Dedicated to @ roxiemine
Sumunod akong bumaba kay Papa sa sasakyan and immediately, I pulled out my cellphone from my pocket. Kanina ko pa gustong tawagan si Cass habang bumabiyahe kami pauwi pero parang wala ng katapusan ang usapan tungkol sa pulitika. Kahit nasa loob kami ng sasakyan, my father and his secretary demanded for my attention. I grimaced when I looked at my wrist watch and saw the time, it's almost twelve midnight at siguradong natutulog na si Cass, pero hindi pwedeng hindi ko siya tawagan. Call me selfish, but my day won't end unless I hear her voice bago ako matulog.
Kahit segundo lang, it's enough to give me a peaceful sleep.
It's hard to be away from her, dahil hindi pa kami nagkikita hanggang ngayon mula ng hinatid ko siya sa Maynila, at nagkasya na lang kaming dalawa sa pag te-text at pag uusap sa telepono.
How I miss her.
I would have been cuddling Cass by now, sleeping in our bed.
Instead, I'm here. Tired and worn out.
Pero kailangan kong puntahan ang mga meetings na napangakuan ni Papa para sa akin, ang makipagkita sa mga kaalyado ng partido at ayusin ang mga natitira pang problema dulot ng nangyari sa kapitolyo.
Nasa ospital at nasa malubha pang kalagayan ang natirang buhay na nahuling suspect sa nangyaring pamamaril. Mahigpit ang pagbabantay na ginawa ng mga pulis, pero hindi kami basta basta nagtitiwala kaya naglagay din kami ng sariling tao namin. Importanteng mabuhay ito dahil siya lang ang tanging makakasagot kung sino ang may pakana ng lahat, at para maabswelto ang pangalan namin.
Kaya pina-schedule ko lahat ng meetings and engagement ko this week, I worked double time this past few days para makabalik na ako ng Maynila.
Back to my Cass.
"Are you not coming?" nakakunot ang nuo ni Papa na nakatingin sa akin, nakatayo na ito sa bukana ng harapan ng pinto ng mansiyon namin.
"Susunod ako Pa." I replied to him habang dina-dial ang numero ni Cass.
"Babe?"
I smiled immediately when I heard her sleepy voice answered the line. Marinig ko lang ang boses niya, it's enough to loosened my tired muscles.
"I'm sorry if I wake you up Pangs, I just miss you so much." I murmured on the line.
"Miss you too baby..the bed is too big without you here." her voice answered huskily.
A vision of Cass in her sexy nighties, lying in bed, her long soft curls spread out over the pillow. Biglang nabuhay ang dugo ko sa imahe na naglalaro sa isipan ko.
So enticing.
So bewitching..
Hindi pa nakakatulong that her raspy voice sounded so sexy that I'm having a boner right now. A painful groan escaped my throat .
"Pangs! what happened, are you okay?!" she asked in alarmed voice at tuluyan ng nawala ang antok sa boses nito.
"I'm okay baby, I just hit something." I lied to her.
I cursed under my breath.
I'm worst than idiotic hormonal teenager. But what can I do? She possessed me, she's a flame that keeps me burning of love and desire.
She's my everything now.
I love her so much that I feared for myself, of how vulnerable I became.
"How much do you love me?" I asked her huskily.
"Babe? do you have to ask me? You know how much I love you." natatawa pa ito sa kabilang linya that I pouted.
"I wanted to hear it, tell me how much you love me." pamimilit ko.
"I love you Alex..ikaw lang..I will love you till my last breath." she whispered on the other line. A warm feeling engulfed my heart as I listened to her words.
I smiled.
"And I love you even more baby..even in death, I will follow you."
***
"Alex."
Napahinto ako sa pag akyat ng hagdanan ng marinig ko ang boses ni Papa na tinatawag ako. I turned to him. He's sitting in the mini bar, at the farthest corner of the living room at may hawak ng baso na may lamang alak.
I approached him wearily. "It's late para uminom pa kayo ng alak, dapat nagpapahinga na kayo."
