Dedicated to ai_kieses sa mga nakaka-inspire at nakakatuwang mga comments :-)
My eyebrows furrowed, ngayon pa lang nakakaramdam na ako ng lungkot sa isiping mag isa lang ako mamaya sa condo na napabuntong hininga na lang ako. Isang linggo pa lang na sa condo ko natutulog si Alex tuwing gabi and I'm already addicted to his presence, that my place will not feel the same without him.
I pouted and crossed my arms na tumingin sa labas ng kotse, para akong batang nagmamaktol that I don't want to look at him.
"Bakit naman kaagad-agad, ni hindi mo nabanggit sa akin na uuwi ka pala ng San Diego." sumbat ko na nakatingin sa labas ng bintana ng kotse.
"I'm sorry Pangs, I know it's sudden. Kahit ako hindi ko inaasahan na tawagan ako ni Papa at pinapauwi ora mismo."
"Pangs, look at me." sabi nito sa malambing na boses but I just ignore him. He leaned forward from the driver's seat at inakbayan ako, pilit na pinapaharap sa kanya. "How can I focus on my drive kung aalis akong lukot ang mukha mo."
Napilitan akong humarap dito and gave him a small smile. "Bumalik ka kaagad ha.." sabi ko sa mahinang boses.
"Of course Pangs! babalik ako agad and promise, I'll call you right away once I reach home."
"Ma-miss kita."
He sigh and pulled me closer at marahang hinalikan sa ulo. "I'll miss you more my panggu. Take care of yourself habang wala ako dito, uwi ng maaga at matulog ng maaga. Okay?"
Napangiti ako sa tono ng boses ni Alex, para akong bata na pinagsasabihan na bawal maglakwatsa. "Yes, daddy." biro ko dito.
He noticed the change in my tone na lumaki ang ngiti nito sa labi. "Haay salamat at nawala na ang tampuput ng panggu ko. Halika ka nga dito." hinila ako nito para kandungin, he adjusted his seat backwards so I can wiggle myself to his lap.
I wrapped my arms around his neck, his arms snaked around my waist to hold me. "Show me how much you miss me..give me something to dream of.."
He doesn't need to encourage me further. I crushed my lips to his, he opened his lips to welcome me and I plunged my tongue to the deep of his mouth, giving him exactly what he asked from me. I moaned as his taste filled my senses, our tongue battle for dominance, walang gustong magpapatalo.
"I love you so much pangs." he murmured as he continue kissing me.
"Come back soon." I whispered as I gripped his hair to deepen our kisses.
My smile disappeared once Alex's cars is out of sight.
Kung bakit naman kasi dati kaya ko na hindi ito nagpapakita sa akin ng ilang linggo pero ngayon, araw lang ang bibilangin ko na hindi kami magkikita pero parang taon na ang katumbas nito sa akin.
May downside din pala ang malaking pagbabago ni Alex, masyado akong nasanay na inaasikaso ako nito at nilalambing na parang hindi na ako mabubuhay na magkalayo kami.
Nakayuko ang ulo na naglalakad ako pabalik sa loob ng campus. Nagdadalawang isip kung papasok pa ako sa klase dahil nawalan na ako ng gana. My thoughts is so engrossed on how to survive without Alex na hindi ko napansin ang taong sumalubong sa akin, he grasp my arm so hard that I gasped from shock.
"G-Gio?"
"Who is he? sino ang kalandian mo?!" at lalo pa nitong hinigpitan ang pagkahawak sa braso ko. Pinipigilan ko ang mapa-aray sa sakit, to avoid attention from other students na nakatambay sa labas ng school.
"Let go of my arms Gio! and for your information, wala kang pakialam kung may nilalandi man akong lalaki!" madiin ang salita na binatawan ko, I can't scream at him but I can make him feel of my anger.
Pero imbes na sundin ang utos ko, galit na hinila ako at binuksan ang pinto ng SUV na nakaparada sa tabi. Walang babala na basta na lang ako tinulak sa loob na muntik na akong mapasubsub kong hindi ko natukod kaagad ang kamay ko.
Yumuko ito, blocking my exit. "Don't you dare getting out from this car my dear sister." nanunuya nitong sabi sa akin, namumula ang mga mata nito sa droga. "Pinapasundo ka ni Papa at kung ayaw mong masaktan, just sit there like a good girl because I'm going to drag you to San Diego sa ayaw at gusto mo." he warned me.
