__________________
ក្រោយមានវត្តមានរបស់ជេហូបមកដល់ហើយ កម្មវិធីជប់លៀងក៏បានប្រព្រឹត្តទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ មានកាផឹកសីុ តាមសប្បាយ មានការលេងហ្គេមជាច្រើន ដែរនាំឲ្យបរិយាកាសនៅក្នុងវិមានគីមមានតែសំឡេងសើចក្អាសក្អាយ។ តែមានមនុស្សម្នាក់ដែរមិនសូវជាសប្បាយដូចគេ គឺជារាងក្រាស់ នាយតាមសង្កេតមើលរែរាងតូចម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ឃើញរាងតូចនឹងជេហូបដូចជាស្និតស្នាលនឹងគ្នាឃើញសើចជាមួយគ្នារហូត នាយក៏ប្រច័ណ្ឌហើយក៏អន់ចិត្ត ព្រោះមើលទៅរាងតូចដូចជាចងចាំជេហូបច្បាស់ណាស់ ចុះហេតុអីក៏មិនចាំនាយ??
« គ្រប់គ្នា ខ្ញុំសុំលាទៅវិញមុនសិនហើយ ព្រោះថ្ងៃនេះខ្ងុំមិនសូវស្រួលខ្លួន ជម្រាបលាលោកពូអ្នកមីង! »ជុងហ្គេន ដោយមិនចង់នៅឃើញរាងតូចនឹងជេហូបស្និតស្នាលគ្នាតទៅទៀត នាយក៏ចង់ត្រឡប់ទៅវិញ និយាយចប់ហើយក៏ដើរចេញទៅដោយមិនឪ្យអ្នកណាឃាត់ទាន់ឡើយ។
« អេ! កូនថេហ៍ទៅតាមទៅកូន ឪ្យលឿនឡើង »អ្នកស្រីគីម ក៏ប្រញាប់ប្រាប់ទៅថេហីុ ឪ្យតាមជុងហ្គេនទៅ គាត់មើលដឹងថានាយមិនមែនមិនស្រួលខ្លួនទេ តែនាយកំពុងអន់ចិត្តច្រើនជាង។
« បាទ »ថេហីុ ក៏ប្រញាប់ងើបរត់ចេញទៅតាមរាងក្រាស់តាមសម្តីរបស់អ្នកស្រីគីម ព្រោះគេចង់និយាយរឿងខ្លះជាមួយនាយដែរ។
« ក្មួយជុងប្រហែលជាអន់ចិត្តណាស់ហើយ ព្រោះមុននេះឃើញសម្លឹងមើលថេហ៍រហូត តែកូនថេហ៍មិនបានចាំអារម្មណ៍សោះ »លោកគីម ក៏និយាយទាំងអាណិតដល់ នាយក្រាស់។
« កុំភ័យអីលោកពូ ថេហុីកំពុងតែទៅលួងហើយ »ជីមីន ក៏និយាយប្រាប់ទៅលោកគីម ព្រោះថេហីបានប្រាប់ខ្លួនកាលពីព្រឹកថា បើបានជួបរាងក្រាស់ម្តងទៀត គេនឹងសាក់បើកចិត្ត និយាយជាមួយនាយ ហើយចូលក្បែរនាយម្តងទៀតដូចគ្នា។
« បើចឹងល្អហើយ ហ្ហឹសៗ»ឮបែបនេះហើយលោកគីមក៏សប្បាយចិត្តឡើងវិញ អ្នកផ្សេងទៀតក៏ត្រេកអរដែរ លើកលែងតែជេហូប នាយនៅតែឈឺមិនបាត់សោះ។
__________________
« ចៅហ្វាយគិតចង់ទៅវិញហើយឬ? »រ៉េន រហ័សសួរទៅនាយក្រាស់ដែរដើរចេញមកវិញទាំងទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោន គ្មានកម្លាំងកំហែងនៅក្នុងខ្លួនសោះ។
« អ្អឹម! »នាយក្រាស់ងក់ក្បាល ឃើញចឹងហើយរ៉េនក៏មិនមាត់អ្វី ក៏បើកទ្វារឡានឪ្យនាយ ប្រុងនឹងចូលទៅហើយ រ៉េនងាកទៅក៏ឃើញរាងតូចថេហីុរត់មកពីក្រោយជុងហ្គេនជាចៅហ្វាយខ្លួន
