PROLOGUE
Minsan, sa buhay ng isang tao, kung sino pa yung laging nagbibigay ng sakit ng ulo sayo siya pa yung laging andyan para damayan ka sa mga problema mo
Yung pakiramdam mo na kahit anung galit mo sa kanya, isang ngiti at pang-aamo nya lang ayos na.
At yung pakiramdam na feeling mo sirang sira na yung araw mo, pero Makita mo lang sya ayos na
At higit sa lahat, pakiramdam mo bawat tawa nya, ang dating sayo isang napakagandang musika na hindi nakakasawang pakinggan
Lahat ng yan naransan ko at naramdaman ko ng dahil sa isang pagpapanggap na hindi inaasahang magbibigay ng isang malaking pagbabago sa buhay ko.
(a/n: wala akong maisip na prologue eh! (>_<) )