İyi okumalar💓
"Yaaaa çok romantik başka neler oldu." Diye bağırınca gülmeden edemedim. Chiara gerçekten psikolejimi bozuyordu.
"Öyle yani başka bir şey olmadı." Dediğimde "Emin misin bir şey olmadığına?" Dediğinde içtiğim kahveyi püskürttüm.
"Chiara!" Diye kızınca o omuzlarını silkerek kahvesinden büyük bir yudum aldı.
Arkadaşımın bu kadar arsız olmasına bazen katlanamıyorum.
"Ben hani dans etmişsinizdir falan diye demiştim." Bana yaklaşarak fısıldadı "Sen ne anladın ki." Dediğinde yanaklarım utançtan kıpkırmızı oldu.
"Onu bunu bırak." Diyerek Chiara' nın şişmiş göbeğine elimi koydum "Hamilelik nasıl gidiyor?" Dediğimde gülümsemesi büyüdü.
"Biraz zor geçiyor. Bu aralar çok midem bulanıyor." Diyerek esnedi.
"Ve ayrıyeten çok uykum geliyor! Bu lanet olası hormonlarım da çok bozuk?" Dediğinde ağlamaya başladı.
Bu kadar çabuk duygu değişimi geçirmesine ağzım açık kalırken şaşkınlıkla karşımda hüngür hüngür ağlayan kıza baktım.
"Neden ağlıyorsun sakin ol." Dediğimde bir çocukla pazarlık yapıyormuş gibi
"Bak eğer susarsan sana çikolatalı pasta alırım." Dediğimde eli ile gözyaşını silerken gözleri parladı.
"Çilek'te olsun ama." Dediğinde bu haine gülmeden edemedim.
Chiara çok değişmişti. Özellikle hamilelik sayesinde.
Kolundan kendime çektiğimde hemen gülerek başını omzuma koydu.
Bir süre durduktan sonra Chiara' nın uykusu gelmiş ve o yüzden de odasına dinlenmeye gitmişti.
Alexandre ve Jack sabahtan beri ortalıkta görünmüyordu. Merakla etrafa bakınırken Jack' in kardeşi olan Zeyd' i gördüm. Bir şeye sinirlenmiş olacak ki sinirle homurdanıyordu.
Yanına ilerlediğimde beni görünce tebessüm etti "Nasılsın Zeyd." Deyince
"İyiyim... tabi abim başıma işler doldurmasaydı. Sen nasılsın." Dediğinde dediklerine kıkırdamadan edemedim.
"Ben iyiyim. Ama Alexandre ve Jack' i arıyorum." Dediğimde
"En son çalışma odasındalardı. Bu koridorun sonunda sağdaki ahşap kapı." Dediğinde "Teşekkür ederim Zeyd. " Dedikten osonra yanımdan ayrılırken aklıma gelen ile arkasından
"Zeyd." Diye bağırınca duraksayıp bana döndüğünde
"Senden bir şey istiyorum." Derken "Tabii." Dedi ve devam ettim.
"Chiara' ya söz verdim çikolatalı pasta alacağım diye. Ama benim gitmeme izin vermezler. Rica etsem sen gider misin?" Dediğimde istemesede "Tamam biraz işlerden kaytarsam fena olmaz."dediğinde ekleme yaptım.
"Ama çilekli." Dediğimde gülerek onayladı.
Tarif ettiği yere giderken kapının aralık olduğunu gördüm. Kapının arasından yanan şöminenin ışığı sızlıyordu. Tam kapayı açacağım sırada duyduğum ses ile duraksadım.
"Bak biliyorum geçmişte zor şeyler yaşadık. Sana anlatmaya da çalıştım. Ama benim bir suçum yok Alex." Diyen ses Jack'e aitti. Sesi utanç, özlem, pişmanlık barındırıyordu. Devam etti.
"En yakınım bir tek sendin Alex bunu en iyi sen biliyorsun. Sana asla ihanet etmem." Dediğinde bu kadar pişmanlık duyduğu olayı merak etmiştim.
Sonunda Alexandre "Bir önemi kalmadı. O olay benim için çoktan anlamını yitirdi." Dediğinde kapıya iyice yaklaştım.
Bu yaptığım doğru değildi. Ama kimsede doğru şeylerin peşinden koşmak zorunda da değdi.
"Seni affettim. Senin bana yalan söylemediğini biliyorum." Dediğinde Jack' in derin bir nefes aldığını duydum.
"Sence yıllar sonra gelme sebebi nedir? Bir anda çıkıp gelmesi... mantıklı gelmiyor." Dediğinde meraktan çatlıyordum.
"Chloe' nin gelmesi beni ilgilendirmiyor." Dediğinde kaşlarım çatıldı.
Chloe de kimdi?
İçimden bir ses bu kızın kötü biri olduğunu söylüyordu.
"Beni ilgilendiren sadece Isabel." Dediğinde kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Ama dedikleri İle yüzümdeki gülümseme silindi.
"Rosa bana şantaj yapmak için Chloe' yi getirtti."
"Chloe' nin eski nişanlın olduğunu bildiği halde... inanılmaz."
Duyduklarım ile başım döndü. Elim ile duvara tutunma ihtiyacı duydum. İçimde hissettiğim sinir ve kıskançlık ile sinirlerim bozulurken bana bunu anlatamadığı için kalbim kırılmıştı.
