Tartışma
~Byun Baekhyun~
"Gerçekten bundan emin misin, huh? Gerçekten restaurant'ta part time mı çalışmak istiyorsun?" Petunya Teyze kaşı kalkıkken sert bir şekilde sordu. Elindeki kadehten bir yudum daha aldı ve bana şüpheyle baktı.
Kafamı salladım . "Evet Teyze" dedim "Derslerim için gerçekten fazladan gelire ihtiyacım var. Biliyorsun ki , sizi ihtiyaçlarımdan dolayı sıkmak istemiyorum. Çok sinir bozucu olurdu , değil mi? Bunun yanında , tatlı kızlarına hizmet etmeye devam edeceğim." Sahte bir şekilde gülümsedim ve cesaretlendirici bir surat ifadesi takındım. Ugh. Yalan söylemekten nefret ediyorum.
Petunya Teyze düşünürken beni süzdü. Çenesini okşarken kaşlarını kaldırdı. Suratını asıp tekrar kaşlarını çattı.
Parmaklarımı arkamda çarprazladım. Lütfen evet de yoksa seni canlı canlı yiycem !l
"Hmmm." Konuşmaya başladı ve dudaklarını büzdü. "Tamam o zaman. Sınıfından sonra vardiyan olacak. Ama Baekhyun!"
"Evet Teyze?" Gülümseyişim tüm yüzüme yayılmışken sordum.
"Kızlarımı unutmaya cürret etme!" Sert bir biçimde söyledi. "Onların mutsuz bir şekilde bırakılmalarını sevmiyorum." Ardından kadehini şarapla doldurdu ve kaşlarını kaldırarak cevabımı bekledi.
Hızla kafamı salladım. "Endişelenmene gerek yok , Teyze"
* * *
Sonraki gün...
Bugün projemiz için son gün ve şimdiden tükenmiş hissediyorum.Bundan sonra , eve gitmeden önce öğretmenlere yardım etmem gerekiyor ve bundan da önce bugün restaurant'taki vardiyama başlayacağım.Ve tüm bunları akşama kadar yapmam gerekecek.Okul hayatı hiç kolay değil. Asla da olmayacak. ASLA. *Elinden bir şey gelmeyen bir ayı yavrusu gibi ağlar* (exohaa thx)
"Günaydın!" öğretmenimiz karşıladı. Onun adı Miracle Ngo.O bizim sosyoloji öğretmenimiz ve gerçekten iyi birisidir. Düzensiz toplanmış ve jölelenmiş saçıyla gerçekten yaşlı. Ancak bana inanın , çok tatlı birisidir. Her öğrenciyi görünüşünden bile anlayabilir.
"Günaydın Bayan Ngo." Uyum içinde öğretmeni karşıladık.
Her şeyini öğretmenler masaına yerleştirdi ve bize bir gülümseme verdi. Ardından kitabı açıp kapattı. Bayan Ngo bize göz gezdirdi ve biraz yürüdükten sonra dersi başlattı.
"Bayanlar ve baylar." Düşmeye başlayan gözlüğünü düzelterek başladı. "İncil , Lord'un tüm dünya'yı kaplayan tek kişi olduğunu söylüyor.Bu tek gerçek , değil mi?"
"Ama Bayan Ngo , burada ayrıca iki organla doğmuş insanlar da var , değil mi? Kim Jongin sevinçle elini havaya kaldırarak söyledi.
Bayan Ngo ona kibarca gülümsedi. "Haklısınız, Bay Kim. Ama belirli bireylerin belirli üreme şekillerinin onları doğruya yönlendirdiğini hatırlatmama izin verin. " Bu cevaptan sonra herkes sessizliğe gömüldü.(Ç/N: Eminim hiçbir şey anlamıyorsunuz çünkü saçma sapan kelimeler var ve bir saattir uğraşmama rağmen ben bile bir bok anlamadım.)
"Bu 2 cinsin dünyada sadece 2 tane geçerli seçiminin olduğunu söylüyorlar." Bayan Ngo hepimize tek tek ciddi bir suratla bakarken devam etti. "Ancak son günlerde , inançlar ve düşünceler çok değişti,.Ayrıca büyük ihtimalle Dünya'nın gelişiminden dolayı şimdiden LGBT topluluğu var. Onlar Lezbiyen , Gay Biseksual yada Transseksuel olarak da çağrılıyorlar."
Suratımın ısınmaya başladığını hissettim. Neden bu konuyu işlemek zorundayız ki? Kendimi sandalyemde hiç rahat hissetmiyordum ve Mss Ngo'nun beni görmemesini istiyordum. Ya beni örnek olarak gösterirse ?! Olamaz! T^T
"İğrenç!" Odanın karşısından biri söyledi ve Michaela'ya baktım. Suratı iğrenç bir şey varmışcasına buruşmuştu ve sanki kötü kokuyor gibi eliyle burnunu kapatmıştı.
Ucube! Bu tepkiyle ne söylemeye çalışıyor , huh ?! =_____= Tanrı aşkına o kadar güzel bile değil !