I glared at him but move farther inside of the car. I know he's going to do exactly what he threatened me. Hindi ko akalain na ito ang magiging resulta ng pag iwas ko pagsagot ng mga tawag ng ama ko.
Ang ipasundo ako sa manyakis kong kapatid at nakangisi ito na parang demonyo na tumabi sa akin.
"Diretso na tayo sa San Diego." utos nito sa bodyguard niya na siyang nagmamaneho ng SUV.
Masyadong nakatuon ang isip ko kung paano dumistansiya ng upo kay Gio na muntik na akong mapatili ng may pumisil sa hita ko. I slapped his hand angrily away from my thigh, kinikilabutan na kinandong ang bag ko, to cover my exposed legs from his ogling eyes.
He leered at me. "Oh c'mon Cass." nilapit nito ang mukha niya sa akin at bumulong. "You can't avoid me forever..once I get my hands on you, I'm gonna f*ck you again and again until you beg me to stop."
"Baboy!! Hayup ka! hayup!" I clawed his face na napasigaw ito when my sharp nails scratch his skin, pero dahil sa mas malakas ito, agad niyang nahawakan ang dalawang kamay ko, thwarting me to do further damage to his face.
"P*ta!" mura nito when he touched his face and saw blood on his hand.
I spit on his face. "Mamatay muna ako bago mangyari yun."
Bumalik uli ang mala demonyo nitong ngiti na nanayo ang balahibo ko.
His mind is really twisted.
"Don't worry Cass, somebody is going to die, I'll make sure of it. Kaya umpisahan mo nang magdasal dahil oras na malaman ko kung sino ang lalaki mo, salvage lang ang katapat niya."
Sumulak ang dugo ko sa narinig, he cannot threatened Alex and get away from it! I managed to free my hand from his grasp and hit him ng bagay na mahawakan ko.
"Walanghiya ka! I'm going to kill you first!!" I was like a wild animal na hindi ako mahawakan ni Gio, pinaghahampas at pinagkakalmot ko ito.
I'm going to kill him! kill him before he'll do something to Alex!
"Stop! Stop the f*cking car!" he scream to his body guard. Muntik na akong mahulog sa upuan sa biglang pag preno ng sasakyan that I lost my balance.
Gio turned to me, his eyes blazing with anger and grip my face with his one hand. "Watch your back." he warned me in cold voice.
Pabalya nitong binuksan ang pinto ng sasakyan, hindi pa nasiyahan at sinipa pa nito ang pinto sa galit. Nakahinga ako ng maluwag ng lumipat ito at umupo sa harapan. I might won this round pero mas lalo ko lang nilubog ang sarili ko sa kumunoy.
Because he will do exactly what he threatened me at kailangan kong protektahan si Alex sa kademonyohan ni Gio.
***
Hindi pa rin humuhupa ang galit ni Gio hanggang sa makarating kami ng mansiyon. I have enough encounter from him so I keep my distance, hinintay ko muna na mauna itong bumaba ng kotse tsaka ako sumunod.
Napakagat ako ng labi ng makita kong nakaparada ang SUV na siyang laging ginagamit ni Papa, nakakalat din ang mga bodyguards nito sa buong bakuran, each one carrying a high powered guns na akala mo susugod ng giyera. I thought I still have until tomorrow para magharap kaming dalawa pero bigo ako.
What he's doing at home this early?
"Nasaan si Gov.?" pagalit na tanong ni Gio sa isa sa mga bodyguards.
"Nasa loob po ng opisina niya, Congressman."
Congressman? muntik na akong matawa sa narinig. Hindi na pala Mayor ang pinupuntirya nitong posisyon and with his drug addled mind, nag iilusyon na ito ng ganito kaaga, na siya ang hihirangin na congressman ng San Diego.
Humarap ito sa akin. "Utos ni Papa na dalhin kita sa kanya."
Humugot ako ng malalim na hinihinga and followed him, my hand clenching the strap of my bag tightly, uneasy of what is waiting for me. Ni hindi na nag abala na kumatok ng pinto si Gio at basta na lang nito binuksan ang opisina. Our father is not alone, kasama nito ang mga personal staff niya, including Mike.
He was surprise to see me standing at the door na malamang wala itong idea na pinasundo ako ni Papa kay Gio.
"You all can go now." utos ni Papa sa mga tao niya pero ang mga mata nakatingin sa akin.
