ကားေမာင္းလာရင္းၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးထဲတြင္ အိမ္မွာက်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာေလးသာ တရစ္၀ဲ၀ဲၿဖစ္ေနသည္.. မ်က္ႏွာငယ္ေလးၿဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ေကာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ သနား၍မဆံုးေတာ့..အိမ္မွာၾကာၾကာဆက္ေနရင္ သူ့နားကမခြာႏုိင္မွာစုိး၍ အလ်င္အၿမန္ထြက္လာခဲ့ရသည္.. ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ကၽြန္ေတာ့္၏စိတ္ကို နားမလည္ႏုိင္ေတာ့.. ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္ေလးကို အရမ္းအရမ္းခ်စ္ပါသည္.. ဘ၀မွာတစ္ခါမွ မၿဖစ္ေပၚဘူးခဲ့ေသာ အခ်စ္ၿဖင့္ အရမ္းခ်စ္ၿမတ္ႏုိးပါသည္..
သုိ့ေသာ္ တဖက္ကလည္း သူမႏွင့္ သားေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မခံစားေစခ်င္ပါ.. ကၽြန္ေတာ္မၿပတ္သားဘူးလုိ့ပဲ ေၿပာခ်င္ေၿပာၾကပါေစေတာ့.. သူမကုိမခ်စ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တည္ေဆာက္ထားခဲ့ေသာ မိသားစုေလး ကၽြန္ေတာ္ဂုဏ္ယူရေသာမိသားစုေလးကုိ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ မပ်က္စီးေစခ်င္သည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵပင္.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္၏စြတ္တရြတ္လုပ္တတ္ေသာအက်င့္မွ ၿဖစ္ေပၚလာေသာအက်ဳိးဆက္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လက္ခံရုံမွတပါး အၿခားမရွိေတာ့ေပ...
ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ သူမနဲ့ သားသားက ထြက္လုိ့ ၾကိဳေစာင့္ေနႏွင့္ၾကသည္..
" ေဆာရီး ဟန္နီ.. ကားပိတ္ေနလုိ့ ေနာက္က်သြားတယ္"
" ရပါတယ္ yeoboရယ္"
ကားေမာင္းလာရင္း သူမစကားသံက တိတ္ဆိတ္မႈကိုၿဖိဳခြင္းလုိက္သည္..
" yeobo ညက အိမ္ၿပန္မအိပ္ဘူးဆုိ.. ဘယ္သြားေနတာလဲ"
သူမစကားေၾကာင့္ ၾကိဳတင္မစဥ္းစားထားမိေသာ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္ကိုကုိယ္အၿပစ္တင္မိသြားသည္.. ခ်က္ခ်ငး္ဦးေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးကာ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ထုတ္လုိက္သည္...
" အငး္ ဟုတ္တယ္.. ညက ရုံးခန္းမွာပဲ အိပ္လုိက္တာ.. အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူ့မွမရွိေတာ့"
"ေအာ္"
ကၽြန္ေတာ့္စကားကို ယံုၾကည္စြာၿဖင့္ တဖက္လွည့္သြားေသာ သူမကိုၾကည့္ရင္း သက္ၿပင္းေငြ့ေငြ့ခ်မိသည္.. ဒါအစပဲရွိေသးတယ္.. ေကာင္ေလးနဲ့ဆက္ရွိေနရင္ ဒီလုိအေၿခအေနမ်ဳိး ထပ္ထပ္ၿပီး ၾကံဳရမွာပဲ.. သုိ့ေသာ္ ေကာင္ေလးဟုစဥ္းစားမိသည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ သတၱိေတြ အလုိလုိၿပန္ၿပည့္လာသလုိ ခံစားလုိက္ရသည္.. အလိမ္စကားမ်ားမွာလည္း ေအာက္ေၿခအေသးအဖြဲကိစၥသာၿဖစ္သြားသည္..
