Erken gelen yb yapmışlar,bizde kullanalım dedik :).Keyifli okumalar.
Eylül'den
Sabah kalktığımızda,bugün toplantının olduğu aklıma gelince bavula doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Dizimin bir karış üstünde biten siyah eteğimi ve beyaz omuzları dantel desenlı olan kalın askılı gömleğimi aldım ve kırışmaması için askıya astım. Daha sonra kahvaltı için bir kot,askılı şifon bir tişort ve hırka alıp giydim.Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve Azra'nın yanına gittim.Koluna dokunamamla yerinden sıçraması bir oldu.Ona şaşkın bir şekilde bakarken yataktan kalkıp boynuma sarıldı.Şarşırmam kat be kat artarken onu geri çektim ve bembeyaz olmuş yüzüne korkuyla baktım.
"Azra n'oldu?"
"Ben,ben sadece kabus gördüm.Sanırım"
"Nasıl bir kabus bu?"
"Arda ve ben koşuyorduk,bir nehire doğru galiba.Evet,evet bir nehir.Ama uzaktaydı.İkimizde çok eğleniyorduk.Koşuyorduk,gülüyorduk arada sırada birbirimize dokunuyorduk.Sonra nehire iyice yaklaştık,ve Arda nehire girmek istediğini söyledi tabi hala koşuyorduk.Sonra tişörtünü çıkardı ve nehire koşmaya başladı.Ama nehir birden dibe çökmeye başladı ve kocaman bir şelale oldu.Arda da nehire atlamak için sıçradı ve..şelaleye atladı."
deyip ağlamaya başladı ve bana sarıldı.Ben de ona sarıldım ve sırtını ovalamaya başladım.
"Şşt ağlama bitti.Arda burada ve gayet sağlıklı.Ve hiçbir şey olmayacak.Tamam mı?"
Başını aşağı yukarı salladı ve burnunu çekti.Bende koluna vurup
"Sümüklü,git elini yüzünü yıka,sonrada giyinip restauranta gel"
deyip çıktım.Can'a da yanıma gelmesi için mesaj attım ve restaurantın kafe bölümüne geçtim.Kendime bir kahve söyleyip Can'ı beklemeye başladım.Kahvem geldiğinde Can'da kapıda gözüktü.Ayağa kalktım ve ona sarıldım.
"Günaydın hayatım"
gülümsemeye çalışarak
"Sana da günaydın"
"N'oldu sen iyi misin?"
"Ben iyiyim ama Azra pek iyi değil."
"Neden?"
"Rüyasında Arda'nın öldüğünü görmüş.Biraz morali bozuk."
"Merak etme bir kaç saate unutur."
"Umarım.Arda nerde?"
"Odada giyiniyor.Aslında onun da içinde bir sıkıntı vardı.İnşallah bir şey olmaz"
"Hadi ya.Ona noldu?"
"Bilmiyorum sabah kalkar kalkmaz içimde bir sıkıntı var dedi."
Ofladım ve
"Neyse restauranta geçelim.Onlar da gelirler"
Başıyla beni onayladı ve el ele yürümeye başladık.Karşıdan gelen Azra ve Arda'yı görmemle gülümsedim.Onlar da bizi gördüklerinde yanımıza gelmeye başladılar.Arda kahkaha atarak gelirken Azra somurtuyordu.Yanımıza geldiklerinde Azra'ya bakarak
"Azra neyin var?"
Arda hemen atladı ve
"Azra az önce kaybedenler kulübüne üye oldu,o yüzden böyle"
Dedi sırıtarak.Ben anlamaz bakışlar atarken Azra da Arda'ya vuruyordu.Sonunda onlar ayrıldığında restauranta gelebilmiştik.Kahvaltılıklarımızı alıp hızlı bir şekilde kahvaltımızı yaptıktan sonra odalarımıza gidip toplantı için hazırlıklara başladık.
##########
"Eylül dosyalar hazır mı? Arda resimler tamam mı? Azra sunum nerde? Hadi çabuk olun!"
Topuklu ayakkabılarla zorda olsa koşarak Can'ın yanına geldim.Önüne geçerek yakasını tuttum ve düzeltmek için çekiştirdim.Daha sonra vatkalarının üzerini de temizledim ve tekrar yakalarını tuttum.
