Hyorin ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ HoSeok ဆြ႔ံအသြားမိသည္။
သူမ ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္လို႔ လံုးဝထင္ထားခဲ႔တာ
HoSeok: No..noona
သူမကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးေနေသာ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္
Police: ရဲစခန္းကို လိုက္ခဲ႔ေပးပါ
အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္အေပ်ာ္ဆံုးေန႔လို႔ ထင္ခဲ႔တာ
ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းျဖစ္ခ်င္တဲ႔ Idolျဖစ္ခြင့္ရမယ့္ေန႔
ဒါေပမယ့္ ခုလိုအျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူက ထင္ခဲ႔မွာလဲ
စခန္းေရာက္ေတာ့ အမႈဖြင့္ျပီး စစ္ေဆးခဲ႔တယ္။
တစ္ဦးတည္းေသာ သက္ေသျဖစ္တဲ႔ အတိုက္ခံရတဲ႔
ေကာင္မေလးက မေသဘူးတဲ႔
ဒါေပမယ့္ side effect အေနနဲ႔ comaျဖစ္သြားတယ္
တရားရင္ဆိုင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ နားေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။
Noona
ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Noona
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တဲ႔ Noona
အျမဲ ခ်ိဳသာတဲ႔စကားေတြေျပာခဲ႔တဲ႔ Noonaရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက မုသားဆိုတဲ႔ အဆိပ္ထက္ျပင္းတဲ႔ စကားလံုးေတြ ေျပာထြက္ခဲ႔တယ္။
မျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ကိစၥတစ္ခုကို လုပ္ႀကံဖန္တီးျပီး ေျပာႏိုင္ေလာက္တဲ႔အထိ ဘာေတြကမ်ား Noonaကို ေျပာင္းလဲေစခဲ႔တာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္အစက မသိခဲ႔ပါဘူး။
အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝတစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲေစမယ့္ ကိစၥႀကီး က်ေရာက္လာခဲ႔တယ္
နစ္နာသူဘက္က တရားစြဲလိုက္တာပါ
မက်ဴးလြန္ခဲ႔တဲ႔ ကိစၥတစ္ခုအတြက္ ေပးဆပ္ရေတာ့မွာလား
ဒါထက္ ပိုျပီးခံျပင္းစရာေကာင္းတာက အမႈရဲ႕ မ်က္ျမင္သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုခဲ႔တဲ႔သူက ဘယ္သူလဲ သိရဲ႕လား။
Noona ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ႔ Noona
အားလံုးျပီးဆံုးသြားတဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေထာင္က်ခဲ႔တယ္
စိတ္ဓာတ္ပါ ဟိုးေအာက္ဆံုးထိ က်ခဲ႔တာပါ
ျပန္ဖ်က္မရတဲ႔ အမည္းစက္ႀကီး စြန္းထင္းသြားခဲ႔ျပီေလ
အသက္ရွင္ခ်င္စိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့တဲ႔ အေျခအေနထိ ေရာက္ခဲ႔တယ္
တေန႔မွာ Noonaေရာက္လာတယ္
ကၽြန္ေတာ့္မွာက်န္တဲ႔ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္အင္အားနဲ႔ ထြက္ေတြ႔ခဲ႔တယ္ေလ
Noonaကို ျပန္ေတြ႔ေတာ့ သူမ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အရင္လို ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ႔ Noonaမဟုတ္ေတာ့ဘူး
လံုးဝ အဆင့္အတန္းရွိတဲ႔ ladyတစ္ေယာက္အသြင္နဲ႔
အရင္လို မ်က္ဝန္းထဲမွာ ျဖဴစင္မႈေတြအစား လိုခ်င္တပ္မက္မႈေတြနဲ႔
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားက သူ႔ကိုျမင္လိုက္ေတာ့ အလိုလို ခြင့္လႊတ္ေပးခ်င္ေနသည္။
သူ Noonaကို ခ်စ္ေနပါေသးတယ္
Noonaသူ႔ကို ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ ေမးလိုက္တယ္
သူမ ေျပာလိုက္တဲ႔ စကားက သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအကုန္ ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္သည္။
Noonaသာ ေပ်ာ္မယ္ဆို အကုန္စြန္႔လႊတ္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနသူပါ
အာ့ေၾကာင့္လဲ ဘာမွမေျဖရွင္းပဲ အကုန္ေခါင္းခံျပီး ဝန္ခံခဲ႔တာ မဟုတ္လား။