« ចៅហ្វាយ អ្នកប្រុសថេហ៍មកតាមហ៎ »រ៉េននិយាយតិចៗប្រាប់ទៅជុងហ្គេនដែររៀបនឹងចូលឡានឪ្យនាយងាកក្រោយយ៉ាងលឿនសឹងបាក់.ក. រាងតូចឈរនៅមុខវិមានមិនហ៊ានដើរមករករាងក្រាស់ឡើយ ឯដៃទាំង2ក៏ក្តោបជាយអាវខ្លួនឯងខាងក្រោមជាប់ សម្លឹងមើលរាងក្រាស់ទាំងមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ កែវភ្នែកមានពន្លឺដ៏ស្រស់ស្អាត បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា មិនចង់ឲ្យនាយក្រាស់ទៅវិញទេ ចង់ឪ្យនៅទីនេះបន្តទៀត ។
« ថេហីុ! មានអ្វីមែនទេ? »នាយក្រាស់ងីងើបន្តិចទាំងមិនយល់ មុននឹងដើរបកក្រោយទៅសួររាងតូចវិញ។
« លោកជូនពរឪ្យខ្ងុំសប្បាយរីករាយ តើជីវិតខ្ញុំនឹងសប្បាយបានយ៉ាងមិចបើគ្មានវត្តមានរបស់លោក?? »ពាក្យសម្តីដ៏មានតម្លៃ បង្កប់អត្ថន័យយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ស្របនឹងទឹកភ្នែកថ្លាដូចគ្រាប់ពេជ្រចរណៃស្រក់ចុះកាត់ផែលថ្ពាល់ក្រហមទុំ របស់ថេហីុ ធ្វើឪ្យអ្នកដែរបានស្តាប់ហើយ ក្តុកក្តួលអួលណែនពេញទ្រូង។
« តែបើគ្មានខ្ញុំ ជីវិតឯងនឹងស្រស់បំព្រង ដោយសារខ្ញុំឯងត្រូវលំបាកច្រើនណាស់ »មាត់ក្បត់ចិត្ត រាងក្រាស់នៅតែចង់បដិសេធ ព្រោះគិតថាដោយសារខ្លួនទើបរាងតូចទៅជាបែបនេះ បើគេមិនពាក់ព័ន្ធនឹងខ្លួនវាល្អជាង។
« លោកឡប់មែនទេនហើយ ខ្ញុំមិនចងចាំលោក លោកក៏អន់ចិត្ត មិនសប្បាយចិត្ត ដល់ពេលខ្ញុំព្យាយាមចាំលោក ចង់នៅក្បែរលោក ស្រឡាញ់លោក លោកក៏មកនិយាយពាក្យនេះ លោកឆ្កួតមែនទេ? លោកគិតថាខ្ងុំជាស្អី? »ដោយអស់ទ្រាំនឹងចរឹកមាន់របស់រាងក្រាស់ ថេហីុក៏ស្រែកយកៗ ទាំងទឹកភ្នែកហូរមកឥតឈប់ គិតថាគេវាស្រួលណាស់ទៅដែរឬដែរត្រូវអាចដើរហើយក៏ដើរចេញវិញ?
«...»ជុងហ្គេន គាំងស្ញេញឃើញទឹកភ្នែករបស់រាងតូចហើយគេមិនដឹងថាគួរនិយាយអ្វីទៀតនោះទេ បានត្រឹមលើកដៃទៅជូតទឹកភ្នែកទាំងនោះថ្នមៗ។
« បើថាលោកចិត្តរឹង មិនស្រឡាញ់ខ្ញុំ បាន! ខ្ងុំមិនរំខានលោកតទៅទៀតទេ!! » ថេហីុ ក្រវាសដៃរាងក្រាស់ចេញពីលើថ្ពាល់របស់ខ្លួន គេពិតជាខឹងនឹងហត់ណាស់ ដែរត្រូវតាមនាយមកដល់ពេលនេះ ហេតុអ្វីនាយមិនយល់ពីគេដឹង?
« សុំទោស! វាមិនមែនបែបនឹងទេ! »ជុងហ្គេន ព្យាយាមចង់បកស្រាយតែនាយហាក់និយាយអ្វមិនចេញសោះដូចជាតឹងទ្រូងខ្លាំងណាស់។
« ខ្ញុំដឹងហើយ លោកនៅនឹកនាងម្នាក់នោះ លោកនៅតែបារម្ភពីនាង លោកមិនបានខ្វល់ពីខ្ងុំទេ កន្លងមកខ្ញុំគ្រាន់តែជាមនុស្សកំដរសម្រាប់លោក លោកមិនដែរស្រឡាញ់ខ្ងុំម្តងណាទេ បញ្ចប់ទៅ ហើយក៏ទៅរកស្រីស្នេហ៍ដែរបំភ្លេចមិនបាននោះទៅ ហ្ហឹកៗហ្ហឹក.» ថេហីុ និយាយថប់ទ្រូង អួលដើម.ក. គេមិនដឹងទេ មិនដឹងទេថានាងជានរណា ហេតុអ្វីនាងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងម្លេសថ្នាក់មិនអាចឪ្យនាយបំភ្លេចនាងបាន!
