Ben artık güzel bir rüya görmüyordum. Sadece karanlık vardı. Gözlerimi açtığım zaman çok mutsuzdum. Ben artık güzel bir rüya görmek istiyordum.
Karanlıktan sıkılmıştım. Karnım açtı ve burnuma çok güzel yemek kokuları geliyordu. Çok açtım bu yemek her neyse daha fazla acıkmama neden olmuştu. Bu yabancı adamın evinde bir çalışan yoktu. Çünkü ben kimseyi görmemiştim. Anlaşılan sevgili katil, güzel yemek yapıyordu. Hemen ayağa kalktım. Koltukta uyumaya alışıktım ve bir yerim tutulmamıştı. Beyefendinin koltukları çok rahattı.
Gelen kokuyu takip ettim ve mutfak olduğunu düşündüğüm yere girdim. İsmini bilmediğim bu yabancı adam tavada biftek kızartıyordu. Allahım canım çok çekmişti.
O kadar dikkatli ve özenli yapıyordu ki. Onu izlerken daldığımın farkında değildim.
Yaprak yeşili gözleri beni buldu. Beni burada beklemediği için ilk önce şaşırdı sonra hemen toparlandı.
"Uyanmışsın."
Yanına doğru gittim ve yavru kedi gibi yemeğe baktım. Elimle karnımı tuttum.
"Bak ben çok acıktım. Yaptığın yemek de çok iştah açıcı duruyor. Hemencecik yemek yiyebilir miyiz?" Diye Sabırsız bir şekilde bunu sordum.
Resmen ağzım sulanmıştı. Beni gören kırk yıldır yemek yemediğimi düşünür.
Onu duymadığımı bildiği için telefonuna bir şey yazıp bana uzattı.
Umarım beğenirsin hemen masayı hazırlıyorum.
Burnuma başka kokular gelince tavşan gibi etrafımı kokladım.
Fırında kremalı patates vardı.
Allahım bu adam mümbarek biriydi. İnşallah cennete girerdi. Benim yemeklere karşı zaafım vardı.
Yemek benim kırmızı çizgimdi.
"Bu kadar iyi yemek yapan erkek görmemiştim. Sen bir efsane misin?" Hayran olmuş bir şekilde ona bakıyordum.
Kendine gel o bir katil!
Yemek yapıyor benim için en önemli şey bu. Katil olmasını geç.
Ben aç kaldığım zaman kendimde değildim. Şuan bütün mantığımı yitirmiştim.
Yemek yemeği seviyorsun ve yaptığım yemeği yedikten sonra parmaklarını yiyeceksin
"Sen neden bir restoran açmıyorsun? İnsan öldüreceğine yemek yap. Sebzeleri öldürebilirsin..." diye mırıldandım bana hafif bir şekilde gülümsedi ve işine geri döndü.
Kafamı gidip duvara vurmak istiyordum. Adamın yaptığı iş beni ilgilendirmezdi!
Beşamel soslu makarna da yaptım. Sever misin?
"Makarnayı severim ama domates soslu ama o kadar açım ki onu da yerim."
Masayı hazırlarken ona yardım ettim. Masa ne kadar çabuk hazırlanırsa benim açlığım da o kadar çabuk bitecekti. Masa hazır olunca hemen oturdum.
Önümdeki yemeğe baktım ve memnun olmuş bir şekilde gülümsedim.
"Katil olabilirsin ama misafirperverliğini beğendim."
Çatalımla pişmiş biftekten bir parça aldım. Baharatları çok iyi tercih edilmişti.
"Eline sağlık çok güzel olmuş. Bayıldım!" Dedim ve bütün yemeklerden yemeğe başladım.
"Salatayı ne ara yaptın. Eğer katil olmasaydın nikahı sana basardım." Dediğim zaman sevgili katil bir anda donup bana baktı. Bir süre öylece hareketsiz kaldı.
"Şakasına dedim. Öyle kaskatı kesilme. Kendine gel! Çarpıldın mı?"
"Evet!"
Yemekleri çok hızlı yiyordum. Yabancı adam beni izliyordu. Telefonuna bir şey yazdı ve bana uzattı.
Yemekler çok sıcak
Boğazın yanabilir
"Numaramı telefonuna kaydetsene, ikidebir telefonunu bana uzatmak zorunda kalma." Diye bir öneride bulundum.
Ona numaramı verdim. O da ilk mesajını attı.
Yavaş ye:)
"Bu kadar lezzetli yapmasaydın."
Yemekleri bu kadar iştahlı bir şekilde yememe şaşırmıştı. Aklıma gelen şeyle üzüldüm. Aslında ev yemeklerine alışmamam gerekiyordu. Ben her zaman
Hazır yemek yiyordum. Annem asla benim için yemek yapmazdı. Eve aldığımız çalışanlar dayanmayıp hemen istifa ediyordu. Çünkü annem de bipolar bozukluk vardı. İlaçarını düzenli kullandığı zaman normal biriydi ama aksatığı zaman tam bir felaketti.