တကယ့္အျဖစ္မွန္ကို ဘယ္သူမွမသိပါေစနဲ႔တဲ႔
သူအခု ဘဝသစ္မွာေန ေနျပီမို႔လို႔ လႊတ္ေပးပါေတာ့တဲ႔
ဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ႔တဲ႔သူေတြလို ေနရေအာင္တဲ့
သူလက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္သည္။
Arnyi ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔အဲ့လို လုပ္ေပးရမွာလဲ
အဲ႔လို ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္မလာခဲ႔ဘူးေလ
ယိုင္နဲ႔ေနတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ သံတိုင္ေတြၾကားက ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းဆီ ျပန္သြားခဲ႔တယ္
ရက္စက္လိုက္တာ Noonaရယ္
အဲ႔ေနာက္ပိုင္းကစျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာခဲ႔တယ္
အခ်စ္ႀကီးရင္ အမ်က္ႀကီးတယ္တဲ႔
အရမ္းခ်စ္လြန္းလို႔ ရူးမတတ္မုန္းေနရတယ္
မုန္းတယ္
အရမ္းမုန္းတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝတစ္ခုလံုးသံုးစားမရေအာင္ လုပ္လိုက္တဲ႔ Noonaကို မုန္းတယ္
သူတျဖည္းျဖည္း monster တစ္ေကာင္လို အသြင္ေျပာင္းလာတာကို သူလည္းခံစားမိတယ္
အခ်ိန္ေတြက ကုစားမေပးပဲ အမုန္းတရားကိုပဲ ပိုတိုးေစသလား
"Kim Hyorin ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါ
ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေပ်ာ္ႏိုင္မလဲဆိုတာ
သူမ်ားဘဝကို နင္းေျချပီး နတ္စည္းစိမ္ခံစားေနတာလား
သိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူး ငရဲထက္ဆိုးတဲ႔ဘဝ ျမည္းၾကည့္ေစရမယ္"
✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂
10 years Later,
Now...
ဟန္ျမစ္ကမ္း တံတား
ညေနခင္းေလးျဖစ္၍ ရာသီဥတုသာယာျပီး ေလေတြတျဖဴးျဖဴး တိုက္ခတ္ေနသည္။
ေလတစ္ခ်က္ေဝ႔ၿပီး တိုက္ခတ္တိုင္း ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈိင္းၾကပ္ခြပ္ေလးေတြ ထသြား၏။
ေကာင္းကင္ႀကီးက အရင္ထက္ပိုၾကည္လင္ေနျပီး တိမ္တိုက္ေတြက ေျပးလႊားေနၾက၏။
တံတားေပၚမွာေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ေျပျပစ္တဲ႔ မ်က္ႏွာအခ်ိဳးအစား
ခၽြန္ထက္ေနတဲ႔ jaw line
တိက်ျပတ္သားတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပါး
အရာအားလံုးက Perfect
အျဖဴေရာင္ တီ႐ွပ္ေပၚမွာ အနက္ေရာင္ဂ်ာကင္ႏွင့္ ဂ်င္းpantကို လိုက္ဖက္စြာ ဝတ္ဆင္ထားသည္။
အညိဳေရာင္ ဆံပင္တို႔က ေလထဲမွာ စည္းခ်က္က်က် ဝဲပ်ံေန၏။
စူးရွတဲ႔ မ်က္လံုးအၾကည့္တို႔က လက္ထဲက သတင္းစာေခါင္းစီးအေပၚမွာ
Bullet Company CEO Park Hyun Wooႏွင့္ Director Kim Hyorin တို႔၏ သားေလး သံုႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔မဂၤလာကို ခမ္းနားစြာက်င္းပ
အျပစ္ေျပာစရာမရွိေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ကို ေကြးညြတ္ေအာင္ မဲ႔ၿပံဳးလိုက္ျပီး...
ဂ်ာကင္အိပ္ကပ္ထဲက မီးျခစ္ကို ထုတ္ကာ သတင္းစာအစြန္းကို မီးစြဲေစလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ သတင္းစာကို ေအးစက္စြာျပံဳးရင္း လႊတ္ခ်လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အနက္ေရာင္BMWကားေလး တစ္စီး ျမိဳ႕စြန္သို႔ ဦးတည္လ်က္ တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ခြာသြား၏။
. . . . . . .
HEAVEN Orphanage
ကားေလးတစ္စီး ေဂဟာအတြင္းသို႔ ထိုးဝင္လာသည္။
သူ ဒီေနရာကို ျပန္ေရာက္ခဲ႔ၿပီ
အရာအားလံုးက ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးေပ
ေဂဟာကို မေရာက္ျဖစ္တာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိျပီေပါ့
ကားစက္သတ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ေတြ႔ဖို႔သြားေတာ့...
