The past days were boring because I wasn't working. Workacholic ako at hindi ako sanay na nasa bahay lang dahil pakiramdam ko ay nasasayang ang araw at oras.
Kausap ko si Tata kanina at nagkroon lang nang kaunting kwentuhan. She was busy with their business at si Soren naman ay nagpapatakbo ng ilang condo nila.
I was looking at someone's calling card. Pinag-iisipan ko kung papatulan ko ba ito o hindi dahil hindi naman ako nag mo-model at anong alam ko sa modeling?
I went outside because I really didn't know what to do in that house. Ang tahimik at para akong mapapraning mag-isa roon.
"You disgust me!"
Napahinto ako sa paglalakad sa street nang marinig iyon. At the corner I saw two people who looked like they were arguing.
"Because you're a bitch!" Nanlaki ang mga mata ko nang sinampal ng lalaki ang babae kaya mabilis akong lumapit doon.
"Miss, are you okay?" I quickly asked but she ignored me.
"Fuck you." The woman quickly grabbed the man's shoulder and punched his manhood with her knee so I was even more surprised, but I just realized that the woman was pulling me as we ran away from that man.
Nang makalayo na kami ay binitawan niya na ako at pareho kaming hinihingal.
"You're unbelievable," I said shaking my head even though I was panting.
"What do you mean?" Binuksan niya ang chewing gum at nginuya iyon.
"How could you..." Hindi ko na tinapos ang sasabihin ko.
"Pinay ka ba?" tanong niya at pinasadahan ang buhok niya.
"Obvious ba?" Inayos ko ang damit ko dahil nagulo iyon sa paghila at pagtakbo namin.
"I'm Mafi." She smiled and offered her hand to me. Napatingin ako roon. Hindi naman ako basta-basta nagtitiwala pero pareho naman kami ng lahi.
I took her hand. "Alison. I just got here weeks ago," I said and started to walk.
She followed me. "Talaga? Do you know how to speak french?"
"Hindi, e. This is my first time in Paris," sabi ko at pinagmasdan ang paligid.
"4 years na ako rito. I'm a fashion designer. I'm glad to meet you here kaso nga lang uuwi na ako sa Pinas this year," aniya kaya napatingin ako sa kaniya.
"Bakit? Tapos na contract mo?" tanong ko.
"Yup. Isa pa, I miss my country kahit toxic," natatawang sabi niya.
She stopped and looked at me. "Do you want to come with me? Mag g-gym ako," she said with a smile on her lips.
Hmmm. Wala naman akong ginagawa sa bahay kaya siguro mas mabuting sumama na lang ako kay Mafi. Kaya nga ako lumabas ngayon dahil bored ako kaya ilalaan ko na lang ang oras ko sa pag g-gym.
"Sure," sambit ko kaya mas lumawak ang ngiti niya.
Habang naglalakad kami ay pinagmasdan ko siya. She has a curly brown hair. Tama lang ang kaputian niya at may ipagmamalaki ang dibdib. Pareho kami ng height pero mas malaman siya sa akin. I mean, I think she's sexier than me. Payat kasi ako at ang katawan niya ay may maipagmamalaki talaga. Tama lang ang laki ng labi niya. Mukha siyang international celebrity at kapag tumabi ka sa kanya ay nakaka-intimidate. But because I'm also pretty, hindi ako ma-iintimidate sa kanya.
We went to her house because her car was there. Nagpalit lang siya ng damit at pinahiram niya rin ako. I was now wearing a sports bra and biker shorts. Buti na nga lang at kasya sa akin ang rubber shoes niya dahil pareho kaming 5'8 ang height.
"Why did you come here?" she asked while driving.
"My husband brought me here," I said.
Napatingin siya sa akin. "Woah. You're a married woman. Ilang taon ka na ba?"
"28," I said.
"Oh? I'm older than you. 29 na ako," aniya.
"Turning 29 this year," sagot ko.
"But look at us, parang bente anyos," she confidently said.
Hindi na lang ako sumagot. Pinagmasdan ko na lang ang ganda ng Paris. I know this is the City of Love so is there where I find my true love? Exciting.
Pagdating namin sa gym ay sinalubong kami ng isang gwapong lalaki. Maganda ang katawan niya at mukhang modelo.
"What took you so long?" tanong nito kay Mafi.
"None of your business." Tumingin sa akin si Mafi and then she smiled. "This is my friend, Alison. She'll be a regular here," aniya.
The guy looked at me and his dimples came out when he smiled.
"I'm Henri. Nice to meet you, Alison." He offered his hand to me and his smile didn't leave him.
