Bu ormanda bir sürü yaratık olabiliyordu ve bunun için tuzak koyan bir sürü peri vardı.Ya da kurtadamlar veya vampir,ceylan periler.
Ve sanırım Elena bugün bir geyik periyi öldürmüştü.Ya da sadece yaralamıştı."Umarım sadece yaralamışımdır." dedi Elena çünkü biliyordu eğer öldürürse ve bulunursa asla bırakılmazdı.
Şafak sökmeye başlamıştı bile.Ailesi şu anda kırık ta olsa yataklarında huzurluca yatıyorlardı çünkü Elena kimsenin umurunda olmayan bir köleydi ve kimsenin umurunda olmakta zorunda değildi.
Ayakları iflas edecekti sanki.Yürüyemiyordu ve dizlerinin bağları çözülmüştü artık.Yere yığıldı,ayaklarını sıvazlamaya başladı.Elena kendisini teselli ederek;"Az kaldı Elena yakında oturabileceksin.."
Tekrar ayağa kalkmaya çalıştı.Bir kaç düşüş ve denemenin ardından ayağa kalktı ve yavaşça yürümeye devam etti.En azından şu anda kimseyi görmemişti ve iz bıraktığı yolları görmeye başlamıştı.Kulübeye yaklaştığını hissediyordu Elena.
Artık çok güçsüzdü keşke daha fazla uyuyabilseydi çünkü en ufak saldırıda yere düşer ve muhtemelen ölürdü çünkü bu orman hiçte masum değildi.
Elena kaplumbağa hızında çantasını eline aldı ve içindeki arbaleti çıkarıp sırtına yerleştirdi.Birkaç av bıçağınıda biletlerinin arasındaki bölmeye sıkıştırarak ilerlemeye devam etti.En azından tetikte olmalıydı değil mi?Hiçbir şey yapamayacak olsa da belki birazcık oyalayabilirdi düşmanını.
Niye bunları düşünüyordu ki zaten şu ana kadar bir şey olmamıştı daha sonra olması da pek muhtemel değildi çünkü güvenli alana girdiğini Elena iliklerine kadar hissediyordu.Yakında evinde dinlenebilir ve daha fazla uyuyabilirdi.
Sadece öyle düşünmüştü.