ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ
''Πού θέλεις να πάμε;'' την ρωτάει την στιγμή που τελειώνει το φιλί τους.
Τα μάτια του παραμένουν κλειστά.
Αρνείται να ξετυλίξει τα χέρια του από τη μέση της και τη φέρνει ακόμα πιο κοντά του,προσπαθώντας να κλείσει οποιαδήποτε απόσταση τους χωρίζει.
Η Violet σηκώνει αδιάφορα τους ώμους της.
Το που θα πάνε,είναι το μοναδικό πράγμα που δεν την ενδιαφέρει.Αυτή την στιγμή το μόνο που χρειάζεται είναι να βρίσκεται κοντά του.
Ξέρει πως τα λόγια του την πλήγωσαν ωστόσο δεν μπορεί να πολεμήσει τα συναισθήματα της.Εκείνα είναι πιο δυνατά.
''Δεν έχω έρθει με την μηχανή.Θα περάσω για λίγο από το σπίτι μου,όπου την έχω αφήσει για να την πάρω.Μπορείς να με ακολουθήσεις και ύστερα να πάμε να φάμε,κάτι.Τί λες;'' της προτείνει ύστερα από λίγο.
Εκείνη φαίνεται να το σκέφτεται.
Ίσως και να μην είναι καλή η ιδέα του να πάνε στο σπίτι του.
Όπως την έχει ήδη πληροφορήσει,η κατάσταση εκεί είναι διαταραγμένη.
Η ίδια γνωρίζει πως μένει ακόμη με την μητέρα του.
Δεν μπορεί να εμφανισθεί ξαφνικά μπροστά της και να παρουσιαστεί ως 'γνωστή' του Zayn.
Είναι σίγουρη πως η μητέρα του θα σχηματίσει άσχημη εικόνα και θα απογοητευτεί με την στάση του γιού της.
''Δεν θα είναι η μητέρα μου εκεί.Μην ανησυχείς.'' την διαβεβαιώνει και της χαρίζει ένα καθησυχαστικό χαμόγελο πριν απομακρυνθεί από κοντά της.
''Εντάξει.'' παραδίνεται.
Ο Zayn κουνάει καταφατικά το κεφάλι του πριν ενώσει το χέρι του με το δικό της.
''Θα χρειαστεί να περπατήσουμε για λίγο.'' την ενημερώνει και γυρίζει να την κοιτάξει.
''Δεν με πειράζει,Zayn.'' απαντάει εκείνη με την φωνή της να ακούγεται κουρασμένη.
''Γιατί έκλαιγες;'' την ρωτάει,την στιγμή που απομακρύνονται από το μαγαζί.
''Μπορούμε να το συζητήσουμε αργότερα;''
Τον ακούει να ξεφυσάει πριν κουνήσει καταφατικά το κεφάλι του.
Η διαδρομή προς το σπίτι,είναι ήσυχη καθώς κανείς δεν έχει πάρει την πρωτοβουλία να μιλήσει.
Τα χέρια τους,παραμένουν ενωμένα την στιγμή που ο καθένας έχει βυθιστεί στις δικιές του,σκέψεις.
''Φτάσαμε.'' την πληροφορεί όταν σταματάνε μπροστά σε μία μονοκατοικία.
Ένας κήπος στολίζει το εξωτερικό της,τραβώντας την προσοχή της Violet.
Φαίνεται ταλαιπωρημένος καθώς τα περισσότερα φυτά και λουλούδια έχουν μαραθεί χάνοντας κάθε ίχνος ζωής που κάποτε είχαν.
Ξαφνικά νιώθει την επιθυμία να βοηθήσει στο να καλλιεργηθεί ξανά αυτός ο κήπος.
Περνάνε ανάμεσα από αυτόν και φθάνουν στο κατώφλι του σπιτιού.
''Θα πάρω τα κλειδια της μηχανής και θα φύγουμε,εντάξει;'' την ρωτάει και γυρίζει να την κοιτάξει.
Εκείνη απλά του χαμογελάει.
Ξετυλίγει το χέρι του από το δικό της και βγάζει από την τσέπη του,ένα ασημένιο κλειδί.
Δίπλα σε αυτό,κρέμεται ένα μπρελόκ.
Δύο αγόρια,εικονίζονται στο εσωτερικό του.
Χαμογελάνε στην κάμερα.
Η Violet δεν δυσκολεύεται να καταλάβει πως ένας από αυτούς είναι ο Zayn.
''Ο Jackson είναι,εκείνος;'' μιλάει η Violet και δείχνει με το δάχτυλο της,το αγόρι στα αριστερά της φωτογραφίας.
Ο Zayn κοιτάζει προς το μέρος που του δείχνει και ασυναίσθητα χαμογελάει.
''Ναι.'' απαντάει με την μελαγχολία να κατακλύζει την φωνή του.
Αμέσως,τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά και σπρώχνει την ξύλινη πόρτα.
Με το χέρι του,ακουμπάει απαλά την μέση της και την φέρνει κοντά του πριν εισέλθουν στο εσωτερικό του σπιτιού.
Η Violet παρατηρεί το σπίτι.
Ένα λιτό σαλόνι απλώνεται προς το μέρος τους.
Το μπλε χρώμα κυριαρχεί στους τοίχους.
Ένας καναπές και μία πολυθρόνα κοσμούν το χώρο ενώ ένα γυάλινο τραπέζι βρίσκεται στο κέντρο.