I looked at his hand and took it. "Yeah. Nice to meet you too, Henri."
"He'll be your gym instructor, Ali. Don't worry kababayan 'yan. Pinoy siya pero lumaki rito sa Paris." Mafi winked at me.
Tumango na lang ako. Hindi ko ineexpect na Pinoy si Henri dahil mukhang taga rito na talaga siya. Pumwesto na si Mafi at inuna niya ang treadmill.
"Is this your first time?" Henri asked.
"Hmm yeah. I was always busy working so I had no time to go to the gym," sambit ko at tumingin sa paligid. "I think it's nice here," dagdag ko at tumingin sa kanya.
"We'll start working on your abs. I think it'll suit you."
Inabot kami ng dalawang oras sa pag g-gym. Sinabihan niya nga ako na sasakit daw ang katawan ko kinabukasan and that means, effective ang pag g-gym ko.
"Mafi, I'll treat you dinner." Napatingin ako kay Henri nang sinabi niya 'yon dahil tapos na kami.
"Wow!" gulat na sambit ni Mafi. She even clapped her hands. "Ano meron, Henri? Nakilala mo lang si Alison ah!" natatawang sambit niya.
"I just want to treat you and Alison. That's all." Pinunasan niya ang pawis at walang pakundangan na hinubad ang sando niya at pinalitan iyon ng tshirt.
He's cool. His body is perfect. Ang swerte ng girlfriend!
Imposible naman kasing wala siyang girlfriend sa gwapo niyang 'yan? He's almost perfect.
"Okay. I'm in!" sagot ni Mafi at tumingin sa akin.
"Sama ka, Ali ha?" She smiled at me.
Ngumiti ako at tumango. She's very nice to me and the least I can do is to be nice to her, too.
Sumakay ako sa kotse niya at bumalik kami sa bahay niya. We took a shower. Siya sa kwarto niya at ako naman sa baba.
"Marami akong undies and clothes na hindi pa nasusuot. You can wear them," said she.
"I'll pay yo—"
"No, don't you dare," putol niya sa akin. "You're turning 29 this year, right? Gift ko na sa'yo. Baka nakabalik na ako sa Pinas, e." Kinuha niya ang Elle paper bag at set iyon saka binigay sa akin.
"Are you sure about this, Mafi?" Tumingin ako sa paper bag. "Babawi ako," sambit ko nang tiningnan siya.
She just smiled. Nagbihis ako at sinuot ang binigay niya sa akin. It was apparel double layer corset shirt. Ang fitted long sleeve ay kulay puti at ang corset ay beige. Pinartneran iyon ng fitted skirt na kulay puti.
"Wow. You could be a model, Alison!" She clapped her hands.
"Someone told me that, too," sambit ko at tiningnan ang sarili sa salamin. I look sexy.
"Let's go?"
Tumango ako at tumingin sa kaniya. She was just wearing a black oversized long sleeve jacket and biker shorts. She looks comfortable. Naka ponytail ang buhok niya at mayroong pulang lipstick.
Pagdating namin sa restaurant ay kumaway sa amin si Henri kaya madali namin siyang nakita. May pagkain na agad.
"Hindi late ha?" sambit ni Mafi at umupo kaya umupo na rin ako.
"Alison, are you a model?" Henri asked.
Natawa si Mafi.
"Hindi," sagot ko. "Wala akong alam sa modeling."
"Really? You look like one," aniya. "Kain na tayo?"
Napatingin ako nang mabuti sa kanya dahil sa pagtatagalog niya. I thought he didn't know how to speak Tagalog.
"Bon appétit," excited na sabi ni Mafi at kumain na.
These foods are expensive. Sa plating pa lang ay halatang expensive na ang mga pagkain na ito. Ganito rin ang mga pagkain sa Switzerland and I really liked it.
"So, what do you do in life, Alison?" Henri asked.
"I'm a businesswoman. I own a company in the Philippines."
"Really?!" silang dalawa.
"Yeah. I came here with my husband because he also has a business here."
"W-what? You have a husband?" hindi makapaniwalang tanong ni Henri.
"Yeah," I said. I want to tell them that I don't love my husband but this is our first time meeting each other.
"May anak na kayo?" si Mafi.
"Wala pa."
"So, you're really a married woman," mahinang sambit ni Henri.
Unfortunately, yes.
Nalaman kong single si Henri dahil marami rin kaming napagkwentuhan. Henri's mother died when he was young and he didn't have time to meet his mother because his father took him here. Sinasabi lang ng tatay niya na patay na ang nanay niya.
