Bago ang lahat gusto ko magpasalamat sa inyo. Lalo na kung umabot ka dito, o sinilip mo lang sino pinili n'ya? Hahaha. Jk. Salamat talaga. Hmm, 'yung kay Garreth pala been planning to write his story anytime soon. Baka sa kanya ko na lang ibigay 'yung #BadBoysDoItBetter. Abangan n'yo na lang. Special chapter? Depende parin sa mood ko. Special mention sa mga nagstand out ang comments sa akin througout the story.
Kaway! Gwenny_Leo , BenchieOrtegon , vicks24123 , Sweetemotera , 1990lenbao , Ibelieveindestiny_xx , mon_aquino
THANK YOU SO MUCH AGAIN AND AGAIN SA LAHAT. I LOVE YOU ALL! SEE YOU IN MY OTHER STORIES.
That Damn Sexy Professor
My Favorite Game
(Soon) Badboys Do It Better
The Harder I Fall (ALDUB Fan-fic)
616k reads, 19.2k votes and 3.2k comments still rocking it! Salamat! :)
EPILOGUE
Right after that day, lahat masaya. Lahat nagaabang sa pagdating namin. Maniniwala ba kayo kapag sinabi ko na hindi nila inumpisahan ang kasal hangga't wala pa ako at si Hunter? Well, yes. Ganon nga ang nangyari.
Atleast ngayon, everyone's happy. Lahat nang tao rito may kanya kanyang ending. Pero etong sa amin ni Hunter babe? Isang malaking DUH lang. Walang ending.
Patuloy tuloy lang ang pagmamahalan namin... Well, pati narin ang pag aaway namin sa mga bagay bagay. Shiat. Kahit papaano may nalaman akong sikreto sa sarili ko ngayon nasa isang relasyon na ako.
"Monthsary natin... Babe..." nangseseduce ko na sabi kay Hunter. Hinawakan ko ang balikat n'ya
Nanlaki naman ang mata nito, that's just Hunter. Ayaw n'ya nagtetake advantage sa mga bagay-bagay. I've learned that he's an old fashioned. Pero, mukhang ngayon gabi hindi.
"Babe," napapalunok sa pigil nito sakin. "Not tonight."
"Come on! Wala naman makakaalam. Sa kasal natin puti parin ang isusuot ko." kindat ko sa kanya at itinulak ang katawan n'ya sa pintuan ng bahay n'ya mismo.
"Babae." he said in frustration. "Alam mong lalaki ako, h'wag kang gumawa ng bagay na pagsisisihan natin pagkatapos."
"I don't mind! Minsan lang ito, babe. Go na!"
Hinarang ni Hunter ang kamay n'ya. "Are you sure? Baka naman mag iiyak ka mamayang umaga."
"Iiyak sa saya, babe."
Hinila na ako ni Hunter palapit sa kanya. He kissed me hungrily, so did I. Napahawak pa ako sa balikat n'ya para mas hilahin ang katawan n'ya papalapit sa akin.
He held my waist, not letting any space between us. Habang ang isang kamay n'ya ay nasa bewang ko ang isa naman'y nasa bulsa n'ya para makuha ang susi.
Kailangan na namin makapasok ng pinto. While still kissing me, he managed to unlock the door. At binuksan ito, he pushed my shirt up at itinapon. Inalalayan n'ya ang binti ko upang mapapulupot sa kanya, nang magawa ko iyon. He pinned me at the door, para tuluyan na masara iyon.
I could hear his gasp and my moan. We were kissing each other palang ganito na. What more pa kaya pag ibang level na? Nagpalit kami ng pwesto.
Pero nagulat ako nang biglang bumukas ang ilaw at may pumutok. Napahinto kami. May mga confetti na bumabagsak sa ulo namin.
"HAPPY MONTH----" may nagblow na torotot pero natigil agad iyon. Malamang, dahil sa nakita na ginagawa namin.
"Jusmio! Mga anak!" 'Nay Marya?
"Ala eh!" Tatay Andoy?
"Takpan n'yo yung mata ng kambal!"
"Magaling! Umiiscore ang bata ko!"
"Ehem."
Niyakap ako ni Hunter at kinuha 'yung damit ko sa gilid. Para kaming kambal na magkidit ngayon.
"Suotin mo, bilis!" agad kong sinunod ang utos n'ya nang binigay n'ya sa akin 'yung damit. Inayos ko pa ang medyong nagulo na buhok ko, at awkward na kumaway sa kanila.
"Surprise?" sabi ni Andeng. "Kami ata ang nasurprise sa inyo."
Hinila ni Hunter ang bewang ko papalapit sa kanya. "Sana nagtext kayo." lumapit na kami kela 'Nay Marya at Tatay Andoy para magmano.
Nakita kong natatawa si Josa sa gilid, while ang dalawang kambal? Todo ang ngiti sa amin. Ang babata pa nila para makakita ng ganito!
"Surprise nga kasi. Nanghiram pa kami ng susi sa kaibigan mo."
Ngumiti ako. "Kumain naba kayo?" awkward padin ng tanong ko.
"Hindi, mauna na kayo. Mukhang mas gutom kayo samin, hindi nga lang sa..."
Hinampas ni Andeng si Joseng. "May mga bata!"
"Sabi ko nga kumain na tayo."
Sobrang effort ang binigay nila para maisurprise kaming ni Hunter. May mga lobo pa na lumulutang at lettering ng 'HAPPY MONYHSARY HUNTER AT ASHLEY.' Pati 'yung mga niluto pa nilang pagkain, puro filipino foods na pinaghirapan talaga ni 'Nay Marya lutuin.