"Si Cassandra ba ang kausap mo?"
"Why?" I asked back, cautious.
I know my father is unhappy about Cass and I, his face mask with disapproval everytime he sees me talking or texting Cass. And to wait for me to asked me about Cass, when it's already past midnight, alam kong hindi ko magugustuhan ang pag uusapan namin.
Humugot ito ng malalim na hininga, his face pensive. "Bata ka pa nuon ng mamatay ang Lolo mo pero may muwang ka na sa mga nangyayri sa paligid mo. Your grandfather, the late Senator Ledesma, was a known statesman. Hinahangaan. Nirerespeto. That it was already planned that he will run for presidency kung hindi lang siya namatay sa ambush ng mga kalaban niya sa pulitika."
Inubos nito ang alak sa baso na hawak niya at nagsalin uli. "You want some, son?" alok niya sa akin.
I shook my head.
My father doesn't have to remind me about my grandfather story, I grew up idolizing the man. When he died, I didn't only lose my grandfather.
I lost my hero.
"Ni sa kalahati hindi ko nakuha ang karisma ni Papa sa mga masa." pagpatuloy nito pagkalipas ng ilang saglit. " I won my position because of my father's legacy and I worked hard para masuklian ko ang tiwala na binigay sa akin ng mga tao. Pero iba ka Alex, you got your grandfather's charisma and more. People are drawn to you. Hindi mo lang mapapantayan ang Lolo mo, mas malalagpasan mo pa ang nakamtan niya. And I know, you wanted to follow on his footsteps."
He looked at me grimly. "And a wife is a necessity for a politician. Sa mga mata ng tao, siya ang katuwang mo sa pagsisilbi sa kanila, not your secretary, not your chief of staff. You need a woman that has moral and came from a good family background, not someone that can ruin your ambition, and especially not from family that will taint our name. You should end your relationship to her habang maaga pa."
Napatiim ako.
I should have left. I should have not listen to him.
Dahil masakit para sa akin na paulit ulit na marinig kay Papa na hindi nababagay si Cass para sa akin, para sa pamilya namin.
"Did you marry Mom because she passed your qualification? what if she came short? hindi mo siya pakakasalan, ganun ba yun?"
"Huwag mong isali ang Mama mo sa usapan natin dito!" pasigaw na utos sa akin ni Papa.
"Sinabi ko na sa'yo nuon pa Papa! mahal ko si Cassandra at nasa inyo kung tatanggapin niyo siya o hindi dahil hindi ko hinihingi ang permiso niyo. I don't give a damn about your approval! especially if it's about Cass!!" nagpupuyos ako sa galit na agad akong tumalikod, hindi ko ito nilingon kahit sumisigaw na tinatawag ang pangalan ko.
Pabagsak akong humiga sa kama pagkapasok ko ng kuwarto.
Alam kong hindi pa ito ang katapusan ng pagtatalo namin ni Papa tungkol kay Cassandra. He does not realize that the more he forbids me, the more I'm dying to prove to him that I'm right, and he's wrong for judging Cass that easily.
Dave's POV
"Dude, got to go." tumayo ako sa kinauupuang bench at nagmamadali na nagpaalam sa mga kaibigan ko when I saw Cass walking on the direction of the parking lot.
"You drop us like a hot potato dahil nakita mo lang si Cass, ganun?!." sambit ng isang kaibigan ko.
"Dave, alam ba ni Cass na nanliligaw ka sa kanya?"
"Mahina ang loob ng kaibigan natin, natatakot magtapat." dagdag pa ni Keith and they all laughed at what he said.
I ignored their teasing at patakbo na hinabol si Cass bago pa itong tuluyan makapasok sa kotse niya. It's my luck today na mag isa lang siya at hindi niya kasama sina Liza, pagkakataon ko na masolo ko si Cass ngayon dahil ilang araw na rin na palagi akong nakikisabit sa mga lakad nilang magkaibigan.
"Cass! wait!" I shouted.
