အညိုထိုနေရာတွင်ထိုင်နေလိုက်သည်မှာအတန်ကြာသည်အထိဖြစ်၏။ဆူပွက်နေသောသွေးများကြောင့် ထိုင်နေရာမှထရပ်လိုက်မိသည်။
အချစ်နှစ်ခုကြားမှာစစ်ဖြစ်ခဲ့လျှင်ဘယ်စစ်သည်နိုင်လိမ့်မည်နည်း။၅၂၈လား၁၅၀၀လား။သို့သော်အတ္တများပါဝင်နေသောစစ်သည်ဧကန်ရှုံးပေလိမ့်မည်။
အညိုထိုင်နေရာမှထရပ်လိုက်ကာ အနီးရှိမြင်းလှည်းတစ်စီးအားငှားလိုက်သည်။စိတ်၏ပူလောင်ခြင်းဒဏ်သည် လူ၏စိတ်တင်မဟုတ်ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာကိုပါသက်ရောက်စေ၏။
“မြင်းလှည်းငှားချင်လို့ပါ...---ရပ်ကွက်၊အိမ်နံပါတ်---ကိုပါ”
မြင်းလှည်းမောင်းသည့်လူသည် အဆင်ပြေကြောင်းပြောပြီးသည်နှင့်အညိုကမြင်လှည်းပေါ်သို့တက်လိုက်၏။အညိုတက်ပြီးသည်နှင့်မြင်းလှည်းလေးသည်စတင်ထွက်ခွာလေသည်။
မြင်းလှည်းခွာသံများသည် အညို့အားအတိတ်ကိုသွားရောက်လည်ပတ်နေသည့် သံစဉ်တွေလိုပင်။ထိုသို့သွားရောက်မိလိုက်ချိန်တွင် အညို့၏စိတ်အားပို၍ တိုလာစေသည်။
မြင်းလှည်းလေးသည် အညိုတို့အိမ်ရှေ့သို့ရောက်သောအခါ တိကတည်းရပ်သွား၏။စိတ်တိုနေသောအညိုတစ်ယောက် မြင်လှည်းပေါ်မှဒုန်းဆင်လာသည်။ထို့နောက်မြင်းလှည်းခအားရှင်းကာ ခြံရှေ့၌ရပ်လိုက်၏။
“ဘာဘူ...ဘာဘူ...တံခါးလာဖွင့်ပေး”
ခြံစောင့်ကောင်လေးက အညို့၏ခေါ်သံကြောင့်ခြံတံခါးအားလာဖွင့်ပေးသည်။ခြံတံခါးပွင့်သွားသောအခါအညိုတစ်ယောက် ခြေလှမ်းကျဲများဖြင့် အိမ်ရှိရာသို့ဦးတည်သွားသည်။
အညိုအိမ်ထဲသို့ဝင်လိုက်ချိန်တွင် တံခါးပေါက်နှင့်နီးကပ်လျက်ရှိသော ဧည့်ခန်းမှုစကားပြောသံများအားကြားနေရ၏။အညိုဧည့်ခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သောအခါ ပြောလက်စစကားများအားရပ်ကာ အညို့ဖက်သို့လှည့်လာကြ၏။
“မောင်...မောင်တင်ကျော်နဲ့သွားတာ ပြန်လာတာကားသံမကြားတာလား...မောင်တစ်ယောက်ထဲပြန်လာတာလား”
မေမေသည် ခါတိုင်းဖက်ပို၍ချိုနေပြန်သည်။မည်သည့်အကြံများရှိ၍နေသည်မသိ။
“ဖေဖေ...အခုလိုလုပ်လိုက်ရလို့ကျေနပ်သွားပြီလား”
အညို၏ရုတ်တရက်ဆန်သောစကားကြောင့် အားလုံးကအညို့အားဝိုင်း၍ကြည့်နေသည်။အညို့၏စကားမှာပြတ်သားခြင်းအတိရှိ၏။
“မင်းဘာကိုပြောချင်တာလဲ...ဒဲ့ပြောကွ”
“ဟွန့်...ကျွန်တော့်ရဲ့အသည်းနှလုံးကိုအကြိမ်ကြိမ်ခွဲခဲ့ရလို့...ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့သူကိုဒုက္ခပေးရလို့...ကျေနပ်ရဲ့လား”
“မင်းကိုဘယ်သူပြောလိုက်တာလဲ”
“ဘယ်သူပြောပြောပါ...ကျေနပ်တယ်မို့လား...ဖေဖေကိုမော့်ကိုထောင်ချလိုက်ရလို့...အညိုနဲ့ကိုမော်ကိုခွဲလိုက်ရလို့”
“ကျေနပ်တယ်...ကျေနပ်တယ် ငါ့သိက္ခာအတွက်...ဘယ်သူဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့သိက္ခာကိုမထိလာရင်ပြီးတာဘဲ”
“သိပါတယ်...ဦးမှိုင်းသာဆိုတာ ခင်များကြီးကဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင်ပြီးရောဆိုတဲ့ဆောင်ပုဒ်ကိုလက်ကိုင်ထားတာဘဲ...”