Nagtatawanan kami the whole night dito sa bahay ni Hunter. Dito muna matutulog sila Andeng kasi nga naman, ang layo ng byahe nila. Habang kumakain kami, hindi ko maiwasan ikumpara ang buhay ko dati at ngayon.
Well, dahil sa kagagahan ko nakakita ako ng mga tao na magmamahal lalo sa akin, despite of my pagiging maarte at gagang attitude. They accept me of who I am. Boto sila sa akin. Kundi rin dahil sa kanila? Hindi ko mararanasan kung paano mamuhay ng simple. Kung paano matulog sa banig, at kung paano makisama sa mga taong bago mo nakilala.
Kung paano rin magmahal, at kung hanggang saan ang dapat gawin ng isang tao para sa minamahal n'ya. We must learn when to stop or when to give up. Kapag sobra na, kailangan mo rin mahalin ang sarili mo o mag isip-isip kung s'ya ba talaga ang para sa'yo at kung worth it ba ang sakit na naramdaman mo.
In my case, kitang kita n'yo naman kung gaano ako kasaya ngayon, right?
"Bakit hindi mo muna hubarin 'yan jacket mo?" tanong ko kay Hunter. Mukhang init na init na kasi s'ya.
"Mamaya na, babe."
Nagtaka ako kasi parang iniiwasan n'ya ako. Pinigilan ko s'ya bago tumayo.
"May tinatago ka ba?"
"Wala. Ano naman itatago ko?"
"Ewan ko sa'yo. Magpropopose ka, right?!"
Napakamot ng ulo si Hunter. "Alam kong hindi dito sa bahay yung dream proposal mo. Hindi ko gagawin yun, babae." ayan, yan nanaman sa babae. Tinatawag niya ako na babae kapag nayayamot na siya sakin.
Tumayo ako para hilahin 'yung jacket n'ya, naramdaman ko ang mga mata ng bisita namin na pinapanood kami.
"Hubarin mo yan!"
"Napaka excited mo naman talaga!"
"Hubarin mo na, babe." paglalambing ko.
Pinigilan ako ni Hunter at may hinagis sa akin na t-shirt. Natawa ako, kasi mukhang couple shirt? Pag kaangat ko nito may nakalagay na Hunter's Girl sa harapan. As in, bold letter.
Hinubad ni Hunter ang suot n'ya at may nakalagay naman na Ashley's Man. Tawa ako ng tawa.
"Parang bata!"
"Baka nahawa sa'yo." reklamo nito. "Alam mo ba kung ano ang pinaka magandang nangyari sa buhay ko?" he asked.
I crossed my arms. "Ano?"
Tumalikod si Hunter, nabasa ko ang nakasulat dito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko na yakapin s'ya ng sobrang higpit. Sobrang swerte ko na talaga sa kanya!
Alam mo nung bata ako, hindi ko naman talaga ginusto magkaroon ng sobrang gandang love story. Siguro nadala lang ako sa inggit. Yes inggit, sa mga kaibigan ko dati noong highschool ako o college. Alam mo rin 'yung feeling kapag Valentines Day palaging may nag-aabot sa kanila? Ikaw, wala. Ngingiti ka na lang para sa kanila.
But thank God, he came.
Hunter came; to be my bodyguard. Halos hindi ko na nga alam kung naging bodyguard ko ba talaga s'ya, because all throughout the year sa kanya ko na lahat inuutos ang mga kailangan ko ultimo paghanap ng lalaking magmamatch sa taste ko s'ya ang pinapagawa ko. He obliges to do whatever I want him to do, of course, may kasama pa 'yan away bago n'ya sundin.
Natatawa na lang ako kapag naaalala ko 'yon, natatawa ako how things have changed between us. how that site changed me. All my life I was too desperate to find the Mr. Perfect of my life. Pero hindi pala ganon 'yon, mali ang definiton ko na Mr. Perfect kaya hindi ko mahanap hanap ito dati.
While ngayon? With just one look at him, alam kong s'ya na 'yon.
"Mahal na mahal na mahal na mahal kita, babae." he kissed me on my forehead. "Kahit korni na ako sa harap ng tinuturing kong pamilya. Gusto ko lang malaman kung gaano kasaya na nakilala kita."
"Mas mahal na mahal na mahal na mahal kita, Hunter." I answered back. "Natanong ko naba kung bakit mahal mo ko?"
"Tinatanong pa ba 'yan, babe? Hindi mo pa ba nararamdaman?"
"Gusto ko lang marinig."
He bend over my body, like we are dancing. Nakarinig ako ng hiyawan sa mga bisita namin.
"I love you because you complete me and you certainly belong with me, Ashley Grace Esqueza. Kaya h'wag kana magdadalawang isip na lumayo sa akin."
Umiling ako, at hinalikan n'ya ulit ako.
Right now? Mr. Perfect for me is someone who've been there for you through ups and down. No matter how annoying you are, andyan padin s'ya para sa'yo. Someone who will appreciate you, your flaws, your moodswings and even your kagagahan in life. If you're lucky enough to find one. Never let him go.
Now I found my Mr. Perfect, I hope you find yours.
Narinig ko ang mas lalong paglakas ng palakpakan ng audience namin habang hinahalikan n'ya ako. Napahawak naman ako sa likod ng t-shirt n'ya kung saan nakasulat ang pinakamagandang nangyari sa buhay n'ya. Let me say it out loud, don't freak out.
She choose me.
-THE END-