Sa totoo lang wala na ata isasaya ang araw na ito. When I woke up in the morning I was smiling from ear to ear. Sino bang hindi? After what happened last night? It was a dream come true to me.
"Alam niyo ba 'to si Hunter kapag nalalasing ano ano ginagawa sa buhay. Parang sinasaniban ng ibang tao." pagjojoke ni Andeng dito sa kusina.
We were all eating. Kompleto kami, halos lahat nga ata goodvibes. Excluding Garreth, mukhang naramdaman niya na may nangyaring maganda kagabi kaya blooming ako pag gising ko. By the way, wala si Josa dito. Ramdam nadin niya ang kahihinatnan niya.
Nakakunot ang noo ni Garreth. Kinalabit ko si'ya, natatakot kasi ako. Hindi ko alam paano ipapaliwanag sa kanya.
"Can we talk later?" mahinang bulong ko. Naguguluhan siyang tumitig sa'kin. Nakarinig lang ako ng mahinang tugon. Pagkatapos nun, tumayo na si'ya at lumabas.
Galit si'ya.
"Ungas 'yan eh! Ano ano pa pinagsasabi! Hahaha!" pagpapatuloy ni Andeng. Napupuno ng tawanan namin ang kusina.
Napansin ni Hunter na wala ako sa mood. Maybe dahil kay Garreth, nahihirapan kasi ako sabihin sa kanya. Sinundan niya ako at hinawakan sa braso.
"Okay ka lang? Bakit ang lungkot mo?" he asked.
"Wala. Naninibago lang ako sa set up natin."
Ngumiti si Hunter. "Sasagutin mo na ba ako?"
"Duh? No!" sabi ko at kinindatan si'ya. "Pero depende kung pupunta ka mamayang midnight sa kwarto ko. Malalaman mo ang sagot ko."
"Ang lakas mo talaga maka-cinderella. Gusto mo midnight pa talaga?"
"Naalala mo ba 'yung diary ko? Well, kasama 'yun doon. Hindi mo lang nabasa." sabi ko. "Akyat muna ako. Baka magbago bigla ang isip ko."
Hinawakan niya ulit ang braso ko. "Paano si Garreth?"
"Sasabihin ko na din sa kanya. Baka bukas. Wala kasi si'ya sa mood ngayon. Natatakot ako."
"Kailangan mo ng back up?"
"No!" I said. "Paano naman si Josa?" taas kilay kong tanong.
"Mag uusap kami mamaya."
Inirapan ko si'ya. Pero deep inside napapakanta ako ng Finally, Hunter happened to me~
"Hmp. Okeh, basta 12 midnight ah."
Dumeretso na ako paakayat sa kwarto ko. May surpresa kasi ako sa kanya mamaya. Para naman may effort 'yun sagot ko. I was doing this lettering in this illustration board the whole day. Sobrang busy ako dahil naghanap pa ako ng shop na may glitters saka mga pang design.
Nagpahatid lang ako ng pizza sa kwarto ng magutom ako ng mga 4pm. Nagulat naman ako ng may kumatok. Dali dali kong tinago sa ilalim ng kama yung ginagaw ko.
Pagkabukas ko ng pinto, hindi ko inaasahan kung sino ito. Si Josa. Mukha siyang tuliro at namumutla ang mukha.
"Y-yes?" kinakabahan na tanong ko.
"Gusto sana kita makausap."
"Tungkol saan?"
"Kay Hunter. Pwede bang pumasok?" sinilip ko muna ang sahig na puno ng glitters. Di bale na, alam na din naman ni Josa.
"Sure."
Pagkapasok nakatingin ito doon sa dumi sa sahig. Puro gupit ng papel, pentelpen at kung ano ano pa.
Mapaklang ngumiti si Josa. "Alam mo ba na nakikita ko ang sarili ko sa'yo ngayon?"
"Me? Why?" maarte kong sabat sa kanya.
"Just like you, I had everything before... Them. Two of them, Hunter and Garreth they were chasing after me."
"Then? Alam ko na ang lahat ng 'yan, Josa."
Parang hindi niya narinig ang sinabi ko.
"Masyado akong masaya dati. Akala ko hindi na matatapos. Hindi ba't ang sarap sa pakiramdam na hinahabol ka ng dalawang lalake? Yung isa pangarap mo at yung isa pangarap ka."
"Bakit mo sinasabi sa'kin 'yan?" I asked.
"Sobra akong nalunod." inda nito sa tanong ko. "Nalunod sa kanilang dalawa. Na kung posible lang sasagutin ko sila pareho... Dahil pareho naman nila nabibigay ang gusto ko, ang mga luho ko. Kahit magkaiba sila ng ugali. Si Hunter... Sobrang bait niya. Lagi niya akong inuuna sa lahat... Dati. Kahit madami siyang ginagawa isang tawag ko lang darating na si'ya. He was always there for me."
