Jewel's POV
Ilang araw na ako dito sa hospital hindi ko na mabilang dahil lagi akong tuliro sa mga nangyayari. Halos araw araw ay dinadalaw ako ni Amihan at ni Mommy Amarah si Habagat lang ang hindi ko nakikita magmula noong huling punta niya dito sa hospital na nagtalo pa sila ng kakambal niya.
"Okay ka na daw hija, aayusin ko nalang yung billing at makakalabas ka na ngayon.!"
Ngiti lang ang naging sagot ko kay Mommy Amarah. Hindi ko kasi kayang maglabas ng kahit anong salita sa bibig dahil ayaw ko. Mas gugustuhin ko nalang ang manahimik at kimkimin ang lahat ng nararamdaman ko.
Gabi gabi ay napapanaginipan ko ang isang iyak ng sanggol. Napapaluha nalang ako dahil alam kong iyon ang aking munting anghel.
"Papunta na din si Amihan dito anak, anong gusto mong kainin mamaya pag uwi natin ?. Ipagluluto kita.!" Nanatili akong walang imik sa ginang. Hindi ko alam. Wala na talaga siguro ako sa katinuan.
Umupo si Mommy Amarah sa tabi ko at saka marahang hinawakan ang balikat ko para iharap ako sa kanya.
"Hija alam kong nasasaktan ka sa nangyari sa magiging apo ko pero kailangan mong maging matatag, nariyan pa si Habagat para sa iyo.!"
This time hindi ko napigilan ang mga luhang kumawala sa aking mga mata. Mabuti sana kung nariyan nga si Habagat para suportahan ako pero nasaam siya ngayon ? Wala ! Hindi lang naman siya ang nawalan. Hindi niya ba alam na mas masakit sa akin ang nanyari. Ako ang ina. Ako ang magdadala sa kanya sa loob ng siyam na buwan sana pero nawala siya dahil sa kapabayaan ko.
"Shh .. Tahan na hija, alam mo ba na nangyari din sa akin ito ?." Napatingin ako sa ginang sa sinabi niya. Ibig sabihin ay ...
"May mas panganay pa ako noon bukod sa kambal at kay Atmospera, yun nga lang kagaya ng sinapit ng panganay mo ay nakunan ako, sinisi ko din ang sarili ko pero hindi ako sumuko para sa pamilya ko. Tignan mo ngayon mayroong Habagat at Amihan."
"Pero naghiwalay pa rin po kayo ni Tito Pacifico.!" Mahinang tugon ko.
"Magkaiba si Habagat at ang ama niya. Patience lang hija alam kong marami pa kayong mapagdadaanan ni Hab, akala ko ba gusto mong palambutin ang puso niya ?."
Alam ni Mommy Amarah ang tungkol doon ?.
.
.
.
.
.
.
.
.
NAKAUWI na ako sa bahay ng mga Forteza at pag pasok ko palang ng mansion alam kong may hindi magandang aura na. Siguro ay hindi pa kasi kami ulit naghaharap ni Habagat.
Inalalayan na ako ni Amihan at Mommy Amarah paakyat ng kwarto para makapagpahinga na pero tumambad sa amin ang gulo gulong kwarto namin ni Habagat. Puro basag ang mga gamit dito at nagkalat ang mga bote ng alak. Pero hindi ko natagpuan doon ang kahit anino ng asawa ko.
Haist !
"Ah, sa guest room ka nalang matulog sis ." Nakangiting sabi sa akin ni Amihan, ngiti nalang din ang sinagot ko sa kanila ni Mommy Amarah.
Pagdating namin sa guest room ay saglit lang nila akong binantayan pagkatapos ay hinayaan na nila akong magpahinga. Alam kong alam nila na mas gusto kong mapag isa sa mga oras na ito.
My baby ..
Muli nanamang kumawala ang mga mumunting luha sa aking mga mata. Bakit ba nangyayari sa akin ito. Somehow ay sinisisi ko din si Habagat dahil may punto naman si Amihan na kundi ko nakitang maykahalikang iba ang kakambal niya ay hindi ako sasama sa kanya. Pero mas nangingibabaw pa din ang pag sisi ko sa sarili ko dahil ako ang gumawa ng desisyon. Ako ang nasa loob ng sasakyan at nakikipag karera. Ako ang naghamon. How pathetic I am.
Ilang sandali pa akong tumitig sa kawalan ng bumukas ang pinto ng silid. And to my surprise it's Habagat who opens the door without breaking his kisses to another woman again. Heto nanaman ang maliliit na karayom unti unting bumabaon sa puso ko. Hindi na ako nagtataka kung mambabae siya dahil sa nangyari sa baby namin.
Bumitaw si Habagat sa babaeng kahalikan niya ng maramdaman niya ang presensya ko. Nakita ko nanaman ang malamig na titig ng bughaw niyang mga mata.
"So, nakalabas ka na pala !."
Nag iwas ako ng tingin sa kanya at nanatiling tahimik.
"This is Stacey my girlfriend.!"
