Multimedia=Hayal
1 sene sonra:
Aylin in ağzından;
Gelinliğimin fermuarını kapatmakla uğraşıyordum.Ama bir türlü kapanmıyordu.Kilo mu aldım ki acaba diye düşünürken odaya Meltem girdi.
"Bir giyemedin şu gelinliği "dedi ve fermuarı kapattı.
Saçım zaten hazırdı.
Etrafımda dönerek beni süzdü.Tam sapık olduğunu ve bana tecavüz edeceğini düşünürken cırladı ve "Ayliinnn çok güzel oldun kıızz!!"
Güldüm.Bu hareketi bana Elçin i hatırlattı.Yüzüm düştü.Meltem hemen anladı ve "ştt eminim şuan ağlamanı istemezdi"dedi ve gülümsedi.Evet,istemezdi...
Ayakkabılarımın olduğu kutuya gittim ve açtım.Ayakkabılarımı Tilki seçmişti ve ilk defa seçtiği birşeye bayılmıştım.
Ayakkabının altına dün bekar kızların ismini yazmıştık.
-Elçin
-Meltem
-Duru
-Nagihan
-Savaş
Evet,abim de ismini zorla yazdırmıştı...Ve Elçin i de ben yazmıştım.
Ayakkabılarımı ayağıma giydikten sonra kapı açıldı ve içeri mükemmel elbisesi ile annem girdi.Ama biz,diğer anne ve kızları gibi olmadığımızı ortaya koyup duygusallaşmadık.Annem beni daha önce de gelinlikli görmüştü.Sanırım biz düğün sonu sümüklü sümüklü ayrılacaktık...
İçeri girdi ve elindeki parfümü tekrar tekrar her tarafıma sıktı.
"Bir hazırlanamadım be,ben sana böyle mi öğrettim "
"Evet"dedim hiç şüphesiz.
"Hayırsız evlat diye buna denir"diye diye çıktı gelin odasından.
Böyle heyecanlı olduğunda saçmalamasını-benim gibi-çok seviyordum.
Odaya Nagihan geldi ve etrafımda döndü.Islığını çaldıktan sonra "Ben evlenmekten vazgeçtim"dedi.Güldüm.Ah,şakacı onun ne olursa olsun evlenmden ölmeyeceğini hepimiz biliyorduk.
Kapı tıklandı.İçeri,damatlığıyla süper hüper taş görünen müstakbel kocacığım girdi.Ben onu,o beni süzdüğü dakikalarda Meltem ve Nagihan bu süzme işinde biz yokken devam edin yoksa öleceğiz diyerek odadan çıktılar.
Tilki yanıma yaklaştı.Elini yanağıma koydu "çok güzel olmuşsun"diyerek parlaklığını çoğalttı gözlerinde.
Beğeniyle süzdükten sonra "Sen de çok yakışıklı"dedim ve güldüm.
"Hâlâ inanamıyorum biliyor musun?"
"Bende öyle"dedi.
"Heeyy saçını başını dağıt biraz daha tam evlenmemize dakikalar kala kızların seni süzdüğünü görüp düğünümüzü cenazeye çevirmek istemiyorum"diye kibarca tehdit ve uyarı cümlesi kurdum.
"Aynı şey senin için de geçerli o zaman"dedi ve güldü.
İçeri Meltem girdi ve "Haydi,herkez sizi bekliyor."dedi.
"Tamam"dedik.
"Hazırmısın?"dedi Tilki derin bir nefes alarak.
"Hazırım"dedim ve uzattığı elini heyecanla tuttum.Evleniyordum ulan!
Odadan çıktık ve uzun bir koridoru geçtik.Kır düğünü istemiştim ama bugün için heryer doluydu.5 yıldızlı bir otel de yapıyorduk düğünümüzü.Balayına da Paris e gidecektik.
Sonunda nikah yerine ulaştığımızda,otelin hizmetlilerine kadar herkes buraya toplanmıştı.
Kalbim deli gibi atarken kendimi hiç olmadığı kadar mutlu ve huzurlu hissediyordum.Alkış seslerinden kulaklarım çınlamaya başlamadan durdular ve biz de nikah masasına geçtik.Tilki,koltuğumu çekti ve oturdum.Hmm en azından düğünde pek odun olmuyordu.Sık sık yapsamıydık ki?
Kendisi de oturdu ve bizi beklemekten sıkılan nikah memuruna döndük.Adam konuşmayı unutmuştu yahu!
Şahitlerimiz;benimki Meltem,Tilkinin ki de abimdi.
"Eveet.Birol Yapıcı oğlu Kıvanç Yapıcı,Mehmet Gündoğdu kızı Aylin Gündoğdu yu karılığa kabul ediyor musun?"bu cümleyi ne zaman düşünsem gülüyordum.Memur böyle diyince bir kahkaha koptu ağzımdan.Annem,uyarırcasına bakınca kendimi topladım.
