka. Hindi makakapunta si lablab sa fashion event sa London ngayon.. She's sick. Just do whatever is needed dun sa event, help them... And call me after."

"Copy that Señorita!"

"Ok thanks! Bye.."

Dahan dahan akong lumabas ng kwarto para magluto ng soup for her. Tsk! Ngayon pa siya nagkasakit.. sigurado akong malulungkot yun. Pero di ko pwedeng pabayaan nalang na aalis siya ng ganun..

It's almost 8:00 ng matapos ako magluto, inayos ko na din ang kakainan niya para dadalhin ko nalang sa kanya sa kwarto. Kumuha ako ng kutsara para tikaman yung soup ng tumunog yung phone ko..

It's Dom..

"Hey?" batik ko sa kanya at tinikman ang soup na nasa kutsara.

"Señorita, ok na po ang lahat. And any minute from now, dadating na po jan ang isa sa mga Guradian to give the medicine." Sabi ni Dom sa kabilang linya.

"Very Good! Anong nangyari sa fashion event?" curious na tanong ko sa kanya. I know na hindi agad papayag ang kung sino mang ponsyo pilato ang nag organize nun na hindi matuloy ang event kaya gusto ko malaman kung anong ginawa niya.

"I offered them an investment of about 80% ng presyo ng company nila as a whole kapalit ng pagpapaliban ng event. And they immediately nag yes naman po sila. Okay na Señorita, you don't have to worry. Pagkagaling po ni Señorita Rhian makakasama parin po siya sa event." He explained.

WOW! Sino ba naming tanga ang tatanggi pa sa ganung halaga? Hahaha ayos talaga tong si Dom, sigurista.

"Nice. I'll call you again if I still need something. Thank you Dom"

"No problem Señorita."

"Bye"


*ding dong*

Nanjan na ata ang Guardian na pinapunta ni Dom kaya ibinaba ko muna ang kutsara at naglakad para buksan ang pinto. Di na ako nag abalang magayos, medyo messy na ang buhok ko. Hindi pa nga ako nakakapagsuklay simula nung gumising ako eh. Wait! may muta pa ata ako, pero pakialam ko ba sa kanya! Kay lablab lang ako magpapaganda. Hindi ko na din pinagkaabalahang magpalit ng sando at shorts short na suot ko mula pa kagabi at hubarin ang apron na suot ko habang nagluluto kanina.

Pagbukas ko ng pinto nakita kong nanlaki ang mata ng Guardian na inutusan ni Dom. ( -.-) ngayon ako biglang nahiya. Never kasi akong pumunta ng Underground na mukhang gusgusin.

"G-Good morning po Señorita" bati niya.

"Give me the meds now." Kalmadong sabi ko sa kanya.

Inabot niya sakin ang isang bag ng gamot.

"Thank you. You can leave." Sabi ko na agad naming ginawa nung lalaki.

Ipinasok ko kaagad yung mga gamot at ipinatong muna sa lamesa. Nagsandok na din ako ng soup para kay lablab at dinala ito sa kwarto.

Mahimbing pa rin ang tulog niya habang nakatakip ng kumot. Inilapag ko ang tray sa table na nasa gilid ng kama at dahan dahan siyang ginising.

"Lab? Kain ka muna.. para makainom ka nan g gamot." Sabi ko. Hinawakan ko ang noo niya at pinakiramdaman. Tsk! Ganun pa rin kainit.

Nagstretch siya ng kamay at umupo sa kama. Nakatingin lang siya sakin ng seryoso. *gulp* nakakahiya naman ang pagiitsura ko.. ( -.-)

Narinig ko ang mahina niyang tawa ng umiwas ako ng tingin. Ugh! Tumayo ako para magbihis ng magsalita siya.. tangina! Hindi ko pa pala nahuhubad itong apron!

"Where do you think you're going?" nakangiting tanong niya sakin. Tsk! Unfair talaga! Bakit siya kagigising lang pero God! With that messy hair gusto ko na siyang gapangin! URGGHH!!

"Magbibihis muna.. nakakahiya itsura ko." Sabi ko sa kanya at nagsimula na akong kumilos.

"Don't you dare. You're so hot wearing that red apron Galura." Sabi niya while looking directly into my eyes.

"A-Ahmm.. si-sige.. di na lang ako magpapalit. Kumain kana. You need to take meds." Sabi ko sa kanya at kinuha ang bowl na may lamang soup. Dahan dahan kong iniabot ito sa kanya.

"Thank you lablab." Sabi niya habang nakangiti.

"Di mo kailangan mag thank you, lablab" sabi ko. Kinuha ko ang kutsara at sinubuan siya.