"Can,hayatım,sakin ol.Tamam mı? Her şey çok güzel olacak.Hiç bir aksilik olmayacak,tamam mı?"
Yüzüm hariç her tarafa telaşlı bir şekilde bakıyordu.
"Can.Caan!"
Sonunda ilgisini çekebildiğimde yüzüne yaklaştım ve
"Tamam mı?"
Başıyla beni onayladı.Dudaklarına küçük bir öpücük koydum ve masanın yanına dosyaları almaya gittim.Azra ve Arda da gelince otelin toplantı odasına geçtik.Hepimiz masada yerlerimizi aldık ve gelecek olan adamı beklemeye başladık.
"Can bizim görüşeceğimiz adamın adı ne?"
"Okan Karaer.Karaer Holding'in CEO'su"
"Anladım.Onlarda mı bizim gibi telefon üretiyorlar?"
"Bak aslında bizim şirket telefonları tasarlıyor,sunum vb şeyler hazılıyor daha sonra üretime göndermek için Karaer Holding'le görüşüyor.Eğer Karaeer tasarımı beğenmezse biz yeni özellikler ekliyoruz veya beğenmedikleri özellikleri çıkarıyoruz."
Anladım anlamında başımı salladım.
"Azra işe girerken sana bunları anlatmadı mı?"
Hayır anlamında başımı aşağı yukarı salladım.
"Azra'yı biliyorsun Can."
Güldü ve elini her neyse der gibi salladı.O sırada içeri tanımadığım mavi gözlü esmer bir adam geldi.Herkes anında ayağa kalktığında gelen kişinin Okan Karaer olduğunu anladım.(medyada) bende ayağa kalktım ve herkesle teker teker selamlaşan Okan Karaer'e doğru döndüm.Beni gördüğünde duraksadı ve Can'a dönerek kaş göz işareti yaptı.Can güldü ve
"Yeni asistanım Eylül"
elimi uzattım ve,
"Tanıştığıma memnun oldum Okan bey"
"O şeref bana ait güzel bayan"
dedi ve elimi öptü.Can'a baktığımda kaşlarını çatmış olduğunu gördüm.Biraz sonra Azra yanıma yaklaştı ve kolumu dürterek
"Kanka sakın Okan beyle fazla göz göze gelme.O adam çok çapkın.Can görürse önce onu sonra seni öldürür."
başımı korkuyla aşağı yukarı salladım.Ve yerime geçip oturdum.Herkesin yerini almasıyla toplantı başladı.Bir kaç dakika sonra Arda ayağa kalktı ve perdenin önüne geçti.Projeksiyonu açmak için uzandığı sırada sendeledi ve sert bir şekilde yere düştü.Biz hemen yanına koşarken odada ki bazı kişiler yardım için dışarı çıktı.Bende çıkıyordum ki Can
"Eylül,hayatım sen benim telefonumu al ve doktor Emre beyi ara"
Dedi ve çıktılar.Tam telefonu elime alacağım sırada bir el kolumu kavradı ve beni durdurdu.Kim olduğunu tahmin etmek zor olmaz.Okan Karaer.Ona anlamaz bir şekilde baktığımda güldü ve
"Hadi ama güzelim odada yalnız kaldık ve sen hala telefonun derdinde misin?"
Kolumu tuttuğu elini çektim ve telefonu alıp çıktım.Bu adam zannettiğimden daha da çapkındı.Yada sapık.Dışarı çıktığımda soğuk direk bacaklarıma vurdu.Ama aldırış etmeden Can'ın arabasına koştum.Ön koltuğa bindiğimde arkaya döndüm.Azra ağlıyordu.Arda'nın ise başından kulağının arkasına doğru kanlar süzülüyordu.Tekrar önüme döndüm ve Can'a baktım.Ona baktığımı anlamış olacak ki başını yoldan ayırmayıp sordu
"Niye geç kaldın?"
"Telefonunu bulamadım"
ona yalan söylemek hoşuma gitmiyordu ama Okan'ın yaptıklarını da söyleyemezdim.Başını aşağı yukarı sallayarak onay verdiğinde rahatladım.