Bayan Ngo o tarafa doğru baktı ve yüz ifadesinden dolayı kaşlarını çattı. "Bir sorun mu var , Bayan Chua?" tedirgin bir şekilde sordu.
Michaela kıyafetini ve saçını düzelterek yavaşça ayağa kalktı. Güzellik yarışmasındaymışcasına sağ elini beline koydu. Gözlerimi yuvarlayıp iç çektim , bir sonraki söyleyeceği gereksiz şeyleri bekledim.
Gerçekten onun Park Chanyeol'un kız arkadaşı olduğuna inanmıyorum. Biliyorum ki Chanyeol böyle kızları sevmez. Sadece.... hayır. İmkansız.
"Aslında , evet." Michaela somurtarak ve şirin suratlar yaparak cevapladı. Neredeyse kusuyordum.
Bayan Ngo kaşlarını kaldırdı. "Nedir o?" sordu.
"Pekala , aslında LGBT kesinlikle boktan bir şey ." konuştuğunda hepimiz yutkunduk. Bu kelimeyi sanki Dünya'daki en normal şeymiş gibi söyledi. Sinir bozucu şey!
Bayan Ngo bu beklenmedik şeyle besbelli şoka uğramıştı. "Sözlerinize dikkat edin, Bayan Chua." Sert bir biçimde söyledi. "Hala benim sınıfımdasınız ve burada küfürü onaylamıyorum."
Ama utanmak veya özür dilemek yerine , Micheala alayla gözleriyle alay ediyordu. "Hıhı evet, herneyse." Mırıldandı ve tüm sınıfa baktıktan sonra tatlı bir şekilde gülümsedi. SAHTE. "Sadece LGBT büyük bir eziklik simgesi. Bu onaylanmaması gereken bir şey! Neden evrendeki normal insanların bunu onayladığını anlamıyorum. Erkekler kadınlar içindir ve kadınlar erkekler için. Erkeklerin peşinden giden erkekler sadece bir hiç için çabalıyorlar !" Herkesin bu sözlerle nefesi kesildi. Kimse , buradaki , kalbi olan hiçkimse böyle şeyleri başkalarının olduğu yerlerde söyleyemez.
Hiçbir şey yapmadım ama gözümü direk olarak sırama diktim. Sınıf arkadaşlarımdan birkaçının bana baktığını hissedebiliyordum. Ben biseksuelim ve onların çoğu bunu biliyor. Ve tüm bu an boyunca kendimi tam bir ezik gibi hissettim.
"Bu ilişkiler çöp gibi. Hiçbir istikameti yok ! Tabiki de sadece kızlar erkeklerin isteklerini yerine getirebilir! Büyük ihtimalle buradaki kimse kızları erkeklerle değiştirmek istemez. " Ardından alay etti. "Ve lezbiyenler... ugh. İğrençler. Biliyorsunuzki , eğer her lezbiyeni benim gibi bir kıza dönüştürebilseydim , kesinlikle bunu yapardım. LGBT sadece ülkenin itibarını yerle bir ediyor. Onlar şu dünyadaki en büyük yüz karaları! " Kaşlarını zafer edasıyla kaldırarak yerine oturdu.
Herkes taş kesilmişti. Hatta Bayan Ngo bile duyduklarına inanamıyor gibi görünüyordu. Sadece bakışlarını hayalet görmüşcesine onun suratına dikmişti.
Şu velete inanamıyorum! Bunları söyleyebilecek cesareti nereden buluyor!
"Pekala," Bayan Ngo yutkunarak başladı. "Ne yapabilirim—"
"Pardon , Bayan" Elimi kaldırarak konuştum. Kimsenin bana karşı veya başkasına ayrımcılık yapmasını kabul edemem.
Bayan Ngo bana baktı. "Noldu , Bay Byun?"
Ayağa kalktım ve direk olarak Micheala'ya baktım. Eğer o konuşabiliyorsa , ben de yapabilirim!Bana iğrençlikle baktı ve sıra arkadaşına bir şeyler fısıldadı. Kötü bir şeyler söylediğine eminim. Ardından gözlerimi ona diktim.
"Gerçekten Bayan Chua'nın ne problemi olduğunu bilmiyorum ama şunu biliyorum ki onun beyni biraz.. hasar almış." Herkes güldü ve biraz gülümsedim. Micheala alayla gülümsedi ancak onu reddettim.. "Benim anlayışıma karşı neler söylediğini siz de gördünüz. "
Tüm odaya göz attım ve birden Chanyeol'la göz göze geldim. Beni neşelendirecek bir surat ifadesi takındı. Tatlı bir şekilde gülümsüyor ve istekle dinliyor gibi görünüyordu.Ancak onun gözlerinde boğulmadan önce başka bir yere baktım ve boğazımı temizledim.