အႏုပညာခန္းေရွ႕က ျဖတ္သြားရသည္။
သူ႔ကိုယ္သူေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ပဲ ရပ္တန္႔ေနမိ၏။
♪ ♬ ♪ ♬ ♪ ♬ ♪
♬ ♪ ♬ ♪ ♬
♪ ♬ ♪ ♬
♬ ♪ ♬
ရုတ္တရက္ ပီယာႏိုသံ ထြက္ေပၚလာသည္။
သီခ်င္းသံၾကားလိုက္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ရပ္တန္႔သြားသလို
ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တဲ႔ စႏၵရားသံေလးပါလား
ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ေလးတီးခတ္ေနတာက သူ႔စိတ္အာ႐ံုကို ဖမ္းစားထားသလို
အရင္နားေထာင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ သီခ်င္းသံေတြနဲ႔ကို မတူတာပါ
သူ႔ မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္ျပီး တံခါးကို မွီကာ နားဆင္ေနမိသည္။
သီခ်င္းေလး ဆံုးသြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဟာေနသလို ခံစားရ၏။
သူ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ တံခါးေလးကို အသာတြန္းဖြင့္လိုက္သည္။
ခံုေပၚမွာ သူ႔ကို ေနာက္ေက်ာေပးထိုင္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္
ခံုပုေလးေတြေပၚမွာေတာ့ ကေလးေလးေတြ
သူမ စႏၵရားသံဆံုးေတာ့ ကေလးေတြ အားရဝမ္းသာ လက္ခုပ္တီးၾကသည္။
သူမလည္း ခံုကေနထျပီး ကေလးေတြထိုင္တဲ႔ ခံုပုေလးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
တံခါးကေနပဲ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ႔ သူ႔အတြက္ကေတာ့ သူမရဲ႕ ဘယ္ဘက္ျခမ္းကိုသာ ျမင္ေနရတာေပါ့
မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာမျမင္ရေပမယ့္လည္း ေဘးကၾကည့္ရတာေတာင္ ကေလးဆန္တဲ႔ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္မွန္း သိသာသည္။
ကေလးေတြၾကားထဲမွာ ထိုင္ျပီး ပံုျပင္စာအုပ္ဖတ္ျပေနတဲ႔ သူမက တကယ့္ကို ျဖဴစင္လြန္းေနပါတယ္။
ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္
ဟင္ ဒါဘာလဲ
သူ ရင္ခုန္ေနတာလား
သူ႔ႏွလံုးခုန္သံေတြ ရပ္တန္႔ခဲ႔တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီေလ
သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ေအးစက္ေနခဲ႔တာ ၾကာျပီေလ
ေအးခဲေနတဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္စံု ျပန္ေႏြးေထြးလာတာလား
HoSeok-ah
ေနာက္ကေန ေခၚသံၾကားမွ သူလွည့္ၾကည့္မိသည္။
Headmistress: သား ဘယ္တုန္းက ေရာက္ေနတာလဲ
HoSeok: အခုေလးတင္ပါပဲ
Head: aww
အခန္းထဲကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ျပီး
Head: အခန္းထဲမွာ စကားသြားေျပာၾကမလား
HoSeok: nae
သူ ထြက္မသြားခင္ အခန္းထဲကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
သူမကေတာ့ ပံုေျပာေကာင္းေနဆဲ။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ အေတာ္ၾကာတဲ႔ထိ စကားေတြေျပာေနျပီး ေမွာင္လာတာနဲ႔ ျပန္ဖို႔ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ကားနားေရာက္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။
ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ခုနေကာင္မေလးပဲ။
ေရွ႕က ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ တကယ့္ကို ကေလးမ်က္ႏွာေလးပါ
Headmistress: HoSeok-ah အကူအညီေတာင္းစရာ ရွိလို႔ပါ
HoSeok: nae ေျပာပါ
Head: ဒီကေလးမက seoulက လာတာေလ အခု ျပန္ဖို႔အခက္အခဲ႐ွိေနလို႔ သားလည္းျပန္မွာဆို ေခၚသြားေပးလို႔ ရမလား