“အညို...ကိုယ့်အဖေကိုအဲ့လိုမပြောရဘူးလေ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်”
မနွယ်ကဝင်၍ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။သို့သော်ယခုအချိန်တွင် အညိုတစ်ယောက်နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ပူးကပ်သည့်နယ်ရှိနေ၍ မည်သူ့သူကိုမှလူထင်မည်မထင်ရ။
“ခင်များရောဘဲ...မောင်လုပ်တဲ့သူနဲ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့သူနဲ့မှယူရတယ်လို့”
“အခုမှအတိတ်ကအကြောင်းတွေပြောမနေနဲ့အညို...ငါနင့်ကိုမင်္ဂလာပွဲကိုဖျက်လိုက်ရမလားမမေးခဲ့ဘူးလားပြော”
မနွယ်ဘေးတွေင်ရပ်နေသောကိုရာဇာက သူစိမ်းမို့ဘာမှဝင်မပြောဘဲ ဗိုက်ကြီးသည်မနွယ်အားဘေးကထိန်းပေနေသည်။မနွယ်၏လေသံသည် ပို၍ကျယ်လာ၏။
“ဒါဆိုဘာလို့...ဘာလို့ဗိုက်ကြီးရတာလဲ...ပြီးတော့အညို့ရှေ့မှာ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးဘာလို့လာနေနေရတာလဲ”
“ငါခေါ်လိုက်တာ...ငါ့သမီးကို ငါကိုယ်တိုင်ဒီမှာလာနေဖို့ပြောလိုက်တာ”
မေမေသည် ရုတ်တရက်ဆန်စွာအညို၏စကားအားဖျက်၍ပြောလာခဲ့သည်။
“ခင်များကောဘဲ သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ အညို့ကို...အညို့ကိုသက်မှတ်ခဲ့လား...ပြီးတော့အမတွေနဲ့ကောတန်းတူဆက်ဆံခဲ့လို့လား”
“အညို...နင်မေမေကိုမစော်ကားနဲ့...နင်...နင်အပြစ်ကြီးလိမ်မယ်”
“အပြစ်လည်းမကြောက်ဘူး...အနစ်လည်းမကြောက်ဘူး...နင်ကကောဘာထူးလဲ အငယ်ဆိုအမြဲအနိုင်ကျင့်ခဲ့တယ်...နင်ဝဠ်မလည်ပါစေနဲ့”
ဖြန်း!
ပါးပေါ်သို့ရုတ်တရက်ဆန်စွာကျရောက်လာသော အားကြောင့်အညိုကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ခွေခွေလေးလဲကျသွားရ၏။လဲကျနေရာမှမော့ကြည့်သောအခါ အညို့အားရိုက်လိုက်သူကြောင့်အညိုပို၍လန့်သွားရ၏။
“အဘိုးနဲ့အဒေါ်တွေကို စော်ကားချင်တိုင်းစော်ကားရအောင်ထိ မင်းမရိုင်းသင့်ဘူး”
မမြိုင်၏ပြောကြားချက်ကြောင့် အညို့ရင်ထဲဒိန်းကတည်းဖြစ်သွားရ၏။အဘိုးနဲ့အဒေါ်...
“ငါအခုအမေတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဆုံးမဖို့အချိန်ဘဲ...အေး ငါကတော့အစကဖတစ်ဆိုးလေးဆိုပြီး ဖေဖေနဲ့မေမေကို အလိုလိုက်ပေးဖို့ပြောခဲ့တာ...အခုတော့နင်က အလိုလိုက်အမိုက်စော်ကားလိုက်တာဘဲ”
အညို့ကိုယ်၌သွေးက
“မဟုတ်ဘူး...မဟုတ်ဘူး...မမြိုင်ကအညို့အမေမဟုတ်ဘူး”
အညိုတစ်ယောက်သူ၏နားအားအုပ်ကာ အရူးတစ်ယောက်ပမာအော်နေလေသည်။မျက်လုံးများသည်မှိတ်ထားသော်လည်း မျက်ရည်များသည်မှိတ်ထားသည့်ကြားမှစီးဆင်းလာသည်။
အညိုထိုနေရာတွင် ထိုင်မနေချင်တော့ အညိုဒီနေရာနှင့်အဝေးဆုံးကိုပြေးထွက်သွားချင်မိ၏။ထို့ကြောင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ မရှိရှိသည့်အားနှင့်အားယူထကာ ဧည့်ခန်းထဲမှပြေးထွက်လိုက်မိ၏။
အညိုခြံနားသို့အရောက်တွင် အညို့ခေါင်းပေါ်သို့အားတစ်ခုကျရောက်လာပြီး အညိုထိုနေရာမှာပင် ကမ္ဘာကြီးနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားလေသည်။
30.4.24
မထင်ထားတဲ့စပရိုက်တိုက်လိုက်တာဘယ်လိုနေကြလဲဟင်🥹
မမြိုင်အညို့အပေါ်ကောင်းခဲ့တာတွေ၊ချစ်ခဲ့တာတွေက အမတစ်ယောက်အနေနဲ့မဟုတ်ဘဲ၊အမေတစ်ယောက်အနေနဲ့ဖြစ်နေတာ
upလေးမြန်မြန်ပေးထားသလိုကြယ်လေးတွေလည်းများများပေးကြနော်