[ ALYANNA MONTERO's SIDE ]
"hindi na bumalik si Zedrick.."
"oo nga eh , masyado talagang busy busyhan yun.. birthday pa man din niya"
Biglang nag ring Phone ko
Brent Savanez calling.......
"hello ?"
(are you busy ?)
"ha ? hindi naman bakit ?"
(pwede ba tayong magkita ?)
"right now ?"
(kung ok lang sayo...)
Tinignan ko sila Luke
"sige..."
(then lets meet sa may café sa condo mo ?)
"si-sige.. what time ?"
(right now)
------------------------------------------
Pagdating ko sa café nakita ko siyang nakaupo sa may dulo
"kanina ka pa ba nandito ??"
Ngumiti lang siya sabay tango
"upo ka"
Umuo naman ako..
"ok ka lang ?"
"bakit naman ?"
"wala lang kasi parang ang saya mo..."
"ganun ba ka obvious ?"
Sinasabe ko talaga , may iba sa lalakeng to eh.... Ang laki talaga ng nag bago sa kaniya
"here... I ordered this for you, you love coffee jelly right ?"
"ah o-oo... sa-salamat"
Kinuha ko yung coffee jelly at --- eeeh ?? O__O
"teka, paano mo nalaman na favorite ko ang coffee jelly ???"
Ngumiti lang siya
"ano ba , ang weird mo talaga... bakit ka ba nagkaka ganiyan ? nakakatakot ka na ah ?!!"
"sorry...."
"oh tapos magiging seryoso ka naman.. dinaig mo pa yung babaeng may mood swing anyway, bakit ba bigla bigla ka nalang nag aaya mag coffee ??"
Tumingin siya sakin..
Oo literal ! tinitignan lang niya ako...
"I don't know pero I think kelangan mo nang malaman.. its up to you kung sa mga oras na to kaya mong tanggapin lahat..."
May inabot siya saking isang box.. yung medium size na box
"gusto kong ibigay sayo yan..."
"ano to ?"
Pero ngumiti lang siya
Dahan dahan kong binuksan yung box.. Puro papel ang laman... I mean parang letter siya
Tinignan ko si Brent
"ano tong mga to ??"
"read... and you will know"
Kumuha ako ng isang sulat at binuksan..
Letter nga yun... binasa ko to ng malakas yung katamtaman lang para marinig niya
Dear Alyanna
Kamusta ka na ? ako ok naman ako dito sa London, I think this is my 2nd letter too you right ? I know nagulat ka sa mga sinulat ko sa unang letter ko and I don't know kung dapat ko pa ba itong ipadala sayo because I'm scared na baka galit ka sakin dahil bigla bigla nalang akong umalis ng walang paalam sayo... but then kumuha ako ng lakas ng loob para sulatan ka ule...
Nagulat ka siguro sa nalaman mo at hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ba ang naging reaction mo nung nalaman mong ang lahat ? pero sana ok lang ... at sana dumating na yung araw na Makita kita muli..
- Andrew
Hindi ko alam kung ano ang dapat kong i-react..
Tinignan ko si Brent
"a-anong ibig sabihin nito ?"
Konti nalang.. tutulo na yung mga luha ko
"can you read the last paper na nasa box ?"
"ano bang sinasabe mo .. bakit hindi mo ipaliwanag sakin kung ano-"
"please..... please"
Kinuha ko nalang yung last paper at binuksan..
I miss you so much alyanna - Andrew
At doon na nga tuluyang umagos ang luha ko habang pinag mamasdan ko yung papel
"10 years.... Alam kong 10 years kang nag antay at sobra akong na guilty dahil sa loob ng 10 years nay un hindi ko man lang nagawang paikliin.."
Napatingin ako sa kaniya
Kitang kita ko sa mga mata niya ang lungkot
"sa totoo lang natatakot ako... natatakot ako na baka hindi mo na ako kayang tanggapin... lalo na ngayon na hindi na ako yung Andrew na kilala mo"
At doon na nga ako humagulgol ng iyak
"so totoo nga ... totoo nga yung nabasa ko sa past medical history mo ? na nagkaroon ka ng serious car accident sa London na kailangan mong mag undergo ng plastic sugery ?"
Dahan dahan siyang tumango
"at nagkaroon ka ng amnesia ???"
Ngumiti siya
"kela-kelan pa nabalik ang alaala mo ?"
"simula nung nag punta ako sa despidida ni Samantha"
"bakit hindi mo sinabe sakin ?!"
"dahil hindi pa ako handa mentally..... alyanna , takot akong sabihin sayo"
Hindi na ako nag dalawang isip pa ..
Tumayo ako sa kinauupuan ko at niyakap ko siya
[ ANDREW FENDREZ SIDE ]
"gago ka..."
Napangiti ako
"hindi bagay sayo nag mumura.."
