Χ
(Στην παραλια)
-Θα αργησουν πολυ ακομα;-Ρωτησε εκνευρισμενη η Εμιλη.
-Οχι ρε μωρο μου χαλαρωσε σε λιγο θα ειναι εδω.-Τυλιξε το χερι του γυρω απο τους ωμους της δινωντας της ενα φιλι στο κεφαλι.
-Κανει κρυο.
-Εγω τι σου ελεγα στο σπιτι;
-Nα βαλω το μπυφαν.
-Και εσυ τι ειπες;-Της σικωσε τα φρυδια.
-Οτι δεν...ενταξει,ενα λαθος εκανα.-Γκρινιαξε.
-Να με ακους αλλη φορα οταν σου λεω κατι,δεν σε ξερω απο χθες.-Την φιλησε πεταχτα.
-Καλα.-Ειπε χαμηλοφωνα κατεβαζοντας το κεφαλι.
-Επιτελους ηρθες ρε..
-Τζεσσυ;
-Τζεσσυ;-Εμειναν και οι δυο εκπληκτοι.
-Ναι ρε παιδια,γιατι;Ειναι κακο;-Πεταχτηκε ο Λουις.
-Οχι,αλλα..τελος παντων,τι θες να μου πεις εσυ;-Πλησιασε τον Λουις αφηνωντας την Εμιλη πισω του.
-Να ξεχασουμε τα οσα εγιναν και να κανουμε μια νεα αρχη.
-Χμμ κανονικα θα μπορουσα τωρα να σε πλακωσω στο ξυλο το ξερεις ετσι;-Τον αγριοκοιταξε.
-Ξερω τις αξιες μου φιλε,αλλα το να μισουμε ο ενας τον αλλον για μια ζωη δεν λεει και που ξερεις..ισως η Εμιλη πιασει φιλια με την Τζεσσυ.
-Εμμ καλα λες,ας τα ξεχασουμε,αλλα μαλακιες δεν ανεχομαι,να ξερεις.
-Εννοειται φιλε.
-Για πες,πως κατεληξες στην Τζεσσυ;-Toν επιασε απο τον ωμο.
-Μεγαλη ιστορια θα σου πω αλλη στιγμη.
-Χαχα οκ.
-Τι κανουμε τωρα;
-Παμε να κατσουμε εκει πισω στην γεφυρα;
-Οκ,ελα Τζεσσυ.-Τυλιξε το χερι του γυρω της και προχωρησανε μπροστα.
-Αγαπη μου.-Εμπλεξε τα δαχτυλα του στα δαχτυλα της Εμιλη ακουλουθωντας τον Λουις και την Τζεσσυ μεχρι κατι βραχια.
-Θελετε να ανεβουμε πανω στην γεφυρα;
-Nαι,βασικα εμεις θα κατσουμε στα ξυλινα καγκελα αμα θελετε ελατε.
-Οκ πηγαινεται.
Ανεβηκε με την Εμιλη μερικα σκαλια και βρεθηκαν πανω στην γεφυρα.
-Τωρα λιγο οι δυο μας.-Την παγιδευσε στα καγελα αναμεσα απο τα χεια του και την καρφωσε στα ματια γλωφωντας τα χειλη του.
-Μμμ ας το εκμεταλευτουμε λιγο.-Τον τραβηξε απο το μαυρο ζακετακι και τον κολλισε πανω της προκαλωντας την επαφη αναμεσα στα χειλια τους.
-Μωρο μου ομορφο.-Τοποθετησε τα χερια του στην μεση κατω απο το πουκαμισο της πιεζοντας λιγο το δερμα της αναμεσα στα δαχτυλα του.
-Μάικ.-Τραβιχτηκε κατεβαζοντας το κεφαλι.
-Τι;-Την κολλισε πανω του κανωντας στο σωμα της μια καμπυλη.
-Του χρονου θα ειστε εδω;Να ξερουμε να στισουμε καβατζα.-Φωναξε ο Λουις απο κατω.
-Ερχομαστε .-Φιλησε την Εμιλη πεταχτα και κατεβηκανε μαζι τα σκαλια.