« ទេ! វាមិនដូចអ្វីដែរឯងគិតទេ »ជុងហ្គេនចាប់ស្មារាងតូចឪ្យប្រឈមមុខនឹងនាយ នឹងនិយាយទៅកាន់ថេហីុ ដោយមឺុងមាត់។
« បើចឹងវាយ៉ាងមិច?? »ថេហីុ ងើយកមើលមុខនាយចំ ទាមទារឲ្យនាយនិយាយការពិត។
« ខ្ញុំមិនបាននឹកអ្នកណាផ្សេង ក្រៅពីឯងទេ ! ក៏មិនដែរស្រឡាញ់អ្នកណាខ្លាំងដូចឯងដែរ! ស្តាប់ឮទេ? ឈប់គិតផ្តេសផ្តាសទៀតទៅ» ជុងហ្គេនបិទភ្នែកសម្រួលអារម្មណ៍បន្តិច មុននឹងនិយាយឡើង ចេញពីចិត្តពិត ពីចេតនាពិត។
« ខ្ញុំជឿលោកបានយ៉ាងមិច? »ថេហីុ ទម្លាក់សំឡេងចុះមកជាធម្មតាវិញ សួរទៅនាយក្រាស់ដែរនៅខាងមុខខ្លួន ទាំងគ្មានទំនុកចិត្ត។
« អ្អឹម~!! »នាយក្រាស់ចាប់កញ្ចឹង.ក.រាងតូចថ្នមៗមុននឹងឧនទៅថើបបបូរមាត់តូចច្រមិច ដែរធ្វើឪ្យរាងតូចត្រូវគាំងធ្មឹងរឹងខ្លួនអស់រលីង។ នេះឬជាការបញ្ជាក់របស់នាយ? តែវាពិតជាគួរខ្មាសអៀនណាស់ ព្រោះនេះនៅមុខវិមានគីមណា
« អូនមើលនួក៎ ឃើញដែរទេ? »លោកគីមនឹងគ្រប់គ្នាដែរលបមើលពីខាងក្នុង ឃើញពេញៗភ្នែក ថាជុងហ្គេនកំពុងតែថើបរាងតូចថេហីុ។
« ឃើញ ឃើញច្បាស់ណាស់ »អ្នកស្រីគីម មុខឡើងក្រហម តបទៅស្វាមីទាំងរំជើបរំជួល មកឃើញកូនស្វីតបែបនេះ គាត់នេះវិញក៏អៀនដែរ។
____________
« មើលទៅ ពួកគេអាចនឹងត្រូវគ្នាវិញហើយ »ថេអីុ អោបដៃឈរមើលពីចម្ងាយ ជាមួយនឹង លីមីនក៏និយាយឡើង។
« ត្រូវហើយ បងថេហីុស្អាតណាស់ បើបានជាគូរនឹងលោកចន ក៏ល្អឥតខ្ជោះតែម្តងហើយ! »លីមីននៅឈរជិត ថេអីុ ក៏និយាយដែរ
« ចុះនាងស្អាតចឹង ជាគូរនឹងអ្នកណាឬអត់?»ថេអីុ ញញឹមសួរទៅលីមីន
« កុំសួរអី! ខ្ញុំមិនយកស្នេហាទៀតទេ ព្រោះខ្ញុំទើបតែត្រូវគេក្បត់ហើយថ្មីៗ »លីមីន និយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ ទុកឪ្យថេអីុនៅតាមសម្លឹងមើលនាងពីក្រោយ។
« គួរឪ្យចាប់អារម្មណ៍ »នេះជាលើកទីមួយហើយ ដែរថេអីុ និយាយពាក្យមួយនេះទៅកាន់នរណាម្នាក់ ព្រោះនាយមិនដែលចាប់អារម្មណ៍លើនរណាឡើយ អាចថាពេលនេះ នាយលួចចាប់អារម្មណ៍លើនាងបណ្តើរៗហើយ។
____________
« យើងចង់បានដូចគេដែរ! » យ៉ុនហ្គី ឈរនៅម្ខាងជាមួយជីមីន ក៏និយាយចោល បំណងចង់ឪ្យជីមីនឮ
« តែខ្ញុំមិនចង់ដូចគេទេស »ជីមីន ឈរអោបដៃ និយាយស្របក្បាលក៏ក្រវីញាប់ស្អេក ថាមិនចង់ចឹងឡើយ
