Last 2 days? So hurry and click that VOTE button in the right of the screen! --->>>
I'll be waiting for your 3 votes!
SULLI'S POV
Nakatulala na naman si Allen. Simula ng bumalik sya, ganyan na sya. Kung hindi naman e may kausap sa telepono o kaya nagkukulong sa kwarto.
Mas lalo tuloy akong naccurious kung sino ba talaga sya.
Leader ng sindikato?
Mayamang tagapagmana?
Terrorista?
Spy ng gobyerno?
O baka...MEDIA?!
Nah! He is just Allen. My land lord. My freak dumb@ss housemate.
Tapos ko ng gawin ang mga early morning chores ko sa pamamahay ng lalaking ito, kaya nakihiga na rin ako sa sofa. Pagod na kaya ako. Pretty ladies deserve to relax! Yemen! Omen!
I plugged the headset to my ears and boost the volume up.
"Hm.hmm.hmmm..." I'm humming. Singer kaya ako kaya wala syang mairereklamo sa pag-hum ko.
"Hm.hm.lala..lalaLAaaa...DUH?! What's your problem?!" hinila kasi nya 'yung headset ko at sinalpak sa tenga nya 'yung isa.
"Pa-share" bored nyang sabi. Kokontra pa sana ako kaso umupo na sya sa sahig habang ako nakahiga sa sofa. Naamoy ko tuloy ang mabango nyang buhok. Nah! JOKE! Baho kaya ng buhok nya amoy imburnal! >;D
Nakakailang songs pa lang ang napplay, bumagsak na ang ulo nya patalikod which means papunta saakin! "Oi!" Naiirita kong sigaw.
No reaction lang sya. Sinilip ko ang mukha nya, pepektusan ko sana, kaso naawa ako...tulog na pala sya.
Problemado nga siguro ang taong ito. Kasi kung 'normal' sya, impossibleng makatulog sya ng ganito, sabi nga nya di ba "Hindi ako mahilig matulog".
Hininaan ko 'yung sounds at pinlay na lang ay classic music para mas sumarap ang tulog nya. Kaso pati tuloy ako inantok. Kaya natulog na lang din ako.
---------
Paggising ko wala na sya sa sahig or sa sala.
Nakita ko sa relo, 1PM na. Kaya pala gutom na ako. Nauna na siguro 'yun kumain? Pero pagkita ko sa kaldero, wala pang bawas ang niluto ko.
Nag-hhunger strike ba sya?!
Kumatok ako sa kwarto nya kasi baka andun sya. Walang sumasagot e, kaya inopen ko 'yung pinto.
Ang kalat ng kwarto nya! Andaming folders at papers na nakakalat! Pati laptop pinabayaan ng naka-on! Aksayado sa kuryente!
Ang ipinagtataka ko...pano nagkasya ang napakadaming gamit na ito sa isang bagpack? 'Yun lang kasi ang dala nyang gamit nung pumunta sya dito e. At kung iisipin, pati 'yung mga damit nya...na everyday ay iba, kasi hindi sya naguulit ng damit, e san galing? Magical ba 'yung bag nya, parang bulsa ni Doraemon?
Haha.
Aayusin ko na lang 'tong kwarto nya, kesa mabaliw ako kaiisip sa magical bag nya.
Nagsimula na akong magpulot ng papel...ng para syang multo na nagteleport sa unahan ko at kinuha ang mga papel na nasa kamay ko.
Gulp. Ang sama na naman nyang makatingin.
Tumayo sya hila ang kamay ko kaya napatayo na din ako. Hinila nya ako palabas ng kwarto.
"Sinong may sabi sa'yo na pwede kang pumasok sa kwarto ko at galawin ang mga gamit ko? Don't you know proper manners? And the word privacy?!"
Aray. Sakit nun. Tinutulungan ko lang naman sya maglinis. Kasi kita kong mukha syang pagod. "S-sorry. *huk* Hi-hinahanap kasi kita kasi di ka pa kumakain, kaya napadpad ako sa kwarto mo. M-makalat kasi *huk* aayusin ko lang sana.. P-promise di ko naman binasa 'y..."
"Sh*t" minura nya pa ako nagpaliwanag na nga ako ng maayos. *huk*
Pero bat nya ako niyayakap? *huk*
"Sorry Sulli. Sorry. Wag ka ng umiyak."