Bana döndü ve gülümseyerek "Evet"dedi.
Gülümsedim.
"Siz,Aylin Gündoğdu,Kıvanç Yapıcı yı bir ömür kocalığa kabul ediyor musunuz?"bu sefer gülen taraf Tilki oldu.
Gülümsedim ve "Evet"diye bağırdım.Salon yine alkışa boğuldu.
Burada Mustafa Ceceli-Gül Rengi açın:-)
Tüm çiftler dans etmeye başlayınca biz de Tilki ile piste indik.
Kulağıma fısıldadı;
"Seni seviyorum,karıcığım"
"Seni seviyorum,kocacığım"
10 Ay Sonra
Aylin in ağzından;
Gece,aşırı derecede waffle aşermemle uyandım.Tilki,yanımda horlaya horlaya uyuyordu.Tabi,o güzel güzel dönbiliyordu ama benim karnım tavana kadar uzadığı için robot gibi uyuyordum.Evet,8 aylık hamileyim ve dünyaya yaramaz ve boks şampiyonu bir kız getireceğim.Tekme atınca başımı bile döndürüyor yahu!
"Tilkii"
Sarstım ve tabiki uyanmadı.Her gece bu olayı yaşıyorduk;ben aşeriyordum,Tilki yi sarsıyordum,uyanmıyordu,o yüzden 'bebek geliyoo'diye bağırıyordum,o da sarılarak uyuduğu hastane çantasını kapıp aşağı kadar koştuktan sonra geri gelip aşerdiğimi farkediyordu.Evet,bana değil hastane çantasına sarılıyordu çünkü gece bebeğimizin üstüne çıkarım diye korkuyordu.
Yine sarstım."Tilki yaaaa"
"Hıı"
"Benim canım şey istiyo"
"Hı"
"Waffle"dememle gözlerini kocaman açtı.
"Yuh"
"Ne yuhu be!"
"Bu saatte nereden waffle bulayım ben?"
"Bulma,yap"
"Hadi uyu,rüyanda waffle yediğini gör,geçer"dedi ve gözlerini kapattı.
"Ya Tilki saçmalama ve bana waffle yap!"diye kükrememle uyandı ve 'tamam hanımım'bakışı atarak mutfağa indi.Bende ayaklarımı yüksek yataktan sarkıttım ve derin bir nefes alıp ayağa kalktım.Penguen olmuştum resmen!Şimdi penguenlerin ne çektiğini anlıyordum.
Merdivenlerden yavaş yavaş inerken,mutfaktan bir gürültü geldi.
Aşağı inip baktığımda,Tilki nin çekmeceyi yere düşürdüğünü gördüm.
"Aylinim valla ben yapmadım,bir çektim düştü"gülmeye başladım.Şuan çok komik ve tatlı görünüyordu.Yanına gittim ve dudaklarına bir öpücük kondurdum.
"Tamam,ama yine de waffle mi istiyorum"dedim ve şirince sırıttım.
"Yapmasam olmaz mı?"
Hayır anlamından başımı sağa sola salladım.
Ofladı ve buz dolabını açtı.
Buzdolabınd gözlerini gezdirirken zafer gülüşü ve parlayan gözleriyle pakete sarılmış bir waffle yi ödül gibi yavaşca yukarı kaldırdı.Gözlerim parlarken waffle yi ilk önce gözlerimle yedim.Tam anlamıyla yemek için Tilki nin yanına giderken Tilki,birden havada tuttuğu waffle yi yere düşürdü.
Çığlık attım.Tilki ise şoktaydı.Yere oturdum ve waffle nin başında ağlamaya başladım.
Tilki,yanıma çöktü ve "Aşkım ağlama ama yaa yenisini alırım ben sana sabah"
"Ama ben şimdi istiyodum"diye çocuk gibi ağlamaya başladım.Ah bu hormonlar,Allah belanızı versin hormonlar....
Tilki,düşen güzelim waffle yi yerden kaldırıp çöpe atarken,ben de gözyaşlarımı siliyordum.Tilki nin beni kaldırması için kollarımı uzattım.
Beni daha kaldıramadan bıraktı ve "Ahh"diye feryat etti.O kadar mı kilo almıştım yani!!
"Tilkiii"
"Aylin en iyisi sen burada uyu,ben üstüne yorgan getiririm yoksa merdivenlerden çıkana kadar ben felç olurum ve kızımızı kucağıma alamam"eline vurdum ve kendim kalktım.Odaya çıktık ve uyuduk.
Doğum zamanı
Salonda oturmuş,anneliğe dair bir kitap okuyordum.Kendimi iyice bu kitaba göre hazırlamaya çalışıyordum.Benden nasıl bir anne olurdu acaba?
