სრული მკურნალობა რთულად გაიარე.დაგჭირდა ბევრი ექიმი და ფსიქოლოგი ტრამვიდან რომ გამოსულიყავი.
დეპრესიას ნელნელა შველოდი და დროც გადიოდა.ერთ თვეში სრულიად ჯანმრთელი და ბედნიერი გამოხვედი საავადმყოფოდან.
შენ მეგობარს ლიჰიუნს შეხვდი და ყველაფერი მოუყევი.
-და მერე?თეჰიონმა არ იცის რომ მამა გახდება?
-არა.ექიმებმა მითხრეს რომ ბოლო მუცლის მოშლის შემდეგ ვეღარ დავფეხმძიმდებოდი,თუმცა ახლა როგორც ჩანს გამიმართლა.სხვაგვარად რომ ვთქვა თუ ახლა ამ ნაყოფსაც მოვიშორებ 100% სტერილური ვხდები.მე კი შვილი მინდა მყავდეს და ამას დიდი მნიშვნელობა არა აქვს თუნდაც თაესგან იყოს.
-კი მაგრამ...ის სიმპატიურია,უნიკალური კაცი და კარგი აღნაგიბის პატრონი,რატომ გძულდა ეს ბავშვი?
-მე თეჰიონი არასდროს მყვარებია.ხომ იცი ჩემი ამბავი ყველაფერი ხომ მოგიყევი.
-ჯონგუკის ბრალია.მას რომ თეჰიონის საცოლე თავის დროზე არ გაეტაცებინა ეს არ შეგემთხვეოდა.როგორც აიუმ არ თქვა ბავშვზე უარი არც შენ თქვა.
-ორ თვეში მისი სქესი მეცოდინება.
-არ აღიარებ,მაგრამ საშინლად გაინტერესებს.
-არ დავმალავ და კი.
-ჯონგუკი გეხმიანება?
-ამ ამბების მერე აღარ.
-ხელს ხო არ შეგიშლით ჩამოვჯდე?
ეს თეჰიონის ხმა იყო,რომელიც ლიჰიუნის უკან იდგა.
-დღეს გამანთავისუფლეს ციხიდან დიდი თანხის სანაცვლოდ,ახლა კი მაინტერესებს ის ჭორები რაც მე მოვისმინე.
-მე დაგტოვებთ-თქვა ლიჰიუნმა.
-არა.-უპასუხა თეჰიონმა.-მირჩევნია დარჩე.შენ მისი მეგობარი ხარ და სწორს ეტყვი მეგობარს.მე მისთვის შემოთავაზება მაქვს