"H-hindi naman ako umii..*huk*..yak eee"
-___- "T@NGA! Tanggi ka pa, e nabura na ng luha 'yang mukha mo! Tulo pa uhog mo. Kadiri."
Ano daw ako? T-ta..?! Impaktong walang-awa! Itinulak ko sya. Pero hinila nya ulit ako palapit sa kanya. Sya nagpunas ng luha ko.
"Ampangit mo na nga umiiyak ka pa, mukha ka ng tyanak!"
"Kapal muks mo!"
"Gwapo kamo. Sya tama na ang pag-iyak. Sorry na. Wag ka na lang ulit papasok sa kwarto ko kapag kita mong wala ako dun. Ok?"
Tumango ako. Sige kahit maging Smokey Mountain 'yung kwarto nya di ko na papakelaman = 3 =
Pinet nya ang ulo ko. "Good"
=_=* utusan na nga ako aso pa nya? Grabe talaga 'to! Kakainis!
"Bumili akong ice cream."
:Q "Ice creeeeam"
He swiped my face with his palm. "Mukha mo pang autistic." sabay karipas ng takbo!
"Araaay!" Ang sakit nun!
Ako pa walang manners nyan? Bawat araw, may nadadagdag sa pang-aasar nya sakin e! Binubugbog pati ako! Walangya talaga impaktong 'yun!
Kinagabihan...
LEN'S POV
Malakas ang ulan. Malakas ang hangin. Kumikidlat pa ng malala at kumukulog ng malakas.
'Nak ng kamalasan! Nagka-bagyo pa at dito pa sa pesteng mahirap na probinsyang ito tumama ang bagyo! E may meeting ako bukas with the SGC (Song Group of Companies) executives!
Wala naman talaga akong balak lumipad papuntang Hongkong for that! via video call na nga lang ako, nagkabagyo pa at heto BLACK OUT!
May magagawa pa ba ako? Edi wala na! Nasayang lang ang ilang gabi kong pagpupuyat para kontrahin at barahin sana ang tatay ko sa meeting na 'yun. LETSE!
(a/n:In that way lang kasi naiimpress ang tatay ni Allen--if someone stood up against him)
Mabuti pang maghanda na lang ako ng ear plugs para sa sermon na aabutin ko kay Kuya Leo at sa matandang 'yun.
Psh.
Hindi ako makatulog...at tutal naiinis ako...kaya lumabas ako ng kwarto para kumuha ng beer sa kitchen.
I'm a free man tonight and tomorrow. No duties to perform, thanks to this f*cking typhoon!
Nakatatlong can na ako ng beer, pero hindi pa din ako nanaknock out. Ang hina naman ng beer na 'to!
Nung maka-lima ako...medyo nanlalabo na ang pangin ko at medyo sumusuray na ang madilim na paligid. Pero GISING PA DIN ANG DIWA KO! P*ta. Kahit ngayon lang, patulugin nyo naman ako!
*bzzzzzzzzt*
"Hahaha." Ang gandang panoorin ng kidlat! Parang visual effect sa tv, ang lapit lang kasi nung land na tinamaan ng kidlat na 'yun.
Aish. Lasing na ata ako. Makabalik na nga sa kwarto.
Sumusuray ang paligid. Hahaha. Bumaba na pala beer tolerance ko, 6 cans lang lasing na ako. Hahaha.
Teka. Bakit may nakatayo sa pintuan ng kwarto ko?
"Hoy."
"A-allen..." Ahh sya pala. Ano bang problema ng weirdong ito? Bakit sya nasa labas ng pinto ng kwarto ko? Balak ba nya akong gapangin? Psh. Haha. Gapangin? Baka MURDERIN pa kamo!
"Anong kelangan mo?" siga kong pagtatanong.
"K-kidl...AAAAHH!" sigaw nya kasi biglang kumidlat. Nagulat ata.
"Wag mong hilahin ang tshirt ko!." Pero di pa din nya binitawan.
Tigas ng ulo! Sabi ng wag hilahin damit ko e! ayaw pa din bumitaw! "ANO BA?!" Hinawakan ko na ang kamay nya para tanggalin sa pagkakakapit sa mamahalin kong damit. Pero...huh? Nanginginig ang kamay nya. Bakit?
"Hoy babae. Anong problema mo?!"
"K-kidla-t." pautal-utal nyang sagot.
"Kidlat?"
