Hiiii .xx
CHAPTER 21 ❤
KATHRYN'S POV
"Pottie, Matagal pa ba?" tanong ko. Kanina pa kasi kami nandito sa loob ng kanyang sasakyan. Binigyan niya ako ng blindfold bago kami umalis sa bahay. Tapos namin lumiko sa highway, hindi ko na alam kung saan kami.
Narinig ko siyang nagchuckle ng mahina, "You asked that question 20 times already, pero malapit na tayo."
Nagrelax nalang ako sa upuan ko, gutom na ako. Like it's already 6 na! Dapat dinner na eh!
Tinry kong itaas ng kaunti ang blindfold para makakita ako ng kahit kaunti, nakakacurious eh.
"Daya ah. Bawal sumilip Baba. Alam ko naman na gutom ka eh." sabi ni Gino. I can imagine him smiling while saying that.
Nagpout nalang ako. Alam niya talaga kung kailan ako gutom. It's really boring, kung pwede lang kunin ang phone ko para I can listen to music naman hindi ko magawa, nakablindfold eh.
Biglang huminto ang kotse ni Gino.
"We're here." sabi niya at bumaba na sa kotse niya. My door opened after a matter of second. Naramdaman kong may bumuhat sa'kin ng bridal style. I know this is Gino. Alangan naman maglalakad ako? What if I trip?
Nagsimula ng maglakad si Gino, I can smell his scent. Ang bago. Parang naligo siya ng perfume sa sobrang bango niya, o baka katulad lang siya ni Zayn na curious on how he looks or smell?
May narinig akong ingay ng alon. Amoy ng dagat. Narinig kong parang naglakad si Gino sa buhangin. Saan ba kami? Edi sa Beach. Shunga-shunga ko talaga.
Binaba na ako ni Gino maya-maya. He took of my sandals, I was standing on sand.
"Gino?" sabi ko, parang umalis kasi siya, dahil may narinig akong naglakad paalis.
"Don't worry Kath. Nandito pa ako." sabi niya.
"Pwede ko ng tanggalin blindfold ko?" tanong ko.
"Huwag muna." sabi niya. Alam kong nakasmile siya ngayon.
It's been 5 minutes pero hindi pa rin nagsasalita si Gino, AT hindi pa rin tinatanggal ang blindfold ko. Ang kati na.
"Wait lang." He responded, for like 5 times already.
May narinig akong nagstrum ng guitar. Bigla akong napasmile. I guess there will be someone singing?
I felt someone na lumalapit sa akin.
"Tatanggalin ko na ang blindfold, don't worry." Gino whispered.
He untied the cloth and took it off. Nasa-beach nga kami.
Nagsmile si Gino sa akin as he held my hand at naglakad kami papunta sa may blanket.
Umupo kami, at kinuha niya ang guitar niya.
He started strumming.
"Your hand fits in mine
Like it's made just for me
But bear this in mind
It was meant to be
And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me."
Ngumit siya sa akin.
"I know you've never loved
The crinkles by your eyes
When you smile
You've never loved
Your stomach or your thighs,
The dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly."
I rested my head on his shoulder.
"I won't let these little things slip out of my mouth
But if I do
It's you
Oh, it's you they add up to
I'm in love with you
And all these little things."
Nakaharap na kami sa isa't isa ngayon. He was smiling at me while singing.
"You can't go to bed without a cup of tea
And maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations are the secrets that I keep
Though it makes no sense to me.
I know you've never loved
The sound of your voice on tape
You never want
To know how much you weigh
You still have to squeeze into your jeans
But you're perfect to me."
I wish we could stay like this forever.
"I won't let these little things slip out of my mouth
But if it's true
It's you,
It's you they add up to
I'm in love with you
And all these little things.
You'll never love yourself half as much as I love you
You'll never treat yourself right, darling, but I want you to.
If I let you know I'm here for you
Maybe you'll love yourself like I love you, oh."
Lumapit siya sa'kin ng kaunti.
"And I've just let these little things slip out of my mouth
'Cause it's you,
Oh, it's you,
It's you they add up to
And I'm in love with you
And all these little things.
I won't let these little things slip out of my mouth
But if it's true
It's you,
It's you they add up to
I'm in love with you
And all your little things."
He quickly kissed me and smiled.
I smiled at him.
Tapos namin kumain, humiga kami sa blanket. We looked at the stars.
This is a perfect moment.
"Pottie, kailan ka aalis?" tanong ko.
"Maybe in 3 days siguro." sabi niya, nahahalata ang sadness sa boses niya.
"Ang lapit na." sabi ko, at nagsigh.
"Don't worry, babalik din ako agad." sabi niya, and niyakap ako.
-----
3 DAYS LATER.
"Julia! Pakibilis naman oh!" sabi ko. Maaga kasi akong nagising ngayon para magbake ng cupcake for Gino. Nakatulog ako, at hindi na malayan ang oras.
Paano ba naman kasi ang aga ng flight ni Gino, 5 AM!! Nandito kami ngayon ni Julia sa kotse niya, nagmamadali papunta ng airport.
"Chill nga best. Ano gusto mo masagasaan tayo o magdrive ako ng maayos dito?" sabi ni Julia.
"10 minutes nalang, aalis na." sabi ko.
"Malapit na!!" sabi niya.
Dumating kami sa airport after 5 minutes, dahil Julia finally broke the speed limit.
"Hala Kath, 5 minutes nalang, takbo ka na doon!" sabi ni Julia, tapos niya park.
Bumaba na ako, at tumakbo na papasok.
Nasaan na ba yung gwapo kong boyfriend? Hehe.
Hanap dito
Hanap doon.
Nasaan ba yuun?
I saw a guy wearing a leather jacket, nakataas ang buhok
Baka si Gino yun!!
Tumakbo ako doon at nagback-hug.
Humarap siya sa akin.
"KATH! Akala ko hindi ka na pupunta." sabi niya, at niyakap din ako.
"Sorry ha. Nagbake kasi ako." sabi ko, sabay bigay ng maliit na box sa kanya.
"Mukhang masarap ah." sabi niya, bubuksan na niya sana ang box pero inaannouce na ang flight niya.
I frowned. Aalis na siya.
"Tinatawag na ako." sabi niya, at hug sa akin.
"Ingat ka doon ah." sabi ko sa kanya.
"Promise, ikaw din ah. Ako lang?" sabi niya.
"Oo ikaw lang. I'll miss you."
"I'll miss you too." sabi niya.
Kinuha niya na ang bag niya at umalis na.
I'm here...
He's there...
See you soon Pottie...
*
Hiiiiiiiiiiii :)
VOMMENT. x
[Sorry kung panget ang UD today. Hihi]