"LGBT 'yi yargılayış şekli çok zalimce. Bu sadece haksızca ve hepsi birer yalan. Nasıl birini tanımadığın halde onun bir çöp olduğunu söyleyebilirsin? Yararsız olarak sadece suç işleyen , başka insanları öldüren ya da hırsızlık yapan insanlar sayılmaz mı. Pekala, LGBT onu yargılayabileceğin hiçbir şey yapmadı! Bu hiçbir zaman onların farklı olmak için yaptıkları kendi seçimleri değildi. Onları biliyor gibi konuşuyorsun ancak bu kelimenin açılımını bile bilmiyorsun! Derinlerinde ağırbaşlı birisi gibi davranıyorsun ancak , iğrenç bir pislikten başka birisi değilsin. İnsanlar farklıdır , Bayan Chua. " Bu veledin gözlerine bakarken söyledim. "Ve bugün duyduklarıma göre , biraz önce şeytan birisiyle tanıştım."
Michaela yutkundu ve suratı kızgınlıktan kırmızıya döndü.
"Topluluktan biri olmak zordur." Mırıldanarak aşağıya baktım. "Birsürü ayrımcı kişilerle karşılaştın ve hiçbir gününü senin farklı olduğunu söyleyen insanları dinlemeyerek geçirmedin... onları sevmemene rağmen. Bu acı verici, evet. Ama ne yapabiliriz? Biz sadece kalbimizin dediklerini dinleyerek hareket ettik.Ve farklı olduğumuzu düşünmüyorum. Çünkü benim için , bu Tanrı'nın bir hediyesi. "
Tükenmiş bir şekilde soluyarak sırama yığıldım.Tüm bunları söyleyebildiğime inanamıyorum!Bugün kendimi bir kahraman gibi hissediyorum! Vuuhuuu! Michaela bana alay eden bakışlar göndermeye başladı ama onu reddettim. Ardından bana gülümseyen Miss Ngo'ya geri baktı.. Sanırım...
"Bay Byun'a katılıyorum" Birisi söylediğinde Park Chanyeol'u görmek için yukarı baktım. Elini kaldırıyor ve bana büyük bir gülümseme veriyordu.
Ancak bu gülümsemeden ürkmek yerine , hiçbir şey hissetmedim ama kalbimde bir sıcaklık oluştu. Ona gülümsedim ve suratımın kızarmaya başladığını hissettim. Ve onun dudakları.. Ve bu gülümseme kavisli olmaktan daha çok samimi bir gülümsemeydi... Onlar çok... çok... güzel.
Hala ona baktığımı farkettiğimde kafamı salladım.Kafamı salladım ve kendime zihinsel bir tokat yapıştırdım. Bu oluyor olamaz! T^T
* * *
Sınıftan sonra bana doğrularımızı savunduğum için teşekkür etmesinin nedeninin , Bayan Ngo'nun abisinin transseksuel olduğu çıktı. Onunla konuşmaya dalmışken restauranttaki vardiyamı unutmuştum.
Ardından hızla okulun kapısına koştum. Alan , çoktan geç saatlere kadar proje yapan öğrenciler dışında boşalmıştı.
Okulun kapısından çıktım ve etrafıma bakmadan karşıya geçtim.
FYYYYYYYYYUUUUUUUUUUUUUU (Fren sesi)
Arabanın ani frenle birlikte korna çaldığını duydum , ancak tüm bunlar zihnim için çok hızlıydı.
Hiçbir şey yapmadan gözlerimi kapattım ve acı için bekledim.
Kalbim atmayı bıraktı.
Kan nerede?! Kırılmış kemikler nerede?! Araba nerede ?!
"S-sen iyi misin?!"
Duyularıma göre arkamdan derin bir ses geldi.
"Byun Baekhyun! Hey!" ardından güçlü eller omuzlarımı kavradı ve sarsmaya başladı.
Yavaşça gözlerimi açtım ve kusursuz bir boyunla karşılaştım.
"Aman tanrım! Düşündüm ki sen... ugh!" Ardından beni çekip sarıldı , kafam omzunda dinleniyordu.
Gözlerim beni saran adamın Park Chanyeol olduğunu farkettiğinde gözlerimi açtım. Park Chanyeol.
Sağ eli sırtımdaydı ve diğer eli kafamda , parmakları saçımı karıştırıyodu. Kalbinin maraton koşuyormuş gibi hızlı attığını duyabiliyordum. Ayrıca kendimi duyduğum kokuya doğru çekiliyormuş gibi hissediyordum.
Chanyeol beni koruyucu bir şekilde omuzlarımdan tutuyordu , benim bırakmak istemediğini hissediyordum.
Ama birden , onu ittirdim ve geriye gittim. "N-ne yapıyorsun?" Ona sordum , suratım kızarmıştı.
"Ben... uhh... seni yoldan çektim." Bana bakarken söyledi , gözleri tamamen konsantre olmuştu.
Ve bu gözlere bakarken hayatımı kurtardığını farkettim. Beni ölümden çekmişti.
"T-tanrım." Fısıldadım ve alnımı ovuşturdum. Ona baktım ve ağlayacağımı hissettim. "T-teşekkür ederim. Ç-çok t-teşekkür... ederim."
Ancak "Önemli değil " demek yerine , Chanyeol tekrar beni çekip sıkıca sarıldı. Tekrar onun koruyucu omuzları altındaydım..
Ancak bu sefer... onu ittirmedim.
Çevirmen : Gozdexo
Gökkuşağı kusuyorum.*-*