-Μπυρα πινεις;-Τον ρωτησε ο Λουις βγαζοντας ενα μπουκαλι και κατευθειαν ενιωσε τον αγκωνα της Τζεσσυ.Ο Μάικ κοιταξε λιγο την Εμιλη και ξανακοιταξε το μπουκαλι.
-Φυσικα,φερε.-Πηρε το μπουκαλι αφου του το ανοιξε ο Λουις και ειπιε μια γουλια.Η Τζεσσυ του εδωσε ενα πεταχτο φιλι και πλησιασε την Εμιλη.
-Παμε μια βολτα;
-Eμμ ναι βεβαια,Μάικ ερχομαι.-Του χαιδεψε την πλατη και αυτος την κοιταξε για λιγο.
-Ναι,πηγενε.-Και της ξαναγυρισε την πλατη γελωντας με τις πλακες του Λουις.
Η Τζεσσυ με την Εμιλη ειχανε προχωρησει αρκετα παραπερα,ωστε τα αγορια να μην ακουνε.
-Για πες,πως τα πατε με τον Μάικ;-Σταματησε και της εκανε νοημα για να κατσουνε στην αμμο.
-Καλα,αν και μαλωνουμε συχνα τελευταια.
-Οχι μνον εσεις.
-Χμμ,γιατι καλε τοσο ομορφο ζευγαρι να μαλωσει;-Ρωτησε κανωντας την Τζεσσυ να γελαει στιγμιαια.
-Να απλα ο Λουις αγριευει γρηγορα οταν κατι δεν του αρεσει και εγω συνηθως του πηγαινω κοντρα και νευριαζει και μαλωνουμε.-Στραβωσε το στομα της.
-Χαχα δεν πειραζει και εγω εχω μερες που δεν σταματω την κοντρα,αλλα ενταξει οτι εγινε,εγινε και καλο ειναι να μην σκεφτεσαι τιποτα και να μην μετανιωνεις για οσα κανεις ακομα και αν νομιζεις οτι δεν επρεπε,αλλα πεστεψε με ολα εχουν την τιμη τους.-Της εκλεισε το ματι.
-Ευχαριστω,μου δινεις κουραγιο.-Της χαμογελασε.
-Φαινεται ερωτευμενος,σε αγαπαει Τζεσσυ.
-Και εγω τον αγαπω,αλλα ωρες ωρες με τρομαζει και τον φοβαμαι.
-Ετσι ειναι,αλλα πιστευω θα στρωσει και θα ηρεμισει.
-Μακαρι.
-Και ο Μάικ,μπορει να ειναι ηρεμος και ετσι..αλλα αμα νευριασει γινεται αλλος ανθρωπος.
-Χμμ,να σε ρωτησω κατι;
-Ρωτα.
-Ωραιο δαχτυλιδι,ειναι βερρα σωστα;-Πηρε το χερι της χαζευοντας το ασημενιο δαχτυλιδι που φορουσε η Εμιλη.
-Εμμμ.-Τραυλισε.
-Μην ανησυχεις,δεν θα το πω σε κανεναν.-Την καθησυχασε.
-Παμε σιγα-σιγα προς τα αγορια;Δεν θελω να κανει καμια χαζομαρα.
-Ναι οντως,καλα λες,παμε.-Σικωθηκαν και τους πλησιασαν.
-Οπ! Που χαθηκατε εσεις;
O Λουις καθοταν με τον Μάικ πανω στον βραχο και επιναν.
-Λουις,ποσα μπουκαλια ειπιατε;-Ειπε η Τζεσσυ με υψωμενη φωνη.
-Χαλαρωσε μωρο μου 3-4 ειπιαμε.-Πηδιξε απο τον βραζο και την πλησιασε.
-Ειναι η πρωτη φορα που βγηκαμε μαζι τους και εσυ τον αφηνεις να μεθυσει;-Του ειπε με χαμηλη,αλλα αγρια φωνη.
-Μ'αρεσεις τρρελα οταν νευριαζεις,το ξερεις;-Eγλειψε τα χειλια του και τυλιξε τα χερια του γυρω απο την μεση της.
-Δεν εισαι καλο παιδι.-Γουρλωσε τα ματια της.
