My Gurl

By Breteleg

25 3 0

She's mine. Only mine. More

Chapter 1
Chapter 3
Chapter 4

Chapter 2

4 1 0
By Breteleg

Melodie's P.O.V

*munch munch munch*

Yuuum! Ang sarap talaga ng tinola.
Pang ilang tasa ng kanin ko na ba 'to? Siguro pang apat na. Bukod kasi sa tinola, may inorder pa kasi ako.
Adobong manok, sinigang, kaldereta, at chicharon with suka. Ahahaha. Busog na busog na nga ako eh.

Kain lang ako ng kain nang...

*cough* *cough*

Tubig!!
Tubig!!

Putaaa!! Sa lahat pa naman ng bagay na pwedeng kalimutan, tubig pa talaga! Pesteee!

*cough*
*cough*

Tubig!!

At isang himala ang nangyari dahil biglang may isang kamay na nag abot sa'kin ng icedtea.
Diyos ko po. Akala ko mamamatay na akoo.

*gulp gulp*

Aaaahhh..

"Salamat ha. Akala ko--"

O_o

Shemz...
Anghel nga.
Deym.

At dumoble ang pagkagulat ko nang umupo siya sa tapat ko at inilapag ang dalawang tray na bitbit niya kanina. Mayamaya ay nagsimula na siyang kumain.

Ako?
Insant nganga.

(=゚Д゚=)

Akalain nyo? Isang gwapong anghel na galing sa langit at bumaba sa lupa ang nasa harapan ko ngayon? like Whata meerakel.!!

"Did you know that It's rude to stare?"

Agad akong nabalik sa realidad dahil doon sa sinabi niya.

"h-ha?"

"I said it's rude to stare."

"S-stare?"

"yeah."

"y-yeah?"

"Stop it."

"s-stop?"

"Fvck!"

"pak? Teka. Anong pak?"

" damn it. Could you please stop mimicking me! Your annoying! "

Aba loko to ah. Sinisigawan ako. Yabang neto oh. Pa english english pa. Wengya! Kasalanan ko bang nawindang ako sa kaguwapuhan niya? Letse. Gwapo nga siya, ugaling panget naman.

"Ahhh. So ako pa yung annoying ngayon? Gayong ikaw nga tong bigla bigla nalang umuupo sa harapan ng taong di mo naman kakilala."

Napatigil siya sa pagkain at tiningnan ako ng masama.

" Pasalamat ka binigyan kita ng inumin dahil kung hindi, tigok ka na sana ngayon." sabi niya habang tinuturo-turo ako.

"Eh di thank you. Tang ina mo, lumayas ka nga dito. Table ko to. Bwiset!"

Oh lord. Tulungan nyo po ako kuntrolin tong galit ko dahil alam niyo na po ang mangyayari.

"Fine! huwag ko akong sisihin kung balang araw mamatay ka just because of your stupidity. Remember this woman. You messed with the wrong guy."

Padabog na tumayo siya at galit na lumabas sa restaurant. Lahat ng tao nakatitig na sa'kin ngayon. Ano ba tong pasensya ko. Ang daling maubos!

Pero teka. Anong ibig niyang sabihin? Balang araw mamatay ako?
Perooo~

Wait. Omayghad.
Miyembro kaya siya ng abusayaf? Pero di ba nasa bukid lang sila? Omayghad. Baka umasenso na yung mga abusayaf ngayon? Baka nakaipon na sila ng pera galing sa gobyerno at yun ang ginamit nilang pamasahe papunta dito sa maynila? Oh baka isa siyang sindikato? Drug dealer? Drug lord? Namementa ng drugs?? Tanga pareho nga lang naman yun. -_-
Namaaaaan! Anong gagawin ko?

***

Isang buwan na ang nakalipas simula nung nangyari sa restaurant. Hindi ko pa rin nalilimutan ang sinabi ni pogi sa'kin.

Hayy.. Pero maiba naman tayo. Tapos na ang bakasyon. At ngayon, first day of school nanaman sa kasamaang palad. At alam kong hindi magiging madali ang buhay ko ngayong papasok ako sa eskwela sa araw, at sa gabi naman ay mag t-trabaho ako.

Buti nalang talaga at naka hanap ako ng stable job sa isang cafe at hindi ko na kailangang maghanap ng iba-ibang trabaho para lang kumita.