"Uhm." Mukhang tumango sya. Di ko kasi kita kasi nga blackout.
gets ko na ata. "Takot ka sa kidlat?"
*BzZzZZZZT!!!*
"AAAAHH!" dalawang kamay na nya ang humihila ngayon sa damit ko! Anak ng tokwa't baboy balak pa atang sirain ang damit ko!
"Arte mo! Kidlat lang yan. Isipin mo na lang sa iba yan tatama. Geh. Matulog ka na." pagtataboy ko sa kanya. Pero di pa din sya umaalis sa harapan ko. Ang duwag naman nito. Pambihira!
"Lasing ako, Sulli. Nahihilo na ako. Kaya pwede ba UMALIS KA NA DYAN SA HARAPAN KO?!" teka parang...ang harsh ko naman ata? Ah. Hindi yan. Alam naman nyang balasubas ako magsalita e.
Unti-unti bumitaw na rin sya. Good. Pumasok na ako sa kwarto ko at nahiga.
Tuloy pa rin sa pagkidlat at pagkulog. Nakakasura na! Palakas ng palakas e! Lasing pa man din ako, kaya di ko macontrol ang huwisyo ko! Napapadpad kasi dun sa lampang duwag na weirdong tyanak na 'yun! Nyemas!
Sa dami ng pwedeng tamaan ng kidlat sa mundong ito, anong ikinatatakot nya dun? Sobrang malas na lang nya kung sya ang tatamaan nun di ba? Tanga-tanga naman nun! Peste!
Ikot-ikot.
Sipa ng unan.
Tanggal ng tshirt.
Ikot-ikot.
Suntok sa pader.
P*ta. Di ko na matiis!
Lumabas na ako ng kwarto. Pagbukas ko ng pinto may nasipa ako. Ano 'yun? Madilim e di ko kita. Umukod ako at kinapa 'yun.
"A-llen *huk*huk*"
P*TA!!! sya pala 'yung nasipa ko! Di pa pala sya umaalis sa may pintuan ng kwarto ko!
*huk*huk* and without a doubt...umiiyak na sya. -___-
"Hoy duwag. Lika na nga. Laki-laki mong babae. Duwag-duwag mo. "
pagkatayo nya binuhat ko na sya papunta sa kama. Nanginginig buong katawan nya. Laking duwag! Sungit-sungit at may pagsulat pa sa diary na mas gusto nya mag-isa sa buhay duwag naman pala!
"A-llen. *huk*"
"AISH! Allen ka ng Allen utal ka naman! Tikom mo na nga 'yang bibig mo!" Nakakainis e! Di masabi ng maayos ang pangalan ko! Konti na nga lang tumatawag sakin ng Allen uutalin pa nya?!
Kinapa ko ang mukha nya para punasan ang luha nya. "O. Andito na ako. Wag ka ng umiyak." Naramdaman kong tumango sya at pinipigal ang tunog ng pag-iyak nya. Good. Manahimik sya.
Lumayo ako ng konti sa kanya tapos hinila nya bigla ang...ay wala pala akong shirt! Kaya tumama ang kamay nya sa abs ko. "Manyak" asar ko sa kanya. Hindi naman sya umimik. Aminado ata! Hahaha! "Kukunin ko lang ang unan sa sahig teka..." Sinipa ko kasi kanina di ba? Pati nga ata bed cover e natanggal ko kanina. Paki ko sa cover. Kinapa ko sa sahig kung nasan ang unan. Ah. 'Yun. Nakuha ko. Tapos AY PUTIK! Nakapa ko din 'yung diary nya, sinipa ko pailalim ng kama. Wheew. Muntikan na ako dun! Salamat po at blackout!! Kundi dead end for me na! May silbi din pala ang blackout?!
"Oh." Hinampas ko sa kanya ang unan. Mahina lang naman. Gentleman ako e >:)
"S-salamat." Tamo. Nagpasalamat pa sya. >>;)
"Hati tayo dyan."
"HA?!"
Sakit sa tenga! "Wag mo akong sigawan! Sabi ko hati tayo sa unan."
"ANO?!"
Lintik! Sabing wag sumigaw e! "Bingi lang?" Hinila ko 'yung unan at inilapag ng malakas sa kama. Humiga na din ako. Ayoko na magpaliwanag sa binging babae na weirdo na lampa at duwag at tyanak na'to!
Kinulbit nya ako. "A-llen! Bakit ka nakahiga dyan?"