"nakakainis ka... galit ako sayo..."
"I know...."
Nagulat ako nanng bigla niya akong pitikin sa noo
"oh bakit.. ang sakit nun ah !"
"wala ... para masira yang plastic surgery mo !"
At naglakad siya ng mabilis
Pabalik na pala kami sa unit niya
Napangiti ako
Hindi ko din inaakalang nagawa niyang tanggapin lahat..
At hindi talaga ako nagkamali sa pag hanap sa kaniya datii...
"oh luke ! bakit saan kayo pupunta ?"
Nakita naming palabas ng lobby ng condo si Luke
"si Zedrick, sinugod daw sa hospital"
"ha ?!!"
----------------------------------------------------
Nandito kami ngayon sa hospital
"excuse me, nasan po si Zedrick Lopez ?" - Luke
"nasa operating room pa po sir..." - Nurse
"ano bang nangyari sa kaniya ??" tanong ni Alyanna
"dra. Kayo po pala.. umm"
Aligagang hinanap ng nurse yung record
"gun shot po.."
"ANO ?!!"
"opo.. umm, silang dalawa po .."
"dalawa ? sinong dalawa ? may kasama pa siya ??"
"opo.. si---"
"nurse, natawagan mo na baa ng kamag anak ni Mr. Lopez ??"
"nandito na po sila doc.."
"dra. Montero....
"dr. Perez... ano pong nangyari kay zedrick"
Bumuntong hininga yung doctor....
"it's a gun shot... and we try our best pero..."
"pero ano ?!!!" - Luke
"tumama sa puso niya yung bala and sorry...."
At umalis yung doctor...
"no...."
-------------------------------------------------------
"what happened ?!!"
Biglang dumating si Samantha kasama si Jenzel
Napatayo si Luke
"babes, bakit nandito ka ?"
"saka ko na ipapaliwanag... nasan si Zedrick ?"
"it was a gun shot at tumama sa puso niya...."
"no.. no , it cant be.."
"nasa morgue na siya.."
Biglang tumayo si Alyanna
"sino yung sinasabe mong kasama niya ??"-tanong niya sa nurse
"umm, si Ms. Karen De Vera po sa room 302"
"si Karen ?"
Dali daling naglakad si Alyanna
"yanna wait !"-Luke
Sumunod na din kami
"so nasabe mo na ba ?" sabe sakin ni Samantha habang nag lalakad kami
"huh ?"
"don't play dumb , Andrew..."
"alam mo ?"
"yeah.. since when ? well since nung una tayong nagkita..."
Hanga din talaga ako sa babaeng to eh..
"yeah, nasabe ko na..."
"ganun ba.. good for you"
At nauna na siyang nag lakad
------------------------------------
Pagdating naming sa room 302
Naabutan naming si Karen na gising
"anong nangyari ?!"-Alyanna
Tumingin lang siya samin.. Pero mas matagal siyang tumingin sakin
"sagutin mo ako ! anong nangyari ?!!!"
"yanna.. stop it.."-Samantha
"anong stop it ! kasama siya ni Zedrick !"
"asan si Zedrick ?" mahinang tanong niya
"hinahanap mo si Zedrick ? patay na siya... so alam mo na ngayon ?!"
Napayuko nalang si Karen
"sorry.... Sorry..." at doon umiyak na siya
[ KAREN DE VERA's SIDE ]
"nag fe-feeling super hero ka kasi ! ayan tuloy pareho tayong nakatali ngayon diba !"
"aba , at kasalanan ko pa ngayon... ikaw na nga tong ililigtas ko diba ?!"
"oo nga eh.. ok na sana eh ang kaso wala ka man lang tinawag kahit pulis ! ang talino mo magpatakbo ng business pero sa mgga simpleng bagay ang tanga mo !!"
"salamat ha ?!!"
"ANO BA ANG INGAY NIYO !"
Oo kasalukuyan kaming nakatali ngayon ni Zedrick dito...
Ito kasing si tanga , nag punta dito nang hindi man lang tumatawag ng pulis... masyado kasing galit na galit sa kuya niya.. =__=
"oh. Ano nang plano natin ?" pabulong kong sabe
"I don't know..."
"aayyy nakooo.... Wag na natin antayin na dumating yang baliw mong kuya utang na loob !!"
"but I am here na..."
Napatingin kami sa may pinto
"hello my brother... sa wakas, nagkaroon na din tayo ng interaction sa isat isa.. kamusta ka naman ?"
Kitang kita sa mga mata ni zedrick na gustong gusto niyang patayin tong kuya niya..
"aww... mukhang sobra kang natutuwang Makita ako Zedrick.."
Lumapit naman siya sakin
"ikaw naman....."
Hinawakan niya ang mukha ko pero pumiglas ako
"traydor ka...alam mo ba yun ?"