-Γιατι,ποτε ημουν;-Χαμογελασε πονηρα.
-Μάικ ποσα στο καλο ειπιες;-Eκατσε διπλα του.
-Δεν ειπια πολυ οκ;Ελα εδω.-Πηγε να την φιλησει,αλλα εκεινη τραβηχτηκε.
-Δεν θα ξαναπιεις τοσο πολυ Μάικ,τωρα δεν μπορεις ουτε να οδηγησεις.
-Εεε,θα κατσουμε λιγο μεχρι να μου περασει η ζαλαδα.
-Πφφ ειχε χαρη που ειμαι καλη μαζι σου και οτι σε αγαπαω.
-Και εγω σε αγαπαω καρδια μου,ακομα και μεθυσμενος να ειμαι,καθε μερα θα σου το θυμιζω.-Η παλαμη του απλωθηκε στο λαιμο της σπρωχνοντας ελαχιστα τα χειλη της με τα δικα του.
-Βλακα μου.-Χαμογελασε πανω στο φιλι.
-Λουις δεν θα ξαναγινει αυτο οκ;
-Kοιτα τους,φαινονται δυστυχισμενοι;
-Οχι
-Τοτε τι μαλωνουμε;Αμα φαινονταν δυστυχισμενοι τοτε οκ,θα εφταιγα,αλλα δεν εγινε τιποτα.
-To μυαλο σου μεσα.-Ειπε μεσα απο τα δοντια της.
-Σκασε να με τρελαινεις,μπορεις;-Την ανεβασε στο βραχο και μπηκε αναμεσα στα ποδια της.
-Δεν νομιζω να σταματησω ποτε.-Δαγκωσε το χειλος του τραβωντας το ελαφρα προς τα εξω.Ο Λουις αναστεναξε και βαθυνε το φιλι.Τα χερια του μπηκαν κατω απο το φουτερ της χαιδευοντας απαλα την κοιλια της.
-Κριμα που δεν ειμαστε μονοι μας.-Δαγκωσε το χειλος του.Του εσπρωξε μερικες τουφες προς τα πισω και του εδωσε ενα τρυφερο φιλι στην μυτη.
-Αγαπη μου.-Την φιλησε πεταχτα και χωθηκε στο λαιμο της δινωντας της αργα και δαγκωτα φιλια.
......
-Μάικ,παμε σπιτι μου;
-Μμμ ναι παμε,αλλα γιατι;Δεν εισαι καλα;
-Οχι,νιωθω οτι θα..-Κρατησε το στομα της βιχωντας και κατεβηκε απο το βραχο και εκανε εμετο.Ο Μάικ ετρεξε απο πισω της και της εδωσε μια χαρτοπετσετα για να σκουπιστει.Ακουμπησε την παλαμι του στο μετωπο της μηπως υπηρχε πιθανοτητα να εχει πυρετο,αλλα δεν ηταν ζεστη.
-Οντως δεν εισαι καλα.
-Εμιλη τι επαθες;-Ηρθαν ο Λουις με την Τζεσσυ κοντα της τρομαγμενοι.
-Εμιλη μηπως σε πειραξε η μπυρα;-Την ρωτησε ανησυχος ο Λουις.
-Δεν ειπια ουτε μπυρα,ουτε τιποτα,απλα δεν ειμαι καλα,χαλαρωστε.
-Ναι,θα την παω σπιτι.-Ειπε ο Μάικ ξεφυσωντας και τους αποχαιρετησε.
-Αχχ μωρο μου.-Τυλιξε το χερι του γυρω απο τους ωμους της και την φιλησε στο μετωπο.Την βοηθησε να ανεβει στο μηχανακι και φυγανε.
----------------------------------------------------------
Γεια σας παιδια.Νεο κεφαλαιο και συμβαινουν πολλες εξελιξεις!!!
Θελω να μου κανετε μια χαρη,θελω οσο μπορειτε να προωθησετε αυτην την ιστορια,ετσι ωστε να το διαβαζουν περισσοτερα ατομα,οποιες θα το κανετε αυτο σας ευχαριστω πολυ!!
VOTES & COMMENTS!!!