Pinaglalaruan lang ni Josa ang kamay niya habang nakayuko at nagkekwento.
"At si Garreth, hindi ko din alam kung ano ng nagustuhan ko sa kanya. Hindi naman si'ya katulad ni Hunter na ako ang inuuna. Kay Garreth? I'm always his second option. Pag gusto niya lang saka si'ya lalapit sa'kin. Kapag naisipan niya lang... Saka niya ako tatawagan o bibisitahin. Lahat ng desisyon sa kanya." she said.
"Pero hindi katulad ni Hunter na palagi niyang tinatanong ang opinyon ko. O ano ang gusto ko at kung okay lang ba sa'kin 'yung gusto niya."
I crossed my arms. Nakikinig ba talag ako sa pinagsasabe ni Josa? I could sense something bad here. Tiningnan konlang si'ya.
"Pero naglaho ang lahat ng iyon ng sabay sila manligaw sa akin. Oo sa una, masaya. Nakakakilig. Nakakaoverwhelm. Pero pag nasa dulo kana at kailangan mo na mamili. Ang hirap. Nakakatakot saktan ang isa..." tumutulo na ang luha nito.
Ayoko naman lapitan si'ya. Hindi kami close. At bakit? Paki explain kung bakit ko kailangan gawin 'yun?
"Then you choose Garreth over Hunter." sambit ko.
"Oo... Mahal ko eh. Mas mahal ko." tumingin si'ya sa'kin. "Pero nagkamali ako. Mas pinili ko 'yung lalaking mas mahal ko hindi 'yung mas mahal ako. Mas pinili ko si'ya kesa sa lalaking mas poprotektahan ako. Yung lalaking mas gustong pasayahin ako. Yung lalaking hindi ako iiwan. Hindi ako sasaktan..."
Okay. I do have a heart. Lumuhod ako sa kanya, to comfort her. "Then why Garreth?"
"Mas challenging si'ya kesa kay Hunter. I even thought that Hunter was boring. He's always in his comfort zone. Hindi katulad ni Garreth, laging nagte-take ng risk. Lagi akong may nararanasan bago."
"What really happened?"
"Sa tatlong buwan na pagsasama namin. Sobrang saya, daig pa namin ang bagong kasal. Minahal ko si'ya ng buong buo at binigay ko din ang lahat sa kanya... Pero dumating 'yung panahon na nagsawa si'ya. Inayawan na niya ako..." Oh, God. She's crying again. "Na hindi na daw katulad ng dati 'yung naramdaman niya. Iba na daw 'yung Josa na nakita niya ng unang beses... Nagbago daw ako. Pumanget at nagmumukhang losyang."
"He said that? Para lang makipagbreak sa'yo? He really did say that?"
"Because he's evil. You don't know the real him hangga't hindi ka niya nakakasama ng matagal. Katulad lang din si'ya ng ibang lalaki. Sa una lang magaling. Sa una lang sweet. Sa una lang maeffort. Pag nagsawa na itatapon ka niya ng parang basura."
"I feel bad for you... Josa. All this time I hated you, dahil pakiramdam ko humaharang ka sa'kin... Samin..."
"Oo." nagulat ako sa sinagot niya. Napatayo ako. "Dahil ayoko mapunta sa'yo si Hunter. Ashley..." bigla siyang lumuhod sa harap ko. "Please... H'wag mong piliin si Hunter... Ayoko si'ya mawala ng tuluyan. Hindi ko kakayanin. All this time gusto ko itama mga mali kong nagawa... Ashley... Sabihin mo naman sa kanya na bumalik sa'kin..."
"Sabihin mo naman na ayaw mo sa kanya. Nagmamakaawa ako sa'yo. We have dreams before... Pero alam ko sa oras na piliin ka niya tuluyan ng hindi matutupad 'yun... Ashley... I need him. I need Hunter..."
Napabuka ako ng bibig. Pero walang lumalabas dito. I was speechless. Too speechless. I couldn't find the exact words what to tell her. Hindi ko alam. Mahal ko si Hunter. Why would I give up him for her?
"Josa... Tumayo ka." sabi ko. No, I won't. I fucking won't. She commited mistake before. Ngayon gusto niya akong itulad sa kanya.
"Ashley... Kakausapin niya ako. Natatakot ako sa sasabihin niya. Hindi ako handa na mawala si'ya ng tuluyan. Sige na Ashley... Nagmamakaawa ako..."
"Get out." is all I can say. "Get the freaking out here!" hindi si'ya gumalaw. So tinulungan ko si'ya makatayo at tinulak sa labas ng pinto.
I could hear her cry outside. Napasandal ako sa pinto. I closed my eyes. I won't listen to her. Bakit ko igigive up si Hunter para sa kanya? Bakit kaibigan ko ba si'ya? May ginawa ba siyang maganda sa akin?
Naaawa ako sa kanya pero wala ako magagawa sa gusto niya. Too bad, dahil nasa huli talaga ang pagsisisi.