« ហ្ហឹម? ហេតុអ្វី មើលគេថើបគ្នាឡើងផ្អែមស្អិតសឹងអីហើយនឹង! »យ៉ុនហ្គី ងាកមកសួរជីមីន ឃើញគេថើបគ្នា នាយចង់ថើបដែរ 🌚
« គ្មានហេតុផលស្អីទេស៎! ខ្ញុំទៅមិនហើយ »ជីមីន សម្លក់យ៉ុនហ្គី បន្តិចហើយក៏ដើរចេញទៅណាមិនដឹង! យ៉ុនហ្គី បានត្រឹមឈរសើចតិចៗម្នាក់ឯង ក្មេងម្នាក់នៅគួរឲ្យស្រឡាញ់គ្រប់ពេល។
_________
« លោកចង់ទៅវិញហើយឬ?»ថេហីុ សួរកាន់ជុងហ្គេន ក្រោយការថើបត្រូវបានបញ្ចប់
« ទៅ! ចង់តាមឬអត់? »នាយរអៀសចិត្តបន្តិច ព្រោះថើបកូនប្រុសគេនៅកណ្តាលវាល មុខក៏រៀងក្រហមដែរ តែព្យាយាមធ្វើធម្មតានឹងសួរបកទៅរាងតូចវិញ
« គឺ...អត់ទេ! ខ្ញុំខ្លាចប៉ាម៉ាក់មិនឪ្យទៅ លោកទៅៗ »ថេហីុ ញញឹមស្រាល តបទៅនាយវិញ តាមពិតគេចង់ទៅជាមួយនាយដែរ តែនៅខ្លាចនាយ ក៏ខ្លាចថាអ្នកស្រីគីមនឹងលោកគីមមិនឪ្យទៅ។
« ក៏បាន! ខ្ញុំទៅវិញហើយ ជប៎! »និយាយចប់ នាយក្រាស់ក៏ថើបថ្ងាសរាងតូចមួយខ្សឺតទៀត ឯថេហីុវិញក៏ងាកមើលឆ្វេងស្តាំខ្លាចមនុស្សឃើញ ទាំងមុខឡើងក្រហម អៀនខ្វេហើយពេលនេះ ព្រោះនៅជិតឡានមានរ៉េន ដែរនៅឈរទីនោះ រាងតូចឪនមុខចុះព្រោះខ្មាស់រ៉េន ។
« កុំភ័យអី អ្នកប្រុស ស្អីក៏ខ្ញុំមិនបានឃើញដែរទាន៎! »កុំឪ្យរាងតូចមិនស្រួលចិត្ត រ៉េនក៏និយាយ ទាំងមុននេះនាយមើលឃើញទាំងអស់។
«បានហើយ ឆាប់ទៅ កុំនិយាយច្រើនពេក»ជុងហ្គេន ងាកមកប្រាប់រ៉េន ស្របនាយក៏ចូលក្នុងឡានដែរ ទ្វារឡានបិទហើយ តែកញ្ចក់ឡានមិនបានបិទឡើយ ដែរអាចឪ្យនាយក្រាស់ញញឹមដាក់រាងតូចបានបន្តិច មុននឹងឡានបើកចេញទៅ។
« យ៉ាងមិចហើយថេហ៍ មើលទៅដូចសប្បាយចិត្តណាស់ »ឡានរាងក្រាស់បើកទៅផុតបានបន្តិច លោកស្រីគីមនិងលោកគីមក៏ដើរចូលមករករាងតូច ជាមួយនិងពាក្យសម្តីញោះ។
« មានឯណាម៉ាក់ តោះចូលទៅខាងក្នុងវិញ » ថេហីុ អោបដៃអ្នកស្រីគីមម្ខាង ហើយម្ខាងទៀតក៏អោបដៃលោកគីម។ នៅខាងក្នុងសល់តែ ជេហូបម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះគ្រប់គ្នានាំគ្នាទៅលបមើលថេហីុនឹងជុងហ្គេនអស់ហើយ នាយសុខចិត្តអង្គុយផឹកម្នាក់ឯង នាយស្រឡាញ់ថេហីុ ឪ្យទៅមើលគេនឹងអ្នកផ្សេងត្រូវរ៉ូវគ្នាយ៉ាងម៉េច?
_________________
ជុង ថេយ៉ា🌷