" Yeobo ဒီေန့ အေဖ့ေမြးေန့ရွိတယ္ေနာ္"
" အန္ ဟုတ္လား?"
" ေမ့ေနတာလား.. အေဖဆူေနဦးမယ္.. အိမ္ေရာက္ရင္ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ဦး.. ညက်ရင္လည္း ၿခံထဲမွာ ဧည့္ခံပြဲလုပ္မယ္ထင္တယ္.. အေဖ့မိတ္ေဆြ စီးပြားေရးသမားေတြခ်ည္း ဖိတ္ထားတာ.. Yeoboလည္း အေဖ့ကုိကူၿပီး ဧည့္ခံလုိက္ဦးေနာ္"
ဟုတ္သားပဲ.. ဒီေန့ေယာက္ခမၾကီးေမြးေန့ပဲ.. ႏွစ္တုိင္းမေမ့မေလ်ာ့ရွိေနရာမွ ဒီႏွစ္မွ ေမ့သြားခဲ့သည္.. သက္ၿပင္းခ်မိရင္း ေခါင္းညိမ့္ၿပလုိက္မိေတာ့သည္..
ညေနဘက္ ၿခံထဲတြင္ ဧည့္ခံပြဲက်င္းပေလသည္.. မီးေရာင္စံုမ်ားၾကားမွာ ၿပိဳးၿပိဳးၿပက္ၿပက္လက္ေနေသာ ၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားၾကားတြင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္လာသည္.. လူခ်မ္းသာအသုိင္းအ၀ုိင္းမ်ားၾကားတြင္ စိတ္က်ဥ္းၾကပ္မႈကို ပထမဆံုးခံစားမိသည္.. ကၽြန္ေတာ္ေမြးကတည္းက ဒီလုိပတ္၀န္းက်င္မွာပဲ ၾကီးၿပင္းလာရသည္.. ကုိယ္ႏွင့္အသားတက်ၿဖစ္ေနၿပီဟု ထင္ေနမိေသာ္လည္း တကယ္တမ္းေတာ့ အေပၚယံပကာသနဆန္မႈေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တၿဖည္းၿဖည္းမုန္းလာမိသည္.. ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တည္းေစာင့္ေနမွာပဲဆုိသည့္စိတ္ၾကီးကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဖိစီးႏွိပ္စက္လ်က္ရွိသည္.. ၿပီးေတာ့ ေကာင္ေလးကို အရမ္းေတြ့ခ်င္ေနသည္.. ထုိ့ေၾကာင့္ လူအလစ္ကိုေခ်ာင္းရင္း အၿပင္ထြက္ဖုိ့ ၾကိဳးစားမိသည္..
ကၽြန္ေတာ္တခ်က္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေယာက္မခၾကီးက သူ့မိတ္ေဆြေတြႏွင့္ အဖြဲ့က်ေနသည္.. သူမကလည္း မိန္းမေတြ၀ုိင္းမွာ စကားေကာင္းေနသည္.. ဒီလုိအေၿခအေနမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္လက္လႊတ္ခံ၍မၿဖစ္ေပ.. အေၿခအေနတခ်က္ၾကည့္ၿပီး လွဳပ္ရွားလုိက္သည္.. အသာကေလး လစ္ထြက္လာကာ ကားဂုိေဒါင္ဘက္ကုိ အေၿပးလွမ္းလာမိသည္.. ကားနားေရာက္မွပင္ အသက္၀၀ရႈရေတာ့သည္.. ကားတံခါးလက္ကိုင္ကို ဆြဲဖြင့္မည္ၿပဳစဥ္..