Mafi was a breadwinner and she took this opportunity to earn money. Dahil sa galing niya bilang designer ay nakarating siya rito sa Paris. I think they're nice. Bago pa lang kaming magkakilala
at inopen na nila ang buhay nila sa akin.
"Shocks!" Nagulat ako sa pagsigaw ni Mafi.
"Why?" Henri asked.
"I forgot I had to do something." Tumingin sa akin si Mafi at mukhang worried siya. "Plano ko pa naman na ihatid ka sa bahay mo. I'm sorry, Ali. Babawi na lang ako. I really have to go," nagmamadali niyang sambit.
"No, it's okay. I can take a taxi," I said.
"I'll take her home." Sabay kaming napatingin kay Henri.
"Talaga? Thank you, Henri! Aalis na ako ha?" Mafi kissed my cheek and waved her hand to say good bye. Nagmadali siyang lumabas ng restaurant.
Nang kaming dalawa na lang ni Henri ay napabuntong-hininga ako. "It's okay. You don't have to take me home." I tied my hair up.
"No, Ali. I'll take you home. Nagsabi ako kay Mafi kaya ihahatid kita." Tumayo siya.
"But—"
"It's okay. Trust me," aniya.
I took a breath again. Anong oras na rin at baka dumating na si Favro sa bahay.
Teka! Ano naman kung nasa bahay na siya?
Habang nasa kotse ay tahimik lang ako. Henri was also silent. Mukhang malalim ang iniisip niya.
Pagdating sa bahay ay napakunot ang noo ko dahil bukas pa ang mga ilaw pati sa labas.
"Is this your house?"
"Yeah. Salamat, Henri. Mag-iingat ka." Tinanggal ko ang seatbelt.
"No problem, Ali. It was really nice to meet you." He smiled at me. Bumaba siya at bababa pa lang sana ako pero pinagbuksan na niya ako ng pinto.
"Thank you," I said again.
"Good nig—"
"Alison." A voice made my hair stand on end. It was so cold and serious. Parang may biglang pumitik sa puso ko at nagwala ito dahil sa kaba. Nang tingnan ko siya ay seryoso ang mukha niya... hindi rin nakaligtas sa akin ang pag-igting ng panga niya habang naglalakad palapit sa amin ni Henri.
"You're still awake?" Pinilit kong gawing normal ang boses.
"Is he your husba—"
"Yes, I am her husband." Pagpuputol ni Favro kay Henri pero hindi naalis ang tingin niya sa akin.
"Why are you still up, Favro? You shouldn't have waited for me. Hindi na ako bata," sambit ko at nilingon si Henri.
"Thanks again, Henri. See you tomorrow," I said and smiled at him.
He smiled. "Thank you, Alison. See you tomorrow. I'm going."
Nang nakaalis siya ay pumasok na ako sa loob. Hindi nagsasalita si Favro pero ramdam kong pumasok na rin siya.
"It's 11pm, Favro. Nagpupuyat ka na talaga?" tanong ko.
Hindi siya sumagot kaya nilingon ko siya at nakahalukipkip lang siya habang nakatingin sa akin. He was so serious.
"What?" nakataas ang isang kilay na tanong ko.
"Have you eaten?" he asked.
Akala ko naman kung ano ang sasabihin. "Yeah. I had dinner with him."
Umigting ulit ang panga niya. Tumango siya at tinanggal ang pagkakahalukipkip ng mga braso. "That's good. Seems like you had fun. Good night." Tinalikuran na niya ako at pumasok sa kwarto niya, at napakunot ang noo ko.
What's wrong with him?
Nauuhaw ako kaya dumiretso na lang ako sa kusina para uminom ng tubig pero napatakip ako sa bibig dahil sa nakita ko sa lamesa.
May pagkain. Favro prepared dinner for us and he waited for me?
Napatingin ako sa pinto ng kwarto niya. Did he wait for me because of this? Pinagmasdan ko ang mga pagkain at hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kakaiba. I'm guilty.
Galit ba siya kaya pumasok na lang siya bigla sa kwarto niya? Siguro nga nagalit siya. Nagluto ba naman siya kasi hindi ako nagsabi na hindi ako rito sa bahay mag d-dinner, e. Iyan tuloy nasayang ang niluto niya. I would get mad too.
Paakyat na sana ako pero nakatanggap ako ng text at nalaglag ang panga ko sa nabasa ko.
Segovia:
I didn't know you weren't coming for dinner. I'll just cook you breakfast tomorrow.