Pakiramdam ko ay namanhid ang buo kong katawan ng ipakilala niya ito sa akin bilang kasintahan niya.
"Who is she honey ?." Malanding tanong ng kasama niyang babae.
"She's my wife ! But don't mind her honey, she's just nothing to me. Let's go to the other room.!"
Pag kasarang pagkasara ng pinto ay hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Ang sakit sakit. I feel so betrayed. Pero paano naman mangyayari iyon eh hindi naman niya ako mahal. Ako lang naman ang nagmamahal kaya ako lang ang nasasaktan. Bakit ganito ang pag ibig. Napaka hopeless.
TATLONG linggo na ang nakalipas at hanggang ngayon ay hindi pa din ako nakakarecover sa nangyari sa akin at sa bata sa sinapupunan ko. Pero mas nag improve na ako ngayon kaysa noon.
Nagpaalam sa akin si Amihan na mawawala siya ng ilang linggo for a business trip. Mamimiss ko siya dahil wala na naman akong makakausap sa mansion hindi naman ako makauwi sa bahay namin nila Kuya Jax dahil hindi ko pa sila kayang harapin. Si Mommy Amarah naman ay tumawag sa akin nitong nakaraang gabi ang sabi niya ay hindi muna siya makakadalaw dahil umalis daw sila ni Tito Pacifico at mukhang nagkakaayos na ang mga magulang ng kambal.
Kaya ngayon, ako lang at si Habagat ang nandito pero madalas na nandito yung napakataray niyang girlfriend na si Stacey at madalas na pinangangalandakan sa akin kung gaano sila ka-sweet ni Habagat.
"Hoy ikaw !" Bulyaw sa akin ni Stacey pero hindi ko siya pinapansin.
Pinagpatuloy ko lang ang binabasa kong magazine at hindi pinansin ang presensya ng babaeng bruha sa harap ko.
"Haven't you heard me ?."
Inilapag ko ang magazine na binabasa ko sa center table ng living room at saka tumayo na ako. Wala akong balak na makipag usap sa babaeng ito. Naglakad na ako palayo sa kanya ng bigla nalang niyang hilahin ang buhok ko.
"Kinakausap kita gaga !." Angil niya.
"Ano ba ? Bitiwan mo ako.!"
"Mmkay !"
At halos ibalibag niya ako sa sahig ng bitiwan niya ako. Sinadya niyang itulak ako.
"Ouch !" Daing ko dahil talaga namang nasaktan ako.
"Anong nangyayari.?!"
I thank God at dumating si Frankie at inalalayan ako patayo. Nagpasalamat naman ako sa kanya.
"Anong nangyari ?." Ulit na tanong niya.
"Hayaan mo na Frankie.!"
"Anong hayaan Jewel ! Hindi ka pa nakakarecover sa aksidenteng nangyari tapos itinulak ka pa niya!" Galit na asik ni Frankie.
"Hey watch your mouth !" Ganting angil ni Stacey.
"What's happening here ?."
Isang malayelong tinig ang nakapag patahimik sa aming tatlo. Nang makahuma ay bigla nalang kumapit si Stacey sa braso ng lalaking mahal ko at animo'y maamong pusa na nag susumbong sa amo niya.
"Honey she hurt me !."
Parehas naman kami ni Frankie na nagbuga ng maiksing hininga. Ako pa ngayon ang binabaliktad niya. Kung sabagay ay ganoon naman ang madalas na mangyari dito sa tuwing nandito sa mansion ang babaeng alupihan na iyan.
Tinitigan ako ng masama ni Habagat. Alam ko na ang susunod dito. Sasampalin niya ako o kaya ay bubulyawan. Kaya ako na mismo ang kumawala sa pagkakaakbay ni Frankie sa akin at umakyat na ako sa hagdan.
Tumigil ako saglit at saka humarap sa kanila.
Tinitigan kong maigi si Habagat na kasalukuyang nakatitig din sa akin diretso sa mga mata.
"Gusto kong pumunta ng mall.!" Iyon lang at saka lumingon ako kay Frankie. "Baka pwede mo akong ipag drive Frankie.!"
Nakita ko ang pag tutol sa mukha ng asawa ko pero hindi ko na hinintay na makapag salita pa ito. Tumalikod na akong muli at maingat na umakyat sa bawat baitang ng hagdan.
Siguro ay ito na ang simula para ayusin ko na ang mga plano ko. Hanggat nandito si Stacey ay hindi ko magagawng palambutin ang puso ni Habagat. Hindi ko naman hahayaang mapunta sa wala ang pagkamatay ng baby namin.
Tama si Mommy Amarah, hindi dapat ako sumuko para sa amin ni Habagat kailangan naming magsimula ng panibago ng magkasabay.
I love baby, I know your an angel now so please guide your mommy for this mission.
Pagkatapos noon ay ipinikit ang aking mga mata. Dinama ko muna saglit ang malamig na simoy ng hangin bago ko napag desisyunang gumayak na para maka punta na kami ng mall ni Frankie.
**********