" Appa,, ဘယ္သြားမလုိ့လဲဟင္"
" ဟင္"
" Appa ဘယ္သြားမလုိ့လဲဆုိ.. သားသားကိုထားခဲ့မလုိ့လား"
" မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး သားရယ္.. appaကားထဲက ပစၥည္းလာယူတာပါ.. သားမအိပ္ေသးဘူးလား.. လာေလ..appaနဲ့အတူတူအိပ္မယ္"
သားကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္၀ဲလာမိသည္.. ကၽြန္ေတာ္ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္မိေနတာပါလိမ့္.. သားကိုထားခဲ့ၿပီး တၿခားတေယာက္ဆီသြားဖုိ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနမိတာပါလား.. အၿပစ္မရွိသည့္သားေလး ကၽြန္ေတာ့္ရင္မွေပါက္ဖြားလာသည့္သားေလးကုိ ပစ္ထားခဲ့ၿပီး စိတ္ကိုအလုိလုိက္ကာ တၿခားတစ္ေယာက္ဆီသြားမိေတာ့မည့္ကၽြန္ေတာ့္အၿဖစ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းမုန္းမိသည္..သားကိုေကာက္ခ်ီရင္း ေပြ့ဖက္ကာ အိပ္ခန္းထဲေခၚလာမိသည္..
အိပ္ခန္းထဲမွာ သားကိုသိပ္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ေယာက္ယက္ခပ္ေနမိသည္...ေကာင္ေလးကိုမေတြးမိေစရန္ၾကိဳးစားရင္း ေကာင္ေလးအေၾကာင္းပဲေခါင္းထဲေရာက္ေရာက္လာခဲ့သည္.. ေကာင္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ညနက္ေနတာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေစာင့္ႏုိင္ေတာ့ေလာက္ပါဘူးေလဆုိသည့္ အေတြးၿဖင့္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေၿဖသိမ့္လုိက္သည္....
ညေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲကုိ သူမ၀င္လာေတာ့ သားေလးအိပ္ေပ်ာ္ကာစပဲရွိေသးသည္....
" Yeobo ၿခံထဲမွာေပ်ာက္လုိ့လုိက္ရွာေနတာ အခန္းထဲေရာက္ေနတာကုိ"
" အင္း.. သားသားက အိပ္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ့ လာသိပ္ေပးရင္းနဲ့ ကုိယ္ပါခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားလုိ့"
" ဒါဆုိလည္း ေၿခလက္ေဆးၿပီး အိပ္ေတာ့ေလ"
ေၿပာရင္းၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့နက္ကတုိင္ကုိ လာၿဖဳတ္ေပးေနေသာ သူမကိုငံု့ၾကည့္မိသည္.. သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ထားခဲ့ေသာအိမ္ေထာင္ေရးကို ေကာင္းမြန္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏုိင္သူၿဖစ္သည္.. ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း အေသးစိတ္ကေလးကအစ ဂရုစုိက္ကာ အိမ္မႈကိစၥ စီးပြားေရး အားလံုးထိန္းသိမ္းႏိုင္ကာ အရာရာတြင္ ထက္ၿမက္ေသာမိန္းမတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္.. လက္ထပ္ကာစကေတာ့ သူမ၏အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ သူမကိုခ်စ္မိသလုိလုိရွိေသာ္လည္း ေကာင္ေလးကိုေတြ့လုိက္ခ်ိန္မွစ၍ သူမအေပၚခံစားခ်က္ေတြ ေၿပာင္းလဲသြားသည္.. ကၽြန္ေတာ္၏လက္ထပ္ပြဲကို ဦးေနွာက္ႏွင့္စဥ္းစားခဲ့မိမွန္း ခုမွတၿဖည္းၿဖည္းသိလာသလုိပင္.. ၿပီးေတာ့ သူမကုိ အားနာစိတ္ေတြ ၾကီးစုိးလာမိသည္...
နက္ကတုိင္ၿဖဳတ္ေပးၿပီးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ဳိးဖုိ့အတြက္ ေရပူေရေအးစပ္ေပးၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ ည၀တ္၀တ္စံုပါ အဆင္သင့္ၿပင္ေပးထားသည္.. ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ဳိးၿပီးထြက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေနာက္ေပးကာ အိပ္ရာကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ၿဖစ္ေအာင္ၿပင္ေနေသာသူမကို ၾကည့္ရင္း ၀မ္းနည္းအားနာစိတ္တြင္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္မွာၿဖစ္ထြန္းလာသည္.. ထုိ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သူမကိုေနာက္ကဖက္ထားရင္း စိတ္ထဲကေနအၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းပန္မိသည္..
