*Düzenlendi*
Alexandra McLean
Sabah gün ışığıyla uyandım, dünki olanlardan sonra alarm falan kurmamıştım.. Annemin ve babamın açıklaması gereken şeyler olduğunu hatırlayınca hemen kalkıp üzerimi değiştirdim .Hızla merdivenleri indim. Evet merdivenleri hızla inmiştim ama neredeyse 1 saniyede salondaydım. Bana çok garip şeyler oluyordu .Sanırım bunu anne ve babamdan öğreneceğim. Salonda oturan anne ve babamın yanına gittim. Babam söze girdi "Alexandra bizi iyi dinle sen bir insan değilsin " dedi. Nasıl olur nasıl bir insan olmam? Bu düşüncelerimi babama açıkladım.
" Bu nasıl olur? İnsan değilsem neyim? " Babam tekrar konuşmaya başladı
" Sen bir melezsin Alexandra. Aradan geçen 500 yılın ardından gelen ilk melez. Melezin ne demek olduğunu biliyor musun ? " dedi Başımı hayır anlamında salladım .Söze devam etti. " Melez cadı, kurtadam ve vampir ırklarının birleşiminden oluşan çok güçlü ve yetenekli olan insandır. Eğer şimdi bunun nasıl mümkün olduğunu sorarsan açıklıyorum. Genelde kurt ve vampirlerin evlenmesi daha doğrusu bir bebeklerinin olması her iki ırk tarafından da yasaklanmıştır. Ama sevgili kraliçe Tatyana ve Kral Cristopher bu kuralı çiğnemişler. Bunun sonucunda sen bir vampir kurt melezi olarak doğmuşsun." dedi.
Duyduklarım beni şoke etmişti. Küçük ve alaycı bir kahkaha attım.
"Beni mi yiyorsunuz? Çok garip şeyler oluyor farkındayıma ama bu kadar geniş bir hayal gücünüzün olduğunu tahmin edememiştim" dedim sinirle. Annem konuştu,
"Cassandra! Seni yediğimiz falan yok! Gerçekleri anlatıyoruz!" dedi sinirle. Gülümsemem yavaşça yüzümde dondu. Yani yıllarca anne baba dediğim insanlar benim gerçek anne ve babam değillerdi. Bir de bu yetmezmiş gibi melezlik işi çıkmıştı başıma. Ne yapacaktım ben? Tamamen fantastik kitap okuma manyağı birisi olabilirdim ama bu yaratıklardan birinin siz olduğunu öğrenmeniz her türlü insana ağır gelebilen bir şeydi. Mümkünatı yoktu benim gözümde.
Birkaç dakika boyunca sustum ve sakince düşündüm. Anlatılanları ve dün olanları kafamda iyice inceledim. Babamın, üvey babamın, anlattıklarında cadılık ile alakalı hiçbir şey yoktu. Öyleyse bu cadılık işi nereden geliyor? Kafamı kaldırıp derin bir nefes aldım ve kafamdaki soruyu babama yönelttim.
"Benim cadılık özelliğim nereden geliyor ?" Babam şimdiye kadar sadece kurt kadın ve vampir özelliklerimi anlatmıştı. Söze girdiğinde dinlemeye başladım
"Senin büyük büyük annen bir cadıydı. Ama bu özellik ne annende nede ananende kendini gösterdi. Yani anlayacağın bu senin kanında var."diyerek bitirdi sözlerini.
" Peki dünkü insanlar kimdi? Bu sabah merdivenleri nasıl bu kadar hızlı indim? Ve onları nasıl durdurdum? Yani dünkü insanları." Dedim hızlıca bütün soruları sıralayarak. Babam tekrar söze girdi.
" İlk sorudan başlayalım. Onlar seni ve aileni yani kral ve kraliçeyi öldürmek isteyen kara melekler. Kara meleklerin tıpkı cadılar gibi büyü yapa bilme özellikleri vardır. Ama aynı zamanda uçabilirler ve çok hızlı varlıklardır. İlk soruna cevabını verdiğimize göre gelelim ikinci soruya. Vampirlik özelliğin sayesinde olan bir şey. Son olarak anlatmam gereken şey, senin hakkında yaptığımız gözlemler." dedi. Sözünü kesip lafa girdim
"Bundan önce son bir soru kraliçe Tatyana ve kral Cristopher benim annem ve babam olduğu için mi o adın bana prenses dedi? Annem ve babam nerenin daha doğrusu kimin kralı ve kraliçesi ?" dedim.
"Annen ve baban kurt ve vampir ırkının kralı ve kraliçesi. Ve evet o kadın yani Lisa o yüzden sana prenses dedi. Artık prensesim, izninizle gözlemlere geliyorum . Sen diğer cadılardan farklı olarak sadece gözlerinle , düşüncelerinle ve büyülü sözler olmadan büyü yapabiliyorsun. Ayrıca senin kendi gücün oldukça yüksek." Dedi. Harika bir de bu çıkmıştı Kendi gücüm kavramı neydi ki? Sanırım bunu da sormam gerek.
"Baba kendi gücüm ne demek?" Tam söze girecekti ki dışarıdan dün akşamkine benzer bir gürültü geldi. Hemen bahçeye çıktık. Hepimiz dünkü gibi büyük bir ordu beklerken karşımıza 5 kişi çıktı.Beni görünce birkaç adım öne gelip önümde diz çöktüler. İçimden bir his bunun prenseslik işiyle alakalı olduğunu söylüyordu.Sakinleşmeye çalıştım. Bunların hepsinin şokunu sonra yaşayabilirim. Onlara bakıp,
"Kalkın ve kendinizi tanıtın lütfen. Diz çökmenize gerek yok." dedim.