"E san mo gusto? Kama ko 'to di ba? Room invader ka na nga gusto mo pa bang solohin ang KAMA KO? Humiga ka na lang dyan at manahi..."
*BZZZZT* "AHH!" pinanggigilan nya ang braso ko.
"ARAY!"
"S-sorry!"
"Psh."
"S-s-so-rr-y A-alle..."
Hinatak ko na sya pahiga sa kama. Nasa ibabaw nya ako. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya, baka sakaling makita nya ang evil eyes ko kahit madilim. "Shut up already and go to sleep!" I hissed.
*huk*
Haaaish! 'Yan na naman ang iyak nya. Talo ako sa paganyan-ganyan nya e. Tss.
"Shhh...sorry Sulli. I didn't mean to shout at you. I'm really sorr--SH*T!!" Napalundag ako palayo. Muntik na kasi...halos mahalikan...D*mn! Ang bilis ng heartbeat ko! Hindi ko kasi namalayan na habang kinoconsole ko sya, palapit ng palapit ang labi ko sa labi...Ugh! That was just a mistake. Ok Allen. No harm done.
"G-goodnight" sabi nya.
Hindi ba nya namalayan na muntikan ko na syang halikan? Pero imposibleng hindi nya yon namalayan e. Ano 'yon wala syang pakialam?
"Goodnight!" pabalang ko tuloy nasabi.
Nanaig na ang katahimikan sa pagitan namin.
Tulog na siguro sya? mabuti naman. Humina na kasi ang ulan at madalang na ang pag-kidlat. >;/
Bakit nakakunot ang noo ko? Tinuwid ko 'yun gamit ang aking daliri.
Ang alam ko, magkatalikuran kami e. Pero mukhang mali ako ng akala. Naramdaman ko kasing isiniksik nya ang mukha nya sa likod ko. Mainit. At kumakalat ang init na 'yun sa buong katawan ko. HOOH! Lasing lang ako mga dre.
Pinikit ko na ang mga mata ko. Pero di ako makatulog! Parang gusto ng katawan ko na mag-iba ng posisyon! Pabaling sa kanan! Pero andun sya e! Sabihin pa nya minamanyak ko sya! 'Nak talaga ng tokwa!
It's all in the mind Allen. Pumikit ka na lang at makakatulog ka rin.
-_-
-____-
-_________-*
-_________-******* ARGH!! Babaling lang naman ako! Walang masamang intensyon! Tulog na naman pati sya e. kaya ok lang siguro?
Dahan-dahan akong nag-turn.
Haaaay. Mas kumportable ngang humarap pa-kanan.
Makakatulog na rin sa wakaaaaas.
"Goodnight...Sulli..."
--------
Where on the rooftop of our newly acquired den. Nagsisigarilyo ako habang naka-sandal sa pader, habang sya...ay naka-hawak sa railings at naka-tingin sa lumulubog na araw.
This man. I respect him more than I respect any other gangster.
Kung sino ako ngayon, it's because I'm trying to be someone like this person standing in front of me.
I wanted to fight him so bad. I wanted to win...but I also don't want him to lose, kaya hindi ko sya nilalabanan. Ironic, isn't it?
Lumingon sya sa akin at nakangiting tumitig sa aking mga mata.
"Lenard. You're strong. And capable."
I smirked. "What's with the praises, Boss? Hindi bagay."
"Haha. Kakakilabot ba? But its the truth Len. You have so much potential in you. So...please do me a favor Len. Make King-Cross the strongest. Bring it on top. Lead it until Vincent is ready."
I just smirked again. "Do it yourself, Jason. You're our leader, aren't you?"
He shook his head and turned to face me. "Len...I'm sick. HAHAHA. No. I'm dying Lenard."
My forehead creased and my pangs gritted "Boss. That's not a funny joke. Wala kang karapatan magkasakit 'no." hinithit ko ulit ang sigarilyo ko...pero hindi ko pa man nalalasap ang sarap nito...I heard a...
*click*
it was a familiar click I often hear at the fire range. Nakatutok na sa noo nya ang baril while a wide idiotic smile is plastered across his face.
"Goodbye Lenard...or should you prefer...Allen?" *BANG*
"JASOOOOOON!!"
*huff*huff*
"D*mn! This is why I hate sleeping!" I cursed under my breath.
He's always there. And it was always the same dream.