Villareal University. Kay gandang paaralan. Ahaha. Oo dito ako papasok ngayong taon. Third year na akoooo~ yipeee

*insert sabog fireworks*
*insert tawang maharot*

Napaka-prestihiyoso ng paaralang ito. Puro mayayaman lang ang nakakapasok pero dahil mala-albert einstein ang utak ko, eh nakapasok ako bilang scholar.

Mameeen! Nakapag bihis na ako, nakapag almusal na, for short, ready na akoo!
\(○^ω^○)/

Suot ko ngayon ang isang Napakaganda at fashionable plain royal blue t-shirt at napakagandang skinny jeans na faded galing sa ukay ukay for 150 pesos only.
* insert tawang maharot *

SO OFF I GO. Lilipad na ako.

***

Villareal University...

Rinig ko ang tawanan, harutan at sigawan ng nga studyante dito sa mismong kinatatayuan ko. Kitang kita ko rin kung gaano ka elegante at sosyal ng mga babae dito. Plus, ang gaganda pa! Whoo! Nakakatibo dude.

Nagulat naman ako nang biglang may lumapit na isang babaeng Naka business attire. May malaking salamin, malaking mata at pulang buhok. Pati na rin yung hinaharapan niya malaki. Tsk. Ikaw na may malaking boobs. Ikaw na may bright future. -_-
"Excuse me? Ikaw na ba si Ms. Melodie Elezal?"

" Ah. Oo. Ako nga po."

" Good. Come with me."

At gaya nga ng sinabi niya, sinundan ko siya. 'come with me' daw eh.

***

"So you were the one who took the scholarship exam?" tanong sa akin ng dean.

"Ah--yes po."

"Oh, I see. So fill-up-an mo lang tong Enrollment papers. And bring your parent or guardian tomorrow for further clarifications. Am I understood?"

"Wala na ho akong kamag anak." Nakayukong sabi ko At pinaglaruan ang aking mga daliri.

Tiningnan niya ako ng mabuti. As if May nakita siyang kung ano sa mukha ko. Weirdo nitong matandang to.

Nakakatakot yung histura ng dean namin.
Yung buhok niya naka bun at kahit isang strand ng baby hair wala kang makikita dahil sa dami ng hair spraynet na nilagay niya. Yung lips niya napaka pula.
Tss. Pati labi nireregla? Juice colored.
At yung kilay niya,laging naka taas yung isa. Daig pa abg mount everest sa taas.

Dejoke lang. Ang taas kaya nun.

Pero Ewan ko ba pero hindi ko siya magawang tingnan sa mata niya. Nahihiya kasi ako eh.

At oo. May konting kahihiyan pa akong natitira kaya huwag kayong ano diyan. Duhh.
*flip sa hair*

"Then might as well as bring yourself tomorrow. Understood?"
Tumango ako bilang sagot at pagkatapos ay inalalayan ako ni ms. Bright future palabas ng office.

Nagsisimula na ang klase at sa kasamaang palad ay Mathematics pa talaga yung first subject na pinasukan ko. Lintek. Ito ang subject na pinakakinamumuhian ko eh.

Patuloy lang yung prof namin sa pag-didiscuss nang biglang bumukas ang pinto ng malakas. Doon, tumambad ang isang histura na kina-iinisan ko.

Ghaaad!! Dito rin mag-aaral si Pogi na nagbigay sa'kin ng iced tea?? Watdafuq??

Grrrr...

"Mr. VILLAREAL! YOU'RE 40 MINUTES LATE" singhal ni prof sa kanya.

Ahh soo Villareal siya? Nice-ka-one.

Wait. Parang familiar yung ano niya..
Yung... Family name niya.
Yung VILLAREAL ba. Parang narinig ko na somewhere over the rainbow.
De joke.
Basta narinig ko na yaaan! Nalimutan ko nga lang kung saan. Aish! Bahala na nga. Walakompake.

"Tsk. I don't give a damn." malamig na sabi niya dun kay prof at nagtungo sa upuan sa tapat ko. Eeeer.. Okey? So.. Now what? Makikita ko na araw araw yung batok niya? Ganoon?

Hayyyshh!! Buhay nga naman oh!!!( ̄へ ̄)

***

"Okey class that's it for today, you may go."

Agad akong tumayo at nag i-streching ng konti.
Wooo! Akala ko hindi na matatapos tong araw na to. Damn!

Isa-isang nag alisan ang mga kaklase ko hanggang sa ako nalang ang naiwan. Marami kasi akong gamit.