"Wow.. this is nice ha?.. hahaha"

"Wag ka ng mambola alam mong di ako maalam magluto."

"Eto naman.. masarap naman talaga eh.. tsaka di mo kailangan magworry sa pagluluto, willing naman akong kumain ng ordered food forever basta ikaw kasama ko kumain. Uyyy.. kinikilig.. hahaha" sabi niya at tinusok tusok yung tagiliran ko. (-.-)

"Ewan ko sayo.. kukunin ko lang yung gamot sa kusina. Ubusin mo na yan." paalam ko sa kanya at lumabas na ako ng kwarto.

Dumaretso kaagad ako sa kusina at kinuha ang bag na inabot nung Guardian kanina. Hmmm... ano ba dapat dito?... Aist! bahala na nga.. Di ko alam kung ano bang dapat niyang inumin na una.. kaya dinala ko lahat sa kwarto..




Rhian's POV

Yummy!.. (^_______^) sarap talaga ng soup ni lablab.. i mean, soup na ginawa ni lablab baka iba iniisip niyong soup eh. Hahahaha! Naubos ko na yung nasa bowl na binigay niya kaya ininom ko muna yung milk na katabi nito ng mapatingin ako sa wall clock na nasa loob ng kwarto.. HOLY SHIT!!! yung event!! Naku patay! Super late na ako sa flight ko!

Napahawak ako sa ulo ko ng maramdamang kumirot ito dahil sa pagkakanigla ng tayo ko. UGH! Bakit ngayon pa ako nagkasakit?!

Hawak hawak ko yung ulo ko gamit yung dalawang kong kamay ng makabalik si lablab sa room..

"Hey? Are you ok?" nagaalalang tanong niya. Pero wala ngayon ang focus ko sa sakit ng bwiset na ulo na to kundi dun sa event! Fuck!

"Lab.. yung event?! lagot ako kay Liz nito. Shit!" sabi ko. Hindi ko na mapigilang tumaaas yung boses ko sa sobrang disappointment.

"Lab.. relax ok? Ahmmm.. ano kasi.. T-Tumawag si Liz kanina, sabi niya ini-move daw yung event dahil may mahalagang nangyari dun sa company na humahawak dun sa fashion event na yun sa London kaya di na kita ginising. Sakto din namang masama pakiramdam mo." sabi niya.

"God?! really?! YES!!!" sigaw ko at yinakap si lablab.. Natutuwa ako dahil may chance pang makasama ako dun sa isa sa mga pinapangarap kong fashion event at isa pang factor dun ay hindi na kami magkakahiwalay ni lablab for two days! Hurray! \(^_________^)/ may bonus pang pagaalaga.. Naks! hahaha

"Yup kaya uminom ka na muna ng gamot.." sabi niya at inilapag ang isang... BAG?! Papatayin niya ba ako sa overdose?!

"lablab? ipapainom mo sakin yan?!" tanong ko sa kanya.

"Ih.. Lab, Di ko kasi alam kung ano ba dapat mong inumin.. pili ka nalang dito.. hehe sorry" sabi niya habang kakamot kamot sa ulo.. Yiiiieeeee!! so adorable!! hang kyut!

"Hahaha.. sorry, nabigla lang ako. Akala ko kasi papatayin mo na ako sa overdose eh. Wag ganun! Pagmamahal mo lang dapat ang gamitin mo pang patay sakin.." sabi ko. And she blushed! (^___^) hihihi

"i love you.." sabi ko and leaned forward to kissed her forehead.

"i love you too, lablab.." sagot niya at yumakap at yumakap sakin. Hmmm.. bango talaga ng lablab ko! hihi..












A/N: Soooooo... yun muna for a while.. hahaha nahiya kasi ako dun sa nangungulit na magupdate na daw ako... hahaha peace sweet lily! :* ayan na paki pag tsagaan nalang muna. Walang paghugutan si author.. nyahahaa.. love lots! Thank you for reading!!! Kisses para sa inyo! Mwuuaahh! 'til next time.. :)

Continue Reading

You'll Also Like

18.9K 1K 23
Yndrah Alaianth Xanther- a respected professor and successful doctor in medicine. Known for her sharp mind and distant manner. Her cold demeanor echo...
82.8K 3.2K 38
ayon sa iba, Ang GREATEST LOVE raw ang hinding-hindi mo makakalimutan sa lahat. Ang GREATEST LOVE raw ang nagturo sayo kung paano totoong magmahal...
816K 30.4K 54
Status: UNDER REVISION Tahimik. Payapa. Walang gulo. Ganiyan maituturing ang buhay ni Niana Jillian "Naji" Alcayde; bantering with her older brother...
39.3K 1.2K 76
Compilation of Vhoice stories.