Nag smirk ako
"I know.. dahil hindi mo deserve magkaroon ng mga loyal na tao"
*PAK !*
"Karen !!'
"bastos ka mag salita... mukhang kelangan niyo talaga mag tanda eh no..."
Kinuha niya yung baril niya
"nakikita mo to ? kayang kaya nitong pasabugin ang laman ng ulo mo..."
Sabay tutok sa ulo ko
"bitawan mo siya hayup ka !!"
Bigla naman siyang tumayo
"bantayan niyo sila ng maigi"
At umalis
"ok ka lang ?"
"maliban sa nararamdaman kong putok ang labi ko , oo ok lang ako"
"ang hilig mo kasi sumagot eh.."
"edi wow..."
"oh ipunas mo sa polo ko.."
"ang alin?"
"yung dugo sa may bandang labi po ano ba.. para kang bampirang uminom ng dugo.."
"ok lang ? puti yan.. mahirap mag tanggal ng mantsa sa damit"
"ano ba gawin mo nalang...."
Ginawa ko naman.. binunas ko sa may balikat niya yung dugo
Tinignan ko siya.. wala seryoso lang
Napangiti ako.. may naisip ako
"oh sabe sayo eh.. madumi tignan.."
"ok lang yan.."
"sus, tignan mo.."
"alin ba ?"
*TSUP..*
Sabay ngiti
"ang seryoso mo kasi masyado.. cheeee"
Sus Karen ! pabebe ka din eh.. alam ko namang matagal mo nang gusto gawin yan kay zedrick..
"kelan kaya tayo makakaalis dito ??"
Sabe ko habang nakatingin sa may maliit na bintana sa taas
"malapet na... basta ipangako mo sakin.."
"na ano ?"
"na pag labas natin dito, kakain tayo ule sa labas..."
Napatingin ako sa kaniya
Nakatingin pa pala siya sakin
Ngumiti ako
"promise..."
"diyan ka lang..."
"huh ?"
Bigla siyang tumayo
"hoi, anong gagawin mo ??'' pabulong kong sabe
Lumingon siya ule sakin at ngumiti
"diba ang pangako ko, tatapusin na natin to..."
At ayun yung first time na nakita ko siyang ngumiti ng ganun...
Ayun na pala ang huling beses na makikita ko ang ngiti niya..
-------------------------------------
"kumain ka na.. may pagkain na dun sa loob..."
"ok lang ako..."
Umupo si Andrew sa tabi ko
oo.. sa totoo lang matagal ko nang alam ang nangyari sa kaniya... bago ko pa man din siya maging boyfriend nasabe na sakin ni Kuya Brix lahat...
"sige ka, kapag hindi ka kumain baka bumalik ka nanaman sa hospital..."
Natawa ako
"para ka talagang bata..."
Kasalukuyan kasing naka burol dito sa bahay ng mga Lopez si Zedrick...
"wag ka na mag inarte, kainin mo to.." - Samantha
Kinuha ko yung dala niya
"salamat..."
Umupo din sa Samantha sa tabi ni Andrew
"narinig ko ang usapan ng papa ni Zedrick at yung mga pulis.... Dinala na pabalik sa America si Kuya Zandrey at doon siya makukulong .. well pang habang buhay na din"
Napangiti nalang ako
"sana naririnig ni zedrick yan... for sure, matutuwa yun"
Tinignan ko yung picture niya
"tita Sammy...."
"oh allen, bakit gumising ka.. nasan si Tito Pogi ??'
"I don't know.."
"loko talaga yun si Luke..."
Tinignan ko si Allen...
"allen, you go to tita Karen muna ha ?"
"ha ?? bakit sakin..."
Tinignan ako ng masama ni Samantha
"eh diba ikaw na ang magiging guardian ni allen ?"
Nanlaki yung mata ko
"kelan pa nangyari yan ?"
"simula nung marealize mong mahal mo si zedrick..."
Nagulat ako sa sinabe niya..
Narinig ko namang natawa si Andrew.. hinampas ko siya
"anong nakakatawa..."
"wag mong ibahin ang usapan.. fix na yan, ikaw na ang guardian ni allen ah ! at tyaka hindi naman pwedeng palaging nasa lola niya yan.. busy din si Tita no.. kaya ikaw ang mag aalaga sa kaniya.."
Sabay ngiti siya
"osha aalis na ako... at madami pa akong gagawin.."
"ako din" - Andrew
"hui ! ano ba.. teka.."
At ayun umalis na sila..
Natira nalang kaming dalawa dito
Tinignan ko si allen.. kamukhang kamukha niya yung mama niya...
Ikaw talaga zedrick, hindi pa ako handa maging mama...
Napangiti ako
"hi..."
Napatingin siya sakin..
"do you want to play ??"
00H#2z'8