Girl: အကူအညီေတာင္းပါတယ္ရွင့္
HoSeok: awwရပါတယ္ လမ္းသင့္ေနတာပဲ
Girl: ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Head: ရပါတယ္ကြြယ္ ခုလိုကေလးေတြအတြက္ လာေပးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ သြားၾကေလ ေမွာင္ေတာင္ေနျပီ
HoSeok: nae သြားလိုက္ပါဦးမယ္
Girl: သြားျပီေနာ္
ကားေပၚမွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
သူလည္း ဘာမွမေျပာပဲ အကဲခတ္ေနလိုက္သည္။
သူမ ေဘးမွာထိုင္ေနေတာ့ ရုတ္တရက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သတိရသြားသလို
ဒါေပမယ့္
သူမက တစ္စံုတစ္ေယာက္လို သြယ္လ်အခ်ိဳးက်တဲ႔ သူမဟုတ္
ပုပုလံုးလံုးေလးျဖစ္သည္။
မ်က္လံုးေလးေတြက ေမွးေမွးေလး
သူမရယ္လိုက္ရင္ သူတို႔ကပါ လိုက္ရယ္မွာ ေသခ်ာသည္
ႏွာေခါင္းေလးကလည္း ေသးေသးလံုးလံုးေလး
ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း စေတာ္ဘယ္ရီေရာင္သန္းေနျပီး ဖူးဖူးေလး
သူမက စကားစလိုက္ေတာ့ သူ႔အေတြးေတြ ျပတ္သြားသည္။
Girl: ဟို ကၽြန္ ကၽြန္မနာမည္က jiminပါ
HoSeok's p: aww jiminတဲ့လား
HoSeok: Jhope ပါ
Jimin: nae ခုလို လိုက္ပို႔ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္
HoSeok: မလိုပါဘူး ဒါနဲ႔မင္းက ဘယ္မွာေနတာလဲ
Jimin: ဂန္းနမ္မွာပါ
HoSeok: aww ဘယ္ေနရာလဲ
Jimin: *******မွာပါ
HoSeok: ok
ထို႔ေနာက္ ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။
ဒီတခါ ျဖိဳခြင္းလိုက္တာက
Jhope: မင္းက ေဂဟာကို လာေနက်လား
Jimin: ဟုတ္ သိပ္ေတာ့မၾကာေသးပါဘူး
Jhope: aww
Jimin: ဒီေန႔လည္း အိမ္ကမသိေအာင္ ထြက္လာတာ
သူမၾကည့္ရတာ စိတ္ရႈပ္ေနတဲ႔ပံုပါ
အျပစ္ကင္းစင္တဲ႔ မ်က္ႏွာေလးမွာ အလိုမက်မႈေတြက အထင္းသား
Jhope: အိမ္နဲ႔အဆင္မေျပလို႔လား
Jimin: တကယ္ေတာ့ Ommaက ဆံုးသြားတာ ၄ႏွစ္ရွိျပီ အခု appaက ေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔
ကေလးေတာင္ ရေနျပီေလ
သူ တစ္ခ်က္ေတာ့ ေၾကာင္သြားသည္။
အခုမွေတြ႔ဖူးတဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို အိမ္တြင္းေရးေတြ ေျပာျပေနတာလား။
Jhope: aww ဟုတ္လား
Jimin: ommaဆံုးသြားတာ အဲ႔ကိစၥလည္း ပါတယ္
အေတာ္ၾကာတဲ႔ထိ သူ႔အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနသည္။
သူလည္း စိတ္ဝင္တစား နားေထာင္ေနမိ၏။
Jimin: ကေလးေတြနဲ႔႐ွိေနရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ သူတို႔က အပူအပင္ကင္းတယ္ေလ သူတို႔နဲ႔ေနရင္ အေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာတယ္
Jhope: imm ဟုတ္တယ္
Jimin: ဟိုေရွ႕နားဆို ေကြ႕လိုက္ရင္ ေရာက္ျပီ
စကားတေျပာေျပာနဲ႔ လာလိုက္တာ သူမ အိမ္ေရွ႕ေတာင္ ေရာက္လာခဲ႔သည္။
အိမ္ႀကီးက အေတာ္ႀကီးသည္။
ေတာ္ေတာ္လည္း ခ်မ္းသာပံုရသည္။
Jimin: ထပ္ျပီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးတာေရာ နားေထာင္ေပးတာေရာ
Jhope: no problem
Jimin: အိမ္ထဲမေခၚေတာ့ဘူးေနာ္
Jhope: ရပါတယ္
သူလည္း တံခါးနားထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္၏။
ရုတ္တရက္ တံခါပြင့္သြားျပီး ျမင္လိုက္ရတဲ႔ သူေၾကာင့္ သူ႔မ်က္စိသူ မယံုႏိုင္ျဖစ္ရျပန္၏။
Hyorin: Jimin-ah စိတ္ပူလိုက္ရတာ appaလည္း စိတ္ပူေနျပီ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ
. . . . . . . . .
To be continued
Jimin oppa bdမို႔ ဒိတ္လိုက္တာပါ
တိုသြားရင္ miyan