Μερικές φωτογραφίες στολίζουν τους τοίχους.
Οι περισσότερες με τον Zayn και τον αδερφό του.
Ανεβαίνουν τις ξύλινες σκάλες και φθάνουν στον πάνω όροφο.
Τρία δωμάτια βρίσκονται σε αυτόν.
Ο Zayn κατευθύνεται προς την αριστερή πόρτα.
Πιάνει το χερούλι και οδηγείται στο εσωτερικό του δωματίου του.
Ένα επιφώνημα θαυμασμού ακούγεται από πίσω του και γυρίζει να κοιτάξει την Violet η οποία παρατηρεί με έκπληξη τον χώρο.
''Σου αρέσει;'' την ρωτάει αναφερόμενος στο δωμάτιο του πριν προχωρήσει προς το γραφείο του.
Είδη ζωγραφικής και αμέτρητα λευκά χαρτιά υπάρχουν σκορπισμένα σε αυτό.
Βρίσκει τα κλειδιά της μηχανής του και πλησιάζει-ξανά-προς το μέρος της.
''Εσύ το έχεις σχεδιάσει,αυτό;'' τον ρωτάει και κατευθύνεται προς τον πίνακα ζωγραφικής που στέκεται στο κέντρο του δωματίου.
Μία γυναικεία φιγούρα εικονίζεται σ'αυτόν.
Ένα λουλούδι βρίσκεται στο χέρι της και η Violet,καταλαβαίνει πως πρόκειται για μία βιολέτα.
Ένα μαύρο παντελόνι και μία λευκή μπλούζα αγκαλιάζουν το σώμα της ενώ μία πλεκτή ζακέτα ολοκληρώνει το σύνολο.
Δύο φτερά είναι αχνά,σχεδιασμένα πίσω της.
Τα καστανά μαλλιά της πέφτουν στους ώμους της την στιγμή που το μαύρο χρώμα επικρατεί σε όλο το φόντο.
''Εσύ είσαι.'' την πληροφορεί κάνοντας την να γυρίσει να τον κοιτάξει με έκπληξη.
''Εγώ;'' τον ρωτάει στην προσπάθεια της να επιβεβαιωθεί εάν άκουσε σωστά.
''Ναι,Violet.Εσύ είσαι.'' την διαβεβαιώνει.
Πλησιάζει προς τον πίνακα και με τον αντίχειρα του,δείχνει τα φτερά που στηρίζονται στους ώμους της.
''Τα φτερά είναι αχνά.Ωστόσο όποτε σε βλέπω,έρχομαι εδώ και τα κάνω πιο έντονα.Όσο με κάνεις χαρούμενο αυτά τα φτερά αποκτούν ζωή,όσο με βοηθάς να είμαι ο εαυτός μου,αυτά γίνονται πιο φωτεινά.'' την ενημερώνει και κατευθύνεται προς το γραφείο του.
Κρατάει ένα πινέλο και ύστερα το βυθίζει σε ένα μπουκάλι γεμάτο λευκό χρώμα.
Φθάνει στον πίνακα και το ακουμπάει στα φτερά,σχεδιάζοντας μία λευκή γραμμή στο καθένα.
Τα αφήνει να στεγνώσουν.
Μοιάζουν πράγματι πιο ζωντανά,πιο λαμπερά.
Γυρίζει να την κοιτάξει.
''Σε ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου,Violet.'' της λέει και τη φέρνει κοντά του.
Παραμένει σιωπηλή.
Το γεγονός ότι την ζωγράφισε σίγουρα την έκανε να νιώσει ξεχωριστή.
Η καρδιά της χτυπάει σε ανεξέλεγκτους ρυθμούς ενώ προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκρυα της.
Όχι δάκρυα πόνου αλλά συγκίνησης.
Εκείνος,χαϊδεύει απαλά τα χαρακτηριστικά της.
''Κάποτε θα γίνει δική σου το υπόσχομαι.'' της λέει και φέρνει το χέρι της στην καρδιά του.
''Γιατί δεν μπορεί να γίνει τώρα δική μου,Zayn;Γιατί φοβάσαι να με αγαπήσεις;'' τον ρωτάει και γέρνει το κεφάλι της στο στέρνο του.
Ακούει την καρδιά του.
Τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση της και εκείνη βολεύεται καλύτερα στην αγκαλιά του.
Στο μοναδικό μέρος που νιώθει ασφάλεια.
''Δεν φοβάμαι να σε αγαπήσω,φοβάμαι στην ιδέα τού να σε πληγώσω.'' της απαντάει ύστερα από λίγο.
Και μένουν εκεί.
Στη μέση του δωματίου.
Να την κρατάει μέσα στην αγκαλιά του τη στιγμή που εκείνη χαλαρώνει,ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς του να ανεβοκατεβαίνουν ρυθμικά.
Γεια!
Δεν σπάσαμε το ρεκόρ.
Πρέπει να είμαστε περήφανες/οι γι'αυτό που καταφέραμε!
19.6M σε 24H :)
Σε λίγες μέρες είναι τα γενέθλια του Liam!
Και σοβαρά,ανυπομονώ!
#Unseen φωτογραφία του Zayn από το 2013 στην αρχή του κεφαλαίου.
Καλά είμαι.
#Ziolet
Vote&Comment
Συγγνώμη για οποιαδήποτε λάθος.
:)