They all got up and prepared to leave the room, tumabi ako sa pinto to make way for them, nagpahuli si Mike at ng nagtama ang mga mata namin, palihim itong tumango sa akin, sending me a secret message.
Napapikit na lang ako when the door closed, resigned of my fate na humarap ako kay Papa. Nakatayo na ito na nakasandal sa lamesa niya, arms crossed and as usual, he's looking at me with distaste. I didn't move para lumapit and keep my silent, waiting for him to tell me what he wants so I can leave his suffocating office.
"Ilang beses na kitang pinagsabihan that you answer your phone when I'm calling you." his voice is low but laced with anger.
"I was busy."
"You never learn your lessons Cassandra. Naging masyado na yata akong maluwag sa'yo, do I need to discipline you again?"
Hindi ako sumagot, he can threaten me all he wants.
"Lumalaki na lalo ang ulo mo na sa tingin mo kaya mo na ako." napa smirk pa ito. "Mula ngayon, titigil ka na sa pag aaral mo and you are not going back to Maynila."
"No!! you can't make me stop!" pasigaw kong sagot.
I heard Gio snickered in the background.
He can't make me! ayaw kong makulong sa pamamahay na ito!
"It's my decision and it's final!"
"And I'm an adult! Wala kayong karapatan manduan ang buhay ko! I will fight you in court kung patitigilin mo ako!" I answered back. Alam ko ang kahinaan ng ama ko, marinig lang nito ang salitang korte ay nababahala na ito.
Nagliliyab ang mata sa galit na lumapit ito sa akin and grab my hair forcefully that my head snap back. I stared at him with full of resentment, ayaw kong patatalo sa takot na nararamdaman ko.
One thing I learned, never ever show fear to the person standing in front of me.
"Korte? yun ay kung makakalusot ka sa mga tauhan ko at huwag mong ubusin ang pasensiya ko Cassandra, kung ayaw mong pagsisihan mo ang gagawin ko sa'yo."
"Anong gagawin niyo sa akin Papa?" nang uuyam na sagot ko. "Will you kill me like what you did to Mama?"
"P*nyeta ka!!" and he raise his hand pero hindi dumapo ang sampal na inaasahan ko. Agad siyang napigilan ni Gio na nakatayo na sa tabi nito.
"Tsk! Pa, pag uusapan ng mga tao ang mukha niya na may pasa bukas, imbes na nakatuon ang pansin nila sa pagkakandidatura ko."
He realized what Gio had told him and shove me angrily away from him. "Maghanda ka bukas ng umaga at huwag kang magkamali na ipahiya kami." he instructed me and strode towards the door, nilingon ako nito bago pa ito tuluyang lumabas. "And yes Cassandra, I can kill you without even blinking."
Gio sneered sa narinig na banta ni Papa sa akin, para itong baliw na tatawa-tawa habang palabas ng pinto.
Parang akong kandila na nauupos ng maiwan akong mag isa. Nanghihina na napa upo ako at napaiyak na lang.
Kaya ko ito.
Kaya ko ito.
Paulit ulit na bulong ko sa sarili , pinapatibay ang loob habang pinapahiran ang luha ko. Ayaw kong umiyak, it's a weakness against my father but even the bravest person will feel vulnerable kung ang pamilya mo ay mas masama pa sa demonyo.
******
I frowned when I drove through the gate. I saw cars parking in and outside of our mansion na sigurado akong may pagpupulong na nangyayari sa loob. Nagtataka ako kung bakit hindi ito nabanggit ni Papa sa akin kanina and why he needs me to come home when he will be busy.
I pick up my phone right away after I turned off the engine. I can't wait to talk to Cass, I keep seeing her glum face while driving na ilang beses na akong muntikan bumalik ng Maynila.
If only she knew..na mas mabigat para sa akin na iwanan siya.
I sigh, I'm so used of her warmth that it will be a long sleepless night for me.
Nagulat pa ako ng marinig ko ang ringtone ng cellphone ni Cass sa loob ng kotse habang tinatawagan ko ito.
Damn!!
I cursed in disappointment when I saw her phone lying in the floor of my car, I was counting in hearing her sweet voice and now, how can I do it when I have her phone. Downhearted, I kept her mobile in the glove compartment.
Babalik na lang ako ng Maynila kahit abutin ako ng hatinggabi sa daan, a grin form in my lips imagining Cass' surprise face oras na makita ako nito.