Lumingon ito at tumigil pagkakita sa akin, nakangiti habang hinihintay ang paglapit ko. "Hi Dave." masayang bati niya sa akin when I stood in front of her.
"Hi cheesecake, do you have any plans or uuwi ka na?" tanong ko.
She lifted a brow and smirked at me. "And why do you ask?"
I shrugged my shoulder. "Why don't we have lunch together, I'm bored and my friends are not available to join me." I acted like it's just a random invitation from my part, pero ang totoo niyan, I'm been practicing this line since morning.
Trying to make it sound as disinterested as possible.
Dahil alam kong hindi niya papaunlakan ang paanyaya ko kung alam niyang may ibang motibo ako sa kanya. Tama ang mga kaibigan ko, hindi alam ni Cass na nililigawan ko siya. Dinadaan ko lahat sa biro ang gusto kong iparating sa kanya.
Na may gusto ako sa kanya.
Hindi ko akalain na sa maiksing panahon na nagsama kami sa Sagada ay mahulog ang loob ko sa kanya ng ganito. Walang laman ang utak ko sa gabi kungdi ang masasayang araw na magkasama kami nuon. And the more I know her, mas lalong nadagdagan ang nararamdaman ko sa kanya.
Who would not?
She's not only have an angelic face, mala anghel din pati ang pag uugali.
If only I can turn back the time, where we are still stuck in that place...where I have her allby myself.
No Alex.
Napatiim ako. The guy doesn't know how lucky he is that he found Cass first. Pero hindi ako nawawalan ng pag-asa. Kung ang may asawa ay naagaw pa, ang mag nobyo pa lang kaya. Besides, I doubt na ganun katatag ang relasyon nilang dalawa, kung hindi nga nila maamin sa mga kaibigan nila ang kanilang relasyon.
"Pero nandun pa yung mga kaibigan mo ah." narinig kong sabi ni Cass, she nodded at my friends direction.
Nakakunot ang nuo na nakatingin siya direksiyon ng mga kaibigan ko na nakaupo pa rin sa bench, all of them are watching our exchange with interest, they waved at her when they saw her looking at them.
"They are leaving anytime now, lahat may kanya kanyang lakad." I glared at them, lagot ang mga yun sa akin if I lost my chance with Cass.
Hindi ito umimik. Alam kong nagdadalawang isip siya na paunlakan ang paanyaya ko. I was going to resort to my second plan, begging to her to join me when her eyes suddenly widened that I turn my head para tingnan kong ano ang nakita niya sa labas ng gate ng campus, pero agad na niyang hinila ang kamay ko.
"Okay, let's go." sabi nito na nagmamadali at hinila pa ako sa kamay.
I was grinning habang tinitingnan ang kamay niya na nakahawak sa akin. Hindi niya alam kong gaano kasaya ang nararamdaman ko even from this simple contact from her, I removed her hand from my wrist and clasped it with mine and pulled her to the direction where my car parked.
She did not notice my action since she seems anxious na makaalis kami agad, she even move closer to me. I was very much absorb by how her soft hand fits perfectly to mine, her close proximity stirred strong emotions to me na hindi ko masyadong nabigyan ng pansin that she actually look nervous as she steal a glance outside the gate, na parang may pinagtataguan ito.
Dinala ko siya sa isang mamahaling restaurant na hindi kalayuan sa school namin that serve local and international cuisine. It's the first time I'm trying so hard to impress a girl and to think na walang kamalay malay ang babaeng kaharap ko na interesado ako sa kanya na napapailing na lang ako sa sarili ko.
A smile form in my lips habang nakatingin kay Cass na maganang kumakain, she's a vision of beauty na hindi ako magsasawa na pagmasdan ang maamo nitong mukha.
She suddenly looked up and caught me staring at her na bigla akong napahawak sa baso na nasa harap ko, a frown creased her forehead habang matamang nakatingin ito sa akin.
"Bakit ang guwapo mo ngayon?" she blurted out.
Bigla akong nasamid sa narinig, halos hindi ako makahinga that I pound my chest. Her words caught me off guard.