ကၽြန္ေတာ့္အၿပဳအမူေၾကာင့္ သူမအံ့ၿသသြားပံုရသည္..
" Yeobo ဘာေတြၿဖစ္ေနတာလဲ"
"ဟင့္အင္း အိပ္ၾကရေအာင္"
အိပ္ၾကရေအာင္လုိ့ အရင္စေၿပာတာကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္ကိုအတင္းထိန္းကာ တညလံုးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာလည္း ကၽြန္ေတာ္ပဲၿဖစ္ေတာ့သည္..
--
ေနာက္တေန့မုိးလင္းေတာ့ စိတ္ကိုဘယ္လုိမွမထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ မနက္အေစာၾကီးထကာ ဘယ္သူ့ကိုမွမေၿပာဘဲ ကားယူၿပီးထြက္ခဲ့မိသည္.. စိတ္နဲ့ကိုယ္နဲ့မကပ္ဘဲေမာင္းေနေပမယ့္ ကားဦးတည္ရာကေတာ့ ေကာင္ေလးရွိရာဆီသုိ့ပဲ ၿဖစ္သည္.. တုိက္ခန္းေပၚေရာက္ေတာ့ တံခါးေခါက္ေပမယ့္ ဘယ္သူမွလာမဖြင့္ေတာ့ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ပူပန္မႈမ်ားအစားထုိး၀င္ေရာက္လာသည္..အပုိေသာ့တစ္ေခ်ာင္းၿဖင့္ဖြင့္ကာ အခန္းထဲသုိ့ အေၿပးအလႊား၀င္လာမိသည္.. ဧည့္ခန္းထဲမွာမေတြ့၍ အိပ္ခန္းထဲ၀င္ေတာ့လညး္ မေတြ့ေခ်.. ေနာက္ဆံုးထမင္းစားခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့မွာ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ေခါင္းေလးတင္ကာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ သူ့ကိုေတြ့လုိက္ရသည္.. ထမင္းစားပြဲေပၚတြင္လည္း ဟင္းခြက္ေပါငး္မ်ားစြာက ေစာင့္ၾကိဳေနေလသည္.. သူ သူ ညကတည္းကေစာင့္ေနတာလား? ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လာမယ္ေၿပာခဲ့လုိ့ ညစာခ်က္ၿပီး ေစာင့္ေနခဲ့တာလား? တညလံုးမအိပ္ဘဲေစာင့္ေနခဲ့တာလား ? ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ၀ယ္ တဆစ္ဆစ္က်င္လာၿပီး ေမွာက္အိပ္ေနေသာေကာင္ေလးကို ဖက္၍ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာမိသည္..
ကၽြန္ေတာ့္အထိအေတြ့ေၾကာင့္ အိပ္ေမာက်ေနရာက ႏုိးလာခဲ့သည္..