"Annem bana hiç yemek yapmadı biliyor musun?" Diye bir anda konuştum.
Kafasını kaldırdı bana baktı. En çok da bakışları gözlerimde durmuştu.
Neden?
Çünkü benden nefret ediyor. Çatalımı bıraktım. Nazik bir şekilde Peçeteyle ağzımı sildim.
"Beni pek sevmez." Bu cümleyi kurarken çok zorlanmıştım.
Sen sevilecek birisin. Ben sana yemek yapabilirim.
Bu güzel bir teklifti. Annemin yapamadığını yabancı bir adam yapacaktı.
"Keşke Annem sen olsaydın." Bu kurduğum cümleme gülmesi gerekiyordu ama gülmedi. Ciddi bir şekilde bana bakıyordu. Onun bu ciddi bakışları yüzünden biraz gerildim.
Annen olurum
Bana karşı neden bu kadar iyiydi? İki gün sonra zaten bir daha birbirmizi görmeyecektik. İçimde biriktirdiğim çok şey vardı ve birazcık anlatmaktan zarar gelemezdi. Bir süre ikimizde sustuk.
Gözleri boş tabağımda durdu ve hemen ayağa kalktı.
Bir tabak daha getiriyorum.
Sen anlatmaya devam et.
Ağlamak istemiyordum ama çelik mavisi gözlerim dolmuştu. Yıllardır kimse bana böyle iyi davranmamıştı.
Bu yabancı adamın davranışları çok hoşuma gidiyordu. Bir yanım hiç güvenmiyordu ve sürekli kendime aptal diyordum. Tanımadığın bir adamın evinde ne işin var?
Bu soruyu defalarca kez kendime sordum.
Sen artık yalnız kalmak istemiyorsun.
Kendine bir arkadaş istiyorsun.
Onunla anlaşma şeklini sevdin ve bırakmak istemiyorsun.
Kendime sorduğum bir soruydu ama bir sürü cevabı vardı.
Bu cümleyi aklıma not aldım. Defterime eklenecekti.
Yabancı adam tabağımı doldurmuştu. Bu cömertliği karşısında mahçup oldum.
"Doğduğum zaman bile sorunluymuşum."
Annem bana hep bunu söylerdi.
Bunu sana kim söyledi? Gidip hemen öldürebilirim.
"Annem," diye fısıldadım.
Yaprak rengindeki gözleri şaşırdı.
Nasıl bir yaramazlık yaptın da Annen öyle dedi?
Annem bana karşı galiba her zaman böyleydi. Annem, babama deli gibi aşıktı ve beni ondan kıskanırdı. Babamın beni sevmesini istemezdi.
"Annenden nefret ettim."
İştahım birdenbire gitmişti ve hafifçe yutkundum.
"Yeni beş yaşına basacaktım. Ailecek bunu kutluyorduk ve yanlışlıkla elimdeki meyve suyunu annemin fransadan özel olarak getirdiği halıya döktüm. Annem çıldırdı! Bazı cümleleri istesen bile unutamazsın. Annem o gün kalbimi çok kırdı." O gün aklıma geldiği zaman gözlerim dolardı. Basit bir olaydı ama canımı acıtmıştı.
Anneni istersen öldürebilirim.
Gözlerimi şaşkın bir şekilde açtım.
"Hayır, sakın böyle bir şey yapma onu sakın öldürme ne olursa olsun o benim annem. Hem ben şiddete karşıyım." dedim.
Senin hatırın için onu bağışlıyorum.
Sevmediğim bir çok insan vardı.
Evet, şiddete karşıydım ama bu onların benim elimden ölmeyeceği anlamına gelmiyordu.
Doydun ama hala saçma sapan hareket ediyorsun.
Aklıma gelen şeyle muzip bir ifadeyle gülümsedim.
"Canımı sıkkan biri olursa sana söyleyebilir miyim?"
Elbette ama karşılığında masum şeyler isteyebilirim
Gözlerimi kocaman açtım ve kaşlarımı çatabildiğim kadar çattım.
"Az önceki fikirlerimi geri alıyorum. Sen düşünceli biri değilsin. Melek gibi bir kalbin de yok. Zebani herifin tekisin. Fırsatçısın!"
Allah aşkına aklına ne geldi?
Masum şeyler derken fesat şeyler mi algıladın? Sadece ütü yapmanı isteyecektim.
Kendimden utandım. Sessiz bir şekilde durdum.
Yüzüm pembeleşti.
Kafamı masaya gömek istedim.
***
Evet yeni bölüm nasıldı?
En güzel sahne?
Bu çiftle ilgili aklıma çok güzel sahneler geliyor...
10 yorum yapan ilk kişinin istediği bir sahneyi yazabilirim:)