Nilagay ko ang mga kamay ko sa ulo dahil pakiramdam ko any moment sasabog na 'yun sa sakit! Right. Hangover.
The best way to realize you're still alive is when you can still feel pain. I smirked at myself.
I collapsed back to bed and saw two piercing orbs staring at me.
Napaupo ako. "K-kanina ka pa gising?!"
Umupo rin sya. "Medyo." tipid nyang sagot at inistretch ang kamay nya palapit sa mukha ko. Hindi ako nakapag-react para lumayo kaya naabot nya ang mukha ko. Hinaplos nya iyon, at naramdaman kong may pumatak na likido sa balat ko.
"Hindi bagay sa'yo ang umiyak." she smiled weakly.
I snapped her hand away. Malakas. And I know I've hurt her...again.
I wanted to say sorry...but saying those words over and over while continuing to hurt her, decreases its sense of sincerity.
So I just run out of the room...out of the house...and on the streets kahit umuulan pa rin at wala akong shirt.
Tumakbo ako...ng tumakbo...not minding if I'm causing trouble to the neighborhood, o kung magkasakit ako...pero nung maisip kong mag-isa si Sulli sa bahay, gusto ng mga paa ko na bumalik dun.
"Master Allen." hinabol pala ako ni Gavin. May dala syang coat.
I grabbed the coat "Protect Sulli. I'll need to run."
"But Master, may bagyo pa rin po..."
"Just do what I say Gavin." it was a calm command. Gavin understands me better than anyone else. So he let me took off.
I run when I'm down.
I run when I'm mad.
I run when I remember something from my dark past.
I run when I want to shove away some unnecessary thoughts in my head.
I run when I'm in doubt.
I run when I'm feeling...worthless.
SULLI'S POV
Bakit ba...hindi nya ako kayang pagkatiwalaan?
Handa naman akong makinig...without judging him...pero ...palagi na lang nya akong nirereject.
Gusto kong magkaroon ng silbi sa kanya...hindi lang bilang utusan...kundi sana...bilang kaibigan. ;(
Ha! Tama na ang drama. Pinahid ko na ang luha ko bago pa man iyon tumulo.
Sabi nga pala nya, bawal ako sa kwarto nya kapag wala sya. ;) Baka pati magalit na naman sya kapag bumalik sya tapos hindi pa ako nakakaluto.
*drip* ano bang luha ito! pinahid ko na nga, tumulo pa din! *huk* hindi ko mapigilan hindi umiyak. Kasi nasasaktan ako. Kada araw na kasama ko sya...nasasaktan ako. Hindi ko maipaliwanag kung bakit.
Tumayo na ako mula sa kama. At aayusin sana iyon. Wala palang bed cover. Nasan kaya 'yun?
Wala sa line of sight ko. Kaya sinilip ko sa ilalim ng kama.
"Oh God!"
I closed my eyes and looked away.
That's impossible Sulli! Hindi iyon ang nawawala mong Diary! Pano naman 'yun mapupunta kay Allen? E nakilala mo sya after mawala 'yung Diary mo, di ba?
Right. 'Yung cover 'yung kukunin mo, hindi 'yung kamukha ng notebook mo. Magagalit si Allen kapag pinakailaman mo ang gamit nya.
I reached for the cover, paghila ko, napasama 'yung brown notebook.
Tumulo ang luha ko. Kasi it really is My Diary. It has S.C. na sulat kamay ng kapatid ko. :'(
Paano 'to napunta kay Allen?
Bakit hindi nya sinasabi na nasa kanya pala ito?
Sino ba talaga siya? Anong pakay nya sa pagpasok sa buhay ko?
Isa nga kaya syang media? Pero bakit hindi pa rin nya ako isinusuplong sa kahit anong tv station?
Then I realized something.
He's really a liar.
He says he'll make me fall in love with him...dahil nabasa nya 'yon sa Diary na ito.
It explains everything.
He wants me to fall in love with him.
But the question is...'why?'.
I don't know his purpose...
So I should just need to follow the flow of his game para malaman ko ang rason nya...
magpapatangay muna ako sa agos ng isang Allen.
I better be careful.
-------
a/n: hindi talaga dapat ganito 'yung ending. Pero basta. Ganyan na e.
Next chapter: I Have Her
ang bilis no? 20 chapters lang itey.
WT:5-5to6-13 P:5-8-13