" ဟင္ Ajusshi ေရာက္ၿပီလား.. ခဏေလးေနာ္ ခဏ ဟင္းေတြၿပန္ေႏႊးလုိက္ဦးမယ္"
ကၽြန္ေတာ့္ကိုၿမင္ေတာ့ ၿပဴးၿပဴးၿပာၿပာထကာ ဟင္းခြက္ေတြေကာက္ဆြဲၿပီး မီးဖုိခန္းထဲ၀င္သြားသည္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ကလုိက္သြားၿပီး သူ့ကုိ ေနာက္ကေနသုိင္းဖက္ထားမိသည္..ရုန္းလုိက္ေသာသူ့ကုိ
"မလွဳပ္နဲ့ ဒီလုိေလးပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန"
ကၽြန္ေတာ့္စကားကိုနားေထာင္ကာ ၿငိမ္က်သြားသည္.. ေရွ့မွာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကုိက္ကာရပ္ေနေသာသူႏွင့္ ေနာက္ကတင္းက်ပ္စြာသုိင္းဖက္ထားေသာကၽြန္ေတာ္ ... ကၽြန္ေတာ္တုိ့ကိုဘာအရာမွ ေ၀းကြာေအာင္မလုပ္ႏုိင္ပါ.. ကၽြန္ေတာ္တုိ့အခ်စ္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ့ယံုၾကည္ထားရင္ရၿပီေလ.. ေကာင္ေလးကုိ ေကာက္ေပြ့ခ်ီလုိက္ရင္း အိပ္ခန္းထဲကကုတင္ေပၚကို ေၿဖးညင္းစြာခ်ေပးလုိက္သည္..
အၿပစ္ဖြဲ့စရာတစက္ကေလးမွမရွိေသာ မ်က္ႏွာေလးကအစ ၾကည့္ေလ ၾကည့္ေလၾကည့္မ၀ၿဖစ္ရေသာ ေကာင္ေလး၏ၿပစ္မ်ိဳးမွဲ့မထင္ ကုိယ္လံုးေလးအဆံုး.. သူ့ရဲ့ဆံခ်ည္တမွ်င္တုိင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္အရာအားလံုးခ်စ္ပါသည္.. ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးအရာကေတာ့ သိပ္ကုိရုိးသားၿဖဴစင္လွတဲ့ သူ့ရဲ့ႏွလံုးသားေလး.. အရမ္းခ်စ္တယ္ ေကာင္ေလးရယ္.. မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္..
ကၽြန္ေတာ္၏ခ်ဳပ္ထိန္းမရေသာစိတ္ေတြႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္တုိ့ အေမွာင္တကာအေမွာင္မုိက္ဆံုးသုိ့ ထပ္တုိး၀င္ခဲ့ၾကၿပန္သည္.. ပင္လယ္ဆားငန္ေရကဲ့သုိ့ ေသာက္ေလေသာက္ေလငတ္မေၿပဆုိသည့္အတုိင္း ထပ္ထပ္ၿပီး ေသာက္မိၿပန္ေလသည္..
ေနာက္ဆံုးေတာ့ကုတင္ေပၚမွာ ေမာပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေကာင္ေလး၏ကုိယ္လံုးေလးကုိ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲသုိ့ ဆြဲထည့္ကာ သူ့ဆံပင္ေလးေတြကို နမ္းရႈိက္ေနမိသည္.. ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲတြင္ အခ်စ္စိတ္ေတြႏွင့္ၿပည့္ႏွက္ေနၿပီး က်န္တာေတြအားလံုးဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ေပ.. ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္ေတြကို စုိးမုိးထားႏုိင္သူမွာ ေကာင္ေလးပင္ၿဖစ္သည္..
ကၽြန္ေတာ္အတၱၾကီးတယ္ ေၿပာရင္ေၿပာၾကပါေစေတာ့.. ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွ ထြက္သြားခြင့္မၿပဳႏုိင္ပါ.. Kim Jaejoongဆုိသည့္ေကာင္ေလးကုိ Jung Yunhoဆိုသည့္ကၽြန္ေတာ္မွလြဲ၍ မည္သူမွ်မပုိင္ဆုိင္ေစရပါ..
သုိ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့အခ်စ္ေတြက တေန့မွာ သူ့ရဲ့ရုိးသားၿဖဴစင္လွတဲ့ႏွလံုးသားေလးကို ညစ္ႏြမ္းကာ အေရာင္ေတြစြန္းထင္းေစမယ္ဆုိတာသိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ထုိအတၱေတြကို ရုပ္သိမ္းမိမွာအမွန္ပါ...
---
Hope you guys enjoy my chapter ^^