*snore*

Eh, my mistake, may kasama pala akong asungot. -_- alam niyo bang buong araw yan natulog sa klase? At ang mas malala pa, kinukunsinte lang nga mga guro!!
Nako panahon talaga ngayon, napaka weird eh, no?

*snore*

Yak. Humihilik pa. Kadiri. Tulo laway. HahahahXD
Magising nga 'tong tulo-laway na 'to.

"Uy.. Huuy.. Ano--uwian na."
*poke poke*

*pout*
Eeehhh~ ayaw gumising??
Ulitin ko nga.

*poke poke*
"Huuuuuuy!! Ano ba! Uwian na!!" medyo malakas na pagkakasabi ko.

"Anobarghfnsksnsbsvsj...zzz.." ungol niya .

Eeeesh.Aalis na nga lang ako. Bahala na siyang mag isa diyan.

"Ay PALAKANG OINK-OINK!" sigaw ko nang bigla akong may naramdaman na humawak sa kamay ko.

"Pogi!! Ano ba! Papatayin mo ba ako?! Eh teka, akala ko ba tulog ka?! Bakit ngayon, gising ka na??" galit na sabi ko nang bigla niya akong hinila paharap.

"Shut up and stop saying nonsense." seryosong sabi niya.

Napatingin ako sa kamay niya na nakahawak sa pulso ko ngayon. Machaakit na ha. Machakit na.
"Ano ba! Bitawan mo nga ako!"

Titig na titig siya sa mukha ko. Mali. Titig na titig pala siya sa mga mata ko. At pagkatapos ay tumingin siya sa dibdib ko...

TEKA..DIBDIB?!

*PAK*
"What the fvck was that for?! Shit!"

"BASTOS!! MANYAK!! PERVERT!! DUMUGO SANA YANG ILONG MO! BUWISEEEET!!"

Hay! Kaimbyerna yung lalakeng yun.
Kaya tumakbo na ako palabas. At sa katangahan ko naman ay hindi ko namalayang may janitor pala na nag mamop. Kaya naman nadulas ako.

At sa oras na yun, ipinikit ko ang mga mata ko.
Naghihintay ako na makaramdam ng tinding pananakit ng katawan at magpagulong-gulong sa hagdanan. Pero...

Ay? Bakit ang tagal?

Siguro namanhid yung buong katawan ko ano?

*singhot* *singhot*

Eeeey. Ambangooo! Langit na kaya 'to?

At sa pagdilat ko, tumambad sa akin ang mukha na kina-iinisan ko. Sinalo niya yung likod ko at nakahawak tung isang kamay niya sa likod ng ulo ko.

*dug dug*
*dug dug*

Sheez. Kinakabahan ata ako??

Ang lapit lapit ng mukha namin sa isa't isa. At kitang-kita ko yung tsokolate niyang mga mata.

Ang guwapo niya. Takte.

Pero di ko inaasahan na...

*BOG*

"Peste ka! Walang hiya ka talaga!" singhal ko.

Ang abnormal na 'to, bigla ba naman akong binitawan?! Tsk. Ang sakit na tuloy ng balakang ko!!

" Sayo yan?" malamig na sabi niya sabay tingin sa leeg ko.

Kinapa ko naman yung leeg ko at nahawakan yung kuwintas.

"Eto?" tanong ko sabay taas doon sa kuwintas.

"Oo.bakit?"

"Is your name Melodie?"

Tumango naman ako. Pagkatapos nun, ay umalis na siya nang nakapamulsa. Walang hiya talaga yung lalakeng yun. Sarap sapatusin eh!! Di man lang ako tinulungang makatayo! Kaimbyerna! Hmpf!!

Uwi na nga lang ako.

-----------

Sorry kung di siya maganda. Inaantok na po kasi ako eh.

Huwag kalimutang mag vote and comments.

By the way mga readers, sino po ang gustong gumawa ng Cover ng MG? Comment lang kayo, tas ang pinakamagandang mapipili ko, yun ang i-cocover ko sa story na 'to. :)









Continue Reading

You'll Also Like

20.1M 840K 63
In fairy tale, it is always the prince who will bring back your missing slipper. He will kneel in front of you with a sweetest smile on his face, tre...
325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.
1.9M 95.4K 36
[NOW A FREE STORY] Peñablanca Series 1: Brave Hearts "Fragile but brave..." Amalia Argueles has adored the charming basketball captain Atlas Montezid...
1.1M 51.2K 103
Will Raiven continue to rule the last section if they are starting lost one by one on her grasp? How can she reign the throne if there's no last sec...