Hepsi şaşırmıştı. İçlerinden kıvırcık saçlı olan konuşmaya başladı " Prensesim benim adım Matt Kelson. Birinci seviye bir korumayım. Vampirim ve sizi korumak için buradayım. " dedi. Sonra biraz değişik saçlı olan konuşmaya başladı.
" Majesteleri benim adım Jacop Tyson .Bende birinci seviye bir korumayım. Vampirim ve Matt'le aynı amaç için buradayım." dedi. Sarı saçlı çocukta konuşmaya başladı
" Efendim benim..." diyordu ki sözünü kesip konuşmasını böldüm. Bu kadar şokun üstüne bir de bu çocukların saçma sapan saygı sözcüklerine dayanamayacaktım.
"Lütfen bana saygı sözcükleri söylemeyin. Rahatsız oluyorum , bana adımla seslenin." Dedim büyük bir kibarlıkla, bunun nereden çıktığını da bilmiyordum. Ben bu kadar kibar değildim. Adının Matt olduğunu öğrendiğim çocuk konuşmaya başladı.
" Ama efendim bu imkansız " dedi. Tamam bizde imkanlı hale getiririz.
"Bu bir emirdir Matt" dedim meydan okuyan bir şekilde. Şaşkınlıkla gözleri büyüdü ama itiraz da edemedi.
" Peki Alexandra" demekle yetindi sadece. Sırıttım sonra hepsi -geri kalanlar- kendini tanıttı. Onları yönetici denilen halkın -kurtların ve vampirlerin-güvenliğinden sorumlu bir kişi yollamış. Korumaya ihtiyacım yok ama benim için buralara gelen 5 çocuğu başımdan kovacak değilim. Onları salona aldık zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. Yemek saati gelmişti. Hep beraber sofraya oturduk.
Yemeğimi yemiştim, hatta her zamankinden daha fazla yemiştim ama anlayamıyordum. Doymamış, hatta hiçbir şey yememiş gibi hissediyorum. Babam
"Daha doymadın mı Alex "dedi, ona da garip geliyor olmalıydı.
" Anlayamıyorum kendimi hiç bir şey yememiş gibi hissediyorum." dedim. Luke gülerek
"Tyler sanırım sana rakip çıktı" dedi. Nedenini anlamıştım ama tepki göstermedim. Benden sonra en çok yemek yiyen Tyler olmuştu. Herkes gülüyordu. Matt ayağa kalkıp ne zaman koltuğun yanına koyduğunu anlamadığım çantadan bir torba çıkardı. Sanırım bu kandı. Hemen itiraz ettim çünki ona katlanamazdım.
"Hayır kesinlikle hayır o şeyi içmem"dedim kararlı bir sesle.
" Açlıktan ölmek mi istiyorsun? İçeceksin Alex" dedi Matt ısrar ederek. Yanıma doğru yürümeye başladı. Tam anlamıyla yanıma ulaştığında konuştu
" Hadi Alex zor bir şey yok. Bu bizim ana besin kaynağımız." dedi ve devam etti" Köpek dişlerinin uzadığını hayal et sonra dişlerini torbaya batır."Dediğini yaptım ve köpek dişlerimi uzadığını hayal ettim. Dişlerimde bir sızı oluştu sonra dişlerimin uzadığını gördüm .Dişlerimi torbaya batırdım ve iğrenerek de olsa kanı içtim. Tadı kötü gelmemişti hatta güzel bile sayılabilirdi. Ama bir terslik vardı. Herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu. Ryan
"Alex gözlerin onlar kırmızı" dedi. Kırmızı mı? Babamın anlattıklarına göre böyle bir şey imkansızdı. Sarı olması gerekmiyor muydu? Babam ,
"Sakin olun çocuklar o bir melez böyle olması normal" dedi. Bunu duyduktan sonra derin bir nefes aldım. Bu özelliklere ve sık sık karşılaştığım şoklara alışıyor gibi birşeydim.
" Peki dişlerimi ve gözlerimi nasıl eski haline döndüre bilirim?" diye sordum. Uzunlukları rahatsız etmeye başlamıştı. Jacop sorumu yanıtladı.
"Eski haline geldiğini düşün yeter " dedi. Dediğiniş yaptım. Dişlerim eski haline geldiğinde salona geçtik, annem sofrayı bizim için taplamıştı. Sabah babama sorduğum ama cevaplayamadığı soruyu tekrarladım.
"Baba kendi gücüm ne demek?"
"Hiçbir şeye ihtiyacın olmadan yaptığın hareketlerin seviyesi demek. Yani asa kullanmadan yaptığın büyü ne kadar güçlü oluyorsa kendi gücün o kadar yüksektir."
dedi. Sonra bu konu hakkında biraz daha konuştuk. Saat 12'ye doğru uykum geldi .Annemlerle çocuklara yatacak yer hazırladıktan sonra herkese iyi geceler dileyip odama gittim. Üzerime pijamalarımı giydikten sonra yatağıma yattım. Bu gün yaşadığım olayları, öğrendiklerimi tekrar düşündüm ve geçiremediğim bütün şokları tek bir seferde geçirdim. Bütün bunları düşündükten sonra uykumun gelmeyeceğini düşünmüştüm ama düşündüklerimin aksine çok yorgun hissetmiştim.