Kitabımın sayfasını çevirdim ve ilk kelimeyi okudum.Birden karnıma bir ağrı girdi.Bunun gibi birçok ağrı girmişti ve doğum zamanı sanıp hastaneye gittiğimizde,elimiz boş dönmüştük.Bu sefer de öyledir diyip sayfanın ikinci kelimesini okuyacakken ağrı biraz daha baskı yaptı,ve biraz daha.
"Ah"diye inledim.Telefonum salonun ortasındaki masadaydı.Elimi uzatmamla aldım ve sancı gücünü kuvvetlendirirken Tilki yi aradım.
"Ahh"diye bir daha inledim.Tilki telefonu açtı.Nefes nefese zar zor konuşuyordum.
"Tilki!Ah,çabuk bur-buraya gel bebek g-geliyo"dedim.Tilki hemen telefonu kapattı.
Ellerimi karnımın üstüne koydum ve kitapta okuduğum gibi derin derin nefes aldım ve ağzımdan verdim.Ah,sancı çok kötü bir şeydi.
5 dk sonra Tilki geldi.Kapıyı açtı.
"Yukarıdan çantayı al"diye bağırdım ve ıkındım.
Elinde çantayla geldi ve beni zar zor kucağına aldı.
"Aylinim,sakin ol derin nefes al ve ver"dedi.Arka koltuğa yerleştikten hemen sonra Tilki de sürücü koltuğuna geçti ve arabayı hızla sürmeye başladı.
Kızım,sabırsızca oradan çıkmak istiyordu,sanırım aceleci olacaktı.
Derin nefes alıp verme ile geçen dakikalar sonucu hastaneye geldik.Sedye hemen getirildi ve beni sedyeye aldılar.Bir hemşire,normal doğum olacağını söyledi.Ama hayır!Ben korkuyordum!
Beni bir odaya aldılar ve doktorum-Tilki nin isteğiyle kadın-odaya girdi.
Bir hemşire ıkınmamı ve dişlerimi sıkmamı söylerken Tilki annemleri arıyordu.
Dişlerimi sıkmaktan dişlerim dökülecek hale geldi.Tilki,yanıma geldi ve elini uzattı.
"Aylinim,hadi elimi tut,sık"
Zar zor eline uzattım ellerimi ve ıkınarak sertçe sıktım.Çok fazla ağrıyordu.
Bir ses duyunca bütün acılarımı unuttum.
Bebeğimin sesi...
Hemşire,kızımızı bir havluya sardı ve kucağıma verdi.Gözlerimden yaşlar akarken,kızımız kucağıma geldiği gibi ağlamayı kesti.
Gülümseyip bebeğimi öptüm.Tilki gülümseyerek bize bakıyordu.Yatağın kenarına oturdu ve bebeğimizin alnını öptü.
İkmiz de bir birimize baktık ve fısıldadık;"Hoşgeldin Hayal..."
................. ..
2 Sene sonra
Aylin in ağzından;
Sabah,gece yine korkudan Tilki ve benim yanıma gelen ve bana değil sadece babasına sarılan Hayal in sesleriyle kalktım.
"Ayye"
"Ayye"diye diye sarsıyordu.Bir 'baba' kelimesini doğru düzgün söyleyebiliyordu.
"Efendim annecim?"
"Bey acıktım"
"Ne istersin kahvaltıda"dedim ve kucağıma aldım.Yeni kalkltığını ifade eden gözleri ve dağılmış sarı saçlarıyla yine çok tatlıydı.Eee kim doğurdu.
"Yumuyta"
Diğer çocukların aksine yumurtaya bayılıyordu.Mesela Kerem hiç sevmezdi.-Savaş ve Duru nun oğlu-
"Tamam,o zaman ben hazırlayana kadar sen de babayı uyandır."
Dedim ve mis kokan yanaklarını şapur şupur öptüm.Bunu hiç sevmediği için elleriyle yanaklarını sildi ve bozuntuya vermeden Tilki nin üzerinde zıplamaya başladı.
Onları izlemeyi seviyordum.Artık;Evli,mutlu,çocuklu tabiri tam bana göreydi...
........................
Final olacağını ben bile beklemiyordum ama aklıma final hakkında ilham perileri geldi ve yazdım.27 bin olmuşuz,çok teşekkür ederim.Final den sonra,aralıklarla bazı kesitler yayımlayabilirim.Hepinize,kitabımı okuduğunuz için çok teşekkür ederim.Hiç kötü bir yorum gelmemesi beni çok mutlu ediyor.Okuyan,yorum yapan tüm democancı,aytilcilere çok teşekkür ederim.Böyle bir ailem olduğu için çok şanslıyım.Sizi çok seviyorum....:-)