------------------
Karşıdan gelen doktoru görmemizle hemen ayağa kalktık
"Hastamız henüz hayati tehlikeyi atlatamadı.Birden bayıldığını söylemiştiniz.Anevrizma görülen hastalarda bu olağan bir şey.Ama ümidinizi kaybetmeyin Arda beyi iyileştirmek için elimizden gelenin fazlasını yapacağımıza söz veriyorum."
Doktorun söylediği şeyde takılı kalmıştım.Azra ise ümidinizi kaybetmeyin sözünde...Azra'nın yanına oturdum ve Can'a dönerek
"Anevrizma ne?"
Sorumla gözlerini duvardan çekerek bize baktı ve Azra'yı daha da ağlatacak o iki kelimeyi söyledi
"Beyin kanaması"
Azra'dan
Kaç günden beri ağlıyorum bilmiyorum.En son hastane duvarının yanında Eylül'le sarmaş dolaş oturuyorduk.Sonra Can beni kucağına aldı ve bir dinlenme odasına götürdü.Şimdi ise üçümüzde o odada Arda'dan bir haber bekliyorduk.Tamı tamına üç gün olmuştu.Ama hala uyanmıyordu.Beynim uyuşmuştu sanki.Kafamda sürekli o sözler dolaşıyordu.'Beyin Kanaması'.Keşke Can ne olduğunu hiç söylemeseydi.
"Kızlar ben kahve almaya gidiyorum"
Can'a elimle dur işareti yaptım ve
"Yeter Can üç oldu kahve içiyoruz.Kusucam artık."
Başını salladı ve
"İstediğin başka bir şey var mı?"
"Su olabilir"
Bir şey söylemeden odadan çıktı.
"Azram iyi misin?"
"Sence?"
gelip bana sarıldı ve
"Üzülme,Arda çok dayanıklı bir adam.Kendi için olmasa bile senin için,sen üzülme diye iyileşip aramıza döner."
Başımı sağa sola salladım ve
"Ben sana söylemiştim.Rüyam gerçek çıktı bak."
"Azra,senin rüyanda bambaşka şeyler oluyordu.Hem biliyorsun ki rüyaların tersi çıkar.Yani Arda'ya bir şey olmayacak."
"Umarım"
O sırada içeri Can girdi.İkimizde bakışlarımızı ona çevirirken
"Arda uyanmış"
Azra koşarak yoğun bakımın önüne gitti.Biz de arkasından hızlı adımlarla koridora çıktık.Azra'nın yanına geldiğimizde onu değişik bi halde bulduk.Bir yandan ağlıyor,bir yandan gülüyor,bir yandan da Arda'ya el sallıyordu.Arda'ya baktığımda o da elini kaldırnaya çalışıyor gibiydi.Gülümsedim ve Can'ın belinesarıldım.Arkadan gelen bir öksürme sesiyle başımı geriye doğru çevirdim.Elinde çiçekle Okan bey bize bakıyordu.Gözlerimi devirdim ve Can'a daha sıkı sarıldım.Yanımıza geldi ve Can'a elini uzattı
"Geçmiş olsun Can bey.Kusura bakmayın şehir dışındaydım,uğrayamadım."
"Önemli değil Okan bey.Ve teşekkür ederim."
Gülümsedi ve bana döndü.
"Asistanım demiştin Can? Bir şeyler hızlı ilerliyor ha"
Can'ın yüz hatları gerilirken ben de elimi belinden çektim.
"Azra sen nasılsın?"
"Daha iyi olduğum günler olmuştu."
Tekrar gülümsedi ve çiçekleri bana uzattı.
"Tekrar geçmiş olsun.Bir şeye ihtiyacınız varsa söyleyin."
"Teşekkürler Okan."
Arkasını dönüp asansöre yürümeye başladığında derin bir nefes verip Azra'nın yanına gittim.Bu aralar desteğe ihtiyacı vardı.Hiç olmadığı kadar..
Merhaba canlarr,umarım yb yi beğenmişsinizdir.Artık bölümleri uzun yazmaya karar verdim.Bir sonraki yb haftaya çarşamba.Bu arada Eşsiz adlı kitaba göz atarasanız çok sevinirim.Yazarı snmgrpnr.İyi okumalar,sizi seviyorumm.