ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ
VIOLET
Φθάνουμε στο μαγαζί.Έχει βραδιάσει και ήδη προοικονομώ τον καβγά με τον πατέρα μου. Εκείνος ισχυρίζεται πως μετά τις δέκα στους δρόμους κυκλοφορούν οι λεγόμενοι ''αλήτες'' επομένως εγώ πρέπει να είμαι σπίτι μέχρι εκείνη την ώρα.
Κουνάω το κεφάλι μου προσπαθώντας να αδειάσω το μυαλό μου από τις αρνητικές σκέψεις. Στρέφω την προσοχή μου στον μελαχρινό νεαρό δίπλα μου. Καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής δεν έχουμε μιλήσει καθόλου. Νιώθω τύψεις που άφησα τον Niall μόνο του και υπενθυμίζω στον εαυτό μου, να τον πάρω αύριο το πρωί τηλέφωνο και να απολογηθώ.
''Έλα.'' μου λέει ο Zayn και μπαίνει στο μαγαζί.
Τον ακολουθώ και τον παρατηρώ να κάθεται σε μία από τις ξύλινες καρέκλες που στολίζουν τον χώρο.
Κοιτάζω τριγύρω και προσπαθώ να αποτυπώσω οποιαδήποτε λεπτομέρεια του μαγαζιού.
''Γιατί έκλαιγες,Zayn;'' τον ρωτάω και κάθομαι δίπλα του.
Γυρίζει να με κοιτάξει, τα μάτια του είναι βουρκωμένα.
''Πες μου τι συμβαίνει.'' τον παρακαλάω και τοποθετώ το χέρι μου πάνω από το δικό του. Τον κοιτάζω για να σιγουρευτώ πως δεν βρήκε λάθος την κίνηση μου. Μένει στη θέση του χωρίς να κάνει τίποτα και έτσι πάω να απομακρύνω το χέρι μου όταν-προς έκπληξη μου- το εγκλωβίζει με το δικό του.
''Οι γονείς μου παίρνουν διαζύγιο.'' λέει ύστερα από λίγο και η φωνή του στο τέλος της πρότασης καταλήγει σε λυγμό.
''Λυπάμαι, για αυτό.'' λέω κοιτάζοντας τον στα μάτια.
''Δεν είναι εύκολο Violet.Οι σχέση μεταξύ τους ήταν πάντα διαταραγμένη.Ο πατέρας μου έχει φθάσει στο σημείο να ασκήσει σωματική βία στην μαμά μου και τώρα την χωρίζει. Τον σιχαίνομαι, τον μισώ Violet,αλήθεια.Την απατάει. Δεν μπορώ να βλέπω έτσι την μαμά μου.'' τελειώνει και ξεσπάει σε ένα βουβό κλάμα.
Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον Zayn να κλαίει. Νιώθω έναν έντονο πόνο στο στήθος μου βλέποντας τον σε αυτή την κατάσταση.
Αμέσως τον αγκαλιάζω και εκείνος με κρατάει πιο σφικτά.Τοποθετεί το κεφάλι του στην περιοχή του λαιμού μου και ασυναίσθητα ανατριχιάζω.
Νιώθω ασφάλεια όταν βρίσκομαι κοντά του.
''Προσπάθησες,να συζητήσεις με τον μπαμπά σου;'' τον ρωτάω ύστερα από λίγο.
''Προσπάθησα Violet αλλά δεν ακούει. Δεν ξέρει να συζητάει με τον κόσμο,Violet.Καταφέρνει μόνο να πληγώνει τους άλλους.'' απαντάει και απομακρύνεται από κοντά μου. "Είναι απαράδεκτος ποτέ δεν νοιάστηκε για εμάς. Ποτέ.'' προσθέτει και σηκώνεται από την καρέκλα.
''Πού πας;'' λέω και φτάνω προς το μέρος του.
''Να καπνίσω.''απαντάει.Σκουπίζει τα μάτια του και σπρώχνει με δύναμη την πόρτα βγαίνοντας έξω.
Αποφασίζω να μην τον ακολουθήσω.Αναλύω όλα όσα μου είπε πριν λίγο και καταλαβαίνω πως ο δικός του μπαμπάς εμφανίζει πολλά κοινά με τον δικό μου.
Ακούω την πόρτα να ανοίγει. Τα δάκρυα του έχουν στεγνώσει στο πρόσωπο του και τα όμορφα χαρακτηριστικά του έχουν μαλακώσει. Με πλησιάζει και κάθεται δίπλα μου.
''Πώς νιώθεις;'' τον ρωτάω τυλίγοντας τα δάχτυλα μου στον καρπό του χεριού του.
''Καλύτερα από ποτέ.'' λέει ειρωνικά και γυρίζει να με κοιτάξει.
''Ξέρεις,οι γονείς μου εμφανίζουν πολλά κοινά με τους δικούς σου.'' τον πληροφορώ.Κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.
''Δεν μίλησες ευγενικά στον Niall.'' μιλάω προσπαθώντας να αλλάξω θέμα.
''Δεν τον συμπαθώ.'' απαντάει αδιάφορα.
''Zayn δεν το γνωρίζεις καθόλου.''
''Και ούτε θέλω να τον γνωρίσω Violet.Γιατί ασχολούμαστε με αυτόν ακόμη;'' ρωτάει και με κοιτάει.
''Μπορώ να κάνω κάτι;'' με ρωτάει ύστερα από λίγο και στρέφει την προσοχή πάνω μου.
''Τί θέλεις να κάνεις;'' ανταποδίδω στην ερώτηση και ανυπομονώ για την απάντηση.
''Θέλω να σε φιλήσω,Violet.'' λέει με ήρεμο τόνο.
Προσπαθώ να επεξεργαστώ τα λόγια του και να καταλάβω εάν άκουσα καλά.
''Σε παρακαλώ.'' παρακαλάει με φωνή που σβήνει και πιάνει το πρόσωπο μου με τα χέρια του. Κοιτάζει τα χείλη μου πριν πλησιάσει το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου.
''Είσαι τόσο όμορφη,Violet.'' μου λέει και χαϊδεύει το μάγουλο μου.
Κλείνω τα μάτια μου και απολαμβάνω το άγγιγμα του.
Ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου. Με φιλάει απαλά. Τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου. Ασυναίσθητα τοποθετώ τα δικά μου χέρια γύρω από το σβέρκο του και χαϊδεύω απαλά το τελείωμα των μαλλιών του. Τον ακούω να αναστενάζει. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα και νομίζω πως θα πεταχτεί έξω από το στήθος μου. Τα χείλη του έχουν γεύση μέντας.Συνεχίζει να με φιλάει και με φέρνει πιο κοντά του προσπαθώντας να κλείσει την απόσταση ανάμεσα μας.
Απομακρύνει τα χείλη του από τα δικά μου και με κοιτάζει. Το σκούρο καστανό των ματιών του έχει αντικατασταθεί με ένα απαλό μελί.
''Σε ευχαριστώ.'' λέει και μου χαμογελάει.
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου χωρίς να πω τίποτα άλλο.
Προσπαθώ να καταλάβω τι έχει μόλις συμβεί. Το πρώτο μου φιλί το έδωσα με τον Zayn και ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου. Κατεβάζω το κεφάλι και το κουνάω χωρίς το χαμόγελο να απομακρύνεται από τα χείλη μου.
Γεια σας!!
Vote&comment!
Κοιτάξτε πόσο όμορφος είναι ο Zayn σε αυτή την φωτογράφια. Δεν ξέρω αλλά μου θυμίζει τον fetus Zayn του 2010.
Anyway, επόμενο θα μπει το απόγευμα :)