Daha fazla durmadan kendimi bahçeye attım. Kafamdaki düşünceler yüzünden doğru düşünemiyordum.
Alexandre' ın geçmişi beni ilgilendirmezdi ama tekrardan Chloe denen kızın gelmesi hâla Alexandre'a duygu beslediğini kanıtlardı.
İçim içimi yerken duyduğum ses ile irkilerek sesin sahibine döndüm.
"Bir sorun mu var güzelim?" Bu sesin sahibine tabiki de Alexandre' dı.
"Hayır yok." Dediğimde bu davranışımdan hoşlanmamıştı.
Bana olanları anlatana kadar bekleyeceğim.
Alexandre beni ayakta incelerken karşımdaki koltuğa oturdu. Benden bir cevap bekler gibi gözlerini üzerime diktiğinde yalan söylemeyi seçtim.
Alexandre
"Sadece kendimi yorgun hissediyorum." Dediğinde bana yalan söylemişti.
Daha fazla üstelrmedim ve başımı sallamakla yetindim. Neden böyle davranıyor bilmiyordum.
Evlilik teklifinin üzerinden tam 5 gün geçmişti 3 gün sonra Isabel ile evleniyorduk.
Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktığımda karşımdaki bana kızgın kadının elimden tutarak ayağa kaldırdım.
Daha konuşmasına izin vermeden bir anda omzuma aldığında çığlık attı.
"Alexandre indir beni!" Dediğinde debelenmeye başladı. Gülmeden edemedim. Bu kadın beni değiştiriyordu.
"Sakin ol bebeğim." Dediğimde haraketlerine devam etti. Eve girdiğimde "indir beni" Diye bağırıyordu. Hızlıca odamıza gittiğimizde kapıyı kapatıp Isabel' i indirdim.
İndiğinde başı döndüğü için tutunacak yer aradı. Eli karnına gittiğinde "Midem bulandı senin yüzünden!" Diyip bana sinirli bir şekilde baktı.
"Oturalım mı?" Dediğimde elimle yön verek tekli koltuklara oturduk. Ellerini önünde bağlamış somurtuyordu. Aynı şekeri alınmış çocuklar gibiydi. Bu haline gülmemek için kendimi zorladım.
Öne eğildiğimde elini tuttup sıktım.
"Problem ne Isabel? Bana neden bu şekilde davranıyorsun." Dediğimde gözleri beni bularak nefesini verdi.
"Bana söylemek istediğin bir şey varmı?"
Isabel
Sorduğum soru ile düşündü ve aklına gelince derin bir nefes verdi. Nihayet!
"Chloe benim eski nişanlımdı. Seni kaçırdıkların da bana şantaj yaptı." Dediğinde sinir olmuştum.
"Neden bana bunu daha önce söylemedin? Yoksa hâ-"
"Sakın! Sakın o cümleyi tamamlama.." Dediğinde elimi tuttu. Elimi dudaklarına yaklaştırp "Benim hayatımda yalnızca sen varsın. "Elimi dudaklarına bastırdı "Sadece sen. Bir daha bu konuyu açmayalım. Üzülmeni istemiyorum."Dediğinde bu sözleri sinirimin uçmasına sebep olmuştu.
"Şimdi benim bir kaç işim var." Dediğinde ayağa kalktık. Dayanamayıp parmak uçlarımda yükselip boynuna sarıldığımda başını boynuma gömüp uzun uzun nefesler aldı.
"Sana öyle davrandığım için üzgünüm. Seni seviyorum." Dediğimde "Bende seni seviyorum."
Dedi.
Beraber aşağı inerken bağırış sesleri geliyordu.
"Bu sefer seni öldürücem Zeyd!" Diyen ses Jack' in diğer kardeşi Anita' ydı.
"Sadece şaka yaptım. Ama bu renk sana çok yakıştı." Derken kahkaha atıyordu.
Anita' nın her yeri pembe boya ile kaplıydı. Saçlarından bile pembe su akıyordu. Bu haline bende kahkaha attığımda Anita iyice çileden çıkmıştı.
Zeyd Jack'in arkasına saklandığında Anita üstüne koştu. Jack ortada sinirle homurdanırken ikisi koşturuyordu.
Başım döndüğünde oturmak için koltuğa oturdum. Alexandre çoktan gitmişti. Beni evde tek başıma bırakmıyordu. Artık ikinci evim burası olmuştu.
Jack "İkinizde kesin şunu!" Diye bağırdığında irkilerek onlara döndüm. İkiside asker gibi durduğunda güldüm. Abilerinden korkuyorlardı. Tam bu sırada Chiara üstüne attığı polar şal ile mutsuz bir şekilde salona girdi.
"Bell umarım benim çikolatalı pastamı almışsındır yoksa kan çıkarabilirim." Dediğinde Jack' in siniri aniden uçmuş gibi Chiara' ya gidip sarıldı.
Bu halleri çok tatlıydı.
"Aldım pastaları." Dediğinde mutfağa koştu. Anita arkasından koştuğunda Chiara ile Jack karşıma oturdular.
"Pastaları alması için Zeyd'e söyledim. Malum dışarı tek başıma çıkamıyorum." Dedim.
Chiara "Aklıma gelmişken Yarın seninle alışverişe gidicez." Dediğinde aklıma yeni gelmişti.
3 gün sonra evleniyordum!
Bir bölümün daha sonuna geldik. Kendinize iyi bakınn💓