"Alex!" my mother greeted me happily pagkapasok ko ng mansion. Kausap nito ang isa sa mga katulong habang inaayos ang dining area. Malamang magtatagal ang mga bisita kung may plano na dito sila maghahapunan.
"Ma." lumapit ako. "Nasaan si Papa?" I asked her after I gave her my customary kiss and tight hug.
My mother is such a loving, kindhearted and strong woman that binds our family, she has a great influence in my dad na kahit isang matapang na congressman si Papa, napapasunod niya ito na parang isang maamong tupa sa isang salita lang.
"They are in his library, waiting for you."
"They are waiting for me?" I asked, baffled.
Mom nodded and gave me a smile, she has this proud look on her face, she knows something that I don't.
"Si Olivia?"
"She's in her room, nagmumukmuk na naman. Hindi ko nga alam sa kapatid mo kung bakit ayaw ng lumabas ng bahay. Eskwela at bahay na lang ang buhay niya, although as a parent I can't complain."
I look up where her room is located, I will talk to her before I leave. Convince her na sumama sa akin sa Maynila, a change of scenery might help her.
"Talk to your sister after the meeting dahil kanina pa naghihintay sina Papa mo."
Tumango ako and strode in the direction of our library, still confused kung bakit kailangan nila ang presensiya ko at ako pa ang hinihintay nila. Pero mas lalo pang nadagdagan ang pagtataka ko when I saw who are the people inside the library.
Mga malalaking tao sa partido ni Papa, including Senator Bautista. The party's president.
I shook their hands while my father personally introduced me to the guests. "Iho, mabuti at nakarating ka kaagad." si Papa.
"You sounded like it was very urgent kaya bumiyahe kaagad ako pagkatapos nating mag usap. What is it Pa? why I have to be here in your meeting?"
I sat on the available chair opposite the senator. Nagkatinginan si Senator at si Papa and I saw the senator nodded to him.
"You know that your father will run for governor this coming election." baling sa akin ng senador. " and his position as congressman will be vacant. We need young blood in our party that possess undeniable charisma and integrity at ikaw yun Alex. Isa kang magaling na pulitiko, napatunayan mo na yan when you were a chairman in Sangguniang Kabataan. I was surprised ng hindi mo tinuloy tuloy ang pagpasok sa pulitika when you knew you have the people's confidence. And who's worth na magmana sa posisyon ng Papa mo kundi ikaw lang." mahabang paliwanag ng Senador.
Naguluhan ang isip ko sa narinig. I grew up and trained to be in politics, I knew someday na papasok din ako sa pulitika. Pero mahal ko rin ang pag aabogasya at napag usapan na namin ito ni Papa na magtatapos muna ako ng pag aaral. To enjoy my life as an ordinary civilian bago ako sasabak sa magulong mundo ng pulitika.
"I thought we already talked about it." baling ko kay Papa, reminding him of our agreement.
"We need someone who has a sure win Alex, I can't let anyone without any experience and with a questionable integrity ang kukuha ng maiiwan kong posisyon. Ikaw lang ang naisip namin na nababagay na magmana and with your popularity, hindi ka matatalo kahit anong pandadaya ang gagawin ng kalaban."
Humugot ako ng malalim na hininga, I'm overwhelm on their confidence on me that the senator even came here to persuade me. But unfortunately, I'm not totally convince.
How about my study?
Si Cassandra?
Cassandra and I just started, at siguradong kukulangin ako ng panahon sa kanya oras na papasok ako ng pulitika and right now, there's nothing more than I wanted to do but to enjoy my remaining years in my study with Cassandra. Besides, ayaw kong iwanan siyang mag isa lang sa Maynila, gusto kong magkasma kami para para may mag aasikaso sa kanya.
Maybe in next election. When I became a full pledge lawyer at isa na ring ganap na doktora si Cass.
"The way you said it Pa, parang alam mo na kung sino ang tatakbong congressman sa kabilang partido." I asked para lang may masabi ako. Dahil buo na ang desisyun ko na hindi ko tatanggapin ang alok nila.
"Si Gio Fuentebella, siya ang tatakbong congressman sa distrito ko."
What do you all think? tatanggapin ba ni Alex ang alok o hindi?
Finally, lumabas na ang character ng Papa ni Cass..ano ang masabi niyo sa kademonyohan ng mag ama.
Please don't forget to Vote and Comment!!