"Are you flirting with me cheesecake? because if you are. I warn you, papatulan kita." may halong katotohanan na biro ko after I recovered.
Nakakunot pa rin itong nakatingin sa mukha ko na parang pinag aaralan ito. Nag iinit ang pisngi ko, I'm blushing.
I did not even know I'm capable to blush.
"Really Dave, ang guwapo mo talaga ngayon." and she sniff the air. "At ang bango mo pa."
"Mas guwapo pa sa boyfriend mo?"
"Of course not! pangalawa ka lang kay Alex ko no!" she exclaimed like it's ridiculous idea that I'll beat her boyfriend in looks department.
Umismid ako. "Fine, you hurt my feeling kaya nagbago na ang isip ko. Ikaw na ang magbayad ng kinain mo, ang dami mo pa namang inorder."
"Dave! ang oa mo ha. Be thankful na napapansin ko pa ang kaguwapuhan mo kahit may boyfriend na ako."
Malungkot akong ngumiti.
When are you going to notice that I like you Cass? na hindi puro sa boyfriend mo umiinog ang mundo mo. Na kaya din kitang pasayahin, mas pa sa kaya niyang ibigay sa'yo.
Napahugot ako ng malalim na hininga.
I did not say those words loudly.
Kahit gusto kong magtapat ng nararamdaman ko sa kanya, mas namamayani ang takot ko na baka iwasan niya ako oras na malaman niyang may gusto ako sa kanya.
I'd rather keep my feelings for her bottled up inside of me, than lost her when I have not even started yet.
*****
"Akin yan eh!" reklamo ko sabay hampas ng kamay ni Dave ng akmang kukuha ito sa kinakain kong manggang hilaw.
"Ang damot mo naman. Ilang supot ng mangga ang hawak mo tapos isang piraso lang ayaw mong magbigay." balik reklamo din nito.
"I asked you kung gusto mo ng mangga, sabi mo ayaw mo. Tapos makikikain ka sa akin, babawasan mo yung mangga ko." I told him while munching loudly the ripe mango.
Halos magtatalon ako sa tuwa kanina ng mapadaan sa harap ng restaurant na kinakainan namin ang mamang nagtitinda ng mga prutas, naglalaway na lumabas ako ng restaurant at hinabol ko pa ito. Kaya heto ako ngayon, hindi ko kayang maghintay na makarating ng condo para kainin ang pinamili ko, dito pa lang sa loob ng kotse ni Dave, sinisimulan ko ng ubusin ang pinamili ko.
"Eh sa tinatakam mo ako at umuungol ka pa habang kumakain ka. Sige na, bayad mo na sa akin dahil nagangamoy bagoong yung kotse ko." nagmamakaawa pa ito.
Namula ako sa pagkapahiya, I dont know kung bakit sarap na sarap ako sa mangga na hindi ko mapigilan mapaungol during my first bite kanina at napansin pala niya yun.. Now, Dave will think I'm weird.
"O, ayan!" nakasimangot na inoffer ko sa kanya ang plastic na may lamang mangga.
"Gusto mo bang maaksidente tayo? How can I take the mango and dip it in the sautéed shrimp habang nagmamaneho ako?"
"Oo na, ako na."pumili ako ng pinaka maliit na hiniwang mangga, madamot na kung madamot pero kulang pa nga sa akin ang mga ito.
Inabot ko sa kanya ang mangga pero imbes na kunin ito sa kamay ko, he open his mouth kaya napilitan akong isubo sa kanya ito.
"Thanks cheesecake, love you." sabi nito sa nagbibirong boses at kinindatan pa ko.
Love you ka diyan!
Gustong gusto ko itong batukan para iluwa niya uli ang mangga ko.
Naniningkit ang mga mata ko na nakatingin kay Dave. Hindi niya lang alam kung gaano kasama ang loob ko na binawasan niya ang kinakain ko, na parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sama ng loob.
Don't forget to vote and drop a comment if you like this chapter.